, 06:35 PM
Dit mag even een tijdelijk hier staan. en reacties erop ook liever even hier binnen het forum houden. Dan kan ik het hier straks terug lezen.
Eigenlijk had dit een positief bericht moeten worden en hadden jullie het pas gehoord bij de OBT Want dan had ik meer als 100 roze koeken meegenomen.
Maar het is helemaal anders gelopen dan verwacht/gepland. MAar de zwangerschap van een vriendin van mij waar ik een kindje mee zou krijgen. ging het tijdens de zwangerschap al heel moeilijk. want je kon niks goed zeggen of ze werd boos en ontvriende je. en zo werd onze vriendschap steeds moeilijker. Maar ik ging er toch steeds voor ondanks jej dan steeds tegen de zelfde steen aan stoot maarja je krijgt toch een kind dacht ik. en ik had al niet perse een kinderwens en zei juist een hele grote en omdat we goede vrienden waren en de tijd voor haar begon te dringen hebben we er samen voor besloten er voor te gaan. Maar door alle moeilijkheden stond ik op het laatste vlammetje met mijn motevatie. en begin december zei ze ineens ik wil niks meer met je te maken hebben. en daarna word ik door een wij-team gebeld over de situatie en dat ze toch wel wil dat het kind wel familie krijgt.aangezien zei alleen haar moeder heeft. en toen heb ik uitendlijk maar weer gezegd dan moet er nu snel toch een fysiek afspraak komen die afgelopen maandag is geweest. en Daar werd mij doodleuk verteld dat het ziekenhuis besloten had dat het beter zou zijn als ik niet bij de bevalling ben. terwijl saar in dat gesprek zei ik wil wel dat hij bij de bevalling is. dus ik stressen dat het terug gedraaid word. en niet dat het ziekenhuis mij straks buiten gaat houden en we kregen maar geen antwoord dus ik gister naar het ziekenhuis gegaan om te kijken of ik wat voor elkaar kreeg. en toen zag ik iets later op de dag dat saar al uren niet online was geweest dus ik begon mij zorgen te maken. en heb toen haar moeder gebeld die zich ook zorgen maakte en waar ze dus ook moeilijk tegen deed. en hebben we beide de moeder kind huis gebeld waar ze zat om te vragen of alles goed gaat en die zeggen ja dat mogen wij niet zeggen. en toen hebben die moeder en ik toch maar besloten omdat het niet goed voelde om naar het ziekhuis te gaan. en daar waren we om half 10 en toen belde saar mij. en toen zei ze doodleuk ja ik ben bevallen en het was wel zwaar. ik heb toen ook 3 keer gevraagd meen je dat serieus. en ik was echt niet blij en kon wel door de grond zakken. en heb er ook gelijk een punt achter gezet. want als het zo moet wil ik geen contact meer met saar en het kind want het beetje vader gevoel wat ik had is nu echt helemaal kapot gemaakt. en dan riep saar altijd wil je niet het beste voor je kind. terwijl ze door haar acties dus nu mijn leven kapot heeft gemaakt die van het kind want die heeft nu geen 2 ouders en die van haar zelf. en ook nog die van haar moeder want die vind het verschrikkelijk voor mij en is heel kwaad op haar dochter. en die weet dus ook niet of ze nu blij moet zijn met haar eerste kleindochter. en die is ook heel snel het ziekenhuis weer uitgegaan en die heb ik nog gesproken en zegt ook er is geen land te bezijlen met saar. En ik wou jullie dit even laten wet voordat de OBt begint voordat ik vragen krijg over hoe het nnu gaat. wnat ik kan die vragen echt niet meerdere keren beantwoorden dan want wil er alsnog gewoon een mooie dag van maken. voor nu sluit ik dit topic even af en morgen kijk ik wel even voor als er iets gezegd is. En hou het even binnen dit topic.
Eigenlijk had dit een positief bericht moeten worden en hadden jullie het pas gehoord bij de OBT Want dan had ik meer als 100 roze koeken meegenomen.
Maar het is helemaal anders gelopen dan verwacht/gepland. MAar de zwangerschap van een vriendin van mij waar ik een kindje mee zou krijgen. ging het tijdens de zwangerschap al heel moeilijk. want je kon niks goed zeggen of ze werd boos en ontvriende je. en zo werd onze vriendschap steeds moeilijker. Maar ik ging er toch steeds voor ondanks jej dan steeds tegen de zelfde steen aan stoot maarja je krijgt toch een kind dacht ik. en ik had al niet perse een kinderwens en zei juist een hele grote en omdat we goede vrienden waren en de tijd voor haar begon te dringen hebben we er samen voor besloten er voor te gaan. Maar door alle moeilijkheden stond ik op het laatste vlammetje met mijn motevatie. en begin december zei ze ineens ik wil niks meer met je te maken hebben. en daarna word ik door een wij-team gebeld over de situatie en dat ze toch wel wil dat het kind wel familie krijgt.aangezien zei alleen haar moeder heeft. en toen heb ik uitendlijk maar weer gezegd dan moet er nu snel toch een fysiek afspraak komen die afgelopen maandag is geweest. en Daar werd mij doodleuk verteld dat het ziekenhuis besloten had dat het beter zou zijn als ik niet bij de bevalling ben. terwijl saar in dat gesprek zei ik wil wel dat hij bij de bevalling is. dus ik stressen dat het terug gedraaid word. en niet dat het ziekenhuis mij straks buiten gaat houden en we kregen maar geen antwoord dus ik gister naar het ziekenhuis gegaan om te kijken of ik wat voor elkaar kreeg. en toen zag ik iets later op de dag dat saar al uren niet online was geweest dus ik begon mij zorgen te maken. en heb toen haar moeder gebeld die zich ook zorgen maakte en waar ze dus ook moeilijk tegen deed. en hebben we beide de moeder kind huis gebeld waar ze zat om te vragen of alles goed gaat en die zeggen ja dat mogen wij niet zeggen. en toen hebben die moeder en ik toch maar besloten omdat het niet goed voelde om naar het ziekhuis te gaan. en daar waren we om half 10 en toen belde saar mij. en toen zei ze doodleuk ja ik ben bevallen en het was wel zwaar. ik heb toen ook 3 keer gevraagd meen je dat serieus. en ik was echt niet blij en kon wel door de grond zakken. en heb er ook gelijk een punt achter gezet. want als het zo moet wil ik geen contact meer met saar en het kind want het beetje vader gevoel wat ik had is nu echt helemaal kapot gemaakt. en dan riep saar altijd wil je niet het beste voor je kind. terwijl ze door haar acties dus nu mijn leven kapot heeft gemaakt die van het kind want die heeft nu geen 2 ouders en die van haar zelf. en ook nog die van haar moeder want die vind het verschrikkelijk voor mij en is heel kwaad op haar dochter. en die weet dus ook niet of ze nu blij moet zijn met haar eerste kleindochter. en die is ook heel snel het ziekenhuis weer uitgegaan en die heb ik nog gesproken en zegt ook er is geen land te bezijlen met saar. En ik wou jullie dit even laten wet voordat de OBt begint voordat ik vragen krijg over hoe het nnu gaat. wnat ik kan die vragen echt niet meerdere keren beantwoorden dan want wil er alsnog gewoon een mooie dag van maken. voor nu sluit ik dit topic even af en morgen kijk ik wel even voor als er iets gezegd is. En hou het even binnen dit topic.
. Als je even je hart kwijt wil, je weet me te vinden
