Op zoek naar mijn perfecte velomobiel

[Bastiaan]

Na aanmoediging in andermans topic start ik hierbij mijn eigen draadje. 

Een klein stukje historie
Ik ben 'pas' 37, maar rijd al meer dan twintig jaar ligfiets. Mijn eerste ervaringen waren bij Wim, van Beter Een Ligfiets in Tilburg. Al snel kwam ik er elk weekend. Veel fietsen heb ik al versleten, van een Batavus Relaxx en een Flevoracer tot een M5 Shock Proof, een Challenge Fujin SL en een Thys 220 roeifiets. Na een tijdje verkocht ik ze dan en zocht weer iets anders. Wim had ook een Rider staan, en op drie wielen beviel me meteen. Ik heb er zelf een gekocht en altijd gehouden. Gewoon voor de lol; snel is hij niet. Maar inmiddels heb ik andere behoeften, waarover hieronder meer. 

Mijn start als pseudonaut
Ik werk in Groningen en woon er net buiten; acht kilometer, meestal met de bukfiets en soms met een ligfiets - echt handig is het toch niet in de stad. Echter: soms werk ik tijdelijk op locatie. Dit jaar van oktober t/m december in Assen, op 27 kilometer van mijn huis en met een vrij gunstige route. Ik wist meteen: dit ga ik met de fiets doen. Ik heb een week een speed pedelec op proef gehad en was meteen verslaafd aan de snelheid: 45km/u kruissnelheid en 40km/u gemiddeld naar Assen. Maar bij slecht weer...? Als ligfietser ben ik natuurlijk ook serieus naar velomobielen gaan kijken.

Na enige overweging kocht ik een tweedehands Sunrider, met elektrische ondersteuning tot 35km/u. Mijn overwegingen: comfortabel, (elektrisch) toch vlot en betaalbaar. Mijn plan was om de fiets drie maanden te gebruiken en daarna te houden of weer te verkopen, afhankelijk van hoe de tochten naar Assen bevielen. Inmiddels kan ik zeggen dat ze smaken naar meer, maar weet ik ook beter wat ik wel en niet wil in een velomobiel. Mijn klus in Assen wordt verlengd en daarnaast mag ik voorlopig twee dagen per week naar Veendam, 25km enkele reis. Dus het ideale moment voor een upgrade.

Wat past bij mij en wat zoek ik?
Als vader van twee jonge kids met een drukke baan is mijn tijd kostbaar. Met de Sunrider haal ik amper 30 km/u gemiddeld; ik wil sneller. Zo snel mogelijk. Ik ben zeker geen topsporter, maar wel gewoon in goede conditie (1,85m, 72kg). In mijn wekelijkse uurtje spinning trap ik meestal gemiddeld 220-230W (fietscomputer) en verbrand ik in 50 minuten ongeveer 500kcal bij een gemiddelde hartslag van 145. Daarna ben ik uiteraard wel helemaal naar de klote, dus op mijn woon-werkroute zal het beduidend minder zijn. Maar ik denk het potentieel van een snelle velomobiel wel goed te kunnen benutten. 

Zaterdag ga ik met een aantal Noorderligtgenoten naar Dronten om bij velomobiel.nl en bij InterCityBike zoveel mogelijk fietsen te proberen. Ik ben razend benieuwd. Daarnaast heb ik (op eigen initiatief) contact met een medeligger die zijn Milan SL mogelijk wil verkopen, maar ook die moet ik nog proberen. Qua budget heb ik een spaarpotje, maar tegelijkertijd ben ik gevoelig voor een gunstige prijs-kwaliteitverhouding. In principe heeft een tweedehands fiets daarom mijn voorkeur... tenzij de nieuwe fietsen zaterdag te goed bevallen... Ik zal mijn ervaringen hier delen voor wie dat leuk vindt. 

Tips? Suggesties? Ervaringen? Alles is welkom!

[Jeroen S]

Ik rijd maar 10km woonwerk met een niet zo snelle eigenbouw Velomobiel. Sneller dan een Sunrider zal ie wel zijn. Dat is maar zo'n 25 minuten. Waarvan de laatste 5-10 minuten afhankelijk van kleding en weer het gas terug gaat, om niet te hard te zweten. Op de langere afstand, zonder ondersteuning rijdt je je vlot in het zweet. Schone kleren mee en douchen is dan wel erg welkom.

Er zijn erg veel goede velomobielen, die allemaal hun sterke punten hebben. Persoonlijke voorkeur speelt mee en bij de een past een bepaalde velomobiel beter dan bij een ander. Er zijn hier wel mensen die nog al eens van Velomobiel wisselen en met meerdere modellen ervaring hebben. Er zijn voor de meeste Velomobieltypen wel mensen te vinden die er vele 10.000 km mee gefietst hebben.

Ik heb pas 20.000 km velomobiel ervaring. Op sommige trips merk ik dat het niet zo zeer de snelle open stukken zijn, waar ik tijd verlies. Eerder op de langzame stukken, met slecht overzicht, krappe bochtjes e.d.

Naar mijn idee zitten de snelle modellen, oud (DF, Milan SL) en nieuw, ( Alpha, Bulk) niet heel erg ver uit elkaar. Voor de prestaties hoeft het geen nieuwe te zijn, denk ik. Wel gebeurt het soms dat een Velomobiel om een duistere reden niet zo lekker loopt, ook in vergelijking met identieke broertjes, en dat het dan lastig te vinden is waar het aan ligt.

succes ! Jeroen

[Hoekie]

Snelheidsverslaving...ervaringen...bijna 50k velomobiel km verder...is voor mij, 55 plusser, de ideale vorm van woon-werk! een QV + EggRider + 250W assist. Variërend van zin en tijdsverplichting is dat 22 tot 35 km enkele reis. Daarmee bepaalt infrastructuur, tandwielen, reisafstand en conditie wat de max (cruise) snelheid is. Ja, conditie, want bij die snelheden gaat het zeker niet vanzelf. Ter indicatie voor achter rijdend verkeer heb ik een zwart witte 60 sticker achterop geplakt, want met 50-60 rij ik op de rijbaan waar dat veiliger is (niet hoeven oversteken, met snelheid oprijden, weer, enz) Is eerst even wennen maar nu vanzelfsprekend. Ter vergelijking met je SP ervaring: past de infrastructuur, dan is een 'wedstrijd' met een SP geen wedstrijd. Alleen even wat rustiger aan doen bij inhalen. Vanwege infrastructuur, wederom, is het meestal tussen de 35 en 50. Daarmee kan ik "thuiskomen" timen binnen 5 minuten timen. Ideaal voor woon werk verkeer.

Dat gezegd hebbende staat een tweede velomobiel zonder assist op de nominatie. Met als gedachte woon werk verkeer bij wat warmer weer, als reserve en voor de non assist lol. Vanwege een aanstaande verbouwing, waaraan maar niet begonnen wordt, staat die beslissing on hold.

Groot verschil tussen jou en mij is de leeftijd en mijn blessures. Waarvan een grootte blessure waardoor ik super blij ben dat rondtrappen zo goed gaat. Of juist zo goed omdat ik veel rond trap (natuurlijke smering door beweging)

Per saldo:
Als ik jou was, zou ik zonder assist beginnen. Kan je later alsnog zo inbouwen mocht je dat willen. Laat bij voorkeur de velomobiel goed afstellen. Want een slecht afgestelde velomobiel geeft een verkeerd beeld. Dat had ik ooit bij proefrijden met een Alpha 7. Bij de dealers in Duitsland nemen ze nota bene uitgebreid de tijd voor het afstellen voor een proefrit. à 50 euro, die je als korting krijgt bij aanschaf velomobiel. Dan kan je een gevoel krijgen van: dat is hem!

Nota bene: je gaat proefrijden bij relatief koud weer. Dat scheelt bij iedere fiets een slok op een borrel en nog wat meer bij velomobielen.

Succes en bovenal veel plezier!

[365cycle]

Na aanmoediging in andermans topic start ik hierbij mijn eigen draadje.  

Daar is dat topic dan! Ik heb meteen wat leesvoer voor je  

Ervaringen met de Bülk
Ervaringen met de Milan
Ervaringen met de DF

Mijn start als pseudonaut
Ik werk in Groningen en woon er net buiten; acht kilometer, meestal met de bukfiets en soms met een ligfiets - echt handig is het toch niet in de stad. Echter: soms werk ik tijdelijk op locatie. Dit jaar van oktober t/m december in Assen, op 27 kilometer van mijn huis en met een vrij gunstige route. Ik wist meteen: dit ga ik met de fiets doen. Ik heb een week een speed pedelec op proef gehad en was meteen verslaafd aan de snelheid: 45km/u kruissnelheid en 40km/u gemiddeld naar Assen. Maar bij slecht weer...? Als ligfietser ben ik natuurlijk ook serieus naar velomobielen gaan kijken.

Na enige overweging kocht ik een tweedehands Sunrider, met elektrische ondersteuning tot 35km/u. Mijn overwegingen: comfortabel, (elektrisch) toch vlot en betaalbaar. Mijn plan was om de fiets drie maanden te gebruiken en daarna te houden of weer te verkopen, afhankelijk van hoe de tochten naar Assen bevielen. Inmiddels kan ik zeggen dat ze smaken naar meer, maar weet ik ook beter wat ik wel en niet wil in een velomobiel. Mijn klus in Assen wordt verlengd en daarnaast mag ik voorlopig twee dagen per week naar Veendam, 25km enkele reis. Dus het ideale moment voor een upgrade.

Dat zijn echt prachtafstanden! Met een velomobiel zonder ondersteuning zal je vermoedelijk wel een andere route rijden. Optrekken is minder leuk (tenzij je op mij lijkt  ), eenmaal op snelheid doet het met een voor jou comfortabel vermogen (gokje: 160-170W?) waarschijnlijk niet onder voor een speed pedelec.
Dat je sneller zou moeten kunnen is mijns inziens wel realistisch. Ter indicatie: Vanochtend reed ik naar een klant (47 km) met een temperatuur van rond het vriespunt 39 km/h gemiddeld. Daarvoor had ik 219W vermogen nodig, op een voor de Randstad erg soepele route, in een Bülk die nog niet helemaal op orde is (de aandrijflijn is om onduidelijke reden nog niet helemaal 100%), en op vlotte banden die mijns inziens wel geschikt zijn voor de winter (Continental Contact Urban 32-406 voor, Continental GP5000 32-622 achter). Bij de klant in kwestie kan ik momenteel overigens niet douchen; met deze temperaturen ben ik na een dik uurtje krap boven de 200W met een washandje aan de wastafel nog prima te fatsoeneren. 

Vanmiddag was het iets warmer (6 graden?), en zat ik met 243W op 40,7 km/h met een hoop sprintjes (er zaten veel automobilisten in de weg). Ook goed om te weten: Ik ben lang en zwaar (totaalmassa ik+fiets+bagage 120~125 kg), en rijd momenteel met de korte kap met schuimdeel. Met een racekap zou ik nog wat sneller kunnen zijn (maar dan wordt die wastafel wel een dingetje).

Wat past bij mij en wat zoek ik?
Als vader van twee jonge kids met een drukke baan is mijn tijd kostbaar. Met de Sunrider haal ik amper 30 km/u gemiddeld; ik wil sneller. Zo snel mogelijk. Ik ben zeker geen topsporter, maar wel gewoon in goede conditie (1,85m, 72kg). In mijn wekelijkse uurtje spinning trap ik meestal gemiddeld 220-230W (fietscomputer) en verbrand ik in 50 minuten ongeveer 500kcal bij een gemiddelde hartslag van 145. Daarna ben ik uiteraard wel helemaal naar de klote, dus op mijn woon-werkroute zal het beduidend minder zijn. Maar ik denk het potentieel van een snelle velomobiel wel goed te kunnen benutten.

Vader zijn en kostbare tijd, dat is herkenbaar. Kijk ook hier even als je tijd over hebt; ik fiets juist en doe daardoor iets langer over de reis, met als gevolg dat ik tijd overhoud. Dat wekelijkse uurtje spinning kan je - tenzij je het voor de gezelligheid doet - gewoon laten vallen. Ga je gewoon een keer met het gas erop naar huis, en laat je de route een stukje verder lopen dan zo efficiënt mogelijk  Deze week heb ik tot nu toe 5u46m gefietst; ik heb nog geen minuut bewust en gericht aan sporten gedacht, was enkel bezig met van en naar m'n bestemmingen gaan. Een velomobiel is een fantastische tijdbesparing 

Zaterdag ga ik met een aantal Noorderligtgenoten naar Dronten om bij velomobiel.nl en bij InterCityBike zoveel mogelijk fietsen te proberen. Ik ben razend benieuwd. Daarnaast heb ik (op eigen initiatief) contact met een medeligger die zijn Milan SL mogelijk wil verkopen, maar ook die moet ik nog proberen. Qua budget heb ik een spaarpotje, maar tegelijkertijd ben ik gevoelig voor een gunstige prijs-kwaliteitverhouding. In principe heeft een tweedehands fiets daarom mijn voorkeur... tenzij de nieuwe fietsen zaterdag te goed bevallen... Ik zal mijn ervaringen hier delen voor wie dat leuk vindt.

Vergeet niet dat ICB en velomobiel.nl ook regelmatig tweedehands aanbod hebben, en daar eigenlijk nooit mee te koop lopen omdat het tóch wel verkocht wordt. Een goede fietsvriend ging mee naar Dronten om eens geheel vrijblijvend een snellere fiets dan zijn Mango te proberen, en appte de volgende ochtend dat hij een Milan SL gekocht had   
Voordeel van daar een tweedehandsje aanschaffen is dat je zéker weet dat ie op z'n minst vrij goed in elkaar zit - beide bedrijven zijn er niet op uit de goede naam van hun eigen producten te bezoedelen. Een handelaar mist die motivatie, je moet dan net de mazzel hebben dat je er met één van doen hebt die velomobielen écht een warm hart toe draagt. 

Tips? Suggesties? Ervaringen? Alles is welkom!

Zeker! Voor zover ik Groningen (provincie) ken is het relatief winderig, een beetje vergelijkbaar qua fietsklimaat met Zeeland. Zaterdag heb je waarschijnlijk ongeveer 3 bft. Oostenwind, genoeg om te voelen hoe een fiets reageert onder bepaalde weersomstandigheden. Probeer dat ook in je testroute te bouwen, rijd dezelfde testroute met verschillende fietsen (als je een watt-nerd bent het liefst mét vermogensmeter! en dan niet voluit zodat het reproduceerbaar blijft). 

Ik zou dan een rondje zoals bijvoorbeeld dit proefrijden (als je lui bent zoals ik kan je de GPX downloaden van BRouter). Er zit denk ik alles in wat je nodig hebt;
- eerst een stukje door Dronten martelen over fietspaden (in dit geval van ICB naar velomobiel.nl, en daarna het dorp uit);
- 5 a 6 kilometer flankwind (schuin voor);
- een stukje echt wind tegen (maar mogelijk net luwte - fietspad ligt grotendeels achter de dijk tegen het Ketelmeer. Geen stuurfouten maken dus, dan heb je een nat pak  );
- vanaf Ketelhaven heb je drie keuzen; 1. de aangegeven route leidt je naar de Hanzeweg, waarna je nog een pittige oversteek (haaks over een dubbele 80 weg) hebt die je terug brengt bij ICB. 2. Je kan 'm inkorten door net voor Ketelhaven de Colijnweg op te gaan, dan kan je onder de weg door oversteken. 3. Ook met die oversteek van 1, maar als het bevalt kan je doorknallen over de Vossemeerdijk en dan bij de Roggebotsluis de Hanzeweg op, dan heb je nog zo'n ~8 km vol wind mee.

Kleine voorspelling: Je gaat onder de indruk zijn van één van de fietsen, maar het gebrek aan drama dat de anderen laten zien moet je niet vergeten op waarde te schatten 

Succes en vooral veel plezier toegewenst!

PS: Je schreef over weersomstandigheden met de speed pedelec. Met hoge snelheden (~50) kan regen echt pijnlijk zijn; ik ben dan wel een (race-)kapwatje, zit graag achter een pinlockvizier. Kou heb je in een velomobiel zelden last van. Ik reed vanochtend ook nog gewoon met een korte broek en korte mouwen, had enkel een balaclava op om m'n hals en kale kop warm te houden.

[John70]

Bij InterCityBike staat nu een prachtige blauw-gele Bülk klaar voor testritten!

[Wim -de roetsende]

Ik heb je een pb gestuurd over handelaren.

[Frutsel]

Ik weet zeker dat ICB inderdaad het een en ander aan tweedehands heeft staan.

Ik heb alleen ervaring met een DF XL, maar afgezien van de lage ground clearance (als een Golf GTI over drempels moeten) bevalt hij me erg goed.
Je moet niet al te veel naar 365cycle luisteren trouwens; die heeft een gemene bak vermogen in zijn benen

Mijn woon/werkroute is ruim 60km, en ik doe daar tussen de 1:45 en 2:00 over, afhankelijk van de temperatuur vooral. Ik heb geen idee van het vermogen dat ik verstook, maar ik ben niet helemaal stuk aan het eind van de rit. Mijn gemiddelde snelheid is zo'n 30-33km/h, vooral doordat ik door een paar dorpskernen heen moet, en een stukje door Amsterdam.

[Piet K]

Als je voor een tweedehands gaat; een Quest is ook een zeer goede keuze als het gaat om snelheid. Als wendbaarheid een vereiste is boven snelheid, kijk dan ook voor een Mango. De ideale fiets hangt ook af van de route die je kan rijden. Elk model heeft zijn sterke en minder sterke kanten. De keuze hangt ook af van het budget.

Ik ben begonnen met een versatile in 2007, in 2017 overgestapt op een carbon mango en nu in het bezit van een Carbon Quest.

[GerDilven]

Wat ontzettend goed van je dat je de sportieve afweging neemt.
Een velomobiel is de ultieme oplossing om woon werk verkeer te combineren met sporten.
Er staan diverse betaalbare strada's en quest en  te koop op marktplaats en ligfiets.net
Voor dit bedrag koop je een leuke velomobiel om te starten.
Gedurende de tijd dat je fietst en ervaart, kun je dan rustig uitkijken naar een ideale fiets, met een hoger budget.

Ik hoop dat je spoedig slaagt in deze toffe uitdaging.

Een zeer herkenbare uitdaging.
Zelf ben ik nu 1 jaar weer aan het velomobielen, na vroeger veel ligfiets soorten ervaringen te hebben.
Inmiddels 1 jaar werkzaam bij een werkgever, 30km van mijn huisje in Tilburg.
Ook begonnen met dezelfde gedachten om weer te gaan velomobiel forenzen, vorig jaar.
De aankoop van een tweedehands strada maakte dit plan goed mogelijk.
Direct na de aankoop bij velomobiel.nl langs om alles naar mijn wensen te customizen.
Nu 1 jaar probleemloos gefietst.

Ik hoop dat we jou net zo kunnen verwelkomen in deze club als dat ze mij hebben gedaan.
Het is heerlijk om op tal van punten met medeliggers op dit forum over diverse details, producten, ervaringen en afstellingen te schrijven.

Laat je ons weten wat je test ervaringen zijn en wat je keuze wordt?

[365cycle]

Zag al wat ritjes van de Groningers op Strava voorbij komen... ben heeeeel benieuwd naar je verslag!

[Bastiaan]

Dank voor al jullie enthousiaste reacties! Leuk en leerzaam. Ik heb alles gelezen maar ook geprobeerd om een open blik te houden richting de testdag gisteren. Een verslagje dan maar?  

We waren van half elf tot half vier in Dronten, eerst bij velomobiel.nl en na de lunch bij InterCityBike. Best lang, maar ook veel te kort. Wat ik nu eigenlijk zou willen: een weekje Dronten boeken en elke dag van 's morgens vroeg tot 's avonds laat fietsen. Langere testritten maken met alle verschillende modellen. Maar ik moet reëel zijn: een dagje Dronten was al een uitdaging. Ik heb niet alle fietsen kunnen proberen, sommigen stonden eigenlijk net te kort of te lang afgesteld, het lukte niet om steeds dezelfde route te rijden. Mijn bedachte hartslagtest was mede daardoor (en mede door mijn toenemende vermoeidheid) niet representatief. Dit wetend en gezegd hebbend hieronder mijn ervaringen van de dag.

Ik heb de volgende fietsen geprobeerd: Carbon Quest, Alpha7, Tuna, (een oudere) Milan SL en nog een andere Carbon Quest

Carbon Quest (velomobiel.nl)
Bij velomobiel.nl begon ik met een rit in een Carbon Quest, zonder hoge verwachtingen. Mijn blik was dus toch niet helemaal open, constateer ik achteraf. Ik had de Quest in mijn hoofd geclassificeerd als een ouder model, terwijl ik op zoek was naar een supersnelle modernere fiets. Al mijn verwachtingen werden overtroffen. Ik zat goed, de fiets reed fijn en de snelheid kwam makkelijk. Clubgenoot Mark had een lange testroute in gedachten die ik met een grote grijns heb voltooid. Mijn gedachte op dat moment vooral: wat een verschil met mijn Sunrider! Ik werd nog benieuwder naar de écht snelle fietsen.

Alpha7 (velomobiel.nl)
Hij stond wat verstopt en de banden waren leeg, maar Allert had 'm zo klaarstaan voor me. Op het eerste rechte stuk werd me duidelijk dat ik toch echt wat te dicht bij de pedalen zat. Mijn nek lag op een scherpe rand. Allemaal overkomelijk en te fiksen. Maar het gemak waarmee de snelheid in de Quest kwam voelde ik hier niet. De fiets deinde wat van links naar rechts, waarschijnlijk ook in te stellen. Bij het keren voelde ik wel hoe superlicht de fiets is, maar als zich dat niet vertaalt in snelheid... Echt goed oordelen kan ik niet, maar ik kon in mijn proefrit geen pluspunten ontdekken t.o.v. de Quest.

Tuna (InterCityBike)
Mijn eerste rit aan de 'overkant'. Ik heb geen DF kunnen proberen, maar de Tuna zou sowieso beter moeten zijn was mijn redenering (want een doorontwikkeling van). De fiets heeft geen onuitwisbare indruk achtergelaten. Hij voelde vooral groot. De reactie op van de aandrijflijn voelt heel direct, maar qua (top)snelheid werd ik niet overdonderd. Ik heb er ook maar relatief kort mee gefietst, dus het was eigenlijk geen eerlijke kans. Omdat ik liever een tweedehands fiets koop (want snel nodig) wordt het sowieso geen Tuna. Er stond wel een tweedehands DF die ik graag nog eens wil proberen.

Milan SL (InterCityBike)
Een witte gebruikte Milan SL kon ik proberen, met racekap. Er zat een sticker met de naam Viktor in, ik meen uit Hamburg. In deze Milan paste ik wel; in een andere die klaarstond raakten mijn knieën de bovenkap, en niet zo'n beetje ook. Maar goed, in de witte kon ik op pad. Geen mk7, want geen luikje. Ik had op rauwe snelheid gerekend, maar kreeg vooral rauwheid. Een rammelende kap, mijn hoofd wat klem, weinig zicht en een enorme draaicirkel. De fiets voelde niet heel snel. Ik begon nu serieus aan mezelf te twijfelen. Dit zou toch een racemonster zijn? Was ik dan al zo vermoeid geraakt?

Carbon Quest 777 (InterCityBike)
De enige manier om daar achter te komen: nog een Carbon Quest proberen. Dat was immers liefde op het eerste gezicht. Toevallig had Ymte er ook een staan, een extra lichte groene. De vorige fiets van Piet Andringa, wist een van mijn clubgenoten. En inderdaad, op de rijderslijst: Piet A, Carbon Quest 777 uit 2015, met meer dan 50.000 (!) km op de teller. De trappers stonden te ver weg en het stuur juist te dichtbij, maar toch was het gevoel meteen weer goed. Het uitzicht naar voren valt me tegen; dat is eigenlijk het enige. Ymte heeft een aanbod gedaan met een nieuwe (overgebleven) kap; dat heb ik in beraad.

Concluderend geldt voor alle fietsen dat het verschil met mijn Sunrider groot is, dat het fietsgevoel tussen de fietsen onderling ook best groot is, maar qua snelheid maakte het (in deze beperkte test) eigenlijk weinig uit. Ik overweeg nog een dag uit te trekken om de Quest goed te laten afstellen en langer te proberen. Mijn belangrijkste vraag is nog of een Carbon Quest echt bijna twee keer zoveel geld waard is als een wat oudere glasvezelquest. Dat kan ik nog niet beoordelen. Misschien kunnen jullie daar iets over zeggen.

 Tot zover even want mijn zoontje wil heel graag met zijn nieuwe LEGO-camper spelen.

[John70]

Hoi Bastiaan, Ik denk dat de carbon Quest nog steeds een prima snelle fiets is. Zeker met deze lage temperaturen kan je het voordeel hebben van minder rolweerstand, omdat je onder de Quest brede soepele banden zoals de F-lite kan monteren, die ook met deze lage temperaturen heel goed blijven rollen. (Andere ,smalle banden hebben vaak veel meer last van de kou, die worden vaak veel langzamer.)


Had je de blauw/gele Bülk niet willen testen bij InterCitybike?

[=oNNo=]

een Quest is ook een zeer goede keuze als het gaat om snelheid. Als wendbaarheid een vereiste is boven snelheid, kijk dan ook voor een Mango

en een Strada

[Bastiaan]

Had je de blauw/gele Bülk  niet willen testen bij  InterCitybike?

Hij stond er inderdaad wel, maar hij was volgens mij niet beschikbaar voor een testrit. Ik was wel nieuwsgierig, maar de kans dat ik een nieuwe Bülk ga bestellen is toch best klein. Dus ik heb verder niet aangedrongen.

[pietandringa]

Grappig, mijn Carbon Quest staat nog bij Intercitybike. Ik heb er jaren veel plezier aan beleefd. Q777 is lichter gelamineerd met extra versteviging waar nodig en carbon achterbrug. En daarnaast een smalle Q-factor. Ik denk dat mijn Milan MK 7080 niet zo gek veel sneller is. Succes bij je zoektocht, maar een Carbon Quest is gewoon nog steeds een uitstekende allround velomobiel. En Q777 kent erg goed de weg in Groningen en Ommelanden    .

[365cycle]

Dank voor al jullie enthousiaste reacties! Leuk en leerzaam. Ik heb alles gelezen maar ook geprobeerd om een open blik te houden richting de testdag gisteren. Een verslagje dan maar?  

Superleuk!   Sowieso leuk, enthousiaste velonauten.

We waren van half elf tot half vier in Dronten, eerst bij velomobiel.nl en na de lunch bij InterCityBike. Best lang, maar ook veel te kort. Wat ik nu eigenlijk zou willen: een weekje Dronten boeken en elke dag van 's morgens vroeg tot 's avonds laat fietsen. Langere testritten maken met alle verschillende modellen. Maar ik moet reëel zijn: een dagje Dronten was al een uitdaging. Ik heb niet alle fietsen kunnen proberen, sommigen stonden eigenlijk net te kort of te lang afgesteld, het lukte niet om steeds dezelfde route te rijden. Mijn bedachte hartslagtest was mede daardoor (en mede door mijn toenemende vermoeidheid) niet representatief. Dit wetend en gezegd hebbend hieronder mijn ervaringen van de dag.

Je verliest weinig geld op een velomobiel. Ik ben begonnen met een glasvezel Quest, overgestapt op een nieuwe DF XL, overgestapt op een Quatrevelo, overgestapt op een Milan GT en allemaal met heel weinig verlies t.o.v. de aanschijfprijs. Daarna werd het wat minder "duidelijk", want met de Milan heb ik flink wat kilometers afgelegd, een keer schade gereden etc.

Carbon Quest (velomobiel.nl)
Bij velomobiel.nl begon ik met een rit in een Carbon Quest, zonder hoge verwachtingen. Mijn blik was dus toch niet helemaal open, constateer ik achteraf. Ik had de Quest in mijn hoofd geclassificeerd als een ouder model, terwijl ik op zoek was naar een supersnelle modernere fiets. Al mijn verwachtingen werden overtroffen. Ik zat goed, de fiets reed fijn en de snelheid kwam makkelijk. Clubgenoot Mark had een lange testroute in gedachten die ik met een grote grijns heb voltooid. Mijn gedachte op dat moment vooral: wat een verschil met mijn Sunrider! Ik werd nog benieuwder naar de écht snelle fietsen.

Dat is zeker komend vanuit een Sunrider wel een foute verwachting  De Quest blinkt uit in onder alle weersomstandigheden even snel zijn. Rustig in het stuur bij zijwind, zeilt super (m.a.w.: wind schuin tegen is niet of nauwelijks negatief voor je tempo), en de stroomlijn is gewoon nog altijd heel goed. Daarnaast passen de F-Lites/GoCycles goed onder een Quest, en da's een band die niet heel handig is voor je draaicirkel, maar bij koud weer wel ontzettend lekker loopt (draagt dus ook bij aan het hoge tempo van de Quest onder deze omstandigheden). Wim Schermer gaat de Continental Contact Urban waar ik op rijd ook eens testen met de koude temperaturen van nu (met dank aan mvdriel van het forum hier), maar ik had vanochtend geen test nodig om te merken dat het allemaal niet zo snel ging als ik gewend ben  

Alpha7 (velomobiel.nl)
Hij stond wat verstopt en de banden waren leeg, maar Allert had 'm zo klaarstaan voor me. Op het eerste rechte stuk werd me duidelijk dat ik toch echt wat te dicht bij de pedalen zat. Mijn nek lag op een scherpe rand. Allemaal overkomelijk en te fiksen. Maar het gemak waarmee de snelheid in de Quest kwam voelde ik hier niet. De fiets deinde wat van links naar rechts, waarschijnlijk ook in te stellen. Bij het keren voelde ik wel hoe superlicht de fiets is, maar als zich dat niet vertaalt in snelheid... Echt goed oordelen kan ik niet, maar ik kon in mijn proefrit geen pluspunten ontdekken t.o.v. de Quest.

Dat je de snelheid er niet in een Alpha 7 kreeg verbaast me. Ging dat rechte stuk toevallig min of meer tegen de wind in? De Alpha staat mij juist bij als de overtreffende trap van de DF. Wat lichter, wat stijver, standaard wat stugger op de veren. Die fietsen trekken juist fantastisch op, maar zijn wat grilliger in hun topsnelheid. Mijn DF loopt bij de juiste wind op het juiste asfalt echt belachelijk hard, maar met wind schuin tegen op slecht asfalt houd ik een minder sterke Quest-rijder gewoon niet bij. Het "spleetje" tussen voorwiel en carrosserie lijkt miniscuul, maar is toch een behoorlijke onderbreking van de stroomlijn. Smalle bandjes die met koud weer niet zo lekker lopen doen dan waarschijnlijk de rest.

Tuna (InterCityBike)
Mijn eerste rit aan de 'overkant'. Ik heb geen DF kunnen proberen, maar de Tuna zou sowieso beter moeten zijn was mijn redenering (want een doorontwikkeling van). De fiets heeft geen onuitwisbare indruk achtergelaten. Hij voelde vooral groot. De reactie op van de aandrijflijn voelt heel direct, maar qua (top)snelheid werd ik niet overdonderd. Ik heb er ook maar relatief kort mee gefietst, dus het was eigenlijk geen eerlijke kans. Omdat ik liever een tweedehands fiets koop (want snel nodig) wordt het sowieso geen Tuna. Er stond wel een tweedehands DF die ik graag nog eens wil proberen.

Ik denk dat de Tuna vooral anders is. Het voordeel dat de dichte voorwielen je bieden wordt deels opgeslokt door het feit dat die wielen een stuk kleiner zijn dan die van een DF. Daarnaast is de Tuna volgens mij gelijk aan de DF XL, en daarmee misschien wat forser dan je nodig hebt? Aan de andere kant: een Carbon Quest (niet XS) is ruimer van binnen. Zou denken dat het verschil misschien met de plaatsing van de stoel te maken kan hebben.
Die directe aandrijflijn (en de beleving daarvan doordat je vrij rechtop zit), dat was inderdaad waar ik je voor probeerde te waarschuwen. Zelfs als ik uit m'n Bülk stap voelt de DF enorm snel, zeker in de stad. Als het tempo wat hoger wordt moet de stroomlijn echter ook wat gaan doen, en de DF moet het hebben van die efficiënte aandrijflijn. Als ik de stad in moet pak ik om die reden meestal m'n DF, maar op ritten met veel 60-wegen kies ik al gauw de Bülk (en eerder de Milan). Met de Milan of Bülk is 60 wel haalbaar, de DF loopt rond de 50 tegen een soort "muur" aan. Ieder kilometertje sneller kost dan een berg extra moeite. 

Milan SL (InterCityBike)
Een witte gebruikte Milan SL kon ik proberen, met racekap. Er zat een sticker met de naam Viktor in, ik meen uit Hamburg. In deze Milan paste ik wel; in een andere die klaarstond raakten mijn knieën de bovenkap, en niet zo'n beetje ook. Maar goed, in de witte kon ik op pad. Geen mk7, want geen luikje. Ik had op rauwe snelheid gerekend, maar kreeg vooral rauwheid. Een rammelende kap, mijn hoofd wat klem, weinig zicht en een enorme draaicirkel. De fiets voelde niet heel snel. Ik begon nu serieus aan mezelf te twijfelen. Dit zou toch een racemonster zijn? Was ik dan al zo vermoeid geraakt?

Wat betreft de kap: Had je 'm wel vastgezet met de haakjes links en rechts? Als het een beetje waait begint die namelijk inderdaad te rammelen, en da's niet bevorderlijk voor het comfort. Verder: De SL is inderdaad een racemonster, maar als je er niet lekker in past komt dat er ook niet lekker uit. Ik had zelf destijds wel het gevoel dat ik een beetje aan m'n Milan moest wennen, was er niet direct snel mee. Daarnaast, ook hier: Waarschijnlijk stond de fiets op 28mm Continental Contact Speed. Dat loopt gewoon niet écht lekker in de winter. 
Zeker de wat oudere Milans hebben daarnaast niet echt een fijne aandrijflijn; totaal niet direct. Een Milan moet het echt hebben van z'n stroomlijn. 
M'n GT was onder slechte omstandigheden ongeveer even snel als een Quest, maar in heel veel gevallen kon ik er ook veel sneller mee. De SL is een maatje compacter en zal met hetzelfde vermogen dus nog wat harder lopen, maar alweer; onder de juiste omstandigheden.

Carbon Quest 777 (InterCityBike)
De enige manier om daar achter te komen: nog een Carbon Quest proberen. Dat was immers liefde op het eerste gezicht. Toevallig had Ymte er ook een staan, een extra lichte groene. De vorige fiets van Piet Andringa, wist een van mijn clubgenoten. En inderdaad, op de rijderslijst: Piet A, Carbon Quest 777 uit 2015, met meer dan 50.000 (!) km op de teller. De trappers stonden te ver weg en het stuur juist te dichtbij, maar toch was het gevoel meteen weer goed. Het uitzicht naar voren valt me tegen; dat is eigenlijk het enige. Ymte heeft een aanbod gedaan met een nieuwe (overgebleven) kap; dat heb ik in beraad.

Als het goed voelt, is het dat vaak ook met velomobielen  Het enige wat ik nog kan bedenken dat een Quest duidelijk minder goed doet dan een Milan of DF is bochtenwerk. In een Quest zit je redelijk hoog, het zwaartepunt is daardoor redelijk hoog, en dus zie ik dat met m'n beide huidige fietsen veel rapper de bocht om kan dan vrienden in hun Carbon Quest dat kunnen. Op trajecten met veel afslagen verlies je dus minder snelheid met een Milan of DF, en dat brengt het gemiddelde omhoog. Staat tegenover dat je met een Milan SL of DF veel meer gedoe hebt met drempels; hier in de buurt schraap ik met de DF en de Bülk zelfs lichtjes als ik schuin een bepaalde drempel over ga, terwijl een vriend in z'n carbon Quest op GoCycles er met volle vaart en rechtdoor overheen gaat. De Milan GT deed dat overigens ook erg goed.  

Concluderend geldt voor alle fietsen dat het verschil met mijn Sunrider groot is, dat het fietsgevoel tussen de fietsen onderling ook best groot is, maar qua snelheid maakte het (in deze beperkte test) eigenlijk weinig uit. Ik overweeg nog een dag uit te trekken om de Quest goed te laten afstellen en langer te proberen. Mijn belangrijkste vraag is nog of een Carbon Quest echt bijna twee keer zoveel geld waard is als een wat oudere glasvezelquest. Dat kan ik nog niet beoordelen. Misschien kunnen jullie daar iets over zeggen.

Teneerste zijn er meer dan 2 "typen" Quest, het is belangrijk om die uit elkaar te houden. In volgorde van snelheidspotentieel:
1. Glasvezel Quest 3x20": Dit zijn de eerste Questen, tot serienummer 130 ofzo geloof ik. Deze hebben allemaal een lang frame, en de aandrijflijn met tussenas in het midden. Daar wordt de overbrenging dan verandert, er loopt een aparte ketting naar het achterwiel. Deze constructie is zo opgebouwd omdat echt grote voorbladen destijds nog niet beschikbaar waren, en door de goede stroomlijn en het kleine achterwiel zorgde dat voor een te hoge cadans. Deze aandrijflijn is echter flink minder efficiënt dan die van de latere modellen.
2. Glasvezel Quest 26": Vanaf serienummer 130 (denk ik?) is men overgestapt op een korter frame en een veel langere ketting, namelijk direct naar het grotere achterwiel. De meeste van deze Questen hebben 3x9 versnellingen. Deze Quest is behoorlijk snel, maar veel zwaarder dan de Carbon Quest (de mijne was inclusief wat reparaties 39 kg, maar volgens mij hoorde het 37 kg te zijn). Daarnaast is de aandrijflijn is niet heel efficiënt. Zeker bij optrekken gaat er nog altijd vrij veel vermogen verloren. 
3. Carbon Quest 26": Deze wordt nu nog steeds gebouwd. Er zijn volgens mij alleen nog wat aanpassingen geweest aan de achterbrug, maar hier weet ik het fijne niet van. Ik vind dit nog steeds fijne, zeer capabele fietsen; kunnen nog steeds prima meekomen met wat er op dit moment op de markt komt, zeker als je naar de prijs kijkt. 
Verwarrend genoeg heet de vierde Quest (die nog niet af is) dan wel weer Quest 3.0  

De verschillen tussen een glasvezel Quest en een carbon Quest zijn mijns inziens zeker wat extra geld waard; Mijn Quest (404) was van 2009, en hoewel ik de handelaar waar ik 'm van kocht niet verdenk van het verdoezelen van verborgen gebreken, heb ik er wel behoorlijk wat gedoe mee gehad. Gedoe waarmee ik bij ICB of velomobiel.nl ongetwijfeld voor op de stoep had gestaan en waarschijnlijk met een gesloten knip en een gerepareerde fiets weer naar huis zou zijn gegaan   
Met zo'n veel jongere carbon Quest koop je waarschijnlijk een behoorlijk wat frissere fiets met een wat meer rigide aandrijflijn. Ymte kent de Quest van binnen en van buiten (Intercity Bike is een afsplitsing van velomobiel.nl, maar Ymte heeft dus heel wat jaren Quest gereden, eraan gewerkt en ervan geleefd), en ik verwacht dus dat Q777 je niet teleur gaat stellen. Al is het maar om dat jaloersmakend leuke serienummer   

PS: Die kilometerstand is niet weinig, maar ook niet iets waar ik me druk over zou maken bij een goed onderhouden fiets. Misschien wel even vragen naar de staat van slijtage-onderdelen (of eigenlijk; of zij kunnen zorgen dat alles fris is als je 'm meeneemt). Ik heb nu een paar keer een Quest gezien met >200.000 km, en dan worden ze inderdaad wel gaar, maar 50.000 km zou ik me niet te druk over maken  M'n eigen DF heeft bijna 100.000 km mishandeling achter de rug, en is niet heel mooi, maar rijdt nog wel lekker.

[Piet K]

de DF loopt rond de 50 tegen een soort "muur" aan. Ieder kilometertje sneller kost dan een berg extra moeite. 


Dit had ik ook met mijn Quest maar dan rond de 40 km/u Kan het zijn dat tot een gegeven snelheid je kan door accelereren op macht en dat je daarna meer op souplesse aan de gang moet gaan? Tot de "muur" stampen en daarna meer richten op ronddraaien. Omdat de DF een direct voelende aandrijflijn heb kan dit tot gevolg hebben dat je anders trapt. Bij een Milan oid lig je meer in de fiets en moet je meer op souplesse aan de gang. 

Met de Quest heb ik niet meer de muur bij 40, blijkbaar ben ik gewend geraakt aan de omschakeling.

Terug naar de topic; ik denk dat je met de velomobiel waar je het beste in voelt/zit ook het snelste kan rijden. Je wordt uitgedaagd door de fiets. 

Bij de normale snelheden (40-50 km/u) zal er niet veel verschil zijn in rechte-lijn snelheid. Met mijn Quest werd ik 3e bij de laatste LEL. Verschil zit meer in bochtgedrag en accelereren. Lange bochten zijn niet het probleem eerder korte bochten, bijvoorbeeld bij kruispunten van provinciale wegen waar het fietspad in- en uitbuigt. 

Op een gunstige woon werk route zal je vaak boven de 30 zitten en het accelereren zal gebeuren tussen de 30-50 in het uur. Luchtweerstand begint dan belangrijk te worden. 

Mocht ik onzin verkopen dan laat ik mij graag corrigeren.

Groet,

Piet Kaagman

[365cycle]

de DF loopt rond de 50 tegen een soort "muur" aan. Ieder kilometertje sneller kost dan een berg extra moeite. 

Dit had ik ook met mijn Quest maar dan rond de 40 km/u Kan het zijn dat tot een gegeven snelheid je kan door accelereren op macht en dat je daarna meer op souplesse aan de gang moet gaan? Tot de "muur" stampen en daarna meer richten op ronddraaien. Omdat de DF een direct voelende aandrijflijn heb kan dit tot gevolg hebben dat je anders trapt. Bij een Milan oid lig je meer in de fiets en moet je meer op souplesse aan de gang.

In het geval van de DF ligt het echt aan de aerodynamica. De direct aanvoelende aandrijflijn versterkt dat effect.
Weerstand bij fietsen bestaat grotendeels uit twee componenten: Rolweerstand en luchtweerstand. De verliezen in de aandrijflijn zijn lineair en laat ik daarom in dit eerste "couplet" even buiten beschouwing. Even wat uitleg die je deels ongetwijfeld al zal kennen (maar anderen misschien niet)

Ik heb even in Strava zitten bladeren en daar een vrij recente acceleratie van mezelf van 0-60 km/h gevonden. Deze heb ik even in twee grafiekjes gezet:


Links op basis van een paar stukken constante snelheid en wat andere bekende gegevens de vermoedelijke verhouding rolweerstand-luchtweerstand met de Bülk (de oranje rolweerstand ligt dus "op" de blauwe luchtweerstand, de bovenlijn is het totaal). De aandrijfverliezen zijn hierin meegerekend; ik heb de berekening doorgetrokken tot 80 km/h.
Rechts het getrapte vermogen in oranje, afgezet tegen de totale weerstand uit de linker grafiek (in blauw). Ik moest duidelijk even ergens voor inhouden (als ik het me goed herinner een inhalende snorfiets) want er zit een behoorlijke dip in bij 30 km/h  De grijze lijn is het vermogen dat ik om de snelheid van dat moment te behouden "teveel" trap; dat vermogen gaat dus op aan acceleratie. 

Er zijn een aantal zaken mooi te zien in de grafieken; 

• de luchtweerstand is bij 10 km/h minder dan 1 watt, bij 20 en 30 km/h nog echt verwaarloosbaar. 
  
• de luchtweerstand is bij een Bülk zelfs bij 60 km/h nog steeds maar ongeveer de helft van de totale weerstand, de rest zijn aandrijf- en rolverliezen!
  
• accelereren wordt al snel "duur": in het begin blijft de grijze lijn rechts dicht bij de oranje lijn (totaal vermogen), net na 50 km/h gaat meer dan de helft van het vermogen "op" aan het behouden van snelheid.
  

Dat laatste feit wordt duidelijker wanneer we de acceleratietijden erbij pakken:
0-20 km/h: 3 seconden
20-30 km/h: 6 seconden
30-40 km/h: 8 seconden
40-50 km/h: 17 seconden
50-60 km/h: 52 seconden

Het is dus ook dat laatste feit dat zorgt voor de "muur" waar we tegenaan rijden; de DF is de fiets waarover men ooit treffend "iedere trap is raak" schreef. Zeker in het begin, wanneer de fietsen aerodynamisch nog zo goed als gelijke weerstand genieten, komt dat dus tot uiting: er is meer vermogen beschikbaar voor de acceleratie (pieken in de DF gaat op de een of andere manier gemakkelijker en hij reageert ook goed op dat vermogen) en de DF heeft niet meer weerstand dan andere velomobielen.
Loopt het tempo op, dan gaat aerodynamica een grote rol spelen; hét domein van de Milan, Bülk en zeker ook de Quest.

Ik hoop dat ik het goed uitleg... maar ik heb het niet eens enkel maar verzonnen, het is ook daadwerkelijk gemeten. Enige tijd terug stond er op ligfiets.net een windtunneltest van o.a. de QV, DF, Alpha 7, en volgens mij de Milan GT en SL onder diverse omstandigheden. Opvallend daaraan is dat bij de DF de luchtweerstand snel oploopt, terwijl je dat bij niet al te extreme snelheden niet in de metingen terug ziet. 
 
Ga ik naar ritten kijken die ik regelmatig rijd, dan zie ik dat beeld ook weer verschijnen; tenzij ik echt als een totaalmalloot rijd (laten we zeggen 45 km/h gemiddeld, dus kruissnelheid fors >50 km/h) is bij een vergelijkbaar vermogen de DF niet noemenswaardig langzamer dan de Bülk of de Milan. Ga ik bij een rit met gemiddeld 40 km/h er echter segmenten uit pakken, dan zie ik dat ik bij constante snelheid in de DF langzamer rijd óf een hoger vermogen aan het trappen ben bij hetzelfde tempo. Wat die fiets op rechte stukken verliest, maakt ie heuvel op en vanaf het stoplicht of uit de bocht dus weer goed. In de alledaagse praktijk doet de DF dus zeker niet onder, in een wedstrijd denk ik wel tenzij je flink aan het tunen slaat (met bijvoorbeeld wielkappen en een racekap).

Tussen de Bülk en de Milan gebeurt volgens mij overigens iets geks, ik ben erg benieuwd of andere ex-Milan (GT!) rijders dit ook ervaren; de Bülk lijkt qua snelheid meer last van wind schuin op de neus te hebben (minder zeileffect), maar is aerodynamisch merkbaar beter dan de Milan wanneer de wind min-of-meer recht op de neus staat (de snelheid loopt dan minder terug). Mocht iemand hier iets over weten/gelezen hebben... ik ben benieuwd   

Mocht ik onzin verkopen dan laat ik mij graag corrigeren.

Zeker geen onzin!
Verder, voor mij geldt ook: mijn praktijk is gemeten, maar de theorie die ik erop plak zou zomaar kunnen rammelen

[Wim -de roetsende]

Voor mij, met mijn beperkte vermogen, is vooral het grootste verschil dat ik de MilanSL gemakkelijker op snelheid houd dan de DF.

Dan heb ik het dus over snelheden tussen de 30 en de 40km/u.

Als ik met de DF gewoon constant met het vermogen reed waarmee ik 33km/u kan rijden en ik keek na bijv. een km op de teller, dan reed ik bijv. 31km/u. Dit gebeurde eigenlijk heel vaak en dan moest ik dus weer iets bijtrappen om weer op 33km/u te komen.
Met de SL hoeft dat niet, soms kijk ik na een km en dan rijd ik juist iets harder dan die 33. Ook dit gebeurt best vaak.

[365cycle]

Voor mij, met mijn beperkte vermogen, is vooral het grootste verschil dat ik de MilanSL gemakkelijker op snelheid houd dan de DF.

Mijn ervaring met de DF is net iets anders, maar vermoedelijk met dezelfde oorzaak; op lange afstanden ben ik vermoeider na een rit met de DF dan met de Milan/Bülk.
De zithouding is vermoedelijk net iets minder gunstig, bijvoorbeeld voor m'n bloedsomloop (ik rijd bij hetzelfde vermogen met een opvallend hogere cadans in de DF, ondanks de langere cranks), en bij hetzelfde gemiddelde vermogen kan je de DF wat minder laten uitrollen. 

Als ik met de DF gewoon constant met het vermogen reed waarmee ik 33km/u kan rijden en ik keek na bijv. een km op de teller, dan reed ik bijv. 31km/u. Dit gebeurde eigenlijk heel vaak en dan moest ik dus weer iets bijtrappen om weer op 33km/u te komen.

Met de SL hoeft dat niet, soms kijk ik na een km en dan rijd ik juist iets harder dan die 33. Ook dit gebeurt best vaak.

Eigenlijk jammer dat je geen vermogensmeter hebt  Ben eigenlijk wel benieuwd wat er zou gebeuren als je bij beide metingen zou gaan bekijken.

[pietandringa]

Het is best wel jammer dat Q777 al een jaar stil staat. 

Het is een bijzondere uitvoering  en geen standaard Quest. Theo van Velomobiel kan het goed uitleggen denk ik. Q777 is lichter gelamineerd met extra verstevingsribben in het midden. Bij aflevering woog de Quest 27,7 kg. met accu zitkussen en Almotion en Shredda banden. De q-factor is 130 mm met 2 voorbladen. Extra lichte velgen met 70 mm trommels, een speciale luchtdemper achter van Merida (dezelfde als in de Quest van Theo) en oliedempers in de voorvering. De Quest is verlaagd en net zo windongevoelig als mijn Milan. Ik ben wel een keer met windkracht 9 van de weg geblazen in de sloot en de Quest is daarna gerepareerd en opnieuw gespoten. Dat lag echt niet aan de Quest, maar een te hoge snelheid en het rijden met racekap bij windkracht 9 kan gewoon niet. Hij zal iets zwaarder zijn geworden daarna, maar heeft niet aan kwaliteit ingeleverd. Cassette (10v aangepast), ketting en voorbladen (53T en 39T) zijn vervangen na 33.500 km. Ook de velgen van de voorwielen zijn toen vervangen (nieuwe: Gingko 406/25mm, 36g). Bij inruil stond de Quest op Almotion en Tryker banden. 

Als Ymte Q777 met al deze specificaties actief zou aanbieden, dan is hij zo weg verwacht ik.

[Bastiaan]

Bedankt weer allemaal voor jullie reacties! Ik heb heel weinig tijd deze week dus een lange reactie lukt even niet, maar ik lees alles met veel interesse.

(Eigenlijk heb ik het hele jaar al weinig tijd, maar ja. Fietsen moet je toch.  )

Volgende week heb ik een rode glasvezelquest met 26" achterwiel te leen, ga er ook mijn route naar Assen mee rijden. Ook hoop ik nog een proefrit in een Milan te maken. Dat zou me al meer vergelijkingsmateriaal moeten geven. Dus wordt zeker nog vervolgd!

[Bastiaan]

Zoals jullie wellicht gezien hebben staat mijn Sunrider te koop. Aan interesse geen gebrek; ik verwacht hem snel te verkopen. Leuk om te merken dat er voor elke velomobiel wel een groep liefhebbers bestaat, hoe verschillend ze ook zijn. Er zal vast nog veel op gefietst worden. 

Want: ik heb een keuze gemaakt! Met dank aan een clubgenoot van Noorderligt, die plotseling besloot dat zijn vrouw een DF nodig had.   Daardoor kwam zijn oude velomobiel beschikbaar: Quest 247! Ik zou 'm eerst een week op proef gebruiken, maar na de rit terug naar huis (zo'n 20 kilometer) wist ik genoeg. De koop was snel gesloten en hij(/zij?) staat te pronken in de garage. 

Even een kiekje dan:

Even de bank bellen... 

Waarom was ik er zo snel uit?

Carbon Quest vs glasvezel-Quest
Tijdens mijn eerste rit in Dronten was ik meteen enthousiast over de Carbon Quest. Zoals jullie terecht opmerkten is de vergelijking met een Sunrider niet eerlijk; dat is echt een heel ander type fiets. Maar ook ten opzichte van mijn andere proefritten bleef de Carbon Quest mijn favoriet. Eenmaal thuis realiseerde ik me dat ik nog steeds te weinig informatie had: ik had alleen Carbon Quests geprobeerd, geen 'gewone' Quest van glasvezel. Ik kon het verschil in gewicht/snelheid niet inschatten, en dus ook het prijsverschil niet rechtvaardigen. 

De eerste snelheidsbeleving
Mijn rit naar huis met Quest 247 bracht daar verandering in. Ik herkende weer het goede gevoel uit Dronten. Eerst natuurlijk even wennen: waar zitten alle knopjes, hoe reageert de fiets op het stuur, hoe groot is de draaicirkel? Vooral dat laatste is even wennen: de Sunrider heeft een veel kortere draaicirkel, nu moet ik echt bewust nadenken over het aansnijden van bochten en het vermijden van krappe plekjes. Mijn conditie is prima en ik reed op de rechte stukken al snel 33 per uur, zonder echt bezweet te raken. Bij dit weer dezelfde kruissnelheid als de Sunrider met motor. Toen wist ik al: dit is een mooie stap vooruit. Even later besloot ik te kijken wat er nog meer in het vat zat. Ook even wennen: door de lage luchtweerstand kun je nog vrij makkelijk dooraccelereren. 38 per uur lukt ook best! Dan begint het viziertje wel te beslaan, maar het zicht bleef redelijk goed. De Mango-kap past achter niet perfect maar ik vond het fijn om ermee te fietsen, vrij ruim, open aan de zijkanten en een handig vizier. Ik wist genoeg: met deze fiets wil ik het wel gaan proberen. 

Praktische overwegingen
Zoals altijd rechtvaardig ik dergelijke grote aankopen voor mezelf. In dit geval had ik de volgende overwegingen:

• De fiets is veel goedkoper dan een Carbon Quest, en eenmaal op snelheid heb je toch minder last van het gewicht. Mijn routes naar Assen en Veendam lopen lekker door. Dus ik kon het prijsverschil niet rechtvaardigen.
  
• De fiets heeft wat schaafwondjes en krassen. Dat betekent voor mij vooral: een krasje meer of minder maakt niet zoveel meer uit. Een fijne gedachte in een volle garage of krap fietsenhok. En ik kan 'm altijd nog bijstiften, overschilderen, wrappen... ook leuk.
  
• De fiets is waarschijnlijk waardevast. Zoals waarschijnlijk velen van jullie kijk ik regelmatig wat er te koop is, en ik zie eigenlijk niet echt prijsdalingen. Na aanschaf van een nieuwe gaat er geleidelijk wat waarde af, daarna stabiliseert de prijs. Dus ik kan 'm altijd weer verkopen. 
  
• Upgraden kan altijd nog. Na een tijdje in deze Quest kan ik veel beter inschatten in hoeverre nieuwe, lichtere, snellere, duurdere modellen echt een meerwaarde voor mij zijn. Ik vind het leuk als er iets te wensen overblijft. 
  

Verbetermogelijkheden
Uiteraard wil ik de fiets nog naar mijn smaak aanpassen en waar mogelijk verbeteren. Daarvoor heb ik eerst nog veel probeer-, lees-, kijk- en vraagwerk te doen. Ik weet dat er mogelijkheden zijn, maar moet het internet nog afstruinen op zoek naar meer informatie en ervaringen. Mogelijk start ik hiervoor later een apart topic. Waarschijnlijk, denk ik eigenlijk.   Maar eerst zal ik zelf mijn onderzoek doen, zoals dat tegenwoordig verwacht wordt. 

Nogmaals veel dank voor al jullie adviezen, we houden contact! 

[JanBurp]

Gefeliciteerd met je aankoop! En leuk om je ervaringen/overwegingen te lezen.

[365cycle]

Superleuk, gefeliciteerd!
En inderdaad, als het eenmaal rolt is een glas-Quest met 26" achterwiel nog altijd rap. Voor het geld bijna altijd een enorm goede deal  

En rijd voorzichtig trouwens, met deze gladheid!

[Wim -de roetsende]

Ik vind je argumenten erg logisch en zelfs heel verstandig.

Vooral die opmerking "dat het leuk is als er iets te wensen over blijft" vind ik erg mooi.