Vandaag was een zeldzame dag waarbij mijn puf, tijd en het weer samenwerkten om wat klusjes aan mijn trike te doen. Allereerst heb ik mijn remmen afgesteld zodat ik niet meer eerder van huis hoef om op tijd te remmen. Met de nieuwe torx schroevendraaier bleek dat een fluitje van een cent. Ook heb ik een luide dingdong bel gemonteerd zodat ook de oudere heren aan de kant gaan tijdens het inhalen. Verder heb ik wat aan de spoorstang gedraaid. Ik heb de discussie daarover niet gevolgd, dus ik heb maar de aanname gedaan dat de voorwielen parallel moeten staan. Verder heb ik een nieuwe spiegel gemonteerd. Dat bleek geen succes, want mijn fiets werd daardoor zo'n 15 centimeter breder, waardoor ik het tuinhek niet meer uit kan.

Vanwege het mooie weer besloot ik ook mijn attitudeprobleem tegenover kunst aan een nader onderzoek te onderwerpen. Ik wist een kunstwerk te staan voor de rechtbank in Lelystad, en dat wilde ik bezoeken. Daarnaast wilde ik eens een nieuwe route naar het centrum uitproberen.

Die route was geen succes. Onderweg werd ik bekogeld door twee jongens op een brommer met kleverige limonade. Gelukkig zijn er nog geen wespen in deze tijd van het jaar. De route was vergeven van de hindernissen zoals vrouwen met kinderwagens, zwaargebouwde honden met moeilijk opvoedbare baasjes en rebbelende wandelaars die fietspadbreed hun verhaal deden. Ik was daar wel blij mee want ik heb uitgebreid mijn remmen en mijn bel kunnen testen.

Het kunstwerk in kwestie bleek een soort rebus te zijn. Dat was wel een revelatie.



Het gaat hier om personen op wie de overheid de pik heeft. De verdachte aterling wordt voorgesteld door een dievenmasker. Hij bevindt zich half in en half buiten een half gesloten ruimte. Deze kubus zal het gevang verbeelden, en het feit dat hij half open is zal erop duiden dat de veronderstelde schavuit nog slechts één been verwijderd is van boetedoening. De rol van de parasol en het skateboard is nog een beetje onduidelijk.



Anders gaat ie kreuken, denk ik.

Kortom, een leerzame rit die een stukje duidelijkheid verschaft over de benadering van kunst. De volgende keer neem ik een andere route.

Mooie omschrijving @Bart Verbeek. Een scherpe analytische omschrijving.
Misschien dat ze voor het strijken een strijkijzer op windenergie gebruiken. Een goede manier om de piekbelasting van ons net op te lossen. Netzoals de wasdroger alleen gebruiken als de zon schijnt (en de was ook aan de lijn prima droogt).

(02-Apr-2023, 08:46 PM)Bart Verbeek schreef: Vandaag was een zeldzame dag waarbij mijn puf, tijd en het weer samenwerkten om wat klusjes aan mijn trike te doen. Allereerst heb ik mijn remmen afgesteld zodat ik niet meer eerder van huis hoef om op tijd te remmen. Met de nieuwe torx schroevendraaier bleek dat een fluitje van een cent. Ook heb ik een luide dingdong bel gemonteerd zodat ook de oudere heren aan de kant gaan tijdens het inhalen. Verder heb ik wat aan de spoorstang gedraaid. Ik heb de discussie daarover niet gevolgd, dus ik heb maar de aanname gedaan dat de voorwielen parallel moeten staan. Verder heb ik een nieuwe spiegel gemonteerd. Dat bleek geen succes, want mijn fiets werd daardoor zo'n 15 centimeter breder, waardoor ik het tuinhek niet meer uit kan.

Vanwege het mooie weer besloot ik ook mijn attitudeprobleem tegenover kunst aan een nader onderzoek te onderwerpen. Ik wist een kunstwerk te staan voor de rechtbank in Lelystad, en dat wilde ik bezoeken. Daarnaast wilde ik eens een nieuwe route naar het centrum uitproberen.

Die route was geen succes. Onderweg werd ik bekogeld door twee jongens op een brommer met kleverige limonade. Gelukkig zijn er nog geen wespen in deze tijd van het jaar. De route was vergeven van de hindernissen zoals vrouwen met kinderwagens, zwaargebouwde honden met moeilijk opvoedbare baasjes en rebbelende wandelaars die fietspadbreed hun verhaal deden. Ik was daar wel blij mee want ik heb uitgebreid mijn remmen en mijn bel kunnen testen.

Het kunstwerk in kwestie bleek een soort rebus te zijn. Dat was wel een revelatie.



Het gaat hier om personen op wie de overheid de pik heeft. De verdachte aterling wordt voorgesteld door een dievenmasker. Hij bevindt zich half in en half buiten een half gesloten ruimte. Deze kubus zal het gevang verbeelden, en het feit dat hij half open is zal erop duiden dat de veronderstelde schavuit nog slechts één been verwijderd is van boetedoening. De rol van de parasol en het skateboard is nog een beetje onduidelijk.



Anders gaat ie kreuken, denk ik.

Kortom, een leerzame rit die een stukje duidelijkheid verschaft over de benadering van kunst. De volgende keer neem ik een andere route.

Hallo Bart,

Je rit naar het kunstobject vermoedt toch wel rare mensen op je weg. Of zie ik dat verkeerd?

Prachtig beschreven weer. Het leest als een column en dat bedoel ik als een compliment.

(02-Apr-2023, 09:29 PM)Tom Fekkes schreef: Hallo Bart,

Je rit naar het kunstobject vermoedt toch wel rare mensen op je weg. Of zie ik dat verkeerd?

Geen idee, ik kom uit Amsterdam van origine.

Wat me wel opvalt is dat de mensen hier in de provincie (Lelystad) veel meer in slaap zijn op het fietspad. In Amsterdam kun je je dat niet permitteren.