Verkeerssituaties

[Snoek043]

Ik heb nog een vraag aan de groep. Ben ik egoïstische wanneer ik voorrang neem bij het volgende bord (we komen ongeveer gelijk aanrijden):





Deze had ik gisteren en godzijdank kreeg ik voorrang zonder moeite. Maar heb ook weleens aangehaald dat ik geen achteruit heb. En bleef staan, de auto ging toen uiteindelijk maar eens achteruit.

Dat bord? Dat staat exact hetzelfde aan de andere kant van de weg — maar dan, hou je vast, met omgekeerde kleuren! Magisch, hè? De tegenligger zou dus, in een wereld waarin mensen kunnen lezen én denken, perfect moeten weten dat hij of zij moet wachten. Maar blijkbaar is "voorrang verlenen" tegenwoordig een soort morele keuze. 

En dan die momenten waarop ik een straat uitrijd, met overduidelijk voorrang van rechts, en toch mezelf afvraag of ik niet beter even wacht voor die wagen die van links komt aangesneld alsof hij net z'n vlucht naar Tenerife mist. De essentie van voorrangsregels is dat je weet wanneer je moet stoppen, zodat de rest niet hoeft te stoppen — niet dat iedereen dan maar blijft twijfelen tot het verkeer vastloopt.

Laatst las ik trouwens iets opmerkelijks: tamelijk veel ongevallen gebeuren doordat mensen voorrang verkeerd toepassen. Goh. Nooit aan gedacht. Een praktisch voorbeeld? Mijn route naar het werk. Daar zijn verschillende plekken waar fietsers volgens de regels moeten stoppen voor auto's — want: haaientanden op het fietspad. Maar wat doen de meeste auto's? Die stoppen uit beleefdheid. Tot je een fietser aanleert dat hij altijd mag doorrijden, ook als hij eigenlijk moet stoppen. En dan begint de ellende.

En over die haaientanden gesproken: waarom ze die überhaupt op een fietspad plaatsen, begrijp ik niet. Zwakke weggebruikers horen toch altijd voorrang te hebben? Behalve dan op wegen met 70, 80 of 90 per uur — daar zetten we dan maar een verkeerslicht. Conflictvrij, noemen ze dat