08-Nov-2018, 11:44 AM
Ja, dat onthaasten op de fiets is echt super, even je kop leegrijden! Ga begin 2019 beginnen in een andere baan en ik ben blij dat de woon-werk afstand ook dan nog goed te doen is (ca. 23 km). Ik zou het fietsen echt gaan missen. Gek he, dat je daar zo snel verslingerd aan kunt raken!
Met mijn knie is het heel langzaamaan steeds beter gegaan. Ik heb het idee dat vooral komt doordat ik in de loop van het jaar beter getraind raakte. Het moment waarop ik er last van krijg schuift steeds verder op. Op de gewone fietsen heb ik er eigenlijk geheel geen last meer van (of ik rij daar simpelweg niet ver genoeg voor , lange afstanden rij ik vrijwel altijd op de ligger). Op de ligfietsen heb ik er ook minder last van. Ook afstanden van 150-200 km zijn nu weer te doen (zolang ik dat maar niet dagelijks doe) zonder dat ik daarna echt veel last heb.
Bij mijn liggers heb ik wel het idee dat het gevaar dat het terugkomt daar meer op de loer ligt. Ik let daar dan ook extra op dat ik een voldoende hoge trapfrequentie aanhoud en de boel niet forceer. Sinds een tijdje gebruik ik op de liggers een stel schoenen waar de plaatjes vrijwel in het midden staan in plaats van onder de bal van mijn voet zoals bij mijn andere schoenen. Hoofdreden was dat gedoe met die hete voeten (dat is helaas nog niet geheel over, deze schoenen helpen wel) maar ik heb het idee dat het ook helpt mijn knieën te ontlasten. Op de trike ga ik binnenkort ook eens kortere cranks proberen (uit nieuwsgierigheid), dat zou ook een positief effect kunnen hebben op mijn knie.
Al met al heb ik er dus zo weinig last meer van dat het me niet meer beperkt om te genieten van het fietsen. Wat ik me wel nog steeds blijf afvragen is hoe die pijn er destijds zo ineens in kunnen schieten. Maar ik denk dat ik dat wel nooit zal weten...
Met mijn knie is het heel langzaamaan steeds beter gegaan. Ik heb het idee dat vooral komt doordat ik in de loop van het jaar beter getraind raakte. Het moment waarop ik er last van krijg schuift steeds verder op. Op de gewone fietsen heb ik er eigenlijk geheel geen last meer van (of ik rij daar simpelweg niet ver genoeg voor , lange afstanden rij ik vrijwel altijd op de ligger). Op de ligfietsen heb ik er ook minder last van. Ook afstanden van 150-200 km zijn nu weer te doen (zolang ik dat maar niet dagelijks doe) zonder dat ik daarna echt veel last heb.
Bij mijn liggers heb ik wel het idee dat het gevaar dat het terugkomt daar meer op de loer ligt. Ik let daar dan ook extra op dat ik een voldoende hoge trapfrequentie aanhoud en de boel niet forceer. Sinds een tijdje gebruik ik op de liggers een stel schoenen waar de plaatjes vrijwel in het midden staan in plaats van onder de bal van mijn voet zoals bij mijn andere schoenen. Hoofdreden was dat gedoe met die hete voeten (dat is helaas nog niet geheel over, deze schoenen helpen wel) maar ik heb het idee dat het ook helpt mijn knieën te ontlasten. Op de trike ga ik binnenkort ook eens kortere cranks proberen (uit nieuwsgierigheid), dat zou ook een positief effect kunnen hebben op mijn knie.
Al met al heb ik er dus zo weinig last meer van dat het me niet meer beperkt om te genieten van het fietsen. Wat ik me wel nog steeds blijf afvragen is hoe die pijn er destijds zo ineens in kunnen schieten. Maar ik denk dat ik dat wel nooit zal weten...