Signal de Botrange

[Martin van Mourik]

Ik heb afgelopen zondag een tocht gereden die ik al lange tijd in mijn hoofd had: vanuit Geleen naar Signal de Botrange in de Hautes Fagnes, het hoogste punt van België (694 meter), via Aachen en de Vennbahn / RAVeL-L48. Op de terugweg ben ik via Verviers, Maastricht en langs het Julianakanaal gereden. De tocht was ongeveer 185 kilometer, met 1100 hoogtemeters stijgen. Ik ben om kwart voor negen s'morgens vertrokken en was om zeven uur s'avonds terug.

In Heerlen reed ik over een fietspad langs het spoorrangeerterrein, en vond aan het einde van het Mijnmuseumpad een grote trap naar het Maanplein. Geen probleem want ik krijg mijn 17 kilo zware fiets met een paar kilo bagage en proviand nog redelijk goed trappen op en af getild. Het Pancratiusplein lag bezaaid met bierviltjes en andere sporen van het uitgaanspubliek op zaterdagavond. Horeca-personeel was bezig met de schoonmaak.


Op de grens met Duitsland staat een oud douanekantoor.


In Aachen liep/fietste ik een rondje door het oude centrum. Vervolgens door naar het beginpunt van de Vennbahn dat bij Bahnhof Rothe Erde ligt.



Ik heb 63 kilometer over de Vennbahn gereden tot aan Sourbrodt. Het fietspad loopt deels over Duits en deels over Belgisch grondgebied, en draagt in België de naam RAVeL-L48. Het is een mooie goed onderhouden brede fietsweg die in Zuidelijke richting kronkelt, en waarmee je vrij makkelijk aardig wat hoogtemeters maakt door het goede wegdek en doordat de weg steeds zo loopt dat de hoogteverschillen geleidelijk gaan. Het is veelal vals plat, en af en toe wat duidelijker over een helling. Bij de nadering van een kruising is vaak het fietspad groen geverfd. Er staan af en toe informatieborden met een overzichtskaart en toeristische informatie.




Bij Sourbrodt was de weg opgebroken over ongeveer een kilometer. Met een inrijverbod en omleiding waar niemand zich wat van aan leek te trekken.


Bij Signal de Botrange een pauze van ongeveer een half uur gehouden om fotos te maken en een boterham te eten. Er is een trap gemaakt van zes meter hoog die je op kunt klimmen om de 700 meter te bereiken, dat heb ik natuurlijk ook gedaan.



Ik was vergeten van te voren Wallonië in te laden in mijn offline navigatie. Daarom volgde ik min of meer op de gok een route langs doorgaande wegen waarbij het pijltje zo goed mogelijk in de richting van Eijsden bleef wijzen. Dit bracht mij langs Jalhay, Verviers, Dison, Battice, Julémont, Mortroux, Bombaye en Berneau. Fietsstroken of fietspaden zijn er meestal niet in Wallonië, wel neemt het gemotoriseerde verkeer over algemeen de moeite om je met ruime afstand in te halen. Ik maakte tussen Botrange en Jalhay en tussen Jalhay en Verviers kilometers lange afdalingen waarbij ik zonder te trappen snelheden tussen de 45 en 60 km/u reed.

In het centrum van Verviers was er een evement met cover bands aan de gang, met aardig wat rondlopend pubiek. Door het centrum stroomt de rivier de Vesdre. daarna was het een flinke klim naar Battice. Hierna wederom lange afdalingen die wat minder stijl waren en waarbij ik wat meer meetrapte.



De laatste paar kilometer voor de grens zat ik in het Vlaamse deel van België en was er opeens een fietspad. Via Rijkholt en Gronsveld bereikte ik Maastricht, waar ik een rondje door het centrum maakte en een nogal prijzig ijsje at. Aan de noordkant van Maastricht vond ik een route met fietspaden langs het Julianakanaal. In de bomen langs het kanaal hangt veel maretak. Ik reed langs het kanaal tot Elsloo, waar we vroeger met het hele gezin gingen wandelen in het bos met de karakteristieke snel stromende beekjes en de aan de bomen hangende lianen. De stijle oude dorpsstraat met hobbelige klinkers kwam ik netaan opgereden zonder af te stappen. Ik reed via Beek en Neerbeek om Chemelot heen en bereikte Geleen-Zuid.

[gideon]

Bedankt voor je uiteenzetting van je mooie tocht. Vandaag reden we (met auto en Predom caravannetje) ook daar in de buurt door België. Door echt heuvel- berglandschap met de ligfiets wil ik ook zeker gaan doen.