Vandaag was ik te druk om te fietsen. Met een gezin heb jel van die mooie dagen dat je in een gevulde auto naar een verjaardag kriebelt als ik wielrenners zie. Eenmaal daar, toch nog even genieten in de molen met de jongens in Hardenberg. Gele M, nadien thuis, verplicht slaapje voor de kleinste, en vlug nadien naar het openlucht zwembad die vandaag gratis was in het dorp. Na het eten de kinderen een voor een douchen verhaaltje uit Borre en Jip en Janneke. Even dacht ik nog aan mijn misdaadroman die wachtte om die lekker buiten te gelezen te worden tot de hel los brak. Knuffel was weg, en nergens te vinden. Tranen. Bleek knuffelbeest nog te liggen bij schoonzus in Hardenberg. Tja, een mooie reden toch nog even de ligger te pakken op zo'n warme avond. Lekker even langs de Vecht en terug via Bergentheim. Eenmaal thuis zoon ook weer blij. Die slaapt nu een stuk beter... Welterusten allen.

Afgelopen zaterdagmorgen nog een tochtje gemaakt. Hierover mijn bijdrage:

Op de ligfiets voel ik me soms een passagier. Onder andere 's nachts. De lucht vol sterren, soms een flard maanlicht soms niet. Een voorzichtige maar krachtige start om alle gepieker en gedachten te laten voor wat het is. Geleid door een automatische piloot die alleen bij bepaalde geografische punten van koers wijzigt. De ligfiets voelt net een vliegtuig waar je bewegingen nauwelijks opmerkt. Als je kijkt, zie je voornamelijk niets of iets wat ervoor door moet gaan. Zwarte bomen die op spoken lijken. De koffie wordt bediend door steward Thermoskan, of deze de lafenis wordt gevonden bij een apparaat op een haven die je aandoet. In dit geval mijn werk, vestiging Zwolle rond de klok van 5. De ijverige schoonmaakster laat me niet eerder gaan dan met weer een schone spiegel aan mijn pet. Eenmaal weer vertrokken, en het licht het duister heeft verdreven, doen een paar spetters op de brillenglazen me balen en de schouders ophalen tegelijkertijd. 

Op de ligfiets voel ik me soms een passagier. Ook 's morgens vroeg. Half 4 weg? Gewoon omdat het kan. Als een trein doe ik verschillende plaatsnamen aan, de een bekender als een andere. Grote steden, kleine gehuchten. Met of zonder herinneringen. Voorbeelden als Genne, Holten en Streukel. De boerderijen zijn te tellen. Ik fiets langs water. Ik ben aan het discussiëren met mezelf of het de Vecht of het Zwarte Water betreft. De kleur en vorm blijft hetzelfde. De boerderijen glippen stiekem en stil langs me heen zonder door een levende ziel te worden opgemerkt. Alleen de koeien in open stallen, of op de velden verraden dat ik niet alleen ben. De rest van de mensheid droomt nog. Alle onrust wordt weg gesnurkt. Auto's staan ongebruikt geparkeerd langs de straten. Bruggen ga ik over, viaducten onderdoor, de trein dendert maar verder over een smal aangelegd pad tussen de bomen. 
Soms ben ik zo aan het genieten dat ik vergeet om me heen te kijken. Op mezelf na is de ruimte waar ik me begeef verder leeg. Het peinzen is afgezwakt tot een gemijmer. Ik luister naar de geluiden. De ketting door de buizen, het suizen van de banden. De eerste vogels die hun ochtendlied zingen. En het hobbelt alsmaar verder op weg naar het volgende. 

Op de ligfiets voel ik me soms een passagier. De gordel hoef ik niet om vandaag. Ik kan me vrij bewegen. Mijn heuptas is gevuld met een telefoon waar de app route.nl me elke keer weer confronteert dat ik weer eens te lui was om de route uit te schrijven. Ik voel me als aan boord van een zeilschip. Constant langzame tred naar mooie havens. Hanzesteden als Hasselt, Genemuiden en Zwartsluis doe ik aan. Nadat ik er uur op heb moeten wachten, een half uur terwijl ik het achterband verwisselde, en een half uur in een hokje op de kade. Heel even maar heb ik echt de kalme baren onder mijn schoenen gevoeld op de pont onderweg naar het andere eind van de kabel. Bijna niemand merkt dat ik voorbij kom. Een enkeling kijkt me aan alsof ik van een andere planeet kom, de ander negeert me zus moet glimlachen zo steekt vriendelijk de hand op en wenst me goedemorgen. 

Op de ligfiets voel ik me soms een passagier. Ik hoef niet naar buiten te kijken want ik ben er al. Met diegene aan het stuur valt over de route te praten, te wijzigen als het echt moet. Links of rechts, ja wat zullen we doen? Een stukje van de route afsnijden? Of juist erbij? Welke boom vraagt erom? Veel overleg is er niet nodig, het is meestal stil onderweg. Een bezoek aan Zwartewaterklooster? Het kan gewoon zonder morren of tegenzin. Een kort bezoek aan een collega die onderweg vlakbij woont? Ook mogelijk. Gastvrij schenkt deze me verse koffie in en laat me praten. Daarna is het de fiets die me weer in bekendere gebieden laat belanden. Vogels als de grutto en kievit, die kwetteren om hun grut. Valken en buizerds die muizen vangen met hun klauwen terwijl ik er langs kom. Dit alles onder een decor van zon en wolken die strijden om boven me te zijn. De schaduwen van wolken die zelfs op de straat de weg proberen te wijzen.

Op de ligfiets voel ik me soms een passagier. Ja, waar naar toe? Waar ben ik naar onderweg? Wat is mijn doel? Eenmaal thuis klinken bekende kinderstemmen me in de oren en staat de jongste met de handen in de lucht terwijl ik gedachteloos de fiets parkeer. Deze passagier heeft na 120 km de bestemming bereikt. Ik ben thuis.


Zwarte water (geloof ik)


Holten (gem. Zwartewaterland)


Hasselt


Langs de uiterwaarden


Genemuiden


Overdrijven is ook een vak.


Zwartewaterklooster.


Paadje in de buurt van Nieuwleusen.



Hebbes.

Prachtig verslag Fietsbennie, als jij gaat mijmeren komen er hele mooie teksten tevoorschijn. En wat heb jij een mooie schrijfstijl. Daar geniet ik steeds weer van, en het brengt vaak en brede grijns op mijn gezicht. Dank!

In deze nuchtere Tukker schuilt stiekem een romanticus.

Aangezien de afstand Almelo Vroomshoop te verwaarlozen is, (half uurtje tuffen) gisteravond afgesproken met Bob ook van het forum. Nu de avonden nog lang licht is mooie route gemaakt. Onderweg gezellig gepraat onder het fietsen, maar ook hele stukken genoten van de fietspaadjes en witte boerenlandweggetjes. Paadjes die Bob als racer niet zo snel zou nemen. Het is hem gelukt om voor het donker thuis te zijn. Het viel me enorm mee hoeveel mensen er op straat waren. Volgens mij zaten ze allemaal achter het huis een spannend boek te lezen, net zoals ik zulke avonden ook graag doe. We hebben allebei dezelfde route gereden, alleen Vroomshoop Almelo beide afzonderlijk.


Bob in actie


Tusveld




Deldener Es




Twentekanaal over


Dakhorst


Wierden






Bedankt Bob was leuk !

Juist deze week bezig geweest met zo'n houten telefoonhoudertje, en dan zie je net zoiets hier op een fiets. Leuk.

(17-Jun-2022, 07:18 AM)Fietsbennie schreef: Aangezien de afstand Almelo Vroomshoop te verwaarlozen is, (half uurtje tuffen) gisteravond afgesproken met Bob ook van het forum. Nu de avonden nog lang licht is mooie route gemaakt. Onderweg gezellig gepraat onder het fietsen, maar ook hele stukken genoten van de fietspaadjes en witte boerenlandweggetjes. Paadjes die Bob als racer niet zo snel zou nemen. Het is hem gelukt om voor het donker thuis te zijn. Het viel me enorm mee hoeveel mensen er op straat waren. Volgens mij zaten ze allemaal achter het huis een spannend boek te lezen, net zoals ik zulke avonden ook graag doe. We hebben allebei dezelfde route gereden, alleen Vroomshoop Almelo beide afzonderlijk

Helemaal licht was het niet meer, heb de verlichting nog even aan gehad. Inderdaad op plekken gekomen waar ik zelf niet snel zal komen, maar het was mooi fietsen! En gezellig!

---

(17-Jun-2022, 07:08 PM)Roefie schreef: Juist deze week bezig geweest met zo'n houten telefoonhoudertje, en dan zie je net zoiets hier op een fiets. Leuk.

Ik had deze snel in elkaar geknutseld als testje toen ik de fiets net had en een rondje wilde fietsen op navigatie. Hij doet het 5 weken later nog, dus het gaat nog goed. Wil je er foto's van hebben?

(17-Jun-2022, 11:25 PM)Bob Hagendijk schreef: Ik had deze snel in elkaar geknutseld als testje toen ik de fiets net had en een rondje wilde fietsen op navigatie. Hij doet het 5 weken later nog, dus het gaat nog goed. Wil je er foto's van hebben?

Nee hoor, dat hoeft niet, de mijne is af, en ik moet enkel nog een aardig plekje op mijn fiets zoeken.

(17-Jun-2022, 11:25 PM)Bob Hagendijk schreef: Ik had deze snel in elkaar geknutseld als testje toen ik de fiets net had en een rondje wilde fietsen op navigatie. Hij doet het 5 weken later nog, dus het gaat nog goed. Wil je er foto's van hebben?

Ik wil wel graag foto's, het klinkt als iets dat meer mensen zouden kunnen willen maken.

(18-Jun-2022, 07:44 PM)Willeke_IGKT schreef:

(17-Jun-2022, 11:25 PM)Bob Hagendijk schreef: Ik had deze snel in elkaar geknutseld als testje toen ik de fiets net had en een rondje wilde fietsen op navigatie. Hij doet het 5 weken later nog, dus het gaat nog goed. Wil je er foto's van hebben?

Ik wil wel graag foto's, het klinkt als iets dat meer mensen zouden kunnen willen maken.

Om Fietsbennie zijn topic niet te stelen heb ik er hier een nieuw topic voor gemaakt: https://ligfietsers.nl/thread-1447.html

Na iets meer dan 4 jaar mijn duizendste bijdrage op het forum. Qua techniek en materiaal weet ik niet veel. Daar ben ik andere leden erg dankbaar voor. Ik weet wel hoe het elke kilometer genieten is met een ligfiets. Alsof de wereld in aan je stoel voorbij glijdt. De ene landschap na het andere. Elke bocht is weer een verassing. Daarom een memorabele bijdrage van mijn tocht afgelopen vrijdag   .

Zomaar een rondje fietsen vind ik erg leuk, dat zal niet onbekend zijn. Je doel ligt ergens halverwege of wordt bepaald door een aantal punten onderweg en je ziet maar dat je thuis komt. Ergens heen fietsen geeft meer doel aan een tocht. Je komt op deze manier door meerdere streken. Voor vandaag was mijn doel Wuppertal. Waarom hierheen? Mijn zoon heeft een leuk boek met voertuigen. Ergens bij afdeling treinen staat er een zweeftrein afgebeeld. Ik dacht dat het meer voor pretparken was of iets dergelijks, tot ik er na wat zoeken op Google.nl achter kwam dat ze echt bestonden, en niet zo heel ver weg van hier. Ze blijken in Wuppertal te rijden, op kortste weg 160 km vanaf Vroomshoop. Nu met de 9 euro ticket voor een maand leek het me wel leuke uitdaging daar eens te gaan kijken.

Twente
Qua wakker worden had ik de wedstrijd gewonnen van de wekker. Die stond om kwart voor 1 om tegen twee uur weg te kunnen fietsen. Maar ik had er blijkbaar zo’n zin in dat ik net voorbij twaalven aan de keukentafel zat met een sterke bak koffie en een stapel boterhammen. Net voor 1 uur vertrok ik de holst van de nacht in. De route was vertrouwd, dat vind ik ‘s nachts fijn rijden. De eerste 10 kilometer was zelfs mijn woon werk route. Al fietsend kom je dan aan het malen over allerlei netwerken aan mensen om je heen, relaties wat er lopen. Kerk, werk, famile en buren... Ik ken zelfs iemand die vaak over meerdere relaties tegelijk kan praten, nicht van vrouw, broer van iemand van de voetbal enzovoort. 
‘s Nachts hou ik me ook niet altijd netjes aan de regels, als ik eerlijk ben , ik kan soms een enorme aso zijn. Bijvoorbeeld een gedeelte bij Delden dat je als fietser om moet rijden heb ik op dergelijke tijdstippen maling aan. Er zijn er toch weinig mensen die er wat van zeggen. Ook deze nacht waren er naast katten en politieauto’s weinig levende zielen te bekennen. Een enkele ster of planeet probeerde het wolkendek door te prikken, helemaal helder was het namelijk niet. De reeën schoten voor mijn neus de weg over vlakbij Beckum. Het beetje wind wat er stond waaide mijn rug in al verder in zuidelijke richting.
De straat lag open in centrum Haaksbergen, ik moest stukje klunen en lopen over de stoep. Net genoeg ruimte om er langs te lopen. Bij een beetje fietstocht horen wegwerkzaamheden vind ik. Het uitdenken van alternatieven, of de kik dat het gokken op doorrijden gelukt is. Daar heb ik ook mijn jas uitgedaan en bovenop de pantoffels onder de spin gedaan. Ik stond te popelen de grens over te gaan. Dat kon niet eerder of er moest eerst drie kilometer Gelderland onder mijn wielen door. 

Münsterland
De grens bij Oldenkotte is best maf waar het dorp lijkt tegen de grens aan lgebouwd. Ook de rondweg bij Vreden lag eruit. Dit keer had ik mis gegokt bij het doorrijden, ook dat hoort er bij. En ik heb een spuughekel aan terug. Maar soms ontkom ik er niet aan. Gelukkig was het alternatief niet heel ver om, en vond zelfs een hok waar ik even wat kwijt kon vlug gezegd.
Daarna draaide ik de B70 op naar het zuiden. Heerlijk opschieten over fijn asfalt, maar het blijft een saaie bedoening. Een bushokje was beschikbaar voor een eerste bak koffie. De dag maakte maar geen aanstalten om licht worden, of de nacht wilde niet van wijken weten. 

Bij Borken het kasteel nog even vlug bekeken, die had ik de vorige keer (4 jaar terug ofzo) vergeten, toen was ik gefixeerd op Raesfeld. Deze kon ik nu laten voor wat het was. Tijd voor een bakkie koffie, centrum Raesfeld, het werd frisser, dus wilde ik mijn jas aan doen. Maar deze blijk poter te zijn! Foetsie! 

Het was een wat oudere fietsjas maar jammer is het wel. Op de foto van Borken kon ik niet goed onderschatten of de jas te zien is achterop, Borken lag 9 km achter mij, en Haaksbergen al ongeveer 50 km geloof ik. En zoals gezegd, terugrijden heb ik een hekel aan. Na wat wikken en wegen vond ik het meer waard om door te rijden, dan om terug te gaan. Want ja, waar kan dat ding zijn. Balen! Ik heb niets gemerkt dat hij eraf is gegaan. Gelukkig bestaan er winkels, dus heb ik de B70 ingewisseld voor de B224 en ik ben verder gefietst.

Ruhrgebiet
De stad Dorsten vind ik een overgang van Münsterland Hohe Mark naar het Ruhrgebied. Ik ben hier al wel eens vaker geweest. Ik baalde toen dat het Ruhrgebied eigenlijk niet anders was dan stoplichten, fabrieken en drukte. Daarom heb ik nu behoorlijk wat tijd gestoken in de route. Ik heb geprobeerd met radroutenplaner route.nl mapillary zoveel mogelijk fietspaden te zoeken van het noorden van de Roerpot naar het zuiden. Liever 10 km extra dan verzanden in opstoppingen en stoplichten, zeker rond de morgenspits. Ik denk dat ik met deze route langer bezig geweest ben met pluizen dan de hele route te fietsen. 
 

De wegen waren variërend van fietspaden tot oude lappendekens aan wegen veelal langs spoorlijnen. De atmosfeer vind ik in de Ruhrgebied heel anders dan hier. Zou dat komen door de uitlaatgassen en fabrieken? Naast de helm hebben ze hier op de fiets ook allemaal een mondkapje op. Ook hier viel het me op waar de mensen precies naar kijken als ze hun viervoeter uitlaten, in plaats van omgeving, vogeltjes of langsrijdende ligfietsers blijven ze steevast allemaal kijken naar hun hond waar de brokjes in andere vorm aan de andere kant weer uitkomen. 

 
Terwijl ik kasteel Wittringen Gladbeck zonder gele kaders op de foto probeerde te zetten, doorkruiste ik op deze manier de meeste steden, voorsteden, dorpen en bebouwing, wiens naam ik niet allemaal heb onthouden. Alsof je Lelystad doorkruist. De fietspaden gaan zelfs met viaducten onder en boven het andere verkeer langs, en door de reling kun je de ochtendspits zien, terwijl je het pad deelt met hardlopers en recreatieverkeer. Doordat alles zo op elkaar lijkt, en steeds dezelfde plaatsnamen op de borden ziet staan, lijkt de afstand die je aflegt te vervagen. Je hebt ook geen flauw benul waar je precies bent. Ik was ook blij dat ik gereedschap bij me had, een probleem dat de shifter voor het voorblad los zat was zo verholpen.
De zon kwam steeds meer voor de dag, en ik baalde dat ik geen korte broek had meegenomen. Ik dacht dat het niet nodig was met 23 graden. 

Bergische land
Ik heb nog een fiks aantal kilometer langs de Ruhr gepland, jongens wat kun je daar mooi fietsen. De heuvels aan de horizon gaven me een waar vakantiegevoel. Hoever zal de streep  zijn als je de wolken in de lucht verderop naar beneden trekt? Tja, je denkt wat na op de fiets.
Voor nog een mooi stuk draaide ik de fiets de Panorama radweg op 
Het was een oude spoorlijn tussen bomen, en hoge viaducten. Het ging wel naar boven en beneden, maar niet al te steil. De meeste strubbelingen hadden ze met viaducten ondervangen, dus kwamen er geregeld mooie vergezichten voorbij, ik had wel tientallen foto’s van kunnen maken, maar ik kom moeilijk aan het starten bergopwaarts. Helaas is de echte dieptes op de foto tochnooit goed te zien. Ik voelde me ver van huis, maar de koning te rijk toen ik ook nog door een lange tunnel kon fietsen. 
 
Super om zo met WDR2 in mijn oren te genieten van het fietsen. Bij tunnel 2 kwam ik ook een ligfietser tegen. HIj was net bezig met een tochtje maar deed niets met internet. Ik kon de hardloper zien balen toen ik vroeg een foto te maken, maar ja, dan moet ze nadien maar een tred harder lopen om de tijd in te halen. Zulke fietspaden zijn echt aan te raden, ik denk dat een van de mooiste stukken zijn wat ik dit jaar heb gefietst. 
 
Hoe dichter bij de middag hoe dichter bij mijn doel kwam. Dat was ook een reden van het vroege vertrek. Want ik moest ook nog terug. De panoramaradweg leidde niet naar mijn doel van mijn reis, dat was het dal van rivier de Wupper. Dus werd het een flinke afdaling. En ook daar heb ik een hekel aan. Ik klim liever dan dat ik afdaal. Ik heb velgremmen en daar richt je niet veel mee uit. En een fout kan grote gevolgen hebben. De mensen daar keken ook op van een ligfietser uit Holland.

De laatste etappe was nog zo'n 10 km langs drukke B7 vol verkeer. Nergens een fietspad, stoep vol mensen, dat vond ik te gevaarlijk, als je wat aanrijd ben je de bok, dus koos ik maar de straat.Duitsers houden meer afstand dan Nederlanders, al vond ik dit niet zo prettig. Eenmaal in Wuppertal even rondgekeken bij de zweeftreinen. Ik had geen zin in ritje, dat kostte ook tijd, en waar blijft de fiets? Ik bewaar het wel voor zoonlief als we er in de buurt zijn. Dus stond ik op Wuppertal Hbf met 180 km achter me mijn sloffen aan te doen.
 
Huiswaarts 
Hoewel het tegen tweeën liep voelde het voor mij avond. Net de juiste trein gemist natuurlijk. Alsof het zo moest zijn. Drie uur treinen, bijna 3 uur slapen verder, ja ik word ook een dagje ouder, stond ik op station Gronau om uur of 5. Moest drie kwartieren wachten op een volgende trein naar Enschede. Tja, en dan, hoe lang wachten op Almelo? Hoe lang wachten op een trein naar Vroomshoop? Ik zal wel vage vorm hebben van autisme, want ik ben dol op zekerheid. De sloffen daarom maar weer ingewisseld voor fietsschoenen, gelukkig wist ik de kortste weg. De noordwestenwind die me naar Wuppertal heeft gebracht had ik nu Gronau Vroomshoop tegen, dus ging het niet zo snel meer. Na weer 50 km was ik wel blij dat ik om 8 uur het pad kon in draaien, en de jongens naar bed kon doen. Je had het gezicht moeten zien van zoonlief van de foto van de zweeftrein, net als de fietstocht, niet in woorden uit drukken...



Kasteel Gemen bij Borken, de klok staat op tien over 5 's morgens.

smal fietsstrookje B70 bij Weseke.

Tussen de bebouwing in de Ruhrgebied 

hier gingen de trams van Essen langs me heen

mijnschacht ook bij Essen

heuvels aan de horizon 

langs de Ruhr

tunnel 1



medeliggerbij Spruckhövel

zweeftreinen die er achterlangs ratelen

eindbestemming Hauptbahnhof Wuppertal.

Op mijn site staan ook andere foto's.

Ik vind dat tunneltje erg intrigerend. Zo anders dan de Maastunnel, Heinenoordstunnel, Beneluxtunnel en Sint-Annatunnel (Antwerpen) die ik wel eens befietst heb.
Weet je nog waar dat is?

Leuk verslag fietsbennie! Waren die treinen niet te druk vanwege die spotgoedkope 9 euro tickets? En niet geldig tot Enschede neem ik aan?

(11-Jul-2022, 11:19 AM)Lopopodium schreef: Ik vind dat tunneltje erg intrigerend. Zo anders dan de Maastunnel, Heinenoordstunnel, Beneluxtunnel en Sint-Annatunnel (Antwerpen) die ik wel eens befietst heb.
Weet je nog waar dat is?

Ik vind die tunnel ook leuk! Het ademt ouderdom uit, wat het een voor mij zeker karakter geeft.  Beter dan al dat beton en tegels erop.k

Dank voor al je berichten en verslagen Fietsbennie!

Je had er vanochtend over verteld, maar mooi verhaal en foto's. Inderdaad een memorabele duizendste posting.
Groet,
Marco

Ik vond het leuk dat je er was Marco, dat je bakkie koffie kwam doen op mijn werk  Stond er een keer een ligfiets op de parkeerplek voor de directie...
Goede reis naar Bonn!
En altijd welkom.

Superleuk om je gesproken en gezien te hebben,
Fietsbennie. Heel mooi dat ik even langs kon komen.

Groet,
Marco

Ik heb het al eens eerder benoemd: in de nuchtere Tukker zit een romanticus.

Je foto's doen wel wat denken aan de fotograaf van het stadsarchief van Amsterdam, J.M. Arsath Ro'is. Die maakte foto's van alle gebouwen, tunnels, wegen en bruggen die nieuw gemaakt werden in Amsterdam. En op al die foto's stond een brommertje. Hier kun je vinden wat dat brommertje daar deed

(11-Jul-2022, 11:19 AM)Lopopodium schreef: Ik vind dat tunneltje erg intrigerend. Zo anders dan de Maastunnel, Heinenoordstunnel, Beneluxtunnel en Sint-Annatunnel (Antwerpen) die ik wel eens befietst heb.
Weet je nog waar dat is?

Ik vond deze ook leuker als de Maastunnel,
Het is ook oorspronkelijk een treintunnel. Deze is vrij aan het begin van de Panorama Radweg Bergische land. Net onder Hattingen, hierzo.
Zoals gezegd het fietspad is voornamelijk door bos, en je komt over mooie viaducten. De tweede tunnel heb ik ook wel op de foto, maar die had geen verlichting en was een stuk langer. 
Stoppen kon ik wel voor foto's, maar dan heuvelop weer op gang komen lukt me niet zo goed...

(11-Jul-2022, 11:42 AM)De tovenaar schreef: Leuk verslag fietsbennie!  Waren die treinen niet te druk vanwege die spotgoedkope 9 euro tickets? En niet geldig tot Enschede neem ik aan?

De eerste trein was druk, ik heb nog een tijdje moeten staan. Met 180 km in de benen was ik blij dat ik 2 stations verder een zitplaats had.
De rest heb ik niet veel in de gaten gehad van de drukte, ik had het merendeel van de tijd in de trein de luiken dicht...
Ik had de knollen wel op namelijk. Gronau Enschede had ik anders rustig gegokt (habe nicht gewüst). Ik heb geen controle gehad, maar ben ook niet wakker gemaakt.

(11-Jul-2022, 11:01 PM)GertBr schreef:
Dank voor al je berichten en verslagen Fietsbennie!

Ik doe het steeds met veel plezier    . Ik voel me bevoordeeld dat ik gezond en fit genoeg ben dergelijke tochtjes te ondernemen.

(12-Jul-2022, 07:16 AM)Bart Verbeek schreef:
Ik heb het al eens eerder benoemd: in de nuchtere Tukker zit een romanticus.

Je foto's doen wel wat denken aan de fotograaf van het stadsarchief van Amsterdam, J.M. Arsath Ro'is. Die maakte foto's van alle gebouwen, tunnels, wegen en bruggen die nieuw gemaakt werden in Amsterdam. En op al die foto's stond een brommertje. Hier kun je vinden wat dat brommertje daar deed

Ik knip aardig wat raak onderweg. Als ik later terug kijk naar de foto's kan ik me hele fragmenten van de fietstocht herbeleven en nagenieten.
Zo heb ik er dubbel plezier van. Ook leuk vind ik het om mijn plezier te delen op het forum. De leukste zet ik op mijn site en forum hier.
de rest bewaar ik op google drive, voor als ze op een verjaardag of zo er naar vragen, dan heb ik het bij de hand op de telefoon.
Voor de liefhebbers een album met alle foto's en wat filmpjes van de tocht.

Prachtig verhaal Fietsbennie, erg leuk om je belevenissen te lezen. Dank je wel.

En ook dit draadje heeft het vrijdag bericht gehaald:
https://ligfiets.net/news/6315

Dat vind ik nou erg leuk. En ook helemaal terecht.

Hartelijke groet vanuit Bonn.

Groet,
Marco

Ik kwam er ook achter, en was zeer verrast.
Mooi dat mijn bijdragen hier en op de redactie van de vereniging gewaardeerd worden.

Op mijn zomervakantie heb ik de fiets meegenomen. Niet mijn ligger, maar de Gazelle. Deze zit namelijk vol attributen om de jongere generatie ermee te vervoeren. 

Terwijl ik vanmorgen wakker schrok bleek ik me niet verslapen te hebben gelukkig. 
Ik gris mijn trommeltje met bammetjes, flesje water en zonnebril van tafel en staar wat naar de oplichtende lucht buiten.Een rode gloed
trekt een scheur in de hemel. Een laatste ster knipoogt me goeiemorgen. De camping ligt nog diep in slaap als ik om 5 uur op de fiets stap.

 Ik speel met de grenzen terwijl de kinderkopjes van Sint Anna ter Muiden onder mijn wielen door ratelen. De bunkers wisselen af met roestige aanhangers in de berm. Ik waag me onder de populieren als ik naar het zuiden fiets langs de Damster vaart. Het water lijkt wel van zilver, de bomen erboven spiegelen zich. De borden langs de weg geven aan dat ik in België fiets. De vogels fluiten er niet anders om. Enkele mistflarden grijpen met een waas om de koeien in de wei. Damme doemt op. Een dorp in de vroege morgen. Geen ziel te zien. Ik voel me vrij ondanks de andere fiets die ik bij me heb. Deze gebruik ik doorgaans voor mijn werk, en mag nu ook eens een pleziertochtje maken. Een foto en rechtsomkeert, terug naar de vaart. 

Het gaat hard want verderop ligt Brugge. Het water verandert van gedaante, het kanaal is een gracht geworden. Ik kijk me de ogen uit naar de mooie grachtenpanden. Geen toerist te zien om half 7, die slapen nog. De fiets is mijn gids, route.nl weet de weg. Voor de Belfort eet ik de boterhammen als ontbijt, terwijl voor me op het marktplein de wagens worden uitgeladen. 

De stad uit weer noordwaarts. De stedelijkheid wordt weer platteland om me heen. De huizen zijn hier gekleurd en vaal. De bedrading en palen roestig. Een kerktoren verraadt dat er een dorp moet liggen. Westkapelle laat ik links liggen. Een dorpje maakt zich op voor een rommelmarkt. De eerste gelukszoekers stappen uit de auto. Terwijl de wind in mijn snufferd begint te waaien ben ik de grens al weer over. Ik fiets de camping op. Na een koude douche en bak koffie hoor ik mijn eigen stem:,, jongens, zwembroek aan, wat aan je voeten doen, en vergeet je vlieger niet. We gaan naar het strand!". Wat een heerlijke vakantie!


Damse vaart


Damme




Brugge


Ontbijtje

[quote="Fietsbennie" pid='23847' dateline='1658929507'] .... :,, jongens, zwembroek aan, wat aan je voeten doen, en vergeet je vlieger niet. We gaan naar het strand!". Wat een heerlijke vakantie!

En wat een heerlijke betrokken papa
Fijne vakantie Fietsbennie