4 uren geleden
Ik werk zelf met veel plezier in het HBO, heel anders natuurlijk dan primair of secundair onderwijs. Wat mij het minst bevalt is dat het HBO vooral bestaat uit zeer grote instellingen (HvA, Fontys, Windesheim, enz.). Dan krijg je bureaucratie en kantoorpolitiek. Simpele dingen (een extra fietsenstalling regelen, ik noem maar wat) worden dan opeens vreselijk moeilijk. Of als je voorstelt om goedkoop fruit en betaalbaar gezond eten in de kantine te verkopen, komt iemand van een stafafdeling je 100 redenen geven waarom dat onmogelijk is.
Ook teleurstellend is het beperkte organisatorisch leervermogen. Als ik kijk naar onderwijskunde: het ene jaar worden vlammende betogen gehouden dat iedereen volgens methode A moet werken, want dat is zo goed, en die methode heeft uitsluitend voordelen, zonder ook maar één enkel nadeel. Totdat een paar jaar later de volgende directievoorzitter komt, die voorschrijft dat vanaf nu alles volgens methode B moet. Een methode die, je raadt het al, uitsluitend voordelen heeft en geen enkel nadeel.
En wordt er dan teruggeblikt op de afgelopen 10 jaar met methode A? Geleerd wat wel en niet werkt en hoe het beter kan? Wordt er een afweging gemaakt van methodes A en B? Natuurlijk niet! Niemand blikt terug, niemand analyseert succes en falen. Dat is teleurstellend.
Gelukkig staat er heel veel leuks tegenover. Vooral het zien van de ontwikkeling van jonge mensen, van pubers tot zelfstandige jongvolwassenen is erg mooi. De sfeer met de collega's is fijn, de werkdruk is prima te doen (vind ik dan) en de vakanties zijn lekker lang!
Alleen jammer dat je altijd in juli of augustus op reis moet, met de hittegolven van de laatste 15 jaar is dat niet ideaal. Ik had liever 3 weken in mei en dan wat korter in de zomer, maar om dát in het HBO te veranderen is godsonmogelijk, ha ha.
Ook teleurstellend is het beperkte organisatorisch leervermogen. Als ik kijk naar onderwijskunde: het ene jaar worden vlammende betogen gehouden dat iedereen volgens methode A moet werken, want dat is zo goed, en die methode heeft uitsluitend voordelen, zonder ook maar één enkel nadeel. Totdat een paar jaar later de volgende directievoorzitter komt, die voorschrijft dat vanaf nu alles volgens methode B moet. Een methode die, je raadt het al, uitsluitend voordelen heeft en geen enkel nadeel.
En wordt er dan teruggeblikt op de afgelopen 10 jaar met methode A? Geleerd wat wel en niet werkt en hoe het beter kan? Wordt er een afweging gemaakt van methodes A en B? Natuurlijk niet! Niemand blikt terug, niemand analyseert succes en falen. Dat is teleurstellend.
Gelukkig staat er heel veel leuks tegenover. Vooral het zien van de ontwikkeling van jonge mensen, van pubers tot zelfstandige jongvolwassenen is erg mooi. De sfeer met de collega's is fijn, de werkdruk is prima te doen (vind ik dan) en de vakanties zijn lekker lang!
Alleen jammer dat je altijd in juli of augustus op reis moet, met de hittegolven van de laatste 15 jaar is dat niet ideaal. Ik had liever 3 weken in mei en dan wat korter in de zomer, maar om dát in het HBO te veranderen is godsonmogelijk, ha ha.
Lig: Challenge Taifun | Fix: OnOne | Vouw: Dahon Bullhead
