23-Mar-2025, 03:41 PM
Na alle vertragingen van vorig jaar was mijn B4M toch nog onverwacht snel klaar. Hij stond 7 maart nog op de lijst als assembly, maar volgens een mailtje dat Ymte gekregen had ging hij die dag de vrachtwagen in.
Hij was inderdaad een paar dagen later in Dronten, netjes blauw van onder en wit boven.
Peter heeft er nog wat werk aan gedaan en zaterdag 22 maart kon ik hem ophalen.
De fiets stond op mij te wachten maar er moest natuurlijk nog afgesteld worden. Dus de nieuwe pedalen eruit en mijn dubbel zijdige (met een kant rubber voor gewone schoenen) geplaatst.
Ik in de fiets en de trapas naar de juiste plek, heel makkelijk te doen door het grote luik bovenop.
Het stoeltje is de nieuwe standaard, een railtje of kam op de grond van de fiets en groene pas vullingen net onder het midden van de rug.
Ik was voorheen net de prinses op de erwt, met het stoeltje op z'n hoogst en daar nog drie ventisit kussentjes en een schuim kussen van 2 cm. Nu zit ik ongeveer op de bodem van de fiets met een normaal ventisit kussentje, die heeft een gladde kant om op te zitten.
Daarna was het plaatsen van de luikjes, voor en over de derailleur en nog een schermpje binnen. En mijn spullen plaatsen.
Drie ventisit kussentjes paste er in maar daarna had ik eigenlijk geen ruimte de rest van mijn spullen, dus een kussentje achter gelaten met de Strada. Met veel gepuzzel mijn spullen erin met nog net genoeg ruimte voor mijzelf. Toen moest ook de schuimkap erbij dat ging echt niet meer, dan maar ermee fietsen. Maar ik kon er echt niet overheen kijken, ik was toch al van plan om een aangepaste versie te maken, dus heeft Peter een schaar gebruikt en heb ik nu een ruime opening, net als Peter in zijn eigen fiets en Gerd van De Waterlandse Liggers.
Ondertussen was de nieuwe eigenaar van de Strada ook aanwezig en zelfs de fiets al naar zijn maat aan het aanpassen. Hij was al bij mij thuis geweest voor een proefrit.
Nu de dingen die ik merkte bij het rijden.
Het stoeltje zit net vast genoeg dat je laag tegen de rug kunt steunen, wat voor mij essentieel is met gaan zitten. Maar net niet stevig genoeg dat het iedere keer goed gaat, ik heb verschillende keren de stoel goed moeten leggen tijdens het gaan zitten. Moet ik daarbij aangegeven dat de fiets erg vol gestouwd was.
De fiets is heel veel stiller dan mijn oude, geen rammeltjes, tikken enz.
De fiets heeft een voorblad 60 tanden en een 11 tot 40 cassette met 11 kransjes.
De versnellingen worden getriggerd door twee handels die onder de greep van het stuur zitten, zodat het einde van de handels omhoog wijzen naar mijn vingers op het stuur. Vooral de handel voor omlaag, die met de duim bedient moet worden, gaat vrij zwaar. Ze werken goed, het is deels wennen.
De knipperlichten zitten in de hotspot, een Kellerman naar achter en twee ledjes die vlak ingebouwd zitten voor vooruit en schuin omlaag naar voren, en dat twee keer.
De schakelaar zit op het dashboard links aan de zijkant van de fiets, met een hoorbare waarschuwing die bijna luid genoeg zijn om als toeter te dienen. De andere plek is even wennen, ik voelde regelmatig onder het stuur. Het volume van de waarschuwing was erg luid in de stilte van de rustige wegen.
Naast de schakelaar voor de knipperlichten zit de knop voor de toeter die Peter voor mij geplaatst heeft. Ook die is erg luid. Een bel ga ik nog plaatsen.
Vanaf de fabriek heeft de fiets alleen de verlichting in de hotspot, en die alleen als je die bestelt.
Ik heb een goede lamp voor (geen idee van het merk) en twee goede leds achter. Peter heeft een extra lamp voor geplaatst in de neus, boven de luchtinlaat. Alle schakelaars zitten ook op het dashboard, aan de zijkant. De hotspot lampen hebben een knipperlicht functie, wat mij betreft had een minder sterke en een sterkere stand beter geweest. Toen ik thuis voor de garage op de weg stond vertelde buren dat de fiets erg goed verlicht is.
Lucht in de fiets?
Vanwege de erg volle fiets was ik vertrokken in een shirt, dunne fleece en een winter fleece en een redelijk dikke sport broek.
Bij mijn eerste stop ging het dikke vest uit, later in de dag ook het dunne vest.
De broek begon aan mijn benen te kleven, dat heb ik in een fiets met voetengaten nooit gehad in weer met deze temperaturen.
Op het frame net achter het stuur zit er strookje velcro, haal dat los en drie gaten komen tevoorschijn en daar komt bij lucht uit de lucht inlaat door. Dus geen dop in de inlaat nodig als het velcro goed werkt.
De klep zit met een remkabel vast, een gaatje in de rand en een ingenieus systeem aan de klep. Maar bij de eerste keer openen onderweg liet een onderdeel los en was niet meer in te draaien.dus tijdelijk vastgezet in het elastiek van de klep haken. En later lieten ook de andere deeltjes van het systeem los en kon ik de klep niet meer tegenhouden zonder handen te gebruiken.
Op de Oostvaardersdijk ging ik met wind achter 28, met een voor mij prettige cadans, en ik had nog twee kransjes over. Aan het andere uiterste, ik heb in deze route een paar uitdagende bruggen en met het grootste kransje kwam ik daar goed tegen op. Ik rij met 140 crancks in deze fiets, dat voelt natuurlijk, nog beter dan de 155 die ik in de Strada had laten zetten. Ik kan de bodem van de fiets raken wanneer ingeklikt maar ik moet daar moeite voor doen.
Ik kan nog niets zeggen over de bagage vakken voor de wielkasten en het zomerdakje, die komen later.
Hij was inderdaad een paar dagen later in Dronten, netjes blauw van onder en wit boven.
Peter heeft er nog wat werk aan gedaan en zaterdag 22 maart kon ik hem ophalen.
De fiets stond op mij te wachten maar er moest natuurlijk nog afgesteld worden. Dus de nieuwe pedalen eruit en mijn dubbel zijdige (met een kant rubber voor gewone schoenen) geplaatst.
Ik in de fiets en de trapas naar de juiste plek, heel makkelijk te doen door het grote luik bovenop.
Het stoeltje is de nieuwe standaard, een railtje of kam op de grond van de fiets en groene pas vullingen net onder het midden van de rug.
Ik was voorheen net de prinses op de erwt, met het stoeltje op z'n hoogst en daar nog drie ventisit kussentjes en een schuim kussen van 2 cm. Nu zit ik ongeveer op de bodem van de fiets met een normaal ventisit kussentje, die heeft een gladde kant om op te zitten.
Daarna was het plaatsen van de luikjes, voor en over de derailleur en nog een schermpje binnen. En mijn spullen plaatsen.
Drie ventisit kussentjes paste er in maar daarna had ik eigenlijk geen ruimte de rest van mijn spullen, dus een kussentje achter gelaten met de Strada. Met veel gepuzzel mijn spullen erin met nog net genoeg ruimte voor mijzelf. Toen moest ook de schuimkap erbij dat ging echt niet meer, dan maar ermee fietsen. Maar ik kon er echt niet overheen kijken, ik was toch al van plan om een aangepaste versie te maken, dus heeft Peter een schaar gebruikt en heb ik nu een ruime opening, net als Peter in zijn eigen fiets en Gerd van De Waterlandse Liggers.
Ondertussen was de nieuwe eigenaar van de Strada ook aanwezig en zelfs de fiets al naar zijn maat aan het aanpassen. Hij was al bij mij thuis geweest voor een proefrit.
Nu de dingen die ik merkte bij het rijden.
Het stoeltje zit net vast genoeg dat je laag tegen de rug kunt steunen, wat voor mij essentieel is met gaan zitten. Maar net niet stevig genoeg dat het iedere keer goed gaat, ik heb verschillende keren de stoel goed moeten leggen tijdens het gaan zitten. Moet ik daarbij aangegeven dat de fiets erg vol gestouwd was.
De fiets is heel veel stiller dan mijn oude, geen rammeltjes, tikken enz.
De fiets heeft een voorblad 60 tanden en een 11 tot 40 cassette met 11 kransjes.
De versnellingen worden getriggerd door twee handels die onder de greep van het stuur zitten, zodat het einde van de handels omhoog wijzen naar mijn vingers op het stuur. Vooral de handel voor omlaag, die met de duim bedient moet worden, gaat vrij zwaar. Ze werken goed, het is deels wennen.
De knipperlichten zitten in de hotspot, een Kellerman naar achter en twee ledjes die vlak ingebouwd zitten voor vooruit en schuin omlaag naar voren, en dat twee keer.
De schakelaar zit op het dashboard links aan de zijkant van de fiets, met een hoorbare waarschuwing die bijna luid genoeg zijn om als toeter te dienen. De andere plek is even wennen, ik voelde regelmatig onder het stuur. Het volume van de waarschuwing was erg luid in de stilte van de rustige wegen.
Naast de schakelaar voor de knipperlichten zit de knop voor de toeter die Peter voor mij geplaatst heeft. Ook die is erg luid. Een bel ga ik nog plaatsen.
Vanaf de fabriek heeft de fiets alleen de verlichting in de hotspot, en die alleen als je die bestelt.
Ik heb een goede lamp voor (geen idee van het merk) en twee goede leds achter. Peter heeft een extra lamp voor geplaatst in de neus, boven de luchtinlaat. Alle schakelaars zitten ook op het dashboard, aan de zijkant. De hotspot lampen hebben een knipperlicht functie, wat mij betreft had een minder sterke en een sterkere stand beter geweest. Toen ik thuis voor de garage op de weg stond vertelde buren dat de fiets erg goed verlicht is.
Lucht in de fiets?
Vanwege de erg volle fiets was ik vertrokken in een shirt, dunne fleece en een winter fleece en een redelijk dikke sport broek.
Bij mijn eerste stop ging het dikke vest uit, later in de dag ook het dunne vest.
De broek begon aan mijn benen te kleven, dat heb ik in een fiets met voetengaten nooit gehad in weer met deze temperaturen.
Op het frame net achter het stuur zit er strookje velcro, haal dat los en drie gaten komen tevoorschijn en daar komt bij lucht uit de lucht inlaat door. Dus geen dop in de inlaat nodig als het velcro goed werkt.
De klep zit met een remkabel vast, een gaatje in de rand en een ingenieus systeem aan de klep. Maar bij de eerste keer openen onderweg liet een onderdeel los en was niet meer in te draaien.dus tijdelijk vastgezet in het elastiek van de klep haken. En later lieten ook de andere deeltjes van het systeem los en kon ik de klep niet meer tegenhouden zonder handen te gebruiken.
Op de Oostvaardersdijk ging ik met wind achter 28, met een voor mij prettige cadans, en ik had nog twee kransjes over. Aan het andere uiterste, ik heb in deze route een paar uitdagende bruggen en met het grootste kransje kwam ik daar goed tegen op. Ik rij met 140 crancks in deze fiets, dat voelt natuurlijk, nog beter dan de 155 die ik in de Strada had laten zetten. Ik kan de bodem van de fiets raken wanneer ingeklikt maar ik moet daar moeite voor doen.
Ik kan nog niets zeggen over de bagage vakken voor de wielkasten en het zomerdakje, die komen later.
Voornaamste fiets(en): Carbon Strada 220 - Whike - (Flevo bike, Flevo trike, beide alle wielen 20" en knik-kantel besturing, beide te koop maar hoeven niet weg.)
