Een leercurve is een designfout

[Roepers]

Ik beschouw een leercurve als een designfout.

Dat geldt dan ook voor fietsen op zich 

Absoluut. Hoewel ik nooit heb leren fietsen, ik reed er als kind zo op weg.

Designfouten worden altijd erg makkelijk geaccepteerd. Voor je het weet zijn ze onderdeel van onze folklore, en is de gebruiker trots op het feit dat hij een gebrekkig apparaat weet te bedienen.

Bart voegt vaak de vrolijke noot toe aan de discussie, zo ook hier, maar dit is er wel één waarvan je naderhand denkt: verrek, er zit toch wat in.
Ik liep vanochtend langs mijn Daf. Daf beweerde van 1958 tot 1975 (1977) dat een handgeschakelde auto een designfout was. Helaas had het vermogen om een dergelijk handgeschakeld voertuig te bedienen zich zover in de folklore genesteld dat men geen automaten bliefde. De automatische vervroeging van de ontsteking werd daarentegen zo geaccepteerd.

In het geval van de Flevobike is de kantelknikbesturing ontstaan om de ketting kort te houden. Bij ligfietsen is het simpel: geen lange ketting, dan kantelknikbesturing. De leercurve was voor mij te steil zodat ik geen deel kon krijgen aan de folklore van de kantelknik.

Maar die is eigenlijk maar bescheiden van omvang (geweest).

Groet,

Marco

[365cycle]

Designfouten worden altijd erg makkelijk geaccepteerd. Voor je het weet zijn ze onderdeel van onze folklore, en is de gebruiker trots op het feit dat hij een gebrekkig apparaat weet te bedienen.

Klopt, maar het betekent niet automatisch dat enige moeilijkheidsgraad in de bediening gelijk staat aan een designfout.

Vergelijk het eens met een bakje espresso. In de meeste horecagelegenheden met fatsoenlijke koffie tref je een multigroepmachine van La Marzocco of één van hun concurrenten aan. Vereist wat werk, maar er is nog steeds geen volautomaat die ook maar in de buurt komt qua niveau; Mits goed bediend komt daar al echt een heel lekker bakje uit. Ga je in Italië naar een klein authentiek koffietentje, dan hebben ze vaak een hevelmachine:



Een goeie espresso zetten met een hevelmachine is helemaal niet gemakkelijk, de meeste mensen zijn de 100 kopjes wel voorbij voordat het resultaat in de buurt van naar wens komt. Echter is het volledig handmatig en daarmee variabel maken van diverse parameters een kans om de kwaliteit een flink stuk beter te maken dan met je gemiddelde Nespresso, Senseo of Jura. De lekkerste koffie die ik ooit gedronken heb, kwam uit (een professionele versie van) die horecabroer van de éénarmige bandiet.

Leercurve! Niets mis mee. Als het maar voldoende voordelen heeft, ten opzichte van het makkelijke alternatief. En dat is dan vaak weer persoonlijk...

Ik liep vanochtend langs mijn Daf. Daf beweerde van 1958 tot 1975 (1977) dat een handgeschakelde auto een designfout was. Helaas had het vermogen om een dergelijk handgeschakeld voertuig te bedienen zich zover in de folklore genesteld dat men geen automaten bliefde. De automatische vervroeging van de ontsteking werd daarentegen zo geaccepteerd.

Ik denk dat die folklore maar een klein onderdeel van het probleem van de DAF is geweest; die automatische vervroeging van de ontsteking heeft geen nadelen, de Van Doorne transmissie wél. Tot PSA en VAG met de gerobotiseerde handgeschakelde versnellingsbak op de proppen kwamen was het verbruik van een auto met automatische transmissie bijzonder hoog; een vriend had ooit een tijd en Golf 1 met 1.5-liter motor en drietraps automatische versnellingsbak. De auto was in goede staat, maar minder dan 10 liter op 100 km was écht niet mogelijk, 15 liter zat bij een redelijke rijstijl vaak dichter in de buurt van de werkelijkheid. Hoewel de DAF een volledig variabele transmissie heeft is het verbruik daar ook niet om over naar huis te schrijven; snel (of zelfs vlot) zijn ze evenmin, en dat het kenmerkende geloei niet ieders hobby is verbaast me niet. 
De automaat werd pas populair toen er ook een koppelrijke motor aan geknoopt kon worden en het verbruik acceptabel te houden was. De Audi A4 V6 TDI die ik een tijdje gereden heb voldeed aan al die eisen (min of meer): Een CVT-transmissie die het toerental eigenlijk altijd laag wist te houden (en iedere 100.000 km een revisie nodig had, maar goed), een acceptabel verbruik (8 l/100 km), en vrij extreme tussensprints. In de VS werkte de automaat al veel eerder, als gevolg van de enorme lage brandstofprijzen en de enorme zes- en achtcilindermotoren die ze daar konden toepassen.
Hier hebben we dankzij PSA en VAG inmiddels volop gerobotiseerde versnellingsbakken (dus een handgeschakelde bak, die aangestuurd wordt door een computer); dat hielp het verbruik enorm. Daarnaast werkt Toyota met z'n Hybrid Synergy Drive enorm aan de populariteit van een (superzuinige) CVT, ook al werkt die met een heel ander principe dan de Van Doorne transmissie. Ook daar was het kenmerkende geloei bij de Prius en de Yaris een punt van kritiek, en zelfs de bloedsnelle Lexus GS450h had er last van:



Eigenlijk is het wel mooi. Wat de een een designfout vindt, daar ziet de ander wél de voordelen van in. Het is dus inderdaad heel persoonlijk. En soms, heel soms, krijgt zo'n designfout met een paar kleine aanpassingen de kans om de wereld te veroveren.

[Frutsel]

Een leercurve betekent dat er wat te leren valt. En als je nooit iets leert leid je een bedroevende bestaan IMO.

Daarnaast, anders is niet altijd beter, maar zonder het uit te proberen leer je dat ook niet...

Dat betekent overigens niet dat ik een voorstander ben van leercurves die lijken op een verticale lijn...

[Roepers]

De Variomatic van Daf heeft een lager rendement dan een een handgeschakelde bak, maar doordat hij traploos loopt de motor efficiënter.
Mijn Daf loopt 1op 12 tot 1 op 15 en dat is heel netjes voor een auto uit 1975. Maar dat werd niet op prijs gesteld. Nee prestaties en snelheid, daar ging het de mannen om. Op dat punt scoort de 46 weer zwakker. Maar dat kan mij niet schelen.

De laatste CVT's van Van Doorne's Tranmissie (of Bosch tegenwoordig) hebben een rendement gelijk aan een handgeschakelde bak. Tel daarbij op het betere rendement van de motor.

Overigens verklaart dat misschien waarom de discussies over de snelste fiets, zoals die ook hier woeden, mij niet boeien.

Groet,

Marco -door snelheid ongeboeid- Roepers

[berth9999]

Hoewel de DAF een volledig variabele transmissie heeft is het verbruik daar ook niet om over naar huis te schrijven; snel (of zelfs vlot) zijn ze evenmin,

Een ex van mijn pa had een Daf (66) en daarmee was ik bij menig stoplicht toch echt als eerste weg. Ook met Manta Sjonnies in de baan ernaast. Snel schakelen kan ook niet iedereen en bij de Daf is het gewoon een kwestie van de poot vol op het pedaal en gaan (en dan is het best vlot). 

[Frutsel]

Hoewel de DAF een volledig variabele transmissie heeft is het verbruik daar ook niet om over naar huis te schrijven; snel (of zelfs vlot) zijn ze evenmin,

Een ex van mijn pa had een Daf (66) en daarmee was ik bij menig stoplicht toch echt als eerste weg. Ook met Manta Sjonnies in de baan ernaast. Snel schakelen kan ook niet iedereen en bij de Daf is het gewoon een kwestie van de poot vol op het pedaal en gaan (en dan is het best vlot). 

En dan zodra je op snelheid bent gas even helemaal los, zodat de CVT in 'overdrive' mode gaat. Ze waren best zuinig te rijden, mits je wist hoe het moest.

[365cycle]

De Variomatic van Daf heeft een lager rendement dan een een handgeschakelde bak, maar doordat hij traploos loopt de motor efficiënter.
Mijn Daf loopt 1op 12 tot 1 op 15 en dat is heel netjes voor een auto uit 1975. Maar dat werd niet op prijs gesteld. Nee prestaties en snelheid, daar ging het de mannen om. Op dat punt scoort de 46 weer zwakker. Maar dat kan mij niet schelen.

Da's inderdaad netjes, ik hoorde toch vooral over een verbruik van 1:11, maar ben op een enkele rit na (in een 33, erg leuk trouwens!) geen ervaringsdeskundige. 

De laatste CVT's van Van Doorne's Tranmissie (of Bosch tegenwoordig) hebben een rendement gelijk aan een handgeschakelde bak. Tel daarbij op het betere rendement van de motor.

Is dat echt zo? Ben erg benieuwd wat er daar dan veranderd is. De Multitronic in m'n Audi had zeker meer verliezen dan de handmatige transmissie die je ook kon krijgen. De auto was dan ook minder zuinig dan een V6 TDI met handgeschakelde zesversnellingsbak. De enige reden die ik daarvoor zou kunnen bedenken is dat de boel enorm versterkt moest worden voor het vrachtwagenkoppel van die dieselmotor. 

Overigens verklaart dat misschien waarom de discussies over de snelste fiets, zoals die ook hier woeden, mij niet boeien.

Lijkt erop dat je - net als PietV - de tijd hebt ;-) Ik zou "de snelste fiets" nog even in een aantal onderdelen willen splitsen:
- snelheid; de fiets die meetbaar het allersnelst is in een rechte lijn, of bijvoorbeeld op een circuit. Boeit mij niet. Er zijn diverse fietsers die me proberen over te halen aan allerlei wedstrijden mee te doen, en ik heb ook al vaker gezegd dat ik dat een keer ga doen... maar ik heb gewoon geen zin om er tijd voor te maken en al helemaal niet om ervoor te trainen.
- efficiëntie; de fiets die met mij erin met het minste vermogen de kortste reistijd oplevert. Vind ik superbelangrijk, bepaalt namelijk mijn maximale woon-werkafstand.
- snelheidsbeleving; de fiets die met een bepaalde vermogensinput je het meest het gevoel geeft dat je hard gaat. Vind ik redelijk belangrijk, want leuk.

Een ex van mijn pa had een Daf (66) en daarmee was ik bij menig stoplicht toch echt als eerste weg. Ook met Manta Sjonnies in de baan ernaast. Snel schakelen kan ook niet iedereen en bij de Daf is het gewoon een kwestie van de poot vol op het pedaal en gaan (en dan is het best vlot).  

Da's niet zo gek. Je voet planten is inderdaad niet zo moeilijk   Ik had met de lease-Prius ook weleens een Golfje GTI ofzo te grazen. Natuurlijk zijn die sneller, maar even de koppeling fout op laten komen of een keertje misschakelen en je snelle sprint is verleden tijd. 
Tegen Manta Sjonnies speelt nog een ander ding mee; gewicht! Een Sjonnie-Manta heeft misschien wel 150 pk, maar is zeker niet licht te noemen. Die heb je de eerste meters nog met een beetje krachtige speed pedelec als je een beetje stevig op de pedalen gaat staan.

Daarover zag ik laatst ook een leuk filmpje  

[Bart Verbeek]

De meeste lezers op dit forum zullen denk ik wel gecharmeerd zijn van de verbeteringen die een ligfiets belooft ten opzichte van de tekortkomingen ("designfouten ") van een rechtopfiets.

Ter bestendiging van het levensgeluk zal ik ten alle tijden het advies geven om tekortkomingen in de wereld te omarmen en de bediening daarvan tot kunst en folklore te verheffen. Dit alles geheel in de stoïcijnse geest van Epictetus. Alleen de onverbeterlijke optimisten, de blije appelbollen zoals ik zelf zeg maar, zou ik durven adviseren om de standaard van het perfecte tot maatstaf te maken. Als het gevoel van harmonie en elegantie niet wordt bevredigd, dan is er mogelijk sprake van een "designfout". Een ongelukkige woordkeuze wellicht, tekortkoming is beter. Een paar voorbeelden.

• Het frotten met tandwielen op een snelweg.
  
• Het produceren van motorgeluid kost energie.
  
• Een zeilboot die scheef gaat hangen zodra het gaat waaien.
  
• Ruitenwissers waarvan de een teniet doet wat de ander heeft bereikt.
  
• Treinen die stoppen op locaties waar je helemaal niet moet zijn.
  
• Treinen die geen fietsen meenemen in de spits, zodat je er twee nodig hebt, één om naar het station te rijden en een tweede om ter plaatse naar je bestemming te fietsen.
  

Het aantal voorbeelden is eindeloos. Ik beweer niet dat voor al deze gevallen waarin het gevoel voor harmonie en elegantie geweld wordt aangedaan een perfecte oplossing voorhanden is. Wat ik wel beweer, is dat de omarming van tekortkomingen meestal alleen kan plaatsvinden door het cultiveren van een blinde vlek. Wie gelukkig is met die blinde vlek wil ik niet verontrusten. Maar gezien dit een forum is van blije appelbollen die de tekortkomingen van een rechtopfiets weigeren te omarmen durf ik over dit soort zaken wel te schrijven

[365cycle]

Als het gevoel van harmonie en elegantie niet wordt bevredigd, dan is er mogelijk sprake van een "designfout". Een ongelukkige woordkeuze wellicht, tekortkoming is beter. Een paar voorbeelden.

Het woord "mogelijk" brengt de waarheid in je betoog, dat is aan de hand van dit voorbeeld het mooist te onderbouwen:

• Het produceren van motorgeluid kost energie.
  

De warmte-ontwikkeling is nog meer verloren energie, maar dat gecombineerd met het geluid maakt een verbrandingsmotor qua efficiëntie nog altijd hooguit vergelijkbaar met een mens. De elektromotor is het meest efficiënt, maar alle arbeid van de mens vervangen door elektromotoren zorgt zeker niet voor het gewenste resultaat: 

Het aantal voorbeelden is eindeloos. Ik beweer niet dat voor al deze gevallen waarin het gevoel voor harmonie en elegantie geweld wordt aangedaan een perfecte oplossing voorhanden is. Wat ik wel beweer, is dat de omarming van tekortkomingen meestal alleen kan plaatsvinden door het cultiveren van een blinde vlek. 

Niets is perfect. De eerder aangehaalde mens zit propvol designfouten. Maar als ik naar m'n kind kijk, dan vind ik het perfect zo. Ik stuur 'm regelmatig bij en ben een vrij strenge opvoeder. In tegenstelling tot hoe we collectief met motorvoertuigen omgaan (in een ander topic aangehaald) is dit geen blinde vlek, maar acceptatie van het feit dat de voordelen groter zijn dan de nadelen.

[ThijsR]

CVT in een auto is héérlijk. Nu aan mijn tweede CVT Honda Jazz toe, het rijdt zo ontzettend rustig.

[Bart Verbeek]

De warmte-ontwikkeling is nog meer verloren energie, maar dat gecombineerd met het geluid maakt een verbrandingsmotor qua efficiëntie nog altijd hooguit vergelijkbaar met een mens. 

Dan hebben we het nog niet eens over het kabaal dat mensen soms maken.

[365cycle]

CVT in een auto is héérlijk. Nu aan mijn tweede CVT Honda Jazz toe, het rijdt zo ontzettend rustig.

Sterk afhankelijk van hoe en waar je rijdt. Als je in Duitsland op de snelweg een beetje probeert mee te komen is een Jazz met CVT een bron van onrust. M'n vroegere Toyota Prius zat om de haverklap aan z'n maximumtoerental onder die omstandigheden. Een moderne veeltrapsautomaat zoals in de Citroën Grand Picasso van m'n ouders is dan veel prettiger, vooral als je eenmaal ongeveer weet bij welke gasstand hij een kickdown doet (en dan bij versnellen nét niet zoveel gas geeft dat dat gebeurt).

Dan hebben we het nog niet eens over het kabaal dat mensen soms maken.

[Bacchus]

Sterk afhankelijk van hoe en waar je rijdt. Als je in Duitsland op de snelweg een beetje probeert mee te komen is een Jazz met CVT een bron van onrust. M'n vroegere Toyota Prius zat om de haverklap aan z'n maximumtoerental onder die omstandigheden.

Is ook een ontwerpkeuze, kijk (of vooral: luister) maar naar het hogere segment van het hybride-gamma van Toyota en Lexus.

[365cycle]

Is ook een ontwerpkeuze, kijk (of vooral: luister) maar naar het hogere segment van het hybride-gamma van Toyota en Lexus.

Nee hoor. Dat is pas bij de laatste modellen van Toyota en Lexus opgelost.
Zie bijvoorbeeld het filmpje van de Lexus GS450h een stukje naar boven. De enige reden dat die motor het niet uitschreeuwt bij normaal rijden, is dat het een auto is met bijna 350 pk die vanuit stilstand naar 200 km/h kan in 18 seconden. Bij normaal rijden belast je 'm dus nauwelijks, maar de kosten zijn ook passend bij die overdaad.

Kleine toevoeging: Honda gebruikt volgens mij een "ouderwetse" CVT, volgens het van Doorne principe. De HSD is totaal anders. Dit is ook voor fiets- en E-bike hobbyisten een heel interessant filmpje:

[PietV*]

Ik heb heel veel auto gereden met een variomatic. De DAF 46 had maar een snaar en een aangepaste drukveer in de vario. Twee voordelen. De snaar ging langer mee en de vario schakelde sneller op voor een lager toerental en meer koppel dan vermogen. Met 2 cilinders was 1 op 20 makkelijk haalbaar. De Audi A3, 1400 cc turbo, had een 7 traps schakelautomaat. Elektronisch bestuurt en de schakelmomenten werden volautomatisch ingesteld naar de rijstijl van de bestuurder. Bovendien werd bij minder gevraagd vermogen 2 cilinders nauwelijks ingespoten en werd het bijna een 2 cilinder. 1 op 23 op de lange afstanden werd regelmatig gehaald.
Nu rij ik een Toyota Yaris Hybrid, 1500 cc, met elektronisch gestuurde vario en terugwinnen van energie bij het gas los laten en remmen. Ik rij altijd op de ECO stand en hoor de motor nauwelijks..Gewoon een koppelbeest. 1 op 24 op de langere afstanden wordt regelmatig gehaald.

[Willeke_IGKT]

Om terug te gaan naar de start van dit draadje, ik denk dat de Flevo's weliswaar een leercurve hebben maar niet erger dan gewoon leren fietsen als je dat nog nooit gedaan hebt.
Ik vermoed dat iemand die niet kan fietsen en als eerste fiets een knik/kantel Flevo rijdt, deze persoon niet langer nodig heeft om te leren fietsen dan op een rechtopzitter. Er zijn geen 'slechte gewoontes' om af te leren.

Wat de mensen die het over een design fout hebben over het hoofd zien is het grote comfort als je de knik/kantel besturing onder de knie hebt. Erg ontspannen rijden en je armen hoeven niets te doen, ten hoogste remmen en de voorkant opvangen bij stoppen.

Waar de Flevo fietsen onder lijden, net als de Daf, is een imago probleem.
Als de moderator van Het ligfietsers forum in Nederland meteen reageert met "dat is een moeilijke fiets, zal je wel niet gaan lukken" zodra iemand vermeld een Flevo te willen gaan rijden is dat een erg negatieve houding.
En je rijdt een Flevo knik/kantel fiets op zelfvertrouwen. Dus zo'n opmerking kan grote gevolgen hebben.

Dus niet een ontwerp fout, maar een foute 'automatische reactie'.

Graag in het vervolg een positive instelling. 'Mooie fiets, ik denk dat je er gelukkig op gaat worden' is een veel betere automatische reactie.

En ja, ik ben ervarings deskundige, en ik heb geen erg groot evenwicht gevoel maar toen de Flevo (eindelijk goed) op mijn maat stond kon ik er binnen een uur of twee goed genoeg op rijden om hem naar het werk te gebruiken. Dat is sneller dan ik mijn volwassen maat vouwfiets als 7 jarige onder controlle had.
Nooit zeker genoeg gereden op dat fietsje om mijn hand met zelfvertrouwen uit te steken maar op de Flevo reed ik al binnen een paar weken met beide handen los.

[Roepers]

Ik vermoed dat iemand die niet kan fietsen en als eerste fiets een knik/kantel Flevo rijdt, deze persoon niet langer nodig heeft om te leren fietsen dan op een rechtopzitter. 

Dat vermoeden heb ik ook. We leren gewoon op de verkeerde fiets fietsen.

Nooit zeker genoeg gereden op dat fietsje om mijn hand met zelfvertrouwen uit te steken maar op de Flevo reed ik al binnen een paar weken met beide handen los.

Je stuurt feitelijk met je voeten. Op andere (lig)fietsen stuur feitelijk met je evenwicht als je met je handen los fietst. Het is volgens mij iets anders.  Ik heb laatst op de Maxi (Demon 20/26) toch weer een aantal meters met de handen los gefietst. Dat is zeker geen designfout.


Marco -Ook Sinners worden niet op waarde geschat- Roepers

[Bart Verbeek]

Een goeie espresso zetten met een hevelmachine is helemaal niet gemakkelijk, de meeste mensen zijn de 100 kopjes wel voorbij voordat het resultaat in de buurt van naar wens komt. Echter is het volledig handmatig en daarmee variabel maken van diverse parameters een kans om de kwaliteit een flink stuk beter te maken dan met je gemiddelde Nespresso, Senseo of Jura. De lekkerste koffie die ik ooit gedronken heb, kwam uit (een professionele versie van) die horecabroer van de éénarmige bandiet.

Dit is een mooie demonstratie van een blinde vlek. De lekkerste koffie die ik ooit gedronken heb was gezet met koud water. Na een nacht trekken in de koelkast even in de magnetron om op te warmen. Door koffie te zetten met heet water, worden veel van de smakelijke aroma's afgebroken. De espressomachine is uitgevonden om de schade te beperken van het verhitten van de koffiebonen. Ten dele lukt dat. Natuurlijk heeft niet iedereen het geduld om 12 uur op een kopje koffie te wachten. Als blije appelbol kun je altijd deze perfectie in je achterhoofd houden. In het andere geval kun je het best de gebreken van een koffiemachine omarmen

[Willeke_IGKT]

Je stuurt feitelijk met je voeten. Op andere (lig)fietsen stuur feitelijk met je evenwicht als je met je handen los fietst. Het is volgens mij iets anders.  Ik heb laatst op de Maxi (Demon 20/26) toch weer een aantal meters met de handen los gefietst. Dat is zeker geen designfout.

Vergis je niet, ook op de Flevo knik/kantels stuur je voornamelijk met je evenwicht als je met een goed gangetje rijdt.
Het is op de lagere snelheden dat je het voor-deel van de fiets kantelt.
Ik zou eigenlijk zeggen dat ik op de Flevo's meer met mijn evenwicht stuurde dan met welke andere fiets dan ook.

Ook op de Batavus Relaxx, eigenlijk een Flevo met een andere naam, vast bovenstuur, stuurde ik voor een deel met mijn evenwicht. Dat was het meest duidelijk wanneer ik mijn hoofd tegen de steun leunde, de fiets reageerde meteen anders, omdat ik niet de gewone kleine bewegingen met mijn hoofd maakte. Maar niet te vergelijken met hoeveel je evenwicht op de knik/kantel fietsen werkt.

Aan de andere kant, als je een 'normale' driewieler rijdt heeft je evenwicht totaal geen invloed. Ik heb op de open trike wel eens over het aangedreven wiel gehangen, eigenlijk deels naast de fiets, zodat ik met een lekke band (die toch de vuilnis in moest) toch door kon rijden. VM's zijn een goed voordeel van driewielers waar je evenwicht geen invloed heeft, pas als je op hoge snelheden bochten door gaat komt het evenwicht in het spel.

[365cycle]

Dit is een mooie demonstratie van een blinde vlek. De lekkerste koffie die ik ooit gedronken heb was gezet met koud water. Na een nacht trekken in de koelkast even in de magnetron om op te warmen. Door koffie te zetten met heet water, worden veel van de smakelijke aroma's afgebroken. De espressomachine is uitgevonden om de schade te beperken van het verhitten van de koffiebonen. Ten dele lukt dat. Natuurlijk heeft niet iedereen het geduld om 12 uur op een kopje koffie te wachten. Als blije appelbol kun je altijd deze perfectie in je achterhoofd houden. In het andere geval kun je het best de gebreken van een koffiemachine omarmen

Daar wordt het dus persoonlijk. Hier ook ervaring met cold brew, maar ik vind espresso echt lekkerder. Al vind ik het niet erg als die koud is. Maar daarover tegen het weekend meer 

[Bart Verbeek]

Daar wordt het dus persoonlijk. Hier ook ervaring met cold brew, maar ik vind espresso echt lekkerder. Al vind ik het niet erg als die koud is. Maar daarover tegen het weekend meer 

Van koffie zetten heb ik weinig kaas gegeten. Maar van blinde vlekken weet ik vrij veel af. Als ervaringsdeskundige, zeg maar.

[Frutsel]

De koffieboon, de maling, het water, de manier van zetten, alles heeft invloed op de smaak.
Je kan een cold brew niet vergelijken met een espresso; het is al moeilijk genoeg om 2 espresso's met elkaar te vergelijken

Het is een beetje als verschillende ligfietsen met elkaar vergelijken.

Overigens heb ik tijdens het proberen te fietsen op de flevobike maandag te krampachtig gedaan, en heb ik nog steeds spierpijn in mijn bovenbenen... De leercurve is een uitdaging, spierpijn is lesgeld. (Maar ik ga toch even wat rommelen met de bottom bracket voor wat betreft afstand tot de zitting)