4 uren geleden
Ik heb zondag ook een flink stuk gefietst en moest hier ook weer aan denken onderweg. Soms lag de kruissnelheid best hoog, maar af en toe viel het toch best wel tegen vooral het stukje omhoog van Sonsbeck naar Xanten. https://climbfinder.com/de/anstiege/dursberg-sonsbeck Dat is dan toch weer rampzalig voor het gemiddelde.
Allemaal echt niet spectaculair, maar het haalt de snelheid er wel uit. Met 15 tegen de bult op. Ik heb ook bewust rustig aan gedaan, de tank was te ver leeg, de spieren begonnen al wat vervelend te doen. Sommige stukjes liep het super boven de 40, op andere stukken met slecht wegdek schoot het niet op en was 30 al werken. De route die je kiest, de kwaliteit van het wegdek, scheelt ook heel erg veel. Ik belandde ergens achter Kevelaer op wat hele vlotte brede gladde Duitse fietspaden, daar ging het allemaal heel snel, de kilometers vlogen weg. Rond de Xantener Nordsee was het druk, dat schelpenpad kun je ook niet doorrijden enz. Zo heb je snelle en trage stukken. Wil je een hoog gemiddelde moet je zulke stukjes misschien mijden.
Ik probeer de souplesse eerder te zoeken in de hogere toerentallen, bij dat optrekken juist naar een lichtere versnelling gaan. Opletten dat je tijdig terugschakelt als je moet stoppen, of in de trage infrastructuur van de bebouwde kom raakt.
Ergens wil ik ook wel harder, maar ik blijf ook een fietstourist die een mooie route, een leuk plekje, een onbekend weggetje uitproberen, regelmatig voor de snelheid laat gaan. Langs de drukke weg kan het snel gaan, maar ik wordt die herrie op een gegeven moment zat. En dan kies ik een alternatief, ookal is dat niet snel of beland ik ergens per ongeluk op een zandpad ofzo. Hoewel de Milan heel veel sneller is als de houten vm, 5-8 km in kruissnelheid, is de gemiddelde snelheid maar een beetje omhoog gegaan. 1,5 km ofzo.
Kijk ook eens naar andere dingen die invloed hebben op je snelheid.
Allemaal echt niet spectaculair, maar het haalt de snelheid er wel uit. Met 15 tegen de bult op. Ik heb ook bewust rustig aan gedaan, de tank was te ver leeg, de spieren begonnen al wat vervelend te doen. Sommige stukjes liep het super boven de 40, op andere stukken met slecht wegdek schoot het niet op en was 30 al werken. De route die je kiest, de kwaliteit van het wegdek, scheelt ook heel erg veel. Ik belandde ergens achter Kevelaer op wat hele vlotte brede gladde Duitse fietspaden, daar ging het allemaal heel snel, de kilometers vlogen weg. Rond de Xantener Nordsee was het druk, dat schelpenpad kun je ook niet doorrijden enz. Zo heb je snelle en trage stukken. Wil je een hoog gemiddelde moet je zulke stukjes misschien mijden.
Ik probeer de souplesse eerder te zoeken in de hogere toerentallen, bij dat optrekken juist naar een lichtere versnelling gaan. Opletten dat je tijdig terugschakelt als je moet stoppen, of in de trage infrastructuur van de bebouwde kom raakt.
Ergens wil ik ook wel harder, maar ik blijf ook een fietstourist die een mooie route, een leuk plekje, een onbekend weggetje uitproberen, regelmatig voor de snelheid laat gaan. Langs de drukke weg kan het snel gaan, maar ik wordt die herrie op een gegeven moment zat. En dan kies ik een alternatief, ookal is dat niet snel of beland ik ergens per ongeluk op een zandpad ofzo. Hoewel de Milan heel veel sneller is als de houten vm, 5-8 km in kruissnelheid, is de gemiddelde snelheid maar een beetje omhoog gegaan. 1,5 km ofzo.
Kijk ook eens naar andere dingen die invloed hebben op je snelheid.
