Foto's Fietsbennie

[Frutsel]

Zutphen is een leuke plaats om als toerist te bezoeken. Er wonen daarentegen kan ik niemand aanraden.

[Fietsbennie]

Tussen alle drukte van een Spaanse bisschop tegenover een soortgelijke vent die nodig op dieet moet van de Noordpool, heb ik toch nog een gaatje gevonden om even te fietsen. Het waaide amper tot nauwelijks. De enige wind die soms woei was een gevolg van de hachee van gisteren. Heerlijk om met voldoende kledij buiten dan een frisse neus te halen. Voordeel vanmiddag dat de rijp op de velden zo lang bleef liggen, dat leverde prachtige plaatjes op.

Erg ver was het niet. Ik wilde weer wat stukken langs de Regge, maar ze waren met het fietspad bezig. Desondanks mooie rustige witte boerenlandwegen, rondom en omgeving Rhaan (gemeente Hellendoorn) waar een enkele wielrenner zich ook buiten waagde. Aangezien ik de verkeerde geheugenkaart in de camera had gestopt deed deze het niet, de foto's zijn gemaakt met mijn telefoon. Koud vond ik het niet, zulke dagen kun je op kleden.


Net voorbij Den Ham. Binnen in het dorp was een historisch schouwspel gaande. Volop kinderen die wijzen. Voorbij het dorp leegte.










Enkele koeien krabben hun rug aan een boom.

[Roepers]

Mooie tocht! Gisteren haalde ik de Maxi op uit Garsthuizen. Hier in Achlum tussen Franeker en de Afsluitdijk is nauwelijks enige vorst geweest. Soms ligt er op beschaduwde sloten een dun vliesje ijs, maar de graslanden zijn groen en er is nergens enige rijp aan de bomen. Jouw foto's doen denken aan wat ik zag toen ik in de buurt van mijn oude woonplaats Loppersum en Garsthuizen kwam: Het oogde het veel winterser.  Mooi hoor!
Groet,

Marco

[melle z]

mijn oude woonplaats Loppersum

ik heb in Stedum gewoond, mooie omgeving om te fietsen, vooral als je van tegenwind houdt!

[Roepers]

Als de wind niet gaat liggen, ga ik wel liggen. Dat motto heb ik in Loppersum bedacht. In Achlum is het nog meer van toepassing.

Groet,

Marco

[melle z]

Mooi motto en ik kan beamen dat het in die hoek van Fryslân ook flink kan waaien. Ik ben er redelijk goed bekend en heb er veel gefietst, naar, van en vanuit Spannum.

[Fietsbennie]

De zon scheen heerlijk terwijl ik met de auto naar huis reed vanaf de fietsenmaker. Iedereen kon bij ons op het werk een fiets van de zaak uitzoeken via een leaseplan. Dan kan ik natuurlijk voor een nieuwe ligfiets gaan. Iets van mijn eigen bescheidenheid vond dat mijn vrouw wel toe was aan een elektrische bakfiets. Ze ploegde nog altijd met een analoge bakfiets door het dorp al dan niet volgeladen met onze kroost. Als dank mocht ik vanmiddag een ritje maken. Maar ik verkoos toch mijn vertrouwde M5 in plaats van deze nieuwe exemplaar. De bakfiets hoeft de gemeentegrenzen niet over om mij. Ik had een ad hoc rit vandaag. Kijken waar we uitkomen. De wind waaide niet of nauwelijks, en ik had wel weer eens zin in om langs het stroomkanaaltje te fietsen. Dit is namelijk een mooi fietspad waar je heel mooi de Engbertsdijkvenen in kunt kijken, en nadien via een rustig fietspad richting Geesteren kunt.

Ik merkte dat de vogeltjes alweer aan het fluiten waren. Hoewel het nog best kan vriezen in de winter, vind ik altijd al een mooi uitkijken naar het voorjaar. In Geesteren heb ik de keuze gemaakt richting Manderveen te gaan. Het hele jaar 2023 ben ik nog niet in Duitsland geweest. En er miste nog een grensovergang in mijn lijstje. Die tussen Manderveen en Egge. Enkel een mast met 2 vlaggen, en een versmalling en dat was het dan. Behalve dat je nu fietsers ziet met helm verandert er verder weinig.
 Omdat ik graag in het weekend een borreltje mag drinken heb ik deze eens meegenomen uit een winkeltje in Itterbeck. Ik drink ook wel andere merken, maar het is hier een stuk goedkoper inkopen. In dit dorp stikt het van de gele kentekenplaten die zelfs hier in Duitsland hun auto wassen. Het water blijkt daar natter te zijn dan hier blijkbaar.  Dit keer ben ik noordkant van de Engbertsdijkvenen weer naar huis gefietst. Proost, op de mooie kilometers dit jaar!

 
Langs Stroomkanaal in de buurt van de Pollen


Engbertsdijkvenen


bij Manderveen


Grens


kerkje bij buurtschap Egge


Zum Wohl!

[Fietsbennie]

Elke week krijg ik een email van Komoot met tips voor het weekend. Ik heb ooit eens de app gedownload om eens te kijken of ik hierop routes kon plannen. Verder dan de tips van anderen ben ik nooit gekomen. De mail lezen is alsof ik naast een andere fietser verschillende plekjes in de omgeving kan doornemen. Ik heb eigenwijs als ik ben nog nooit wat van tips van anderen aangetrokken, of zou het jaloezie zijn dat een ander mij is voor geweest? Desondanks werd mijn nieuwsgierigheid gewekt door landgoed Den Alerdinck, iets meer dan 30 km hiervandaan.  Ideaal om te ontdekken met een ligfiets. Het bleek een herenhuisachtig kasteel te zijn. Ik zit momenteel wat schaars in de vrije dagen, dus ben ik vanmorgen rond half 7 nog in het donker vertrokken in westelijke richting. De wind waaide redelijk in mijn snufferd dus erg hard ging het niet. Een route die ik goed ken langs het kanaal richting Zwolle. Verder als het viaduct de N35 ben ik dit keer niet gekomen. Daar net voorbij toen het eenmaal licht was geworden leidde de route linksaf richting kasteel en landgoed Den Alerdinck. De brieven hebben daar plaatsnaam Laag Zuthem staan, in de familie noemen we het Langeslag, vernoemd naar de langste straat in het dorp. 

Na een foto weer rechtsomkeert, en nu we toch in de buurt zijn leek het me wel wat om nog een kasteel in de buurt mee te nemen. Via de mooie omgeving van Lierderholthuis kwam ik ook hier een jaagpad langs het kanaaltje zuidwaarts bij een ander kasteel Nijenhuis terecht. Deze wordt naar mijn mening helaas gebruikt als museumgrond voor lummels van bont gekleurde dinosaurusbeelden. Ik vind namelijk zulke jurassicparkachtige toestanden niet echt passen bij een kasteel in Salland. Goed, meningen verschillen, ik haal mijn schouders op en fiets weer verder. In het dorp Heino, even verderop, meende ik dat vogels stevige Duitstalige schlagers aan het fluiten waren, maar ik kan vergist hebben. Via stukken van de oude Twentse weg ben ik weer oostwaarts gegaan.

Bij het bruggetje over de Regge kwam ik aan de praat met een paar mensen die er met natuuronderhoud bezig waren.
Ze waren druk aan het zagen en snoeien, gezellig in teamverband. Het bleek een afvaardiging te wezen van Vrijwilligerswerk Landschap Overijssel. De ene week op zaterdag, de andere week op donderdag, elke week op een ander terrein om de boel weer in orde te maken. Goed bezig om zo maar te zeggen. Even later draaide ik thuis rond een uur of 10 het pad weer op.
Daar waar pyama's werden ingeruild voor kleren en de ligfiets voor de bezigheden thuis. Totaal zo'n 65 km geloof ik.


Langs het Overijsselskanaal


Huis den Alerdinck


Nijenhuis met de gekleurde dino


Onder N348




Vrijwillig werk in uitvoering.

[Roepers]

Leuk verhaal, mooie fietspaden. Leuke kastelen.  Het fietsen was prima vandaag. Ik dacht vandaag dat er 's winters eigenlijk qua natuur ook veel te beleven is. Ik zag smienten en ganzen. Er bloeiden krokussen en sneeuwklokjes. "Wat bisto leaflik, rizende wintermoarn!" wilde ik nog gaan zingen, maar om die tekst om te werken van simmermoarn naar wintermoarn moet ik nog wat Friese cursussen volgen.

Die dino, is dat dat gele ding dat je achter een paaltje verstopt hebt?

Groet,

Marco

[Fietsbennie]

Dat dacht ik dus ook. Ik fiets graag in de zomer maar nu is het mooi rustig op straat. Heb één wielrenner gezien.
Naast hazen heb ik een paar reeën in het veld waargenomen, prachtig gewoon.
Na wat loeren op de site  bleek het niet allemaal dino's te zijn, maar vanaf de straat leek het er erg op.

[Jeroen S]

Hoi Bennie,

Weer een mooie rit, mooie plekjes. In de omgeving van Manderveen heb je ook de watermolens van Frans en Bels, twee verschillende. Bels is een opgepoetste met Restaurant, die van Frans vind ik wat autentieker. Ook geinig de cirkels van Mander, door zweefvliegers ook de B.H. van Jannink genoemd. Liggen aan de Uelserweg, vlak voor de grens.

[Fietsbennie]

De molen van Bels ken ik, daar ben ik 2 jaar terug eens geweest. Dat is inderdaad ook een mooi gebied. Als ik dan uit alle twaalf zou moeten kiezen zou ik Overijssel toch meest veelzijdige provincie vinden. Maar dan ben ik bevooroordeeld...

[Fietsbennie]

Ik fiets graag alleen. Je hebt dan nooit discussies over afstand of routes. Echter vind ik het ook voor de verandering eens leuk om een groep mee te fietsen. Het "gedoe" rond verkenning en route ligt dan bij iemand anders. Het verrassingseffect is groter. Je hoeft alleen maar aan te sluiten en mee te fietsen. Vorig jaar heb ik op deze manier ook meegedaan met mooi bennekom.

Deze keer leek me de Waterlandse liggers leuk. Een vrij jonge club met enthousiaste ligfietsers uit regio van Zaandam. Ik ken alleen wat flarden van Zaandam die langs de ruiten vlogen toen ik er eens langs reed op de snelweg, en wat zie je er dan van? Maar dan wil ik zo'n onontdekt gebied wel kunnen vastknopen aan waar ik wel bekend ben. Ik besloot in verband met de weersomstandigheden niet van hier in de holst van de nacht er naar toe te tuffen maar de eerste trein naar Amsterdam te nemen. De eerste trein om kwart over 7 vanuit Mariënberg, hier 6 km vandaan, maar dan moest ik ook daar ook eerst héén. Onderweg naar Waterland, ja ja, onderweg één dorp verderop de eerste waterlanders op mijn pet, en het was nog niet eens licht. Maar ja, mijn enthousiasme voor het fietsen won het van mijn comfortabelere omstandigheden thuis.
Drie treinen en 2 uur later stond ik voor het imposante gebouw van het station Amsterdam Centraal. Nu ik hier toch stond wilde ik nog een rekening vereffenen met brug 242 in Amsterdam, voor velen meer bekend als de magere brug. De vorige keer vond ik het goed, en liet ik het voor wat het was, onderweg naar Utrecht.
Nu was ik toch in de buurt, en toen had ik spijt dat ik er niet even over heen ben gegaan.

Eenmaal aan de Keizersgracht fietsend was het genieten van de grachtenpanden. Ik kwam een wat oudere man tegen die wat voor zich uit slofte, diep in gedachten verzonken. Lange regenjas, bril en een grijs hoedje, ergens leek hij me vaag bekend voor te komen. Ik groette wel, hij knorde wat terug, en we vervolgden onze weg.
Daarna weer richting het noordwesten, dwars door het westerpark om zo de meeste stoplichten te omzeilen. Ooit zal ik het leren grote steden door te komen.
Terwijl sta ik sta te wachten op de Hempont kom ik in gesprek met een ouder stel. Mijn accent blijkt hier op te vallen. Mevrouw vroeg zoals velen naar mijn spiegel en afkomst. Het bleek een christelijke vrouw die me een papiertje gaf met een bijbeltekst. Ook leuk om daarover te praten. Voor de veer hoefde ik niet de volle pond te betalen. Het was zelfs een gratis vaartochtje naar Zaandam, of was het Zaanstad? Het verschil voor mij is hetzelfde als voor de inwoners Achterhoek of Twente. Na wat smalle straatjes en wat parken moest ik even zoeken in de woonwijk om het goede adres te vinden voor het startpunt. Ik heb zelfs wat mensen op straat gevraagd, maar die wisten niet eens welke straten om hun heen lagen... Op een gegeven moment zag ik allemaal velomobielen staan, en had ik het gevonden. Terwijl ik niemand kende, kenden de meesten mij bij mijn bijnaam, en was het gelijk gezellig bij elkaar aan de koffie.
Na de laatste uitleg van Gert kon de tocht van 70 kilometer beginnen. De route lag in zijn handen dus heb ik alle navigatie gelaten voor wat het was. Er stond een forse koude noordenwind. Ik had het idee dat ik de groep aardig ophield omdat ik toch de hoogste was van het stel. Eenmaal fietsend langs de Zaanse schans zat ik te denken om dit ooit eens te gaan bezoeken. Brug na brug, weg naar weg, was het een vrolijke kleuren aan kolonne fietsen achter elkaar.

Overal werden we door mensen opgemerkt, en verschenen een glimlach. Namen als Heemskerk en Castricum, die ik nog ken van topografielessen vroeger, gleden onder mijn wielen voorbij. Een paar mensen kon ik vlug wat woorden wisselen toen ik er naast reed, maar het meeste fietsten we achter elkaar om auto’s ook langs te laten, of omdat het fietspad te smal was om naast elkaar te rijden.
Een stuk recht naar het noorden ging er nog een voor me rijden om wat wind van me weg te nemen. In het duingebied bij Castricum meende ik de zee iets verderop te kunnen ruiken. Voorbij het Noord Hollands Duinreservaat in Egmond binnen was het tijd voor de pauze. Een gezellig samenzijn aan de grote tafel. Iets wat ik alleen ook niet vlug doe. Een bushok of picknickbank is dan voldoende. Maar daar passen niet zoveel mensen in of aan.

Daarna terug vanaf Heiloo, (waar ik kwam te denken hoe men daar elkaar daar zou begroeten) van wind af naar het zuiden. Telkens was het een oranje velomobiel met Gert erin die me de weg wees een stuk voor me uit, de rest reed overwegend achter mij. Limmen en Uitgeest, en gehuchten wiens naam ik niet heb onthouden. Een mooie omgeving. Mooie stuk fietspad langs het Alkmaardermeer, of langs oude pakhuizen in Wormerveer.

Er kwamen steeds meer molens, en ook steeds meer toeristen in beeld. In plaats van molens begonnen ze ons op de foto te zetten. Ik vond het prachtig hoe de toeristen eenmaal aangekomen op de Zaanse Schans, allemaal aan de kanten stoven voor een stel ligfietsers. Eenmaal terug in Zaandam haakten de een na de ander af, en stond ik samen met Gert vlakbij het startpunt. Na woord van dank besloot ik het kastje maar weer aan te zetten. Een autistisch trekje in mij vond dat als ik in Amsterdam uit de trein ben gestapt, ik daar ook weer in de trein moest. Ik heb geen seconde over nagedacht of er in Zaandam ook een station zou kunnen zijn.
Ik nam nu de kortste weg langs de snelweg. Ik vond het bijzonder om 15 km af te leggen tussen steden die bijna tegen elkaar aanliggen. Toen bordje einde Zaanstad voorbij reed, fietste ik ook bordje Amsterdam voorbij.
Het was rustig in Amsterdam Noord.

Twee oude knarren in scootmobiel hadden de grootste pret achter elkaar aan te toeren. Zou ik ook zo zijn over 50 jaar? Hoe dichter bij de pont hoe meer fietsers, hoe meer er niet meer Nederlands met elkaar werd gesproken. Eenmaal aan de andere kant stapte ik na 10 minuten op perron 13b de eerste trein weer in. Na 2 uur treinen was ik precies op tijd om de jongens thuis naar bed te brengen. Prachtig om zo eens in totaal ander gebied te fietsen dan wat ik ken. Totaal heb ik zo’n 110 km gehad. Waterlandse liggers bedankt!

[johmamail]

Nu weet ik ook je andere naam   , maar wat heb je er een geweldig verhaal van gemaakt en niet te vergeten de prachtige foto’s. TOP