Hoe hard ga je op een trike?

[quattrovelootje]

Trikes zijn niet echt vlot, soms lijkt het wel hard te gaan in de bocht, maar in werkelijkheid valt het toch tegen.

Dit is precies de reden dat ik uiteindelijk (na 4x een Trike te hebben gehad) op 2-wielers en in een vm rijd.

Het fietste ook wel heerlijk relaxt, maar het kostte mij simpelweg te veel energie.
Dat kun je misschien oplossen door nog langzamer te gaan fietsen, maar blijkbaar past dat toch weer net niet bij mij.

Met "niet echt vlot" wordt wss snelheid bedoeld ? Op welke trike ervaringen is dat gebaseerd ? Een GREENSPEED AERO of een ICE VTX rij je echt niet zo maar los met een 2-wielige ligfiets. Net zoals bij trikes geldt ook bij 2-wielige liggers dat niet elk model even snel is (als snelheid de meest bepalende factor voor je keuze is). 

Ik heb vorig jaar met een VTX proefgereden en dat ding is écht retesnel. Rijdt knoerhard, maar zo'n fiets koop je niet voor het comfort ....

[GerDilven]

Ik ben 1 x omgevallen met klikpedalen toen ik er net een weekje op reed, daarna nooit meer. Nadat ik in mij eerste 1000 km ligfietsen meerdere bijna ongelukjes had omdat een been van de trapper klapte als gevolg van een hindernisje, boomwortel, randje ofzo. Met klikpedalen nooit last van gehad. Ook met diverse ongelukjes, omvallers, uitglijders in wedstrijden waarin ik net iets te hard door het bochtje ging nooit iets vervelends gehad met voeten die vast bleven zitten ofzo. We zijn inmiddels dik 25 jaar verder. Inmiddels is het proces geheel geautomatiseerd en gaat het zonder nadenken.

Vooral met een tadpole trike is zonder klikpedalen erg riskant. Je zou niet de eerste zijn die over zijn eigen voet heen rijdt, als de fiets bijna stilstaat. De voet blijft staan, de fiets rolt door en het dwarsbuisje gaat genadeloos over onderbeen/enkel. Leg suck zeggen de Amerikanen.

Trikes zijn niet echt vlot, soms lijkt het wel hard te gaan in de bocht, maar in werkelijkheid valt het toch tegen. Ik houd het op open twee wielers en een dichte trike/velomobiel dus.

Dat is dan weer het voordeel van die lowracer, je kunt ook nog met je handen op de grond
Ik heb de klik pedalen super los staan, zodat ik er snel uit kan.
Het is slechts soms, ongeveer 2x per 30km dat ik er ongevraagd uit schiet.
Da's onhandiger, naar mate de snelheid hoger ligt, of je een hijgende wielrenner achter je hebt.
Zonder klikpedalen doe ik echt niet meer. Daar krijg je een te mooie sixpack van met super getrainde buikspieren van het optillen van de benen telkens.

[Wim -de roetsende]

Met "niet echt vlot" wordt wss snelheid bedoeld ? Op welke trike ervaringen is dat gebaseerd ? Een GREENSPEED AERO of een ICE VTX rij je echt niet zo maar los met een 2-wielige ligfiets. Net zoals bij trikes geldt ook bij 2-wielige liggers dat niet elk model even snel is (als snelheid de meest bepalende factor voor je keuze is).

Gebaseerd op Catrike 700, Catrike Speed en de GreenSpeed Aero.

Met de Fujin rijd ik wel een paar uur lang rond de 30km/u.
Met de bovenstaande Trikes vond ik dat toch een stuk minder eenvoudig. 
Kostte simpelweg echt meer energie.

[Willeke_IGKT]

Bij verder vergelijkbare techniek en aerodynamica zal een fiets op twee wielen sneller zijn dan op drie wielen.

Maar daar houdt het eenvoudige op.
Er zijn veel snelle trikes, en er zijn nog meer langzamere trikes.

Het grote voordeel van meer dan twee wielen is dat je er goed langzaam mee kan gaan zonder om te vallen, (Flevo trike uitgezonderd, natuurlijk) dus zeer geschikt voor mensen die problemen hebben met snel gaan en evenwicht houden.
Maar er is veel keuze en ook snelle trikes zijn geschikt om er soms langzaam op te gaan.

[Tom Fekkes]

Met "niet echt vlot" wordt wss snelheid bedoeld ? Op welke trike ervaringen is dat gebaseerd ? Een GREENSPEED AERO of een ICE VTX rij je echt niet zo maar los met een 2-wielige ligfiets. Net zoals bij trikes geldt ook bij 2-wielige liggers dat niet elk model even snel is (als snelheid de meest bepalende factor voor je keuze is).

Gebaseerd op Catrike 700, Catrike Speed en de GreenSpeed Aero.

Met de Fujin rijd ik wel een paar uur lang rond de 30km/u.
Met de bovenstaande Trikes vond ik dat toch een stuk minder eenvoudig. 
Kostte simpelweg echt meer energie.

Veel trikes hebben ook een mesh stoel in plaats van een harde schaal. Daar verlies je energie mee. De VTX heeft wel een harde schaal en een lighoek van 25 graden. Die is dus sneller. Maar wel een wiel meer.
Maar mijn idee is dat een low-racer tweewieler sneller is dan een trike.

Voor mij is de snelheid minder belangrijk geworden.

[Bacchus]

Met "niet echt vlot" wordt wss snelheid bedoeld ? Op welke trike ervaringen is dat gebaseerd ? Een GREENSPEED AERO of een ICE VTX rij je echt niet zo maar los met een 2-wielige ligfiets.

Rechtdoor zal het verschil wel mee kunnen vallen maar een beetje noemenswaardige bocht geeft de tweewieler toch wel telkens een paar seconden voordeel, lijkt me.

[365cycle]

Rechtdoor zal het verschil wel mee kunnen vallen maar een beetje noemenswaardige bocht geeft de tweewieler toch wel telkens een paar seconden voordeel, lijkt me.

Denk eerder andersom. Ik rijd met de velomobiel al vaak wielrenners los in bochten, en die heeft dan nog een relatief smal spoor.

[datakneder]

Denk eerder andersom. Ik rijd met de velomobiel al vaak wielrenners los in bochten, en die heeft dan nog een relatief smal spoor.

En op het rechte eind komen ze je weer voorbijfietsen???

Dat jij wielrenners losrijdt in de bocht geloof ik meteen. Maar dat jij meer voordeel hebt in bochten dan op het rechte eind vind ik twijfelachtig.

[Wim -de roetsende]

Rechtdoor zal het verschil wel mee kunnen vallen maar een beetje noemenswaardige bocht geeft de tweewieler toch wel telkens een paar seconden voordeel, lijkt me.

Denk eerder andersom. Ik rijd met de velomobiel al vaak wielrenners los in bochten, en die heeft dan nog een relatief smal spoor.

Daar ben ik het ook niet mee eens. Meer sporen is meer wrijving en sowieso in de bochten.

Als ik met de Fujin een LOL-tocht rijd en we komen bij een bochtig stuk, dan haal ik altijd de voor mij rijdende vm-en in. 
Ik gooi de fiets gewoon lekker plat, dat is met een vm nooit een heel goed idee   


Dat jij wielrenners losrijdt heeft misschien meer te maken met dat zij in de bocht opeens meer de wind van voren krijgen en daardoor terugvallen in snelheid. Dat gebeurt natuurlijk niet bij iedere bocht. Dus helemaal begrijpen doe ik het niet.

[Bacchus]

Denk eerder andersom. Ik rijd met de velomobiel al vaak wielrenners los in bochten, en die heeft dan nog een relatief smal spoor.

Dat zou ik kunnen verklaren doordat een wielrenner moet laten lopen in een scherpe bocht omdat hij met zijn pedaal aan de grond kan komen. Geen probleem van twee wielen maar van een ongezond-laag gemonteerde trapas.

[Jeroen S]

Het is inmiddels lang geleden, maar ik heb met de lowracer al eens 43 km in een uur gereden. Dat was niet bepaald uitzonderlijk snel, in vergelijking met de rest van het veld. De toppers zitten dan echt boven de 50. Heb ik een trike nog nooit zien doen.

Als ik de record lijst zo es door kijk zijn de trikes toch zo'n 5 km/h langzamer. En dat zijn dan heel erg snelle trikes. In veel Europese wedstrijden merk je dat de snelste trikes vaak zo'n 10 km/h langzamer rijden als de ligfietsers.

http://recumbents.com/wrra/records.asp

[365cycle]

En op het rechte eind komen ze je weer voorbijfietsen???

Hahaha alleen als het heel heel HEEL hard waait

Dat jij wielrenners losrijdt in de bocht geloof ik meteen. Maar dat jij meer voordeel hebt in bochten dan op het rechte eind vind ik twijfelachtig.

Klopt, maar met "andersom" bedoelde ik ook vooral dat een trike met een goede wegligging in bochten denk ik sneller is dan een open ligger.

Daar ben ik het ook niet mee eens. Meer sporen is meer wrijving en sowieso in de bochten.

Bijna goed. Meer sporen is meer wrijving, dus ook meer grip. De uitdaging zit 'm in het kantelrisico, en da's op te lossen door het zwaartepunt te verlagen. Met een trike kan je daarin veel verder gaan dan met een open ligger. Voor een circuitfiets is 7cm zithoogte genoeg. Daar kan je nog net een ketting en een zitje onderdoor proppen.
Wat het enkele achterwiel bij een relatief "vierkante" trike gaat doen is spannend, maar aan de voorkant heb je meer rubber aan de grond en kan je dus enorm hard hoeken. Op een open trike kan je je gewicht ook nog eens mooi plaatsen waar nodig. Ik heb ooit heel lang geleden een poging gedaan met een USVA Racer, een hele zeldzame trike met een prachtige voorwielophanging. Daarmee kon ik destijds net zo hard door een haakse bocht als rechtuit.

Als ik met de Fujin een LOL-tocht rijd en we komen bij een bochtig stuk, dan haal ik altijd de voor mij rijdende vm-en in. 

Tsja... in m'n autogekkie-tijd kwam ik op de Nürburgring ook automobilisten tegen die een beetje kundige motorrijder in de bochten niet bij konden houden. Als het erop aan komt rijd je in bochten ook rondjes om een motorfiets. Daar draagt het feit dat een auto een "rechthoekig" bandenprofiel heeft wel ook nog aan bij.

Ik gooi de fiets gewoon lekker plat, dat is met een vm nooit een heel goed idee   

En dat is met een ligger veel makkelijker dan een wielrenfiets. Er komt namelijk nauwelijks rijtechniek bij kijken. Maar ik ben positief verrast door de snelheden die ik zeker in iets langere bochten kan halen met de velomobiel. In kortere bochten zit de uitdaging erin dat je met een velomobiel niet heel plotseling scherp wil sturen.

Dat jij wielrenners losrijdt heeft misschien meer te maken met dat zij in de bocht opeens meer de wind van voren krijgen en daardoor terugvallen in snelheid. Dat gebeurt natuurlijk niet bij iedere bocht. Dus helemaal begrijpen doe ik het niet.

Nee hoor. Een deel is dat veel wielrenners gewoon geen lijnen kunnen rijden, en dus veel minder hard door een bocht kunnen. Een ander deel is dat een lage velomobiel gewoon best wel hard door een bocht kan. Veel harder dan ik vantevoren gedacht had.

Dat zou ik kunnen verklaren doordat een wielrenner moet laten lopen in een scherpe bocht omdat hij met zijn pedaal aan de grond kan komen. Geen probleem van twee wielen maar van een ongezond-laag gemonteerde trapas.

Aandrijven is in een velomobiel ook niet handig als je op het randje zit. De beweging van je benen zorgt er dan voor dat je een wieltje gaat lichten.

[datakneder]

Hahaha alleen als het heel heel HEEL hard waait


...


Aandrijven is in een velomobiel ook niet handig als je op het randje zit. De beweging van je benen zorgt er dan voor dat je een wieltje gaat lichten.

Duidelijk verhaal. Maar zonder deze specifieke uitleg waren je eerdere opmerkingen nogal "kort door de bocht". Voor zover ik begrijp ging de eerste bochtendiscussie over bochten in het dagelijks verkeer. Nu blijkt jouw tegenwerping te gaan over bijvoorbeeld bochten op een circuit, of de 'beperkte' stuurmanskunsten van wielrenners. En als je een trike speciaal bouwt voor het sneller gaan door bochten dan tweewielliggers, kun je wat speelruimte krijgen door beter contact met de weg e.d.

Dan is mijn tegenwerping dat als jij een trike hiervoor speciaal ontwerpt, ik ook een circuit kan maken waar je het aflegt tegen een tweewieler. Ik kan er hele nare S-bochten instoppen die voor een tweewieler voelen alsof je gewoon rechtuitrijdt, terwijl jij, vanwege je spoorbreedte weldegelijk ernstig moet sturen.

[Bacchus]

Bijna goed. Meer sporen is meer wrijving, dus ook meer grip.

Ik zou verwachten dat op de limiet de bocht door met een tadpole betekent dat je net geen binnenwiel licht. Dan zou dat wiel dus nauwelijks meer grip moeten geven en zou je wat dat aangaat dus gewoon een tweewieler zijn.

De uitdaging zit 'm in het kantelrisico, en da's op te lossen door het zwaartepunt te verlagen. Met een trike kan je daarin veel verder gaan dan met een open ligger.

Beter nog: een tweewieler hééft geen kantelrisico (stuurfouten daargelaten). De limieten van de tweewieler zijn hoe plat je hem kan leggen voor je (1) met iets anders dan een band de grond raakt, (2) gripverlies optreed of (3) de hiel van band van de velg rolt. In alle gevallen glij je onderuit, op je heup en schouder de bocht uit.

Ik heb ooit heel lang geleden een poging gedaan met een USVA Racer, [...] Daarmee kon ik destijds net zo hard door een haakse bocht als rechtuit.

Niet onder de indruk: Ik rijd de M-Racer, zoals jou als ex-M-Racer bekend is, moet je daarmee harder door de bocht naarmate die scherper is. Toegegeven: je moet erg sterk in je schoenen staan om de M-Racer op de limiet de bocht door te jagen.

Nog iets te overwegen: Met een meersporige fiets is de boogstraal beperkt door de breedte van je spoor. Je kan minder ver buiten-binnen-buiten sturen.

[365cycle]

Ik zou verwachten dat op de limiet de bocht door met een tadpole betekent dat je net geen binnenwiel licht. Dan zou dat wiel dus nauwelijks meer grip moeten geven en zou je wat dat aangaat dus gewoon een tweewieler zijn.

Daar heb je gelijk in. Ik zou eigenlijk eens een camera voor een wiel moeten ophangen, want ik heb toch het gevoel dat de driewieler in bochten meer in de pap te brokkelen heeft. De limiet ligt in mijn ervaring overigens niet zo ver van het verliezen van grip vandaan als je zou denken. Als er iets van zand op de weg ligt voel ik met de DF al dat ik op het randje van de grip zit. Gisteren was het nat, en schoof de DF zelfs over de voorwielen de bocht uit. Het voordeel van een driewieler zit 'm dan in het feit dat je niet meteen je tanden in het asfalt zet, maar dat er gewoon nog wat te corrigeren valt  

Beter nog: een tweewieler hééft geen kantelrisico (stuurfouten daargelaten). De limieten van de tweewieler zijn hoe plat je hem kan leggen voor je (1) met iets anders dan een band de grond raakt, (2) gripverlies optreed of (3) de hiel van band van de velg rolt. In alle gevallen glij je onderuit, op je heup en schouder de bocht uit.

3 zie ik bij een tweewieler niet gauw gebeuren. Da's veel meer een drie- of vierwielerrisico; omdat de hoek van de velg tov het asfalt niet verandert wordt de band meer opzij getrokken.

1 en 2 zijn wel problemen die vaak voor komen, zeker bij een low racer lijkt het me een dingetje. Daarnaast is het op een open ligger vrij lastig om je gewicht te verplaatsen voor een bocht.

Niet onder de indruk: Ik rijd de M-Racer, zoals jou als ex-M-Racer bekend is, moet je daarmee harder door de bocht naarmate die scherper is. Toegegeven: je moet erg sterk in je schoenen staan om de M-Racer op de limiet de bocht door te jagen.

Klopt. Misschien ontbreekt het me dan aan lef, maar met de snelheden die ik op rechte wegen kon rijden met de M-Racer durfde ik écht niet de bocht door. Met de snelheden waarop ik bochten pak met de DF trouwens ook niet  Het feit dat er bij een meerwieler nog wat te corrigeren valt als je grip verliest doet voor mij denk ik een hoop. 

Nog iets te overwegen: Met een meersporige fiets is de boogstraal beperkt door de breedte van je spoor. Je kan minder ver buiten-binnen-buiten sturen.

Die kan ik deels weerleggen; geldt alleen als de ruimte naast het asfalt leeg is. Als er een verkeersbord, een lantaarnpaal, een heg of wat dan ook anders staat dat je vaak in een bocht tegenkomt, is de meersporige fiets in het voordeel. Daarbij komt het hoogste punt namelijk niet naar de binnenkant van de bocht.

In het kort: Volgens mij moeten we dit gewoon even uitproberen. Frutsel, binnenkort even een rondje roeibaan doen met een paar fietsen?

[Frutsel]

Ik zou verwachten dat op de limiet de bocht door met een tadpole betekent dat je net geen binnenwiel licht. Dan zou dat wiel dus nauwelijks meer grip moeten geven en zou je wat dat aangaat dus gewoon een tweewieler zijn.

Daar heb je gelijk in. Ik zou eigenlijk eens een camera voor een wiel moeten ophangen, want ik heb toch het gevoel dat de driewieler in bochten meer in de pap te brokkelen heeft. De limiet ligt in mijn ervaring overigens niet zo ver van het verliezen van grip vandaan als je zou denken. Als er iets van zand op de weg ligt voel ik met de DF al dat ik op het randje van de grip zit. Gisteren was het nat, en schoof de DF zelfs over de voorwielen de bocht uit. Het voordeel van een driewieler zit 'm dan in het feit dat je niet meteen je tanden in het asfalt zet, maar dat er gewoon nog wat te corrigeren valt  

Beter nog: een tweewieler hééft geen kantelrisico (stuurfouten daargelaten). De limieten van de tweewieler zijn hoe plat je hem kan leggen voor je (1) met iets anders dan een band de grond raakt, (2) gripverlies optreed of (3) de hiel van band van de velg rolt. In alle gevallen glij je onderuit, op je heup en schouder de bocht uit.

3 zie ik bij een tweewieler niet gauw gebeuren. Da's veel meer een drie- of vierwielerrisico; omdat de hoek van de velg tov het asfalt niet verandert wordt de band meer opzij getrokken.

1 en 2 zijn wel problemen die vaak voor komen, zeker bij een low racer lijkt het me een dingetje. Daarnaast is het op een open ligger vrij lastig om je gewicht te verplaatsen voor een bocht.

Niet onder de indruk: Ik rijd de M-Racer, zoals jou als ex-M-Racer bekend is, moet je daarmee harder door de bocht naarmate die scherper is. Toegegeven: je moet erg sterk in je schoenen staan om de M-Racer op de limiet de bocht door te jagen.

Klopt. Misschien ontbreekt het me dan aan lef, maar met de snelheden die ik op rechte wegen kon rijden met de M-Racer durfde ik écht niet de bocht door. Met de snelheden waarop ik bochten pak met de DF trouwens ook niet  Het feit dat er bij een meerwieler nog wat te corrigeren valt als je grip verliest doet voor mij denk ik een hoop. 

Nog iets te overwegen: Met een meersporige fiets is de boogstraal beperkt door de breedte van je spoor. Je kan minder ver buiten-binnen-buiten sturen.

Die kan ik deels weerleggen; geldt alleen als de ruimte naast het asfalt leeg is. Als er een verkeersbord, een lantaarnpaal, een heg of wat dan ook anders staat dat je vaak in een bocht tegenkomt, is de meersporige fiets in het voordeel. Daarbij komt het hoogste punt namelijk niet naar de binnenkant van de bocht.

In het kort: Volgens mij moeten we dit gewoon even uitproberen. Frutsel, binnenkort even een rondje roeibaan doen met een paar fietsen?

Heh. Ik durf momenteel niet zo vlot door de bocht met de DF (dat moet weer even opbouwen), maar ik kan mijn Baron pakken
Wel elleboogbeschermers regelen; als je omgaat met een ligfiets zijn dat de kwetsbare delen weet ik uit ervaring

[Bacchus]

(Ik heb je volgorde wat aangepast voor een eenvoudiger reactie)

Als er iets van zand op de weg ligt voel ik met de DF al dat ik op het randje van de grip zit. Gisteren was het nat, en schoof de DF zelfs over de voorwielen de bocht uit. Het voordeel van een driewieler zit 'm dan in het feit dat je niet meteen je tanden in het asfalt zet, maar dat er gewoon nog wat te corrigeren valt [...] Misschien ontbreekt het me dan aan lef, maar met de snelheden die ik op rechte wegen kon rijden met de M-Racer durfde ik écht niet de bocht door. Met de snelheden waarop ik bochten pak met de DF trouwens ook niet  Het feit dat er bij een meerwieler nog wat te corrigeren valt als je grip verliest doet voor mij denk ik een hoop.

Helemaal mee eens: De openbare weg zit vol verrassingen en op een tweewieler je veiligheidsmarge volledig opgeven leer je heel snel af.

Daarnaast is het op een open ligger vrij lastig om je gewicht te verplaatsen voor een bocht.

Bij dezelfde snelheid vrijwel onmogelijk zelfs: Je hebt lateraal een dikke centimeter speling links en rechts van het midden (de breedte van je band). Alle laterale gewichtsverplaatsing verder dan dat moet met een snelheidsaanpassing gepaard gaan om niet onderuit te gaan.

Die kan ik deels weerleggen; geldt alleen als de ruimte naast het asfalt leeg is. Als er een verkeersbord, een lantaarnpaal, een heg of wat dan ook anders staat dat je vaak in een bocht tegenkomt, is de meersporige fiets in het voordeel. Daarbij komt het hoogste punt namelijk niet naar de binnenkant van de bocht.

Ja, daar ken ik een paar bochten van. Lijkt wel een beetje een stokpaardje van gemeenten en provincies te zijn.

[Bob Hagendijk]

Daarnaast is het op een open ligger vrij lastig om je gewicht te verplaatsen voor een bocht.

Bij dezelfde snelheid vrijwel onmogelijk zelfs: Je hebt lateraal een dikke centimeter speling links en rechts van het midden (de breedte van je band). Alle laterale gewichtsverplaatsing verder dan dat moet met een snelheidsaanpassing gepaard gaan om niet onderuit te gaan.

Ik durf in krappe bochten met mijn M-racer echt niet volgas te gaan. Meestal is dat ca 20 km/u in krappe bochten zoals haakse fietspaden. Ruime bochten kunnen uiteraard harder. Over gewichtsverplaatsing: Wat mij erg helpt is in de bocht het been van de binnenbocht naar je toe houden (op de trapper, maar dus in een hoek) en zoals een motorrijder naar buiten/beneden te laten hangen. Geeft voor mij gevoel meer stabiliteit dan het been gewoon recht houden. Werkt voor mij vooral in bochten waarmee je met de fiets in de bocht leunt. Het is niet veel gewichtsverplaatsing, maar werkt voor mij. Bij uitkomen van de bocht en dus weer rechtop komen been weer naar binnen en trappen.

[365cycle]

Volgens mij doe je dat op een motor om minder op de rand van de band te komen. Er ontstaan dan soort van een hoek tussen de massa óp de fiets en de lijn van de fiets zelf t.o.v. het asfalt.

Dit is een interessant onderwerp. Als ik terug denk aan de M-Racer, dan heb ik het gevoel dat er toch ook wel wat flex in het frame/de voorvork zat (misschien door mijn gewicht?). In bochten met oneffenheden krijg je dus wat ongewenste beweging die eigenlijk "mee stuurt". Misschien beperkt dat mijn gevoel dat ik harder kan ofzo.

Ik zat ook nog te denken aan bochten, en hoe de grip precies werkt. Bij een velomobiel maakt de bestuurder echt heel veel uit (en dan doel ik niet alleen op de stuurmanskunst). M'n vriendin is lichter dan ik, en heeft zowel veel kortere benen als een kortere rug, en moet dus in de SL in verhouding verder naar achteren zitten dan ik. In het ergste geval zit ze ook nog hoger. Ze heeft dus minder druk op de voorwielen én een hoger zwaartepunt. Heb ik dan echt zo'n ideaal velomobiellijf...?

[Jeroen S]

Als er iets erg kort langs de weg staat, kun je wat minder overhellen, dat klopt. Het nadeel van de meersporige fiets is dan weer dat zijn ideale lijn zo breed is als de spoorbreedte en die van een tweewieler ongeveer 10-15 cm. Het voor en achterwiel volgen niet 100% dezelfde lijn en je corrigeert nog wel eens wat.

Maar goed neem es een doorsnee krappe S bocht in een fietspad, lees twee haakse hoeken in tegengestelde richting, 150 cm breed, en trek daar een 15 cm brede ideale lijn door en dan een van 80cm breed . Je zult zien dat die laatste toch iets minder vloeiend verloopt.

Op een tweewieler is het dan weer iets vervelender als een wieltje begint te glijden.

Met een lowracer kun je uitglijden over het voorwiel wegens te weinig grip, of een beetje kleigrond op de weg, of een natte weg. Zo plat door de bocht dat je fiets het asfalt raakt gaat je niet lukken, je hak misschien wel als je blijft trappen

[365cycle]

Met een lowracer kun je uitglijden over het voorwiel wegens te weinig grip, of een beetje kleigrond op de weg, of een natte weg. 

Ervaring mee! Ook nog eens vlak voor een kerk. Er lag wat zand in de bocht. De halve gemeenschap stond om me heen om te kijken of het wel ging en ik wilde heel graag verder.

Zo plat door de bocht dat je fiets het asfalt raakt gaat je niet lukken, je hak misschien wel als je blijft trappen

Volgens mij was er een Duitser die wel degelijk de stoel van z'n NME aan de grond gereden had, met pijnlijk resultaat

[Jeroen S]

Tja die NME heb ik dan ook nooit gereden, zijn er een stuk of drie van geloof ik. Met je normale M5, Baron xlow, Toxy zie ik het niet gebeuren.

Ik had ooit es een door Meindert Valenteijn gebouwde 2x 451 lowracer. daarvan liep de schuine voorbuis en de schuine buis beiden in plat ovaal onder het zitje door. Onderaan dan een heel scherpe punt die af en toe een drempel schaafde. Diepste punt van het zitje ongeveer 15cm boven de grond en afhankelijk van waar ik de trappers gemonteerd had, met de bracket onder of boven de voorbuis, kwam ik dan in scherpe bochten met de hakken op de grond. Dat 65er voorblad naast het voorwiel was ook wel een beetje een beperking in bochtjes naar rechts.

In de jaren 90 heb ik een aantal malen redelijk fanatiek wedstrijden gereden, diverse cyclevisions, WK, EK. Dan zie je wel ongeveer hoe de snelheidsverdeling is. Toen was het deelnemersveld soms ook nog wel groot. Kan me herinneren dat we bij cyclevision wedstrijd nummers met drie cijfers hadden. Je had de supersnelle stroomlijnen, de eerste velomobielen, de lowracers met en zonder stroomlijn, de gewone ligfietsen, dan een hele tijd niks qua snelheid of een enkeling in een wat mindere gezondheids toestand en dan de trikes.

Bij het optrekken merk je de 5 kilo extra, op het rechte eind de lagere topsnelheid, in de bochten heeft een trike veel meer ruimte nodig dan een tweewieler. Als je denkt dat een driewieler geen kantelrisico heeft dan moet je deze maar es kijken. https://www.youtube.com/watch?v=vIQgkZPNC9E

[365cycle]

Leuk verhaal, maar dat laatste… daar noem je ook een voorbeeld. Mango is een leuk fietsje maar vwb het zwaartepunt kan je net zo goed een Babboe Big pakken

De Quest is ook behoorlijk instabiel, ik heb nooit een velomobiel gehad die makkelijker op twee wielen ging.

Als je een NME-achtige trike opbouwt kom je dichter in de buurt. Ook in bv. een Bülk zit je heel laag.

[Tom Fekkes]

Tja die NME heb ik dan ook nooit gereden, zijn er een stuk of drie van geloof ik. Met je normale M5, Baron xlow, Toxy zie ik het niet gebeuren.

Ik had ooit es een door Meindert Valenteijn gebouwde 2x 451 lowracer. daarvan liep de schuine voorbuis en de  schuine buis beiden in plat ovaal onder het zitje door. Onderaan dan een heel scherpe punt die af en toe een drempel schaafde. Diepste punt van het zitje ongeveer 15cm boven de grond en afhankelijk van waar ik de trappers gemonteerd had, met de bracket onder of boven de voorbuis, kwam ik dan in scherpe bochten met de hakken op de grond. Dat 65er voorblad naast het voorwiel was ook wel een beetje een beperking in bochtjes naar rechts. 

In de jaren 90 heb ik een aantal malen redelijk fanatiek wedstrijden gereden, diverse cyclevisions, WK, EK. Dan zie je wel ongeveer hoe de snelheidsverdeling is. Toen was het deelnemersveld soms ook nog wel groot. Kan me herinneren dat we bij cyclevision wedstrijd nummers met drie cijfers hadden. Je had de supersnelle stroomlijnen, de eerste velomobielen, de lowracers met en zonder stroomlijn, de gewone ligfietsen, dan een hele tijd niks qua snelheid of een enkeling in een wat mindere gezondheids toestand en dan de trikes.

Bij het optrekken merk je de 5 kilo extra, op het rechte eind de lagere topsnelheid, in de bochten heeft een trike veel meer ruimte nodig dan een tweewieler. Als je denkt dat een driewieler geen kantelrisico heeft dan moet je deze maar es kijken. https://www.youtube.com/watch?v=vIQgkZPNC9E

DE Valenteijn fietsen hadden wel een beperking qua stuuruitslag, maar ze waren wel snel!!! Ik had in die tijd de low racer. Een fijne fiets.

[Tom Fekkes]

Trikes zijn niet echt vlot, soms lijkt het wel hard te gaan in de bocht, maar in werkelijkheid valt het toch tegen.

Dit is precies de reden dat ik uiteindelijk (na 4x een Trike te hebben gehad) op 2-wielers en in een vm rijd.

Het fietste ook wel heerlijk relaxt, maar het kostte mij simpelweg te veel energie.
Dat kun je misschien oplossen door nog langzamer te gaan fietsen, maar blijkbaar past dat toch weer net niet bij mij.

Met "niet echt vlot" wordt wss snelheid bedoeld ? Op welke trike ervaringen is dat gebaseerd ? Een GREENSPEED AERO of een ICE VTX rij je echt niet zo maar los met een 2-wielige ligfiets. Net zoals bij trikes geldt ook bij 2-wielige liggers dat niet elk model even snel is (als snelheid de meest bepalende factor voor je keuze is). 

Ik heb vorig jaar met een VTX proefgereden en dat ding is écht retesnel. Rijdt knoerhard, maar zo'n fiets koop je niet voor het comfort ....

De meeste andere trikes hebben geen hardshell zitje. En in die mesh zitjes gaat veel kracht verloren. De VTX heeft dat hardshell zitje wel.

[Wim -de roetsende]

Ik ken zelfs iemand die zo'n mesh zitje op zijn RaptoBike heeft gezet/laten zetten.

Toch @quattrovelootje? Ook in uw Strada?