leren fietsen of zoiets...

[vdbeemd]

Sinds ik mijn Sinner D heb kijk ik regelmatig naar filmpjes over ligfietsen en velo's op YouTube en kom dan ook bij video's van Global Cycling Network en dit gaat voornamelijk over racefietsen en aanverwanten.
 
In één van die filmpjes zag ik een timetrial-bike het opnemen tegen een velomobiel. Toen de timetrial-bike startte met fietsen ging hij enorm accelereren met zijn fiets, staand fietsen en versnellen zoals ik normaal alleen fiets als ik een stoplicht wil halen. Het leek me vrij zinloos maar dit was een professional (ex) en hij weet dus wat hij doet.... wat doet hij dan en is dat zinvol?

Wat blijkt? Ik heb iets geleerd wat ik niet wist, eerst enorm versnellen en dan de snelheid aanhouden is gemakkelijker dan ik ooit dacht! Ik heb altijd gemeend dat je voor deze snelheden enorm krachtig moest kunnen trappen en dat kon ik nu eenmaal niet. Vandaar mijn e-bike en mijn gemiddeld slechte conditie.

Sinds deze week ben ik aan het oefenen op snel op snelheid komen en dit vast houden. Het lukt me steeds beter om op mijn benen te vertrouwen en vol te houden zonder te baden in het zweet. (ik moet wel mijn jasje uitdoen want anders kan ik gelijk douchten) Steeds vaker zet ik de ondersteuning uit op de e-bike en ook daar kan ik opeens sneller mee......

Ik verwacht echt geen 40ers op mijn teller maar 27 kilometer op de Sinner is opeens geen enorme uitschieter meer. 
Soms moet je dus 46 jaar worden en dan nog een wat nieuws leren...

[Wim -de roetsende]

Dit heb ik ook al vaker gemerkt.

Als ik 's ochtends niet echt fit ben, dan blijf ik soms te lang in iedere versnelling hangen en dan kom ik met moeite boven de 30km/u.

Als ik gewoon lekker vlot accelereer en snel door de versnellingen ga, dan rijd ik soms ongemerkt al 36km/u. En als het warm is nog harder.

[Bacchus]

Wat blijkt? Ik heb iets geleerd wat ik niet wist, eerst enorm versnellen en dan de snelheid aanhouden is gemakkelijker dan ik ooit dacht! Ik heb altijd gemeend dat je voor deze snelheden enorm krachtig moest kunnen trappen en dat kon ik nu eenmaal niet. Vandaar mijn e-bike en mijn gemiddeld slechte conditie.

Zelfs op een zitfiets hoeft een beetje vlot (zeg 25 km/u) fietsen -eenmaal op snelheid- niet heel veel vermogen te kosten. Ik denk dat veel zitfietsers het niet doen omdat ze hele slechte fietsen gewend zijn. (10 jaar oude, nooit onderhouden omafiets van de bouwmarkt-aanbieding met originele banden van knalhard rubber met de helft van de nodige lucht erin) En daarop is 25 km/u wèl een hele inspanning.

[TimSch]

Ik merk het fenomeen (op stabiele snelheid hard rijden met beperkte inspanning) in sterkere mate nu ik net velonaut ben geworden. Je schakelt een tandje bij, spant je kort in om de acceleratie te krijgen zodat je met ongeveer dezelfde cadans fietst (nu nog op gevoel, metertje hiervoor onderweg :-)) en hopla: je rijdt ineens met soortgelijke inspanning een kruissnelheid van 5 km/u harder. 

Benieuwd hoe vaak je dat kunstje eigenlijk kunt doen 

[Niels van der Wal]

Wat blijkt? Ik heb iets geleerd wat ik niet wist, eerst enorm versnellen en dan de snelheid aanhouden is gemakkelijker dan ik ooit dacht! Ik heb altijd gemeend dat je voor deze snelheden enorm krachtig moest kunnen trappen en dat kon ik nu eenmaal niet. en...

Het zijn verschillende spiervezels die je gebruikt. Het verschil in spiervezels wordt helder geschets in dit (voetbal) artikel:


https://voetbalsucces.nl/verschil-tussen...iervezels/


Oftewel: Na met snelle spiervezels op snelheid gekomen te zijn schakel je over op langzame spiervezels die nauwelijks aangesproken zijn op iets waar ze niet goed in zijn en dus fris volledige (langdurige) kracht kunnen leveren.

Wielrenners trainen de snelle spiervezels o.a. door na iedere vertraging (kruispunten e.d.) hard fietsend weer op snelheid te komen. Daarbij komt ook dat aangemaakte snelle spiervezels omgezet kunnen worden in trage spiervezels.

Je bent dus gaan trainen :-)

Niels, fietser, van der Wal

---

Ik merk het fenomeen (op stabiele snelheid hard rijden met beperkte inspanning) in sterkere mate nu ik net velonaut ben geworden. Je schakelt een tandje bij, spant je kort in om de acceleratie te krijgen zodat je met ongeveer dezelfde cadans fietst (nu nog op gevoel, metertje hiervoor onderweg :-)) en hopla: je rijdt ineens met soortgelijke inspanning een kruissnelheid van 5 km/u harder. 

Benieuwd hoe vaak je dat kunstje eigenlijk kunt doen 

Hoe vaak ligt aan de intensiteit waarmee accelereert. In sporttermen is dit interval-training. Als je met maximale intensiteit accelereert dan is het aantal volle herhalingen beperkt. Als je het weet uit te smeren over de totaal te fietsen afstand, dan kan het vaak (Maar minder explosief en nooit oneindig)

Omdat je vooral anaerobe kracht levert (dus vooral zonder zuurstof verbranding) ga je hijgen, zit je snel aan de maximum-inspanningstijd en krijg je zuur (onverbrande suikers) in je spieren. (Dit zuur raak je weer kwijt door een stuk op lage inspanning te blijven fietsen -uitrijden. Doe je dit niet dan krijg je spierpijn wat niet goed is voor de ontwikkeling van spieren).

Niels, duursporter, van der wal

[Bacchus]

(Dit zuur raak je weer kwijt door een stuk op lage inspanning te blijven fietsen -uitrijden. Doe je dit niet dan krijg je spierpijn wat niet goed is voor de ontwikkeling van spieren).

Ik begrijp dat krachtsporters (sportschooljongens is misschien meer wat ik bedoel) daar anders tegenaan kijken. Is de spierpijn van tien kniebuigingen met honderdvijftig kilo op de schouders een andere dan van een intervaltraining of hebben de sportschooljongens ongelijk?

[Niels van der Wal]

(Dit zuur raak je weer kwijt door een stuk op lage inspanning te blijven fietsen -uitrijden. Doe je dit niet dan krijg je spierpijn wat niet goed is voor de ontwikkeling van spieren).

Ik begrijp dat krachtsporters (sportschooljongens is misschien meer wat ik bedoel) daar anders tegenaan kijken. Is de spierpijn van tien kniebuigingen met  honderdvijftig kilo op de schouders een andere dan van een intervaltraining of hebben de sportschooljongens ongelijk?

Dit is inderdaad andere spierpijn.
Door te trainen (in de sportschool met gewichten) maak je kleine scheurtjes in je spieren die opgevuld worden met eiwitten waardoor de spier groeit.
Die scheurtjes voel je als spierpijn, in de sportschool zijn hierom eiwitshakes populair. (Meestal onzin; in gewone voeding zitten voldoende eiwitten)

Explosief trainen bij het fietsen (hard optrekken) geeft dus spierpijn (en geeft spiergroei.) Om dit 'herstel' zo goed mogelijk tot z'n recht te laten komen zorg je dat je geen zuur meer in je spieren hebt. Je fiets hiervoor je de laatst 1-2 kilometer van een tocht rustig.

Niels, uitfietser, van der Wal