Vandaag ben ik blij omdat.....

[bucovaina]

... ik niet gecrasht ben.

Eerst bijna weggeschoven in een "dal" waar ik na een afdaling momentum opbouw om de helling erna op te geraken. Net in het dal een modderpoel. Nog wel wat kunnen afremmen maar het achterwiel brak helemaal uit. Voelde even wat raar maar controle kunnen behouden. Net erna gestopt om foto te maken.



Dan een paar kilometer verder heb ik me laten vangen aan een scherpe 90 graden bocht. Er reden auto's achter me en wilde toch wat vaart maken want achter de die bocht ligt vals plat naar omhoog. Als je dan 20km/h gaat rijden ... Anyway, het wegdek in die 90 graden bocht is niet zo goed, dat samen met de relatief hoge snelheid maakte dat het voorwiel aan de binnenkant omhoog kwam  . Oeps. Ook weer de controle kunnen houden. Gelukkig neem ik mijn bochten altijd dat ik wat overschot heb om uit te wijken.

En dan later op mijn rit is het achterwiel nog eens uitgebroken. Minder heftig dan in de modderpoel maar toch.

De hele rit deed me wat denken aan een post eerder deze week over "leren met een velomobiel te rijden", vertrouwen en ervaring en zo.