Ergens in de buurt van Vierhouten vijf amazones. Fiets op de kant want ben een bandje aan het wisselen.
Paard een tot en met drie gaan met wat huivering voorbij, nummer vier vind het te eng, maar wil toch bij de andere drie zijn en gaat naast het pad onder de bomen door.
Bomen zijn hoog genoeg voor paard, maar niet voor amazone, tak buigt heel sterk door, en ze komt achterover op het paard te liggen, en valt er vervolgens af.
Heb nog m'n ehbo-kitje aangeboden maar hoefde niet, nee het ging wel hield ze vol, ook tegen de anderen..
Volgens mij ging het niet zo.
Nummer vijf uiteindelijk ook met veel lieve woordjes er langs gepraat.

Ik blijf me altijd verrassen over het aantal mensen met te weinig ervaring dat met een paard dat er nog lang niet klaar voor is de openbare weg op gaat.

Gisteren zag ik twee paarden met jongedames op hun rug voor mij uit in het duin.
Ze waren op een ruiterpad meteen naast het fietspad. De paarden hoorden mij aankomen, daardoor keken de ruiters om. Ik was op ruime afstand tot stilstand gekomen en werd door de oudere (volwassenen, geen tiener) ruiter uitgenodigd om door te rijden.

Voorzichtig en zo ver mogelijk naar de andere kant van het pad doorgereden en de paarden bleven wat onrustig maar wel onder controle.
Ik zou het prettiger gevonden hebben als beide ruiters voor mij uit het pad aan de overkant van het fietspad in gegaan waren in plaats van te wachten tot ik gepasseerd was.
Je moet er maar op vertrouwen dat de ruiter het paard goed genoeg kent.

Ik rolde gisteren 2x zonder enige moeite een ruiter met paard voorbij.

Sta nog altijd wat vol met adrenaline na een paard die lekker was geschrokken van mij.

Zijn jullie allemaal, jij, paard, ruiter en omstanders, er zonder schade afgekomen?

Ja dat gelukkige wel. Maar heb wel mijn remmen getest best wel getest.

Vandaag iets anders. Mens!!! Hoe reageert ie vandaag?

Ik reed een familie te voet achterop. Ouders met twee kinderen van ergens tussen 5 en 7. Ik had m'n snelheid al tot stapvoets teruggebracht < 10km/h) en iedereen had me al gezien behalve de jongste. Die stond nog op het fietspad en ik gaf moeder de kans om haar kroost bij zich te nemen. De jongste draaide om en zag mij (op een afstand van minstens 10 meter en ging helemaal over de rooie.) Moeders haalde hem naar de berm, maar hij leek ontroostbaar.

Gezien mijn eerdere ontmoeting deze week met een relatie tot een raket hoop ik dat het niet een oorlogstrauma was dat zich hier uitte, maar dat hij gewoonweg geschrokken was.

In het Horsterwold zijn de paarden niet onder de indruk van een ligfiets

Afgelopen drieëneenhalve week een omleiding gehad op mijn woon-werkroute, met twee paarden vlak aan het fietspad.
Nou, die keken op het laatst ook niet meer op of om.

Zonder ruiter/amazone zijn paarden sowieso een stuk relaxter.

De angst van de ruiter/amazone zorgt meestal voor de grootste problemen.

Na drie fietsers die meldenswaardig waren kwamen de paarden.
In het duin net ten noorden van de weg naar Castricum aan Zee een groepje "wilde" paardjes. Ze waren niet onder de indruk van de VM.

Bij het duin uit rijden stond er een familie met een pony aan een leiband. Ik had vaart geminderd en stond bijna stil toen er een ruil werd voorgesteld, hun pony tegen mijn fiets. Maar ponies zijn mij te duur in het gebruik.
Op de weg van Egmond binnen naar Limmen kwam ik een paard aan de teugel achterop, even gewacht tot de tegenliggers voorbij waren, daarna met een bescheiden snelheid en een waarschuwing ingehaald, zo ruim als het fietspad toe liet. Paard keek op maar bleef redelijk rustig maar keek wel. Iets verder is een zijweg die buiten/net in Limmen naar het zuiden gaat, daar stonden stoofperen te koop, ik even gestopt en uitgestapt, komen paard en dame langs. Dame bedankte mij voor het rustig langs komen, ik zei iets als "zo kan hij nog beter eraan wennen."
Weer iets verder haalde ik ze weer in, paard bleef nu helemaal rustig.

De volgende waren vier paarden, ieder met een dame in het zadel en weer kwam ik achterop.
De achterste dame was erg jong, 12 of zo, haar paard stapte opzij, mijn richting uit, ik minderde vaart tot bijna stoppen en hij bleef verder staan. De volwassen dame op het een na achterste paard begon commentaar te geven maar stopte toen ik zei dat ik reageerde om zeker te zijn dat het paard rustig bleef. Alle vier dames bedankten mij toen ik langs fietste.

Er waren ook nog twee ruiters die net naast de weg op een ruiterpad waren terwijl ik helemaal aan de andere kant van de weg hun tegemoet kwam. Geen reactie van de paarden en op mijn zwaai groetten de ruiters mij.

En verder nog wat paarden in de wei die ondertussen niet meer reageren, ik kom daar vaak langs en een van die paarden is erg nerveus.

(10-Oct-2025, 09:02 PM)Willeke_IGKT schreef: En verder nog wat paarden in de wei die ondertussen niet meer reageren, ik kom daar vaak langs en een van die paarden is erg nerveus.

Paarden in de wei zien zo'n vm soms als een leuke aanleiding om even lekker door de wei te rennen.

Dan briesen ze een paar keer heel hard of ze stoten heel hard lucht door de neus naar buiten. Klinkt soms best heftig, als je niet bekend bent met het fenomeen. Daarna gaat de staart in de lucht, ze bokken een paar keer en gaan ze er op hoge snelheid vandoor. Dit is geen paniek, maar spelen. Gewoon lekker even gek doen.

Ik hoop dan altijd dat ze wel slim genoeg zijn om bij het draad weer te stoppen. Gaat eigenlijk altijd weer goed.

Ik herken "lekker reageren" en "angstig reageren". Paarden in de wei zijn hier op iedere rit door en langs het duin, dat is vaak meerdere keren per week. Deze wei en een langs een andere route hebben angstig reagerende paarden, een reden om gewoon altijd tegen de paarden te praten en in beide weides is de reactie verminderd.

Paarden die lekker mee rennen zijn leuk, een paard dat probeert om weg te komen of andere angst tekenen vertoont niet.

De paarden met dames in het zadel reageerden vandaag allemaal voortreffelijk. Een vage blik mijn kant of zelfs alleen het waarnemen uit de ooghoek, dat ene paard in Heemskerk, en die zes en een pony in Egmond.

Maar ook in Heemskerk, een van de paarden in het kleine stukje buitenruimte bij hun stal was er een die wel reageerde. De andere 5 daar niet. Dat paard opende zijn oog ver, trok zijn lip op, deinsde achteruit, draaide en begon weg te rennen, zag meteen dat er geen ruimte voor was en stopte. 
Ik was begonnen met de paarden rustig smakelijk eten te wensen maar ging met het reageren van het paard op een rustiger toon verder en hij bleef verder staan. De andere paarden bleven rustig eten.

(15-Oct-2025, 10:16 PM)Willeke_IGKT schreef: Maar ook in Heemskerk, een van de paarden in het kleine stukje buitenruimte bij hun stal was er een die wel reageerde. De andere 5 daar niet. Dat paard opende zijn oog ver, trok zijn lip op, deinsde achteruit, draaide en begon weg te rennen, zag meteen dat er geen ruimte voor was en stopte. 

Ik zei vroeger altijd al dat er paarden zijn die schrikken van een blauw bloempje in het groen gras.

Ik heb ooit een paard gehad die schrok al van een groen bloempje in het groene gras   

Ik reed er echter ook gewoon mee door een druk dorpscentrum en dan was er niets aan de hand.

Zoals ik al eerder schreef: soms lijkt het wel of ze gewoon willen schrikken. Dat ze er een soort van lol in hebben. 

Ik heb vaak genoeg gehad met dat ene paard dat er na zo'n schrikreactie een paar rare sprongen volgden en daarna was er weer ontspanning en rust. Van angst of paniek was dan echt geen sprake. Iemand die minder bekend met paarden is, zou misschien wel paniek en angst hebben gezien.

Best dat er geen echte angst was maar als een paard zo reageert kan er op de weg een flink ongeluk uit voortkomen.

(, 06:56 AM)Willeke_IGKT schreef: Best dat er geen echte angst was maar als een paard zo reageert kan er op de weg een flink ongeluk uit voortkomen.

Daarom vind ik ook dat de 'nieuwere' verkeersdeelnemers verhoudingsgewijs iets meer rekening moeten houden met één van de oudste verkeersdeelnemers het paard.

Ongelukken zijn er nooit gebeurd. Ik hield altijd voldoende afstand en zorgde er zelf voor dat het voor iedereen, inclusief mijn paard, veilig bleef.


Schepen (zijn ook één van de oudste verkeersdeelnemers) hebben ook altijd 'voorrang'. Soms moeten ze even wachten, maar hoe druk het ook is op de autosnelweg als er schepen liggen te wachten, dan gaan de slagbomen dicht en gaat de brug open.

Ooit lagen wij met een zeilbootje in Friesland voor een brug. Op een gegeven moment gingen de lampen knipperen, de slagbomen gingen naar beneden, de gehele snelweg 'kwam tot stilstand' en er ontstond een behoorlijke file. De brug ging open en wij konden met dat ene kleine zeilbootje de brug passeren. En dat allemaal, omdat wij even een pauze hadden gepland en nog niet de tijd hadden genomen om de mast te strijken. Dat hoefde dus ook niet meer, want we konden nu gewoon de brug passeren.

Ik hou zeker rekening met paarden. Als we tegengestelde richtingen uit gaan stop ik even. Als ik er een net voor een kruising achterop komende wacht ik, op flinke afstand, of ze misschien toch de andere kant uit gaan van waar ik moet zijn en zo niet, kan ik mijn route aanpassen? Indien het niet anders kan waarschuw ik en kom dan met een klein snelheids verschil langs, zo ruim erlangs als de weg of het pad toestaat.

Laten we het erop houden dat paarden soms onvoorspelbaar zijn en wij fietsers ze, zo mogelijk, de ruimte geven.