Rijd jij met sneeuw naar je werk

[GerDilven]

Vandaag de eerste winterse dag met sneeuw in de ochtend spits.
Fietspaden die niet of nauwelijks gestrooid zijn.

Ga jij dan toch met de velomobiel naar het werk?

Ik ging met de auto.
Onderweg veel fietspaden gezien die niet gestrooid waren. 
De prioriteit ligt op autowegen.

Na 1 warme dag zijn de meeste wegen weer schoon.
Fiets jij wel of niet door bij verwachte gladheid.

[Niels van der Wal]

Vandaag de eerste winterse dag met sneeuw in de ochtend spits.
Fietspaden die niet of nauwelijks gestrooid zijn.

Ga jij dan toch met de velomobiel naar het werk?

Ik neem juist de velomobiel; omdat deze 3 wielen heb je nauwelijks last van gladheid; alleen gladde bochten is langzaam rijden. Bij grote pech heb je in de berm pas weer grip.
Op landweggetjes kan je de bandensporen van auto's volgen; je hebt dan de minste weerstand; bij geen bandensporen rijd je door de sneeuw. Prima te doen; alleen traag door de extra weerstand. Bij veel sneeuw wordt de velomobiel echter een sneeuwschuiver, wat heel zwaar fietst of vooruitgang onmogelijk maakt.

Met de DF had ik echter iets nieuws; De stuifsneeuw kwam in mijn remleidingen en vroor er vast. Dit gaf geblokkeerde wielen. Tips hoe die te voorkomen? Vaseline in de rem-opening bij de wielen smeren?

Niels, sneeuwbal, van der Wal

[Hoekie]

Tsja, weliswaar geen sneeuw hier, maar wel code geel ook voor hier in Zeeland.
Heb getwijfeld. 's morgens zag ik dat plassen water niet bevroren waren (autoruiten wel, kliko bakken ook) En dus ben ik met de velomobiel gegaan. Rustig aan gedaan, maar feitelijk was het niet anders dan anders. Voor scooters blijkbaar wel, want ik heb er 2 onderuit zien gaan en een collega met een scooter vertelde me dat hij veel moeite had om overeind te blijven.

[Jeroen S]

Ik ga met de fiets. Ik heb de mazzel dat het grotendeels fietspad langs de provinciale weg is, wat meestal keurig gestrooid/geveegd wordt. Die laatste 2 km lukt dan ook wel. Desnoods kan het ook nog op de rechtopfiets met het zadel omlaag, zo ver is het niet.

[Wim -de roetsende]

Hier was geen sneeuw. In het verleden heb ik wel gewoon met sneeuw gereden.

Als de fietspaden niet worden schoongemaakt, maar van alle kruisende wegen wordt de sneeuw wel weggeschoven, dan krijg je van die gigantische randen van soms wel 30cm hoog. Als die dan opvriezen, dan kun je er echt niet doorheen fietsen. Dan rijd je echt de sleuven in je vm.

Zo kwam Ymte een keer met LOL meerijden en bleek hij zo'n rand opgevroren sneeuw te hebben geraakt. Voor zijn wielkast had hij toen echt een gat van 20cm lang en een paar centimeter breed.

[365cycle]

Onderweg veel fietspaden gezien die niet gestrooid waren. 
De prioriteit ligt op autowegen.

Dat verschilt echt per gemeente. Was vanochtend even met de tandem onderweg, wel voorzichtig gedaan maar op de fietspaden in de stad hier lag overal alleen maar pekelsmurrie.
Ik ging wel bijna op m'n plaat toen ik de gemeentegrens overstak   Had het kunnen weten, aan de "overkant" hebben de auto's idd prioriteit. 

En dat terwijl het voor de auto's juist niet uitmaakte, want je kon hier vanochtend beter te voet vertrekken dan met de auto. Op de terugweg van m'n uk naar school brengen (iets minder dan 3 km enkele reis, en dan in de school ff helpen met regenpak uittrekken etc. want het is een treuzelkont... kwartiertje later dus?) kwam ik dezelfde automobilisten tegen als op de heenweg. Ze waren hooguit 700 meter opgeschoten. De file stond letterlijk via 2 routes van voor m'n deur tot de snelweg.

[Bacchus]

Op de bukfiets naar het station was de sneeuw gisteren nauwelijks een probleem. Remmen voor de bochten betekende alleen wat meer inspanning om daarna weer op snelheid te komen. En zoals Niels al aangaf: de algemene inspanning is inderdaad iets hoger maar met dat beetje (hoewel zware) sneeuw van gisteren niet heel veel.
De wandeling van station naar kantoor was wel link, aangezien ik niet zo verstandig was geweest stevige schoenen aan te trekken maar met een platte zool op de sneeuw liep.

[PlantageBohémien]

Vanmorgen niet naar het werk geweest [ werken voor een ander is niet zo mijn ding]maar naar de winkel, zo'n 25 km heen en terug, toen ik vertrok sneeuwde het een klein beetje, later steeds meer.
Wat ik hier heb geleerd is, dat je beter in verse sneeuw kan rijden dan in plat gereden sneeuw, minder glad en gevaarlijk.
Zout wordt hier niet gestrooid, slecht voor de bomen, het is hier een natuurpark, daar kun je niet doen waar je zin in hebt, ik heb een paar jaar moeten wennen aan rijden op niet strooide wegen, maar ben er nu aan gewend.
Op de stadsfiets voelde ik me vaak onzeker, maar nu met de chopper/ ligfiets, ging het prima, dank lage zit en duimengas. langs de zijkanten v d straat, ligt meestal fijn gemalen steentjes, wat nog extra grip geeft, loopt wat zwaarder, maar dat is geen probleem. genoeg power voorhanden.

[Frutsel]

Vanmorgen moest ik een van mijn katten naar de dierenarts brengen om gesteriliseerd te worden (nou ja, eigenlijk gecastreerd, maar dat verschil snappen de meeste mensen niet). De 2,5 km heeft ruim 25 minuten geduurd met de auto. Niet omdat de weg zo slecht was, maar omdat het zo krankzinnig druk was om een of andere reden.

Later op de dag even een boodschap gedaan met de velomobiel, en de fietspaden hier waren een verschrikkelijk gladde blubberzooi. Nou hoef je niet bang te zijn dat je wiel wegglijdt en je omvalt met een velomobiel, maar echt relaxed fietste het niet.

Dat gezegd hebbende, ik zou gewoon naar mijn werk gereden zijn met de velomobiel, want onbegaanbaar waren de wegen niet.

[365cycle]

Vanmorgen moest ik een van mijn katten naar de dierenarts brengen om gesteriliseerd te worden (nou ja, eigenlijk gecastreerd, maar dat verschil snappen de meeste mensen niet). De 2,5 km heeft ruim 25 minuten geduurd met de auto. Niet omdat de weg zo slecht was, maar omdat het zo krankzinnig druk was om een of andere reden.

Er lag blubber, dus iedereen en z'n zusje zat in de auto  
Misschien moeten jullie er eigenlijk trouwens een QV bij hebben. Dan kan je voortaan ook met de velomobiel naar de dierenarts  

Later op de dag even een boodschap gedaan met de velomobiel, en de fietspaden hier waren een verschrikkelijk gladde blubberzooi. Nou hoef je niet bang te zijn dat je wiel wegglijdt en je omvalt met een velomobiel, maar echt relaxed fietste het niet.

Had je last van gladheid? Blubberzooi was het zeker, maar glad... ik kreeg het achterwiel van de tandem niet aan het slippen op de blubberzooi. In mijn beleving is het dan niet glad

[Frutsel]

Vanmorgen moest ik een van mijn katten naar de dierenarts brengen om gesteriliseerd te worden (nou ja, eigenlijk gecastreerd, maar dat verschil snappen de meeste mensen niet). De 2,5 km heeft ruim 25 minuten geduurd met de auto. Niet omdat de weg zo slecht was, maar omdat het zo krankzinnig druk was om een of andere reden.

Er lag blubber, dus iedereen en z'n zusje zat in de auto  
Misschien moeten jullie er eigenlijk trouwens een QV bij hebben. Dan kan je voortaan ook met de velomobiel naar de dierenarts  

Later op de dag even een boodschap gedaan met de velomobiel, en de fietspaden hier waren een verschrikkelijk gladde blubberzooi. Nou hoef je niet bang te zijn dat je wiel wegglijdt en je omvalt met een velomobiel, maar echt relaxed fietste het niet.

Had je last van gladheid? Blubberzooi was het zeker, maar glad... ik kreeg het achterwiel van de tandem niet aan het slippen op de blubberzooi. In mijn beleving is het dan niet glad

Ik moest heeeel voorzichtig trappen om weg te komen bij stoplichten, en bij afslagen was het tegensturen. Dus ja, het was best glad in Rotterdam Alexander.

En ja, misschien is een QV wel wat, ook qua boodschappen, want er past verbazingwekkend weinig in ee DF XL (als het niet plat en dun of frommelbaar is). Maar om een kat die net uit narcose is in een koude velomobiel mee te nemen... tricky.

[ZoefZoef]

Ik ben vandaag maar wezen lopen met de ligfiets.

Niet vanwege de gladheid maar omdat er twee ligfietsen nasr de schuur van een kennis werden gebracht. Iets met ruimtetekort na een gedwongen verhuizing terug naar het ouderlijk huis. Eentje van mij, eentje van mn broer.

Ervoor in de plaats kwam een oude gazelle terug. Een fiets die ik wel buiten kan laten staan.

[Wim -de roetsende]

Vanmorgen moest ik een van mijn katten naar de dierenarts brengen om gesteriliseerd te worden (nou ja, eigenlijk gecastreerd, maar dat verschil snappen de meeste mensen niet).

Dit heb ik echt al ontelbaar vaak aan mensen proberen uit te leggen.

Het wil er bij mensen maar niet in dat ook een vrouwtjesdier gewoon gecastreerd kan worden.

[PlantageBohémien]

[quote="Frutsel" pid='28955' dateline='1674229967']
Vanmorgen moest ik een van mijn katten naar de dierenarts brengen om gesteriliseerd te worden (nou ja, eigenlijk gecastreerd, maar dat verschil snappen de meeste mensen niet). De 2,5 km heeft ruim 25 minuten geduurd met de auto. Niet omdat de weg zo slecht was, maar omdat het zo krankzinnig druk was om een of andere reden.

Later op de dag even een boodschap gedaan met de velomobiel, en de fietspaden hier waren een verschrikkelijk gladde blubberzooi. Nou hoef je niet bang te zijn dat je wiel wegglijdt en je omvalt met een velomobiel, maar echt relaxed fietste het niet.

Dat gezegd hebbende, ik zou gewoon naar mijn werk gereden zijn met de velomobiel, want onbegaanbaar waren de wegen niet.
[/quote 
Daar schiet mij een verhaal te binnen uit de tijd dat ik voetbalde, iemand uit het team moest ook zo'n behandeling ondergaan [ boze tongen beweerden op aanraden van zijn vrouw] en ging met de fiets naar het zieken huis, op aanraden van de arts heeft hij voor de terugweg toch maar een taxi genomen.

[twilwel]

Fiets jij wel of niet door bij verwachte gladheid.

Gladheid heeft me nooit tegengehouden, ik fiets gewoon voorzichtiger en merkte dat ik veel minder risico loop bij gladheid als automobilisten met al dat dode gewicht dat moeizaam van richting verandert op een ijsvloertje. Ik bleef dan ook zoveel mogelijk op het fietspad dan, terwijl ik normaal gesproken de rijbaan koos. Ik wilde niet weggeveegd worden door een overmoedige automobilist.
Ik heb jarenlang flinke afstanden geforensd en als ik eerlijk ben zou ik met sneeuw wel regelmatig de auto genomen hebben.... als ik een auto had gehad. Dus altijd, ook bij het meest miserabele weer. Maar soms zijn er fysieke grenzen. Bij te hoge sneeuw en sneeuwbanken meldde ik bij mijn baas dat ik niet op het werk zou verschijnen en die had er altijd alle begrip voor. Soms was er een klant voor die dag gepland, maar die had dan ook al afgezegd dus in de praktijk was het geen probleem dat ik eens een dagje noodweer verlof nam. Ik heb er op een gegeven moment mijn motto van gemaakt dat, wanneer de bussen niet rijden, ik ook niet naar mijn werk ga. Ook bij extreme windkrachten nam ik weleens het zekere voor het onzekere en bleef thuis als het werk dat toeliet. In de praktijk vielen er maar heel weinig dagen uit op deze manier eigenlijk.

Ja en nu werk ik aan huis en ik hoef niet meer persé en wil mijn MilanSL niet blootstellen aan zout en het is zo koud en nat. Ik ben van stoere vent tot watje vervallen :-)

[365cycle]

Daar schiet mij een verhaal te binnen uit de tijd dat ik voetbalde, iemand uit het team moest ook zo'n behandeling ondergaan [boze tongen beweerden op aanraden van zijn vrouw] en ging met de fiets naar het zieken huis, op aanraden van de arts heeft hij voor de terugweg toch maar een taxi genomen.

Haha, hoop voor hem dat het alleen een kabeltje doorknippen was. De inhoud eruit heeft meer gevolgen
Lijkt me overigens dat met alleen een doorgeknipt kabeltje de fietstocht nog wel moet lukken op een ligfiets

Gladheid heeft me nooit tegengehouden, ik fiets gewoon voorzichtiger en merkte dat ik veel minder risico loop bij gladheid als automobilisten met al dat dode gewicht dat moeizaam van richting verandert op een ijsvloertje. Ik bleef dan ook zoveel mogelijk op het fietspad dan, terwijl ik normaal gesproken de rijbaan koos. Ik wilde niet weggeveegd worden door een overmoedige automobilist.

Heel herkenbaar! Ben daarom zelf ook behoorlijk chagrijnig dat er gewoon serieus gepraat wordt over bomen langs provinciale wegen weghalen "voor de veiligheid". De overmoedige automobilist kan daardoor zonder zorgen op z'n gas gaan staan, als er een fietser op het fietspad in de weg fietst is dat jammer...

Ik heb jarenlang flinke afstanden geforensd en als ik eerlijk ben zou ik met sneeuw wel regelmatig de auto genomen hebben.... als ik een auto had gehad. Dus altijd, ook bij het meest miserabele weer. Maar soms zijn er fysieke grenzen. Bij te hoge sneeuw en sneeuwbanken meldde ik bij mijn baas dat ik niet op het werk zou verschijnen en die had er altijd alle begrip voor. Soms was er een klant voor die dag gepland, maar die had dan ook al afgezegd dus in de praktijk was het geen probleem dat ik eens een dagje noodweer verlof nam. Ik heb er op een gegeven moment mijn motto van gemaakt dat, wanneer de bussen niet rijden, ik ook niet naar mijn werk ga. Ook bij extreme windkrachten nam ik weleens het zekere voor het onzekere en bleef thuis als het werk dat toeliet. In de praktijk vielen er maar heel weinig dagen uit op deze manier eigenlijk.

Ook herkenbaar. De dagen dat ik met de fiets niet naar m'n werk ga zijn ook die dagen dat het met de auto eigenlijk evenmin verantwoord was geweest. Er zijn dan altijd collega's die "gewoon met de auto hoor, geen probleem" op hun werk verschijnen, maar ieder z'n ding.

Ja en nu werk ik aan huis en ik hoef niet meer persé en wil mijn MilanSL niet blootstellen aan zout en het is zo koud en nat. Ik ben van stoere vent tot watje vervallen :-)

Als het morgen ineens moet, dan ga je toch alsnog?

[twilwel]

Als het morgen ineens moet, dan ga je toch alsnog?

Ja, maar ik ben nu ouder en onderken dat de grenzen van wat ik kan hebben nu lager liggen. Zo ben ik bijvoorbeeld wat nachtblind en vermijd daarom rijden in het donker zoveel mogelijk.  Tijdens mijn forensjaren merkte ik dat de beperking voor mij niet in weer of conditie zat, maar in hoe vermoeid mijn ogen waren. Die vermoeidheid hoopte zich op tot ik de kans kreeg wat dichterbij het werk te gaan wonen met een hele fijne route met weinig koplampen in de ogen.Want niet het donker zelf is een probleem, het is het steeds aan moeten passen van heel felle lichten naar zo donker dat het verschil tussen berm en weg niet meer voor me te zien was. Met regendruppels op de bril of vizier werd dit probleem enorm veel groter.

Oeps, ik dwaal weer eens af

Maar waar het op neerkomt is eigenlijk dat ik veel meer last heb van donkerte in combinatie met regen, dan van gladheid of een dun laagje sneeuw.

[GerDilven]

Bedankt voor jullie reacties.
Het geeft iedereen inzicht in het gedrag van de 365 dagen fietser.

Gelukkig smelt de sneeuw nu geleidelijk en zijn de weersverwachtingen voor komende dagen weer iets warmer, waarmee de gladheid, vooral sneeuw met de gevolgen ervan verdwijnen als sneeuw voor de zon.

[Jeroen S]

Ik heb er gemakshalve maar een dagje thuiswerken van gemaakt vrijdag, met de weerwaarschuwing als excuus. Was geen probleem ( er is op kantoor ook een minimale bezetting nodig). Hoewel er op vrijdag bijna niemand komt. Uit eindelijk viel er hier geen vlokje.

[365cycle]

Het geeft iedereen inzicht in het gedrag van de 365 dagen fietser.

Weinig sneeuw maar deze past hier wel geloof ik  


Een mede-forummer en HT Life Style (de filmer). Ik kon er helaas niet bij zijn.

[gideon]

nee, wel met de sportfiets

[Niels van der Wal]

nee, wel met de sportfiets

En dan neem je een bak mist mee


Niels, elk weer is fietsweer, van der Wal