Fietsersbond

[365cycle]

Je zou haast denken dat ik elke week in een aflevering van "Fietsers in de Oorlog" terechtkom. Jong en oud, ineens op mijn strook van het 3-5 meter brede jaagpad – alsof ze het persoonlijke fietspad van hun dromen hebben ontdekt. Afgeleid in de auto, dat weten we wel, maar op een fiets? Dat is volgens mij minstens even spannend.

Als ik ooit m'n dood vind in de velomobiel is dat 99,9% zeker door een automobilist. 0,07% kans omdat ik een hartstilstand krijg terwijl ik Arend-Jan of HT LifeStyle probeer bij te houden in hun mini-Snoekjes, en dan blijft er 0,03% kans over voor een medefietser.

Zelfs als ze recht vooruit kijken, lijken ze die felgele velomobiel totaal niet te zien. Je zou denken dat het pad magische krachten heeft die stukken van je gezichtsveld weghalen.
Als ik nou elke dag zo'n velomobiel zou gebruiken tussen het autoverkeer, zou ik wellicht dezelfde mening hebben.

Goed punt.

Wat ik persoonlijk het ergste vind, is dat die ene stomme actie alles teniet doet. Al die duimpjes van kinderen, auto's die me voorrang geven (zelfs als ik dat helemaal niet verdien), verdwijnen allemaal als sneeuw voor de zon door zo'n onoplettende wielrenner. Dat is gewoon zonde, want meestal gaat het wel goed! Maar nee, dat ene negatieve moment blijft echt plakken, als een sticker die je niet meer van je fiets krijgt.

Dat is iets wat met jouw karakter of gedachtenpatronen te maken heeft. Ik heb gisteren echt wel wat kutte dingen meegemaakt, maar als ik die ene selfie zie die ik van mezelf gemaakt heb dan zie ik een welgemeende  die het grootste deel van de rit is blijven hangen, mede dankzij de zon  . Ondanks het vele remmen en accelereren was het een heerlijke rit, 170 km smiles.

Oh, en afgelopen week met de M5 highracer – lekker 45 km/u over het pad, komt er een peloton van twintig wielrenners in waaiervorm aanrijden. "TEGENLIGGER!" roept er eentje, terwijl ik echt al op zo'n tien meter ben. En ik rij keurig helemaal rechts, terwijl zij met z'n tweeën of drieën naast elkaar zitten. De Ronde van Vlaanderen start deze zondag, geloof ik, dus waarschijnlijk is dit gewoon hun dagelijkse training.

Misschien zit daar het probleem. Ik voer altijd licht en rijd nooit keurig helemaal rechts, want dan word je veel slechter gezien. Op 60- en 80-kilometerwegen rijd ik strak in het midden van m'n baan. Als er een auto achter me aan komt kijk ik of er ruimte is om in te halen en zo ja, dan beweeg ik duidelijk naar de rechterkant van mijn wegvak, als een overduidelijk "ga maar".
Heb daar ooit commentaar op gehad van een agent, maar heb toen ook heel duidelijk gemaakt waarom ik dat deed (en m'n gedrag ook niet ga veranderen): Die keer dat ik per ongeluk wel rechts reed presteerden automobilisten het om elkaar te gaan inhalen waardoor ik ongeveer 40 centimeter plus een zachte berm had om mezelf in te redden. @ 40 km/h, terwijl er iemand met ~80 frontaal op je af komt. Hier was dat, je kan zelf zien hoe veel te krap dat wordt met één velomobiel + twee auto's naast elkaar. 

Fietsers zijn soms irritant, maar één automobilist kan heel makkelijk het laatste zijn dat je meemaakt.