18-Nov-2022, 06:52 PM
[quote="Bob Hagendijk" pid='27013' dateline='1668622562']
Er is hier in Almelo een nogal zonderling persoon die vanuit zijn huis fietsen verkoopt. Hele huis/tuin staat ramvol met fietsen. Hij zag me laatst en zei dat hij ook een ligfiets had en of ik er interesse in had. Was een Batavus Relax. Vriendelijk afgewimpeld. Hij noemde zijn fietsen zelf nostalgisch, ik noem het verzameldrang. Zou me niet verbazen als hij ze heeft meegenomen...
[/quote
Hier valt het woord "verzameldrang" wat soms als een negatieve eigenschap wordt gezien, heb dat zelf in het verleden ook wel eens gedaan, maar ben daar inmiddels op andere gedachten gekomen, en wel hierdoor.
Door een serie reportages op de Zwitserse TV, ik hoop dat het niet te veel afdwaalt van het onderwerp? want daar van zijn veel beelden mij bij gebleven.
In het Duitse taalgebied, worden deze mensen "messis" genoemd, mensen die van alles verzamelen, vaak dingen die meestal als verouderd, vaak kapot, en met nauwelijks handelswaarde worden gezien.
Het mooie van de serie was dat de makers, deze mensen in hun waarde liet, en geen oordeel toevoegde aan de beelden.
Wat je dan ziet is dat het meestal heel zachtaardige en lieve mensen zijn, die ergens in het verleden een hobby zijn begonnen, en de greep op hun hobby en hun leven langzaam verliezen.
Dat ging dan zover tot financiële problemen, door huren van opslag van spullen [ oude radio's en TV's ] , voer voor katten niet meer kunnen betalen, en hun eigen verzorging op de achtergrond stellen.
De serie kan ik hier niet na gaan vertellen, maar één verhaal wil ik jullie niet onthouden.
Een bergboer had overal rond zijn huis oude landbouw machines, tractoren, bosbouw machines staan, tot in het bos, dat moest hij opruimen op bevel van een Kantonrechter, en beambten kwamen hem daar bij helpen, ik moet zeggen met zachte hand.
Tranen trekkende beelden van een oude man die afscheid moest nemen van in zijn ogen, waardevolle spullen.
Toen dat na een paar dagen klaar was, en de beambten weg, had hij voor de filmploeg nog een verrassing.
In de berg half ingegraven, lag een grote zwarte olietank, met daar in de voorkant deuren gemaakt, en trots liet die oude man zien wat hij nog had weten te redden.
Een Fiat auto uit de jaren dertig v d vorige eeuw, met nog zo'n naar achteren klappende linnen kap, met die auto had zijn vader, zijn broer en hem vroeger naar school gebracht, en zijn broer had die auto in de jaren zestig verkocht, waar hij het niet mee eens was, en daarom de auto had terug gekocht.
Die auto stond al 30 jaar in die tank, vanwege condens, niet de beste garage, en de vraag was, "loopt hij nog" ?
De boer ging aan het sleutelen, ventilatorriem was vergaan, dus ergens een andere gevonden, nog wat andere problemen, maar op een gegeven moment de motor sloeg aan, en een paar leden v d filmploeg namen plaats op de achterbank voor een ritje, met een opgetogen boer aan het stuur, wat een moment van geluk, helaas duurde de rit maar kort, na honderd meter een klapband, band vergaan, maar toch, hij had de auto niet voor niets teruggekocht.
Er is hier in Almelo een nogal zonderling persoon die vanuit zijn huis fietsen verkoopt. Hele huis/tuin staat ramvol met fietsen. Hij zag me laatst en zei dat hij ook een ligfiets had en of ik er interesse in had. Was een Batavus Relax. Vriendelijk afgewimpeld. Hij noemde zijn fietsen zelf nostalgisch, ik noem het verzameldrang. Zou me niet verbazen als hij ze heeft meegenomen...
[/quote
Hier valt het woord "verzameldrang" wat soms als een negatieve eigenschap wordt gezien, heb dat zelf in het verleden ook wel eens gedaan, maar ben daar inmiddels op andere gedachten gekomen, en wel hierdoor.
Door een serie reportages op de Zwitserse TV, ik hoop dat het niet te veel afdwaalt van het onderwerp? want daar van zijn veel beelden mij bij gebleven.
In het Duitse taalgebied, worden deze mensen "messis" genoemd, mensen die van alles verzamelen, vaak dingen die meestal als verouderd, vaak kapot, en met nauwelijks handelswaarde worden gezien.
Het mooie van de serie was dat de makers, deze mensen in hun waarde liet, en geen oordeel toevoegde aan de beelden.
Wat je dan ziet is dat het meestal heel zachtaardige en lieve mensen zijn, die ergens in het verleden een hobby zijn begonnen, en de greep op hun hobby en hun leven langzaam verliezen.
Dat ging dan zover tot financiële problemen, door huren van opslag van spullen [ oude radio's en TV's ] , voer voor katten niet meer kunnen betalen, en hun eigen verzorging op de achtergrond stellen.
De serie kan ik hier niet na gaan vertellen, maar één verhaal wil ik jullie niet onthouden.
Een bergboer had overal rond zijn huis oude landbouw machines, tractoren, bosbouw machines staan, tot in het bos, dat moest hij opruimen op bevel van een Kantonrechter, en beambten kwamen hem daar bij helpen, ik moet zeggen met zachte hand.
Tranen trekkende beelden van een oude man die afscheid moest nemen van in zijn ogen, waardevolle spullen.
Toen dat na een paar dagen klaar was, en de beambten weg, had hij voor de filmploeg nog een verrassing.
In de berg half ingegraven, lag een grote zwarte olietank, met daar in de voorkant deuren gemaakt, en trots liet die oude man zien wat hij nog had weten te redden.
Een Fiat auto uit de jaren dertig v d vorige eeuw, met nog zo'n naar achteren klappende linnen kap, met die auto had zijn vader, zijn broer en hem vroeger naar school gebracht, en zijn broer had die auto in de jaren zestig verkocht, waar hij het niet mee eens was, en daarom de auto had terug gekocht.
Die auto stond al 30 jaar in die tank, vanwege condens, niet de beste garage, en de vraag was, "loopt hij nog" ?
De boer ging aan het sleutelen, ventilatorriem was vergaan, dus ergens een andere gevonden, nog wat andere problemen, maar op een gegeven moment de motor sloeg aan, en een paar leden v d filmploeg namen plaats op de achterbank voor een ritje, met een opgetogen boer aan het stuur, wat een moment van geluk, helaas duurde de rit maar kort, na honderd meter een klapband, band vergaan, maar toch, hij had de auto niet voor niets teruggekocht.
