(05-Mar-2024, 05:39 PM)Wim -de roetsende schreef:

(05-Mar-2024, 03:08 PM)PieterTrapt schreef: Ik ben docent/leerkracht/meester in het Hoger Beroepsonderwijs

Welkom in dit topic. Welk vakgebied als ik vragen mag?

Hoi Wim (en anderen). Ik was even paar dagen weg. Ik werk bij de opleiding Communicatie, wij leiden mensen op voor beroepen als tekstschrijver, woordvoerder, communicatiemedewerker, online marketeer of videospecialist. Mijn eigen vakgebied is onderzoeksmethoden. 

Ik help de studenten met het doen van onderzoek. Goede communicatie slaat een brug tssen de zender en de ontvanger, en vaak is het zinvol om eerst onderzoek te doen. Zoals onder andere: wie vormen de doelgroep, wat zijn hun wensen, voor welke argumenten staan ze open? En ook: wat is er te leren uit theorie en praktijkvoorbeelden over effectief communiceren? En ik help ze met het opzetten van goede testen. Dat je voor een grote campagne start eerst een kleine proef opzet en kijkt hoe die werkt. Bijv: welke versie werkt beter om (ik noem maar wat) mensen op te voeden om hun rommel in de vuilnisbak te gooien, is dat poster A of poster B? Ik werk met studenten van gemiddeld een jaar of 20, en met veel plezier.

Interessante materie Pieter. Ik wist niet eens dat er speciale opleidingen waren om tekstschrijver te worden. Gaat dat echt om vakliteratuur of fictie of juist richting journalistiek?

(14-Mar-2024, 10:05 PM)Fietsbennie schreef: Interessante materie Pieter. Ik wist niet eens dat er speciale opleidingen waren om tekstschrijver te worden. Gaat dat echt om vakliteratuur of fictie of juist richting journalistiek?

Gaat bij ons om zakelijke teksten, bijv allerlei webteksten, overheidscommunicatie, nieuwsbrieven, persberichten. Zeg maar het werk dat bij een afdeling communicatie of marketing gedaan wordt. Soms ook bij reclamebureaus en online marketing bureaus. Wij zijn geen opleiding journalistiek zijn (die bieden andere hogescholen wel aan, wij niet), maar een deel van de mensen komt toch bij redacties terecht (radio, TV, kranten, tijdschriften).

(05-Mar-2024, 10:24 AM)Raymond schreef: Is het ook voor ligfietsers die overwegen om eventueel als leraar zijdelings in te stromen, maar die nog niet helemaal weten wat ze met hun leven aan moeten?

Ik ben zo'n zijdelings instromende, ligfietsende leerkracht. Net in m'n 2e jaar nu, na 15 jaar in het vakgebied waar Pieter in onderwijst. Mijn opleiding is nog volop in gang. Als je vragen hebt over zij-instromen kan ik er vast wel iets over vertellen :-)

(05-Mar-2024, 10:24 AM)Raymond schreef:

(04-Mar-2024, 10:10 AM)TimSch schreef: 'cool' is (of welk woord dat nu ook is   ).

Cool was al hip toen ik in de jaren '90 puber was. Is dat altijd gebleven, of alweer 6x terug van weggeweest?

Ook ik was puber in de jaren '90, daarom gebruik ik het nog. Geloof niet dat ik het nu op de basisschool nog vaak hoor, ik zal er eens op gaan letten.

(14-Mar-2024, 10:42 PM)PieterTrapt schreef: Gaat bij ons om zakelijke teksten, bijv allerlei webteksten, overheidscommunicatie, nieuwsbrieven, persberichten. Zeg maar het werk dat bij een afdeling communicatie of marketing gedaan wordt. Soms ook bij reclamebureaus en online marketing bureaus. Wij zijn geen opleiding journalistiek zijn (die bieden andere hogescholen wel aan, wij niet), maar een deel van de mensen komt toch bij redacties terecht (radio, TV, kranten, tijdschriften).

Onze oudste dochter heeft de studie Consumer Psychology afgerond. Ze is dus wel psycholoog, maar niet van de behandelende soort (dat is juist onze middelste dochter).
Ze heeft bij Tabula Rasa (die hebben bijv. de BOB-campagne bedacht) gewerkt en nu werkt ze bij een adviesbureau voor maatschappelijke impact. Ze werken vooral voor het onderwijs, het sociale domein en de zorg.

Citaat: Ik help de studenten met het doen van onderzoek. Goede communicatie slaat een brug tussen de zender en de ontvanger, en vaak is het zinvol om eerst onderzoek te doen. Zoals onder andere: wie vormen de doelgroep, wat zijn hun wensen, voor welke argumenten staan ze open? En ook: wat is er te leren uit theorie en praktijkvoorbeelden over effectief communiceren? En ik help ze met het opzetten van goede testen. Dat je voor een grote campagne start eerst een kleine proef opzet en kijkt hoe die werkt. Bijv: welke versie werkt beter om (ik noem maar wat) mensen op te voeden om hun rommel in de vuilnisbak te gooien, is dat poster A of poster B? Ik werk met studenten van gemiddeld een jaar of 20, en met veel plezier.

Dit is wel grappig, want dit is dus ook waar mijn dochter mee bezig was/is. Hoe beïnvloed ik mensen op een goede/positieve manier, zodat ze een gedragsverandering laten zien. Hele interessante materie.


[font="Azo Sans", Helvetica, Arial, Lucida, sans-serif]G[/font]

Dag Wim, wat leuk om te horen! Het is inderdaad een reuze boeiend onderwerp.

Mogen OOP'ers ook meedoen? Ik sta dan wel niet voor de klas, maar heb wel iets met schoolmeesters.
Ik ben applicatiebeheerder bij een scholengroep in Midden-Limburg, waar ik vooral bezig ben met Magister.

Naast naam van de software (ooit ontwikkelt door Schoolmaster(!), maar overgenomen door Iddink (wat intussen ook alweer Sanoma is)), is de betekenis van Magister onder andere docent of leermeester. Ik voel me dan ook enigszins aangesproken met dit topic. Mag ik blijven...?!?

Ja hoor Olivier, je mag blijven.

Ik ben echter niet zo'n fan van al dat soort lln-volgsystemen. Ik las laatst dat ouders vaak nog eerder dan de hun kinderen weten welk cijfer ze voor een proefwerk hebben gehaald. En dat die ouders dan ook nog in een appje aan hun kinderen onder schooltijd gaan vertellen welk cijfer ze hebben gehaald.

Dit zorgt natuurlijk voor heel veel druk bij kinderen. Jong volwassenen moeten juist loskomen van hun ouders. dat wordt door dit soort systemen wel lastig.

Ik verzweeg bijvoorbeeld slechte cijfers, totdat ik ze weer had opgehaald.

(15-Mar-2024, 08:34 PM)Wim -de roetsende schreef: ...
Ik ben echter niet zo'n fan van al dat soort lln-volgsystemen.
...

Ik ook niet perse, maar alles heeft zijn voor- en nadelen.

(15-Mar-2024, 08:34 PM)Wim -de roetsende schreef: ...
Ik las laatst dat ouders vaak nog eerder dan de hun kinderen weten welk cijfer ze voor een proefwerk hebben gehaald. En dat die ouders dan ook nog in een appje aan hun kinderen onder schooltijd gaan vertellen welk cijfer ze hebben gehaald.
...

Die ouders zijn dan eerder de regel die de uitzondering bevestigt, is mijn ervaring. De meeste ouders kijken veel te weinig in een LVS (Magister, SomToday, of what ever) om hun zoon of dochter echt te kunnen 'bespioneren'. Daarbij hebben leerlingen dezelfde app en krijgen dus op hetzelfde moment de nieuwe cijfers binnen, dus wat het nut is om dan de cijfers nog eens door te appen...?!? 

(15-Mar-2024, 08:34 PM)Wim -de roetsende schreef: ...
Jong volwassenen moeten juist loskomen van hun ouders. dat wordt door dit soort systemen wel lastig.
...

Met dat eerste ben ik het eens, maar ik denk dat het met die systemen, of beter, het ge-/misbruik daarvan, wel meevalt.

Maar zoals ik eerder al schreef, hangen er zeker voor- en nadelen aan vast.

(15-Mar-2024, 10:33 PM)Oliver schreef: Die ouders zijn dan eerder de regel die de uitzondering bevestigt, is mijn ervaring. De meeste ouders kijken veel te weinig in een LVS (Magister, SomToday, of what ever) om hun zoon of dochter echt te kunnen 'bespioneren'. Daarbij hebben leerlingen dezelfde app en krijgen dus op hetzelfde moment de nieuwe cijfers binnen, dus wat het nut is om dan de cijfers nog eens door te appen...?!? 

Op veel vo-scholen moeten ze hun mobieltje nu in een kluisje stoppen. Ze zien dus geen berichten van Magister.

Op het moment dat ze hun telefoon aanzetten komen die whatsappjes van de ouders al binnen rollen. Dat ouders dus eerder dan hun kind het cijfer weten vind ik echt niet oké. Op hun 18e verjaardag stopt het gelukkig.

Vooral de hoog opgeleide ouders blijken hun kinderen zeer intensief te volgen. In het basisonderwijs noemen we dit curling-ouders of overbetrokken-ouders of ouders-die-zijn-vergeten-om-de-navelstreng-door-te-knippen. Die laatste heeft mijn voorkeur.

(16-Mar-2024, 01:51 PM)Wim -de roetsende schreef: Op veel vo-scholen moeten ze hun mobieltje nu in een kluisje stoppen. Ze zien dus geen berichten van Magister.

Op het moment dat ze hun telefoon aanzetten komen die whatsappjes van de ouders al binnen rollen. Dat ouders dus eerder dan hun kind het cijfer weten vind ik echt niet oké.
...

Je kunt als school een groot deel van dit probleem al tackelen, door de pushberichten voor cijfers bij de ouders uit te zetten. Bij ons heeft daar nog nooit iemand over nagedacht, maar dat komt waarschijnlijk mede door ons leerlingen- en ouderbestand, waarbij dit niet zo speelt (zie onderstaand).

(16-Mar-2024, 01:51 PM)Wim -de roetsende schreef: ...
Vooral de hoog opgeleide ouders blijken hun kinderen zeer intensief te volgen.
...

Dat vermoeden had ik inderdaad ook al. Ik heb tot nu toe vooral met ouders op een VMBO te maken gehad, en daar zitten helaas ook ouders bij die amper een computer of telefoon aan kunnen zetten. En dat bedoel ik absoluut niet denigrerend, maar het zegt wel weer het één en ander over kansenongelijkheid...

(16-Mar-2024, 01:51 PM)Wim -de roetsende schreef: ...
In het basisonderwijs noemen we dit curling-ouders of overbetrokken-ouders of ouders-die-zijn-vergeten-om-de-navelstreng-door-te-knippen. Die laatste heeft mijn voorkeur.

Die laatste is ook wel erg leuk en zegt eigenlijk alles!

Hier kan ik verder gaan over het onderwijs.

Bianca, waar heb je gewerkt als ik vragen mag? Op wat voor soort scholen bedoel ik.

Ik werk op een Montessorischool en ik ervaar dat veel zaken bij ons anders gaan dan op andere scholen.

Er is nog ruimte voor autonomie. Uiteraard zijn niet alle Montessorischolen hetzelfde.

Wat leuk, zo'n apart topic. Dat had ik als zij-instromer niet gezien.

Via allerlei omwegen uiteindelijk de verkorte Pabo gevolgd en dus pas later voor de klas gekomen. Ik ben in 2000 begonnen op de Jenaplanschool van mijn kinderen. Daar heb ik een jaar of acht gewerkt in de middenbouw; groep 3,4,5. Ik wilde wat rondkijken binnen de vereniging dus heb ontslag genomen en ben gaan invallen. Het leek toen nog of er grote tekorten aan zouden komen dus ik dacht dat risicoloos te kunnen doen. Je weet ongetwijfeld dat dat regelmatig werd gezegd maar dat het in de praktijk steeds mee viel. In ieder geval in het Noorden van het land.

De eerste twee jaar waren erg leuk. Veel ingevallen, ook langere periodes, en in alle groepen. Helaas ging de vereniging over op het gebruik van een commercieel bureau voor het regelen van de inval. Bovendien hadden we toen nog te maken met verplichte pauzes van drie maanden zodat je geen rechten kreeg. In die periode ging ik werken voor andere verenigingen om toch inkomen te hebben. Uiteindelijk moest ik zo vaak nee zeggen omdat ik elders aan het werk was dat het bureau me niet meer belde. Vervolgens moest ik weer de verplichte periode er uit bij de andere verenigingen, er kwamen andere mensen die de inval regelden, ik raakte dus mijn contacten kwijt en mijn inkomen werd steeds minder. Na een jaar of wat was ik er klaar mee en ben ik wat anders gaan doen. 

Na mijn verhuizing ben ik weer begonnen op een éénpitter hier in de buurt. Veel nadruk op spelend leren en veel ouderbetrokkenheid. Eerst inval en later kleuters en groep 3/4. Ik vond het daar erg leuk maar een vaste baan zat er niet in. Daarna op een reguliere school gesolliciteerd voor groep 3,4. Na twee jaar was me duidelijk dat ik daar niet pas.
3/4 is wel mijn favoriete groep. Het is hard werken maar je kunt ook ontzettend veel bereiken in die leeftijdsgroep!

Bij een montessorischool ben ik nog nooit geweest. Misschien moet ik daar eens naar kijken. Maar voorlopig nog even niet, we gaan voorlopig gewoon lekker fietsen!

Bianca,

Wat is jou het meest tegengevallen als zij instromer en waar heb jij de meeste voldoening uit gehaald?

Wim,

Heb jij praktijkervaring tussen een Montessorischool en anderen in termen van zelfstandigheid van les geven? Jij triggerde mij laatst door te zeggen dat jij van de negativiteit (werkdruk, veel administratie) die veel leraren hebben geen last hebt. En hoe kan je als zij-instromer het verschil zien tussen de ene soort school en de andere?

Ik heb op zich serieuze interesse maar dat is wel een van de zaken wat me tegenhoudt om echt ergens in gesprek te gaan.

Begrijpelijk dat groep 3/4 favoriet is, ze maken dan een cruciale grote ontwikkeling door. Vanuit mijn ouderperspectief en ervaring is groep 3 juist daardoor ook gelijk het laatste jaar dat het met mijn kinderen goed gaat op de basisschool, daarna is de uitdaging totaal weg en leren ze onbedoeld eigenlijk alleen maar dat de hangmat meer dan goed genoeg is. Daarna is het voor alle betrokkenen ploeteren tot ze eindelijk naar de brugklas mogen, en dan maar hopen dat ze nog enig idee hebben hoe je je iets moet eigen maken dat niet vanzelf gaat.

(, 11:46 PM)Bob Hagendijk schreef: Wim,

Heb jij praktijkervaring tussen een Montessorischool en anderen in termen van zelfstandigheid van les geven? Jij triggerde mij laatst door te zeggen dat jij van de negativiteit (werkdruk, veel administratie) die veel leraren hebben geen last hebt. En hoe kan je als zij-instromer het verschil zien tussen de ene soort school en de andere?

Ik heb op zich serieuze interesse maar dat is wel een van de zaken wat me tegenhoudt om echt ergens in gesprek te gaan.

Hoi Bob,

Een school die alleen met methoden (=leerlingenmateriaal) werkt, met strakke roosters en planningen biedt vaak minder ruimte.

Op onze school heb ik de kinderen 3 jaar in de klas. Ik raak dus niet zo snel in paniek als een kind er iets langer over doet om iets te leren. Wat vandaag niet lukt, lukt volgende week/maand/of zelfs jaar waarschijnlijk wel.

Leerkrachten met 1 jaargroep moeten hun kinderen aan het eind van het jaar overdragen aan een collega en die verwacht vaak toch dat de kinderen het afgelopen jaar een bepaald niveau hebben behaald. Vaak geeft dit heel veel werkdruk.

Kinderen leren echter niet lineair. Het gaat golvend, soms lijkt het even stil te staan en soms knalt het.

(, 11:46 PM)Bob Hagendijk schreef: ...
Ik heb op zich serieuze interesse maar dat is wel een van de zaken wat me tegenhoudt om echt ergens in gesprek te gaan.

Hey Bob,

Ik heb vrij recente ervaring met een zij-instroomtraject basisonderwijs. Helaas wel met negatieve uitkomst: afgelopen februari helaas na 2,5 jaar moeten stoppen ivm vertraging in de opleiding...

Wil best via PB wat ervaringen delen/vragen beantwoorden.

(, 11:46 PM)Bob Hagendijk schreef: Bianca,



Wat is jou het meest tegengevallen als zij instromer en waar heb jij de meeste voldoening uit gehaald?

Het lesgeven aan een groep jonge, zich ontwikkelende mensen is fantastisch. In een groep zit heel veel dynamiek. Je hebt kinderen die alles al weten en kinderen die alles moeilijk vinden. Er zijn brave kinderen, nog-niet-opgevoede kinderen, kinderen met humor, sociale kinderen en noem maar op. Het is aan jou als leerkracht om van die diverse groep een geheel te maken waarin ieder kind zich prettig voelt en waar ze kunnen leren. En dat leeraanbod mag je ook leveren. Ieder kind op zijn eigen manier. Natuurlijk zijn er methoden, maar hoe leg je nu aan dit ene kind uit wat er wordt verwacht en waar de logica zit. En iedere keer als het kwartje valt is dat een geluksmomentje

De uitdaging zit in de grote managementkoepels en de MBO-isering van het docententeam. Sinds het afschaffen van de kleuterkweek, moet iedere leerkracht op niveau gebracht worden om het diploma te halen. Dat betekent dat de Pabo is verworden tot het oefenen met het invullen van papieren en dat veel leerkrachten niet in staat zijn om te voldoen aan wat wordt gevraagd wanneer je in je eentje (of met je duopartner die je nauwelijks spreekt) verantwoordelijk bent voor al die verschillende kinderen. Omdat ook het management (vooral bovenschools, directeuren zijn meestal nog op de Pabo opgeleid) geen verstand heeft van kinderen moet alles in kaders worden gepast. Wat Wim zegt: kinderen ontwikkelen zich niet lineair. Toch moet ieder kind dat niet voldoende presteert op de citotoets 'in de zorg'. Dat betekent extra opdrachten, eventueel extra hulp op dat onderdeel wanneer de rest van de klas iets anders doet (waardoor dat kind dat andere mist), meer faalangst voor het nog niet voldoende presterende kind, en veel werk voor de leerkracht om handelingsplannen te schrijven en uit te voeren (wat ten koste gaat van het normale lesgeven want je krijgt er geen extra uren voor).

Maarrr... wanneer je man bent op school, heb je diverse voordelen. Sowieso krijgt bij een sollicitatie een knul van 22, net van de Pabo, voorrang boven een juf met 20 jaar onderwijservaring. En ook die juf begrijpt dat. Er zijn veel te weinig mannen op de basisschool. Van mannen wordt ook veel meer geaccepteerd door de rest van het team en directie. Let wel, dat zijn dus veelal vrouwen. Dus je kunt je wat minder houden aan de regels die de school zichzelf oplegt.
Als man heb je minder snel ordeproblemen in de klas. Fysiek overwicht, een zware stem, het zijn handige zaken om een groep niet altijd even lieve kinderen onder controle te houden.

Ik weet niet wat je achtergrond is, maar wanneer je besluit tot de Pabo, volg een verkorte opleiding wanneer dat mogelijk is. Daar hoef je net even wat minder vaak nutteloze dingen te schrijven, eventueel in groepjes..

Laat je niet overhalen om direct alleen voor de klas te gaan vanwege personeelstekorten. Dat deed men in het verleden wel met zij-instromers. Je hebt het nodig om te zien hoe anderen het doen, het meeste leer je in de praktijk.

Als zij-instromer moet je dus voldoende tijd en inkomen hebben om de opleiding te kunnen doen. (Ik was eigenlijk geen zij-instromer maar heb eerst twee jaar de opleiding gevolgd.)

---

(4 uren geleden)TimSch schreef:

(, 11:46 PM)Bob Hagendijk schreef: ...
Ik heb op zich serieuze interesse maar dat is wel een van de zaken wat me tegenhoudt om echt ergens in gesprek te gaan.

Hey Bob,

Ik heb vrij recente ervaring met een zij-instroomtraject basisonderwijs. Helaas wel met negatieve uitkomst: afgelopen februari helaas na 2,5 jaar moeten stoppen ivm vertraging in de opleiding...

Wil best via PB wat ervaringen delen/vragen beantwoorden.

Wat jammer Tim!