19-May-2023, 09:23 AM
De Mastodont-link stond hierboven al, maar even een citaat om dit ongeval “af te sluiten”:
“Schemerwoude” schreef:Gisteravond heb ik met mijn partner de camerabeelden bekeken. Hieruit zijn best een aantal belangrijke conclusies te trekken. Onder andere over de aanloop, de betrouwbaarheid van de getuigenverklaringen en hele intieme beelden van mij de eerste seconden na de klap.
Allereerst de aanloop.
Het is heel goed te zien dat ik anticipeer om te stoppen voor de kruising. Ik stop namelijk ruim op tijd met trappen. Uit hoe de ketting in de fiets zit na de crash blijkt ook dat ik helemaal teruggeschakeld heb naar de lichtste versnelling. Dat doe je alleen als je een stop wilt maken.
Ook blijkt uit de beelden dat de kruising zelf moeilijk te zien is. Er ligt een ventweg achter de kruising. Er is dus eigenlijk sprake van een dubbele kruising. Daarnaast trekt het net opgekomen gras de weg die ik moet kruisen vrijwel geheel aan het zicht. Er rijdt op dat moment geen zichtbaar verkeer wat zou helpen de afstand goed te schatten. Ook camoufleert de zon via een licht/schaduwspel van de bomen de kruising. De 2de kruising, die met de ventweg, is hierdoor veel beter zichtbaar dan de eerste. Ik vermoed dat al deze zaken bijgedragen hebben dat ik de afstand tot de kruising verkeerd heb ingeschat. De eerste kruising was dus lastig te onderscheiden van de achtergrond terwijl de tweede kruising juist heel goed zichtbaar was.
Ik heb dit alles niet door. "Nu al??!!", schiet door mijn hoofd wanneer ik de weg zie. Ik rem hard. Je hoort mijn wielen blokkeren. Het is net te laat. Ik schuif de rijbaan op en kom tot stilstand op de eerste weghelft. De achterkant van de fiets is nog niet over de haaientanden heen. De ironie is dat, had ik niet geremd, ik waarschijnlijk net voor de auto langsgegaan was. Dan was iedereen hier met de schrik vanaf gekomen. Nu was dat niet zo. Ik kom tot stilstand net voor de middenstreep. Had ik 0.2 seconde eerder geremd dan had ik 2m eerder stil gestaan. Ook dan was het allemaal net goed gegaan. Zo is het lot soms. Kleine foutjes, grote gevolgen.
De klap
De volvo pakt mij vol in de zijkant. Precies daar waar ik in de fiets zit. De getuigenverklaringen dat ik meters door de lucht vlieg en daarna 2x omrol blijken onzin.
Ik word opzij gesmeten waarbij de volvo langs mij rijdt. In dit proces rol in 1x om en kom ik achterwaarts tot stilstand in de berm. Bij dat laatste vliegt de kap open. Het geheel duurt maar heel kort.
Na de klap
Zodra ik stilsta filmt mijn, inmiddels afgebroken, vooruit-camera mijn borstkas. Direct na de klap kon ik eerst niet ademen. Mijn borstkas wilde niet. Ik kreun hard. Ik herinner me de paniek dat ik geen lucht kreeg. Mijn gebrom om adem duurt best wel even. Pas als ik weer lucht in mijn longen kan krijgen stopt dat en kalmeer ik. Dan komen de bestuurder en getuigen aan en begint de hulpverlening.
Daarna is het vooral een hoorspel waarin de hulpverleners mij helpen en ik uit de fiets gehaald word.
Reflectie
Ik wil nog melden dat ik heel blij en opgelucht ben dat de beelden aantonen dat ik bezig was te stoppen, zoals ik op deze kruising altijd doe. Dat ik me niet vergist heb. Wie twijfelt er niet aan zichzelf na een ongeval als dit?
