Vandaag ben ik blij omdat.....

[Bart Verbeek]

Langzaam is relatief, wij kijken naar de cijfers, maar Bart weet nog hoe snel hij kon in het verleden, dat terug krijgen duurt langer dan je eigen hersenen verwachten. Dus de verbetering voelt niet snel, is mijn persoonlijke ervaring.

Mijn conditie was voorheen lang nog niet top. Om niet te zeggen erg slecht. Maar mijn benen waren wel erg sterk. Het is raar om te ervaren dat die kracht nog niet zomaar terugkomt. Toch heb ik er wel vertrouwen in dat die kracht weer grotendeels terug gaat komen. Voor wat betreft mijn cardio, het voornaamste is dat er een omslag heeft plaatsgevonden in mijn denken. Van passief naar actief. Als ik er in slaag de kruissnelheid van mijn velomobiel naar 25 kilometer per uur te brengen (is nu 17 km/u) en mijn actieradius te vergroten naar 80 kilometer (is nu 25 km) dan hoef ik geen nieuwe auto meer te kopen. Dat maakt het leven ook financieel weer wat eenvoudiger. Ik ga er vanuit dat ik binnen anderhalf jaar wel zo ver ben. Dat lijkt me niet te hoog gegrepen.

Als ik daarin slaag, dan heb ik allereerst weer een stuk vrijheid terug. En een stuk gezondheid. En naar ik verwacht, ook een stuk welbevinden, zowel mentaal als fysiek.
Gaat het langzaam? Eigenlijk niet, als ik bekijk waar ik vandaan kom. Mag het sneller? Daar heb ik geen bezwaar tegen. Maar wat mij betreft is dit tempo prima. Af en toe kan ik plotseling weer iets waarvoor ik dacht helemaal niet getraind te hebben. Zoals staand douchen en de trap op en af lopen maar niet meer voetje voor voetje, bijvoorbeeld. Inmiddels werk ik zelfs al weer voor 50%. Zachtjes aan, dan breekt het lijntje niet.