04-Aug-2018, 12:46 PM
(30-Jul-2018, 09:29 PM)ErikvanD schreef: Belangrijkste is dat jijzelf ok bent! De rest is slechts materieel...
Ja, maar ook dat materiële kan in de duizenden euro's lopen.
Ik vraag me dan ook af hoe zoiets afgerond wordt? Dagwaarde? Vervangingswaarde? Roept u maar.
Krijg je als crash-slachtoffer voorrang qua levertijd bij de velomobiel bedrijven?
(30-Jul-2018, 09:42 PM)Lopopodium schreef:(30-Jul-2018, 09:15 PM)Niels van der Wal schreef: Een automobilist gaf geen voorrang op een kruising die bestond uit anders gekleurd asfalt (rood) en was gemarkeerd met haaientanden. Hij verklaarde naderhand dat hij de fiets niet gezien had; hij had alleen gekeken naar eventueel autoverkeer.
Ben benieuwd waar je bij zo'n kruising autoverkeer zou verwachten...
https://www.google.com/maps/@51.928235,5...312!8i6656
Wellicht dat het gras nu wat hoger staat... maar dat is echt wel superslecht zeg. Maximaal uitzicht, maximaal duidelijk aangegeven. Die gast heeft gewoon helemaal niet gekeken. Rijbewijs afpakken voor de levertijd van een velomobiel, op z'n minst.
(31-Jul-2018, 10:14 AM)Niels van der Wal schreef:(31-Jul-2018, 09:38 AM)Hoekie schreef: Jammer voor de Quest, maar goed dat je er zelf goed vanaf gekomen bent.
Heb je/kunnen wij er nog iets van kunnen leren of was het gewoon het voordeel dat je in een dichte fiets zat?
Het zal toch een behoorlijke klap geweest zijn dat de Quest total loss verklaard is.
Volgens mij kun je er niets van leren: Ik had voorrang, het asfalt was rood, de voorrang stond aangegeven met een bord en haaientanden, er was vrij zicht (zelfs iets beter dan haaks).
Wat je ervan misschien kunt leren: Het is normaal dat je wat beduusd bent na zo'n klap. Voor de verzekering is het prettig dat de automobilist gestopt is, maar als hij was doorgereden had ik waarschijnlijk niet de directheid gehad om een foto van zijn auto proberen te nemen.
En inderdaad heeft de Quest het voordeel dat je het asfalt bijna niet raakt (Alleen asfaltexceem aan mijn hand waarmee ik mijn hoofd beschermd heb), dat het omhulsel een soort kooiconstructie heeft die deze impact opvangt en dat de smurfenmuts je hoofd goed beschermd.
Defensief rijden (vertragen bij een kruising) zou hier raar en zelfs gevaarlijk zijn voor achterop komend fietsverkeer.
Wat je ervan misschien kunt leren, is dat een ontvlechting van auto en fietsverkeer meer veiligheid voor de fietser geeft omdat sturen op verkeersregels en moraliteit gevaar voor de fietser (de zwakkere verkeersdeelnemer) herbergt.
Niels, illustratief, van der Wal
Bij een doorrijder heb je toch nog dat waarborgfonds? Ga je een dashcam op de DF zetten?
Goed dat je er zelf goed vanaf bent gekomen.
(02-Aug-2018, 01:44 PM)PietV* schreef: Beste Niels,
Mijn stelligheid ging over 2 teksten.
1. "Volgens mij kun je er niets van leren: Ik had voorrang". Niemand heeft het voorrangsrecht. Voorrang kan alleen worden verleend.
2. "Defensief rijden (vertragen bij een kruising) zou hier raar en zelfs gevaarlijk zijn voor achterop komend fietsverkeer." Defensief rijden kan nooit gevaarlijk zijn voor het overig verkeer.
Ik haalde het oude, toen al overbodige artikel 1 van het RVV 1966 aan. Daarin ligt de basisregel die nu nog geldt. Dat het veiligheidsbeginsel vóór het vlotheidsbeginsel gaat. IJzel, sneeuw. modder, ondergelopen wegen, geen voorrang krijgen etc. Als er gevaar kan ontstaan, pas je je snelheid en sta zo nodig stil. Dit alles valt niet onder onnodig hinderen. Zo ook parkeren op een rijbaan of stilstaan op een rijbaan. Bijvoorbeeld in file op en autosnelweg. Hinderlijk, maar noodzakelijk.
Onnodige hinder is als 2 VM rijders elkaar tegenkomen en breeduit in hun VM op een fietspad gaan ouwehoeren.
Ik heb in mijn VM herhaaldelijk geremd op overzichtelijke kruisingen met kruisend verkeer. Zonder oogcontact en waarbij mij geen voorrang wordt verleend, zet ik mij niet voor een auto. Ook al rij ik op een voorrangsweg of -pad.
Overzichtelijk ruimten, zonder enige achtergrond, kan "polderblindheid" opleveren. Je valt niet op in de "lege" ruimte of zit net achter een stijl van de kruisende auto. Bovendien weet ik wat er achter mij rijdt. In mijn VM en in de auto.
Ik heb nooit geleerd, ook niet in mijn vele speciale verkeersopleidingen, een dier dood te rijden. Gewoon handelen naar omstandigheden. Ik heb vele dieren kunnen ontwijken.
Piet de polderbewoner.
Waar ik voorrang heb doe ik er zelf alles aan direct oogcontact te vermijden. Overal waar ik voorrang heb doe ik er alles aan om de indruk te wekken dat ik de andere _niet_ gezien heb. Ik kijk wel, in m'n ooghoeken, maar zonder m'n hoofd te draaien. Mijn ervaring leert dat automobilisten hierdoor eerder geneigd zijn daadwerkelijk voorrang te verlenen. Ook gevallen waar ik geen voorrang heb en de andere partij duidelijk te hard rijdt doe ik datzelfde, wat vaker resulteerd in een snelheidsafname van de andere partij dan wanneer je ze wel aankijkt.
Mijn rij-instructeur beloofde een gratis les als ik een duif doodreed. Maar ondanks het niet opschakelen, het gaspedaal onderin en de dikke 2.0 Turbodiesel is het me nooit gelukt.