Ervaringen met de Tuna

[365cycle]

Ik ben erg blij met de scharnierende kap van de Milan, behalve dan als ie tijdens het instappen dicht waait. Maar gelukkig weegt die niet heel veel.

Bij het plaatsen van scharnieren moet je er rekening mee houden dat het carbon her en der erg dun is. Dat is niet gemaakt om iets in te schroeven en kan geen hoge puntbelastingen aan. Boutje, moertje met forse onderlegringen, of er een extra laagje of twee carbon op leggen. Met de Velomobiel op zijn kop, tegen de zwaartekracht in lamineren is heel lastig.

Klopt helemaal, maar:

Een andere wens is een scharnierende toerkap à la Milan of Bülk. Hij blijft bij in- en uitstappen meestal wel liggen (op de neus) of staan (tegen de zijkant), maar waait ook wel eens weg. Eén keer zelfs in een sloot. Irritant. Ik heb het er met Peter wel eens over gehad. Misschien kan het met een pianoscharnier. Ik ben nu aan het experimenteren met een soort hanghaak, zodat de toerkap naast de instapopening kan hangen (gezien op een foto van het afgelopen WK in Oostenrijk).

Toen ik afgelopen jaar bij Intercity Bikes was was Peter bezig met het scharnierend plaatsen van een kap die normaal los is.
Misschien even vragen of dat gelukt is en of hij de opgedane kennis wil delen.

Dit betreft vermoedelijk in beide gevallen een DF of Tuna. Er wordt vanalles gevonden van die fietsen, maar stevig zijn ze wel. Een Milan is echt het andere uiterste, zeker de lichtste series waren heel erg snel, maar ook behoorlijk fragiel.

De Tuna heeft standaard de verstevigingen boven de wielkasten en die hebben als ik het goed begrepen heb ook een positieve invloed op de instaprand aan de voorkant. Bij een nieuwe Tuna zou ik het zeker even met Peter overleggen, maar ik vermoed dat als je niet te wild gaat doen een scharniertje zonder verdere aanpassingen geplaatst gaat kunnen worden. Het enige dat je dan mist is het prachtige "veiligheidsscharnier" dat de Milan/Bülk heeft: Je kan er altijd uit, kwestie van een stukje kabel naar je toe trekken en de hele kap is los.