(2 uren geleden)365cycle schreef: Leuk voor jullie beiden, maar niet iets dat we als algemene wijsheid moeten poneren: het is heel persoonlijk.
Wél met snelheid, hartslag en vermogen bezig zijn leidt mij naast mooie omgevingen en uitzichten af van de dagelijkse dingen die echt niet altijd even leuk zijn. Dat doet dan juist weer wonderen voor mijn mentale welzijn.
Maar dat kan dan weer enkel in een velomobiel, vind ik (echt genieten van de omgeving). Op mijn M5 is het toch echt wel volledige focus op het fietsen zelf, net als op mijn lowracer. Alleen al recht blijven aan lage snelheden is met die M5 niet altijd even makkelijk. Snel even je drinkenbus nemen of iets eten is echt niet hetzelfde als in een velomobiel. Bij beide fietsen loopt de ketting vlak naast het voorwiel (kan je omleiden maar wil ik niet). In de Snoek val je ten eerste al nooit om, het is gewoon comfortabeler rijden/anticiperen. Het ding ligt als een blok op de weg en weersomstandigheden hadden over het algemeen weinig of geen invloed op het rijgedrag van de fiets. Om nog maar te zwijgen van bagageplek. Langere afstanden rijd je bijna per ongeluk.
Op mijn M5 met driespaaksvelgen (die er overigens op blijven) had ik tijdens de eerste rit een paar keer de schrik te pakken met wind van opzij, die me soms tot wel een meter opzij blies. Als je +200 watt trapt en je rijdt net geen 30 km/u met forse tegenwind, kan je dit moeilijk aangenaam vinden. Dit zijn geen uitzonderlijke omstandigheden, naast het water staat er altijd wel wind. Dat ik meer mijn plezier vind om aan te pikken achter snelle elektrische fietsen of sterke wielrenners, zorgt voor een welgekome afwisseling. Jammer dat ik die TT rijder laatst niet om z'n persoonlijke gegevens vroeg, dan had ik een goede trainingspartner.
