Ligfietsende Schoolmeesters/Juffen/Onderwijzers/Docenten

[Bianca F]

Bianca,



Wat is jou het meest tegengevallen als zij instromer en waar heb jij de meeste voldoening uit gehaald?

Het lesgeven aan een groep jonge, zich ontwikkelende mensen is fantastisch. In een groep zit heel veel dynamiek. Je hebt kinderen die alles al weten en kinderen die alles moeilijk vinden. Er zijn brave kinderen, nog-niet-opgevoede kinderen, kinderen met humor, sociale kinderen en noem maar op. Het is aan jou als leerkracht om van die diverse groep een geheel te maken waarin ieder kind zich prettig voelt en waar ze kunnen leren. En dat leeraanbod mag je ook leveren. Ieder kind op zijn eigen manier. Natuurlijk zijn er methoden, maar hoe leg je nu aan dit ene kind uit wat er wordt verwacht en waar de logica zit. En iedere keer als het kwartje valt is dat een geluksmomentje

De uitdaging zit in de grote managementkoepels en de MBO-isering van het docententeam. Sinds het afschaffen van de kleuterkweek, moet iedere leerkracht op niveau gebracht worden om het diploma te halen. Dat betekent dat de Pabo is verworden tot het oefenen met het invullen van papieren en dat veel leerkrachten niet in staat zijn om te voldoen aan wat wordt gevraagd wanneer je in je eentje (of met je duopartner die je nauwelijks spreekt) verantwoordelijk bent voor al die verschillende kinderen. Omdat ook het management (vooral bovenschools, directeuren zijn meestal nog op de Pabo opgeleid) geen verstand heeft van kinderen moet alles in kaders worden gepast. Wat Wim zegt: kinderen ontwikkelen zich niet lineair. Toch moet ieder kind dat niet voldoende presteert op de citotoets 'in de zorg'. Dat betekent extra opdrachten, eventueel extra hulp op dat onderdeel wanneer de rest van de klas iets anders doet (waardoor dat kind dat andere mist), meer faalangst voor het nog niet voldoende presterende kind, en veel werk voor de leerkracht om handelingsplannen te schrijven en uit te voeren (wat ten koste gaat van het normale lesgeven want je krijgt er geen extra uren voor).

Maarrr... wanneer je man bent op school, heb je diverse voordelen. Sowieso krijgt bij een sollicitatie een knul van 22, net van de Pabo, voorrang boven een juf met 20 jaar onderwijservaring. En ook die juf begrijpt dat. Er zijn veel te weinig mannen op de basisschool. Van mannen wordt ook veel meer geaccepteerd door de rest van het team en directie. Let wel, dat zijn dus veelal vrouwen. Dus je kunt je wat minder houden aan de regels die de school zichzelf oplegt.
Als man heb je minder snel ordeproblemen in de klas. Fysiek overwicht, een zware stem, het zijn handige zaken om een groep niet altijd even lieve kinderen onder controle te houden.

Ik weet niet wat je achtergrond is, maar wanneer je besluit tot de Pabo, volg een verkorte opleiding wanneer dat mogelijk is. Daar hoef je net even wat minder vaak nutteloze dingen te schrijven, eventueel in groepjes..

Laat je niet overhalen om direct alleen voor de klas te gaan vanwege personeelstekorten. Dat deed men in het verleden wel met zij-instromers. Je hebt het nodig om te zien hoe anderen het doen, het meeste leer je in de praktijk.

Als zij-instromer moet je dus voldoende tijd en inkomen hebben om de opleiding te kunnen doen. (Ik was eigenlijk geen zij-instromer maar heb eerst twee jaar de opleiding gevolgd.)

---

...
Ik heb op zich serieuze interesse maar dat is wel een van de zaken wat me tegenhoudt om echt ergens in gesprek te gaan.

Hey Bob,

Ik heb vrij recente ervaring met een zij-instroomtraject basisonderwijs. Helaas wel met negatieve uitkomst: afgelopen februari helaas na 2,5 jaar moeten stoppen ivm vertraging in de opleiding...

Wil best via PB wat ervaringen delen/vragen beantwoorden.

Wat jammer Tim!