Onlangs bekeek ik een indrukwekkend filmpje – opnieuw afkomstig van Misha Charoudin, die erom bekend staat de Nürburgring met zoveel flair en expertise vast te leggen dat je als kijker het gevoel hebt zelf in de passagiersstoel te zitten. Zijn content biedt keer op keer waar voor je geld.
De Nürburgring zelf is een fascinerend fenomeen: een circuit waar – enigszins paradoxaal – de regels van de openbare weg van kracht zijn. Toch blijkt dat je, mits je over voldoende ervaring beschikt, er bijzonder vlot en hard kunt rijden. In het fragment dat ik bekeek, reden de deelnemers zelfs in een soort 'treintje' – tijdens ronde twee zag je drie wagens perfect achter elkaar blijven, met indrukwekkende precisie en vertrouwen.
Wat opvalt, is hoe goed deze ervaren bestuurders in staat zijn om situaties in te schatten, zelfs wanneer er plotseling wordt vertraagd of ingehaald. Voor hen lijkt het routine. Natuurlijk moet je wel rekening houden met snellere auto's die plotseling van achteren opduiken – maar dat is iets wat in een GT3 (RS) met ervaren piloot zelden voorvalt. Dit probleem stelt zich eerder bij de tragere piloot die zoals @365cycle hier al omschreef, van de ene op de andere moment een auto achter zich ziet opdoemen. Daarop anticiperen is best lastig, al zie ik toch ook best vaak een auto die tergend lang voor een andere blijft hangen. Ikzelf ben ook voortdurend alert in mijn eigen wagen. Het is een gewoonte geworden om regelmatig mijn spiegels te checken.
Die gewoonte werd me ooit nog op positieve wijze bevestigd door mijn Nederlandse oom. Hij reed destijds achter me en complimenteerde me met mijn anticiperend rijgedrag. Zelfs op de fiets, in mijn vertrouwde 'Snoek', controleerde ik vaak de spiegels – je weet maar nooit. Ook al ben je negen van de tien keer de snelste op het fietspad, die tiende keer komt er iemand met een opgevoerde brommer aangesneld.
Wat betreft dat spiegelen: eigenlijk zou het geen gek idee zijn om op de meeste fietsen standaard een spiegel te voorzien. Het zou veel verrassingen – en mogelijk gevaarlijke situaties – kunnen voorkomen. Wanneer je tijdig ziet dat er sneller verkeer nadert, kun je immers anticiperen in plaats van te schrikken (dit geldt eveneens voor fietsers die beslissen af te slaan zonder achterom te kijken). Vraag even aan m'n vriend die met een snelle E-bike tegen de grond ging met x-aantal breuken tot gevolg toen een jonge knaap voor 'm besloot te slingeren, of een spiegel had geholpen. Ik vrees er een beetje voor, het is niet omdat die erop staat, dat mensen 'm gaan gebruiken. Lane-assist op een fiets dan? Een simpele stippellijn misschien.
Toch blijft dat voorlopig vermoedelijk een droom. Je ziet het niet snel gebeuren dat iemand een spiegel op zijn (koers)fiets monteert – esthetiek en aerodynamica gaan daar blijkbaar boven veiligheid. Zelf had ik vroeger op mijn M5 wél een spiegel gemonteerd (eentje bij Bram gekocht), en ik heb er zelfs nog steeds eentje liggen thuis. Het is een kleine toevoeging, maar eentje die een groot verschil kan maken in verkeersinzicht en veiligheid. En dat ding was zo klein dat het geeneens opviel of stoorde.
Linkje naar het filmpje: https://www.youtube.com/watch?v=96Yhi-ac_qg&t=1716s
De Nürburgring zelf is een fascinerend fenomeen: een circuit waar – enigszins paradoxaal – de regels van de openbare weg van kracht zijn. Toch blijkt dat je, mits je over voldoende ervaring beschikt, er bijzonder vlot en hard kunt rijden. In het fragment dat ik bekeek, reden de deelnemers zelfs in een soort 'treintje' – tijdens ronde twee zag je drie wagens perfect achter elkaar blijven, met indrukwekkende precisie en vertrouwen.
Wat opvalt, is hoe goed deze ervaren bestuurders in staat zijn om situaties in te schatten, zelfs wanneer er plotseling wordt vertraagd of ingehaald. Voor hen lijkt het routine. Natuurlijk moet je wel rekening houden met snellere auto's die plotseling van achteren opduiken – maar dat is iets wat in een GT3 (RS) met ervaren piloot zelden voorvalt. Dit probleem stelt zich eerder bij de tragere piloot die zoals @365cycle hier al omschreef, van de ene op de andere moment een auto achter zich ziet opdoemen. Daarop anticiperen is best lastig, al zie ik toch ook best vaak een auto die tergend lang voor een andere blijft hangen. Ikzelf ben ook voortdurend alert in mijn eigen wagen. Het is een gewoonte geworden om regelmatig mijn spiegels te checken.
Die gewoonte werd me ooit nog op positieve wijze bevestigd door mijn Nederlandse oom. Hij reed destijds achter me en complimenteerde me met mijn anticiperend rijgedrag. Zelfs op de fiets, in mijn vertrouwde 'Snoek', controleerde ik vaak de spiegels – je weet maar nooit. Ook al ben je negen van de tien keer de snelste op het fietspad, die tiende keer komt er iemand met een opgevoerde brommer aangesneld.
Wat betreft dat spiegelen: eigenlijk zou het geen gek idee zijn om op de meeste fietsen standaard een spiegel te voorzien. Het zou veel verrassingen – en mogelijk gevaarlijke situaties – kunnen voorkomen. Wanneer je tijdig ziet dat er sneller verkeer nadert, kun je immers anticiperen in plaats van te schrikken (dit geldt eveneens voor fietsers die beslissen af te slaan zonder achterom te kijken). Vraag even aan m'n vriend die met een snelle E-bike tegen de grond ging met x-aantal breuken tot gevolg toen een jonge knaap voor 'm besloot te slingeren, of een spiegel had geholpen. Ik vrees er een beetje voor, het is niet omdat die erop staat, dat mensen 'm gaan gebruiken. Lane-assist op een fiets dan? Een simpele stippellijn misschien.
Toch blijft dat voorlopig vermoedelijk een droom. Je ziet het niet snel gebeuren dat iemand een spiegel op zijn (koers)fiets monteert – esthetiek en aerodynamica gaan daar blijkbaar boven veiligheid. Zelf had ik vroeger op mijn M5 wél een spiegel gemonteerd (eentje bij Bram gekocht), en ik heb er zelfs nog steeds eentje liggen thuis. Het is een kleine toevoeging, maar eentje die een groot verschil kan maken in verkeersinzicht en veiligheid. En dat ding was zo klein dat het geeneens opviel of stoorde.
Linkje naar het filmpje: https://www.youtube.com/watch?v=96Yhi-ac_qg&t=1716s
