Dag 1.
In juni viel een velomobielvakantie in het water door een defect aan mijn Strada, maar nu vond ik nog vijf dagen om erop uit te trekken met de Quatrevelo. Een bezoekje aan het Lauwersmeer stond al lang op het verlanglijstje, dus ik pakte de QV vol en ging er opuit.
Wat een ruimte! Hij zat nog lang niet vol.
Woensdagochtend om 8:15 zat ik in de fiets voor een tocht van 161 km naar Kollumerpomp.
Ik vond het best wel spannend hoe het zou gaan, zo'n afstand met een volgeladen QV. Ik wilde ook niet volledig kapot aankomen, dus ik heb rustig aan gefietst. Het leuke van zo'n lange tocht is dat je langzaam het landschap en de bebouwing ziet veranderen. Volgende keer moet ik echter bij het plannen van een route toch even strategisch langs horeca plannen, want het duurde mij veel te lang voor ik iets tegen kwam waar ik even een kop koffie kon gaan drinken.
Na het opzetten van de tent nog even naar Kollum gefietst voor wat boodschappen. In totaal 171 km gefietst.
Dag 2.
Ik had bedacht om vandaag een stuk in het gebied te gaan wandelen. Aangekomen op de parkeerplaats bij het begin van een aantal wandelroutes werd ik direct aangevallen door horzels en muggen en dat werd niet minder na een stukje lopen. Plan maar omgegooid: dat wordt een rondje Lauwersmeer fietsen. Rustig aan rond het Lauwersmeer gefietst, af en toe stoppend om te kijken welke vogels er allemaal zaten. Daarbij bleek dat een velomobiel een uitstekende mobiele schuilhut is. Vogels herkennen een velomobiel niet als een potentieel gevaar en blijven dus rustig zitten.
Veel vogels gezien waaronder grote groepen lepelaars, kluten en andere steltlopers. Maar de kers op de taart was toch wel de reuzenstern. Die had ik nog niet eerder gezien.
Dag 3.
Er stond een stevige wind, om niet te zeggen een stormachtige wind, die zou de muggen en horzels wel weg blazen, dus de wandeling kreeg een herkansing. Lekker een paar uur door het gebied gewandeld, dat eigenlijk grote overeenkomsten laat zien met de Oostvaardersplassen. Enige verschil is dat je bij het Lauwersmeer de invloed van de Waddenzee ziet in de vogels die hier voorkomen.
Dag 4.
Tijd om het Lauwersmeer te verlaten. Mijn zus heeft een vakantiehuisje in Hooghalen, daar zat zij een weekend met mijn ouders, dus het leek me leuk om daar ook nog een nachtje te slapen. Vandaag dus een ritje van 72 km.
De rit van vandaag was echt prachtig, door een aantal natuurgebieden. Vooral het stuk door het Fochtelooërveen was erg mooi. Ik ben daar even uitgestapt om te lunchen en te genieten van de kraanvogels. Er zat een aantal kraanvogels te roepen, verstopt in het hoge gras en na een tijdje vlogen er twee op.
Dag 5.
Aan alles komt een eind. De laatste etappe: 111 km terug naar huis.
Vandaag leerde mij dat ik volgende keer zorgvuldiger de route moet plannen. Deze route was de korste velomobielroute volgens Brouter, maar zeker niet de mooiste. Vooral veel maïsvelden, kale graslanden en varkensstallen. Soms reed ik door een wolk ammoniak. Deze route was er niet een om te onthouden en ik heb dan ook geen foto's gemaakt.
Mijn zus wel.
Al met al waren het vijf heerlijke dagen. Het reizen met de QV is mij uitstekend bevallen: super comfortabel, gemakkelijk toegankelijke en grote bagageruimte en de lange kap is ook heel fijn om je hoofd uit de zon, de wind en de regen te houden. Kortom: dit smaakt naar meer.
In juni viel een velomobielvakantie in het water door een defect aan mijn Strada, maar nu vond ik nog vijf dagen om erop uit te trekken met de Quatrevelo. Een bezoekje aan het Lauwersmeer stond al lang op het verlanglijstje, dus ik pakte de QV vol en ging er opuit.
Wat een ruimte! Hij zat nog lang niet vol.
Woensdagochtend om 8:15 zat ik in de fiets voor een tocht van 161 km naar Kollumerpomp.
Ik vond het best wel spannend hoe het zou gaan, zo'n afstand met een volgeladen QV. Ik wilde ook niet volledig kapot aankomen, dus ik heb rustig aan gefietst. Het leuke van zo'n lange tocht is dat je langzaam het landschap en de bebouwing ziet veranderen. Volgende keer moet ik echter bij het plannen van een route toch even strategisch langs horeca plannen, want het duurde mij veel te lang voor ik iets tegen kwam waar ik even een kop koffie kon gaan drinken.
Na het opzetten van de tent nog even naar Kollum gefietst voor wat boodschappen. In totaal 171 km gefietst.
Dag 2.
Ik had bedacht om vandaag een stuk in het gebied te gaan wandelen. Aangekomen op de parkeerplaats bij het begin van een aantal wandelroutes werd ik direct aangevallen door horzels en muggen en dat werd niet minder na een stukje lopen. Plan maar omgegooid: dat wordt een rondje Lauwersmeer fietsen. Rustig aan rond het Lauwersmeer gefietst, af en toe stoppend om te kijken welke vogels er allemaal zaten. Daarbij bleek dat een velomobiel een uitstekende mobiele schuilhut is. Vogels herkennen een velomobiel niet als een potentieel gevaar en blijven dus rustig zitten.
Veel vogels gezien waaronder grote groepen lepelaars, kluten en andere steltlopers. Maar de kers op de taart was toch wel de reuzenstern. Die had ik nog niet eerder gezien.
Dag 3.
Er stond een stevige wind, om niet te zeggen een stormachtige wind, die zou de muggen en horzels wel weg blazen, dus de wandeling kreeg een herkansing. Lekker een paar uur door het gebied gewandeld, dat eigenlijk grote overeenkomsten laat zien met de Oostvaardersplassen. Enige verschil is dat je bij het Lauwersmeer de invloed van de Waddenzee ziet in de vogels die hier voorkomen.
Dag 4.
Tijd om het Lauwersmeer te verlaten. Mijn zus heeft een vakantiehuisje in Hooghalen, daar zat zij een weekend met mijn ouders, dus het leek me leuk om daar ook nog een nachtje te slapen. Vandaag dus een ritje van 72 km.
De rit van vandaag was echt prachtig, door een aantal natuurgebieden. Vooral het stuk door het Fochtelooërveen was erg mooi. Ik ben daar even uitgestapt om te lunchen en te genieten van de kraanvogels. Er zat een aantal kraanvogels te roepen, verstopt in het hoge gras en na een tijdje vlogen er twee op.
Dag 5.
Aan alles komt een eind. De laatste etappe: 111 km terug naar huis.
Vandaag leerde mij dat ik volgende keer zorgvuldiger de route moet plannen. Deze route was de korste velomobielroute volgens Brouter, maar zeker niet de mooiste. Vooral veel maïsvelden, kale graslanden en varkensstallen. Soms reed ik door een wolk ammoniak. Deze route was er niet een om te onthouden en ik heb dan ook geen foto's gemaakt.
Mijn zus wel.
Al met al waren het vijf heerlijke dagen. Het reizen met de QV is mij uitstekend bevallen: super comfortabel, gemakkelijk toegankelijke en grote bagageruimte en de lange kap is ook heel fijn om je hoofd uit de zon, de wind en de regen te houden. Kortom: dit smaakt naar meer.