M5 M-racer aankoopadvies

[365cycle]

de goedkoopste die daar aan voldoet is Shimano 105 (BR-R7000)

Goed punt, duurdere componenten zijn vaak een stuk compacter dan goedkope.

Ik denk dat het eerder andersom is: Compactere componenten zijn vaak duurder.

Ze zijn vaak ook lichter, en mede daardoor niet per se beter:

Shimano hollow crankarmen staan erom bekend op den duur nog weleens te breken. Het betreft dan dus Ultegra en Dura Ace:
https://www.bikeradar.com/features/shima...k-failure/

En deze YouTube video, waarbij ik vantevoren even twee opmerkingen wil plaatsen:
1. Grof taalgebruik. Gij zijt gewaarschuwd. 
2. Zet 'm lekker hard



Dura Ace en Ultegra zijn prima bruikbaar voor waar ze voor bedoeld zijn; racefiets, hoog niveau, regelmatig vervangen.
In/op een ligfiets kan je veel makkelijker veel kracht zetten dan staand op een rechtop-fiets. Daarnaast heb ik bovengemiddeld veel koppel. 

Ik haal liever op een normale manier het haar van m'n benen: Voor mij genoeg reden om sowieso niet meer dan een 105 te willen aanschaffen.

PS: In dat filmpje wordt ook uitgelegd waarom er zoveel corrosie optreedt in een velomobiel (met zweet als electroliet).

[melle z]

Ik hou het ook op graag Shimano 105 of Campagnolo Veloce, ook omdat dat uitwisselbaarheid tussen mijn fietsen en voorraadbeheer vergemakkelijkt. Duurdere componenten zijn vooral interessant voor grammenjagers met teveel geld. Grammenjagers met minder geld slaan twee vliegen in één klap en vallen zelf een paar gram af (het haar laat ik trouwens op mijn benen, zoveel weegt dat nou ook weer niet).

[365cycle]

(het haar laat ik trouwens op mijn benen, zoveel weegt dat nou ook weer niet).

 Ik ook hoor. Zelf overigens heel blij met Rotor. Superstijf en nog vrij licht ook.

[Bacchus]

(het haar laat ik trouwens op mijn benen, zoveel weegt dat nou ook weer niet).

Is ook haerodynamisch, schijnt.

(Is het al bijna weekend?)

[melle z]

(Is het al bijna weekend?)

Hier wel, en ik loop een uur op jullie achter.

[Bob Hagendijk]

Welke remmen zitten er nu op? En hoe bevallen die?

Er zitten Dura-Ace remmen op. Ik heb tot nu toe alleen een testritje bij de verkoper gemaakt. Dit weekend hoop ik wat meer meters te maken en een beter gevoel bij de remmen te krijgen.
Er zijn 2 redenen waarom ik liever schijfremmen zou hebben:
1 ik rij regelmatig in de regen, velgremmen remmen dan minder dan schijfremmen. 
2 vanwege het rijden in de regen verwacht ik dat ik regelmatig nieuwe velgen nodig heb omdat er dan regelmatig zand tussen de velg en het remblokje komt.
Maar, misschien valt het met de remkracht en slijtage wel mee, het is niet zo dat ik ze direct wil ombouwen. Schijfremmen komen ook een stuk preciezer met afstellen, lopen sneller iets aan en kunnen vreselijk irritant piepen. 

Ik ga het uitproberen en misschien verander ik helemaal niks :

[Wim -de roetsende]

Schijfremmen komen ook een stuk preciezer met afstellen, lopen sneller iets aan en kunnen vreselijk irritant piepen.

Ik heb liever velgremmen, dan schijfremmen vanwege bovenstaande uitspraak waar ik het 100% mee eens ben.

Op de Roeifiets, de Fujin en de CruzBike heb ik schrijfremmen   

Op de Fujin staan ze goed. 
Op de Roeifiets ben ik heel lang bezig geweest met het afstellen van de achterrem. Uiteindelijk helemaal eraf gehaald, rem dichtknijpen en weer op het frame schroeven. Daarna ging het goed.

[Niels van der Wal]

2 vanwege het rijden in de regen verwacht ik dat ik regelmatig nieuwe velgen nodig heb omdat er dan regelmatig zand tussen de velg en het remblokje komt.

Als je na iedere natte tocht een lampje over je velgen haalt, is er bijna geen slijtage.
Een lapje kan een oud vaatdoekje zijn; een stukje uit een oud laken of t-shirt etc. Dit lapje kan je ook even over je ketting halen, zodat slijtage door zand daar ook nauwelijks plaatsvind.

Kost weinig  tijd;  en het regent bijna nooit :-)

Houdt je fiets in top-conditie,

Niels, m5's, van der Wal

[Bacchus]

1 ik rij regelmatig in de regen, velgremmen remmen dan minder dan schijfremmen.

Het regent bijna nooit

2 vanwege het rijden in de regen verwacht ik dat ik regelmatig nieuwe velgen nodig heb omdat er dan regelmatig zand tussen de velg en het remblokje komt.

Ik weet niet hoe dat met moderne velgen zit maar de originele velgen van mijn 35 jaar oude Giant Expedition, die in mijn bezit al vijftien jaar vrijwel dagelijks door weer, wind en stad (dus veel remmen) gaat, zijn nu weliswaar dicht bij hun eind maar hebben het nog niet helemaal opgegeven. Ik gebruik wel vrij zachte blokken, (tweekleurige Koolstop) die ik in een jaar opstook.

[365cycle]

1 ik rij regelmatig in de regen, velgremmen remmen dan minder dan schijfremmen. 

Hangt sterk af van het remoppervlak op de velgen. Het probleem vroeger was dat we wrijving probeerden te maken tussen een remblok en het standaard materiaal waar de velgen van gemaakt worden.
In m'n vroegere M-Racer had ik voor een HED3 carbon wiel met velgremmen; die zijn dan afgewerkt met een speciale remrand.

Met dat ding kon ik mezelf op droog wegdek denk ik wel lanceren (eerst uitklikken, daarna bukken  ). In de regen blokkeerde ik zonder moeite het voorwiel, en dan niet door in één keer zo hard mogelijk te knijpen, maar een echte poging om zo snel mogelijk stil te staan (aanremmen, daarna doorremmen). Grip van de Schwalbe One Continental Grand Prix was echt de beperkende factor.

Een schijfrem zal het in heuvelachtig gebied misschien nog wel beter doen, maar op onze pannenkoek vind ik de voordelen niet opwegen tegen de nadelen.

PS: Die wielen zijn een aanrader. Stroomlijn is beter dan van de meeste spaakwielen, en hoewel er carbon spaakwielen zijn die sneller zijn wint een HED3 wel op stijl  

[melle z]

Ik heb me er 20 jaar geleden toen ik mijn Stinger kocht van laten overtuigen dat in schijfremmen nodig had. Ik heb er nooit problemen mee gehad (Magura Julie, ik gebruik Swissstop remblokjes), maar ik zou de volgende keer voor simpele mechanische velgremmen kiezen. De Stinger van mijn vriendin heeft dezelfde remmen, die moet ik om één of andere reden elk jaar ontluchten, wat nogal een gedoe is.

Wat die velgslijtage betreft, als je gespaakte wielen hebt is dat zo opgelost met een nieuwe velg, bij aero-wielen is het natuurlijk een ander verhaal. In dat kader, mocht er iemand een Aerospoke 451 wiel over hebben dan hou ik me aanbevolen, want die van mijn Baron is vanwege slijtage ooit vervangen door een gespaakt wiel.

[Bacchus]

ik zou de volgende keer voor simpele mechanische velgremmen kiezen. De Stinger van mijn vriendin heeft dezelfde [schijf]remmen, die moet ik om één of andere reden elk jaar ontluchten, wat nogal een gedoe is.

Dat heeft trouwens niet met de schijven te maken maar ermee dat ze hydraulisch bediend zijn en er daar een lekje in zit. Schijven met kabel hebben dat niet, hydraulische velgremmen kunnen het ook wel hebben.

[melle z]

Dat weet ik Bacchus, maar alsnog mijn dank voor de uitleg.   Ik heb in 20 jaar tijd het lek nooit kunnen vinden.

[Bob Hagendijk]

De M-racer, ik heb er tot nu toe een haat-liefde verhouding mee. Afgelopen zondag een kleine 30km mee gefietst. Het is heel anders fietsen. Voet ipv hand aan de grond, het kleine stuur waar ik mijn grote handen niet helemaal op kwijt kan, het grote voorwiel dat heel anders stuurt. Ik kwam er al snel achter dat de trappers te dichtbij stonden, met een beetje kracht zetten voelde ik de spieren in mijn bovenbenen en thuis wat kniepijn. Maar, wat is het makkelijk snelheid maken. De kleine spiegel die op de rem is gelijmd geeft zicht schuin achter me, maar ik zie auto's pas als ze me inhalen, ik zie ze niet aankomen.
Maandag maar direct mee naar het werk, heen en terug samen 32km. Trappers verder weg gezet, maar nu te ver, pijn aan de achterkant van de knie. Rustig aan trappen dus, niet teveel kracht zetten. Op de terugweg wat ophalen en dan is die kettingloop echt lastig. Door de kleine spiegel kon ik het verkeer achter me niet goed inschatten, daardoor twijfelen en daardoor te langzaam en te scherp afslaan naar links. Niet gevallen maar op de weg stilvallen staat wel knullig. Dat kleine stuur met mijn grote handen voelt dan nog extra ongemakkelijk.
Vanochtend opgestaan en ik voelde mijn knieën, dus even een rustdag genomen, morgen weer verder. Trappers weer bijgesteld dus hopen dat ik dan wat tempo kan maken. Foto's en specificaties volgen nog. Ohja, de velgremmen heb ik nog niet tot het uiterste geprobeerd, maar bij normaal gebruik werken ze tot nu toe prima.

[ZoefZoef]

Op zich niet raar. Elke keer als ik een andere fiets rijd, moet ik weer totaal wennen aan hoe deze rijd. Soms is er gelijk (weer) een klik, soms gaat het echt wat moeizamer en denk je ´waarom ben ik overgestapt' of ' wat rijd dit klote/traag/vreemd/vul in!'. Het is ook altijd weer een beetje zoeken naar de juiste instellingen.

Nu heb ik ook een M-racer gehad en dus gereden en als het stuurtje te smal is, kun je overwegen de shifters wat naar buiten te zetten. Ik deed het bij de verkoop van de M5 451 titanium voor een potentiele koper die het stuurtje ook te smal vond. Daarna zelf ook gereden ermee en wat een wereld van verschil was dat. Zou je adviseren om dat ook eens te proberen. Ik vond m er veel gemoedelijker mee manouvreren en ook kon ik opeens met losse handen rijden. Dat lukte met het stuutje op 'standje M5' echt niet .

[365cycle]

De M-racer, ik heb er tot nu toe een haat-liefde verhouding mee. Afgelopen zondag een kleine 30km mee gefietst. Het is heel anders fietsen. Voet ipv hand aan de grond, het kleine stuur waar ik mijn grote handen niet helemaal op kwijt kan, het grote voorwiel dat heel anders stuurt. Ik kwam er al snel achter dat de trappers te dichtbij stonden, met een beetje kracht zetten voelde ik de spieren in mijn bovenbenen en thuis wat kniepijn. Maar, wat is het makkelijk snelheid maken. De kleine spiegel die op de rem is gelijmd geeft zicht schuin achter me, maar ik zie auto's pas als ze me inhalen, ik zie ze niet aankomen.
Maandag maar direct mee naar het werk, heen en terug samen 32km. Trappers verder weg gezet, maar nu te ver, pijn aan de achterkant van de knie. Rustig aan trappen dus, niet teveel kracht zetten. Op de terugweg wat ophalen en dan is die kettingloop echt lastig. Door de kleine spiegel kon ik het verkeer achter me niet goed inschatten, daardoor twijfelen en daardoor te langzaam en te scherp afslaan naar links. Niet gevallen maar op de weg stilvallen staat wel knullig. Dat kleine stuur met mijn grote handen voelt dan nog extra ongemakkelijk.
Vanochtend opgestaan en ik voelde mijn knieën, dus even een rustdag genomen, morgen weer verder. Trappers weer bijgesteld dus hopen dat ik dan wat tempo kan maken. Foto's en specificaties volgen nog. Ohja, de velgremmen heb ik nog niet tot het uiterste geprobeerd, maar bij normaal gebruik werken ze tot nu toe prima.

Dit is wel een heel herkenbaar verhaal. De vlakkere houding zorgt er volgens mij voor dat de afstelling wat nauwkeuriger moet. Het is ineens millimeterwerk ipv centimeterwerk.
Daarnaast is de M-Racer inderdaad geen allemansvriend. Ik kon het er niet goed mee vinden op de dagelijkse kleine ritjes, het begon goed te gaan toen ik het "beu" was en gewoon ging rammen. Hard op de rechte stukken ("hee, bijna velomobieltempo, dit is leuk!"), de bocht in op tempo "ik hoop dat ik geen obstakels tegenkom" (en dan geen last meer van die ketting want je stuurt bijna niet), bij het stoplicht gewoon graaien naar de eerste de beste lantaarnpaal of lichtknop en lekker blijven liggen. Bijna stilstaand wel een keer omgepleurd, maar zo moest ik ermee rijden  

Wat betreft de spiegels: Heel herkenbaar. Denk dat dit bij uitstek een fiets is waarbij zo'n Garmin Varia tot z'n recht komt. Een helmspiegel is misschien ook wel een strak plan.

[Bacchus]

Daarnaast is de M-Racer inderdaad geen allemansvriend. Ik kon het er niet goed mee vinden op de dagelijkse kleine ritjes, het begon goed te gaan toen ik het "beu" was en gewoon ging rammen. Hard op de rechte stukken ("hee, bijna velomobieltempo, dit is leuk!"), de bocht in op tempo "ik hoop dat ik geen obstakels tegenkom" (en dan geen last meer van die ketting want je stuurt bijna niet),

Klopt wel. De M-racer is een heerlijke fiets als je hem de sporen kan geven maar voelt nukkig als het rustig aan moet. Voor mijn gevoel heeft hij dat nog sterker dan de CHR. Die voelt, ondanks de vergelijkbaar vlakke houding en ook de ketting langs het voorwiel toch wat gemoedelijker aan.

[Niels van der Wal]

Daarnaast is de M-Racer inderdaad geen allemansvriend. Ik kon het er niet goed mee vinden op de dagelijkse kleine ritjes, het begon goed te gaan toen ik het "beu" was en gewoon ging rammen. Hard op de rechte stukken ("hee, bijna velomobieltempo, dit is leuk!"), de bocht in op tempo "ik hoop dat ik geen obstakels tegenkom" (en dan geen last meer van die ketting want je stuurt bijna niet),

Klopt wel. De M-racer is een heerlijke fiets als je hem de sporen kan geven maar voelt nukkig als het rustig aan moet. Voor mijn gevoel heeft hij dat nog sterker dan de CHR. Die voelt, ondanks de vergelijkbaar vlakke houding en ook de ketting langs het voorwiel toch wat gemoedelijker aan.

De CHR ligt hoger, waardoor hij meer frontaal oppervlak heeft; bij een medium lig je voor vermindering van frontaal oppervlak tussen de wielen.

Door de hoogte is een CHR wel stabieler; een bezemsteel is makkelijker op je vinger te balanceren dan een potlood.
Dit onrustigere gevoel bij lage snelheid wordt uiteindelijk gecompenseerd omdat je door de lagere zit op de medium beter met je voeten bij de grond kan.
Het maakt een medium wel tot minder een stadsfiets; vaker is lage snelheid nodig in de stad.

Op langere stukken op hoge snelheid is de Medium(metaal) wel sneller dan de High (carbon); fietsend in een groep zal het benodigde vermogen ongeveer gelijk zijn, omdat de CHR racer lichter is dan de medium, en dus minder vermogen nodig heeft om te versnellen (in het wiel van de voorganger te blijven)

Niels, medium hight, van der Wal

[gideon]

Afgezien van de beperkte stuuruitslag vind ik het een heerlijke fiets (goed om te lezen dat er liggers zijn die de M-racer minder vinden, ik zoek nog een 2e M-racer voor weinig  )

[Bacchus]

Het maakt een medium wel tot minder een stadsfiets; vaker is lage snelheid nodig in de stad.

Afgezien van de beperkte stuuruitslag vind ik het een heerlijke fiets

Vooral die combinatie is onverwacht: dat juist op lage snelheid, ondanks dat de besturing gevoeliger wordt, de wendbaarheid zo beperkt is. Met de meeste voertuigen die ik ken vertraag je juist om wendbaarder te worden. De M-racer werkt eerder andersom. Dat is wennen voor de berijder en listig voor medeweggebruikers, die er niet op rekenen dat je een bocht soms traag nadert maar er vroeg hard in accelereert.

[365cycle]

Op langere stukken op hoge snelheid is de Medium(metaal) wel sneller dan de High (carbon); fietsend in een groep zal het benodigde vermogen ongeveer gelijk zijn, omdat de CHR racer lichter is dan de medium, en dus minder vermogen nodig heeft om te versnellen (in het wiel van de voorganger te blijven)

Dat geloof ik niet, en de ontwerper/constructeur met mij. De CHR is volgens Bram een fractie sneller dan de M-Racer, als ik het me goed herinner 48,3 km/h ipv 47,5 ofzo, voor 250 watt.
Een kleiner frontaal oppervlak betekent niet per definitie dat iets sneller is dan de grotere concurrent. Door de racekap met motorvizier op m’n Bülk te zetten heb ik het frontaal oppervlak bijvoorbeeld aanzienlijk vergroot, want zo’n bolle kop heb ik nou ook weer niet. De fiets wordt er toch aanzienlijk sneller van.
De M-Racer is kleiner dan de CHR maar ook duidelijk slechter gevormd.

[Frutsel]

Op langere stukken op hoge snelheid is de Medium(metaal) wel sneller dan de High (carbon); fietsend in een groep zal het benodigde vermogen ongeveer gelijk zijn, omdat de CHR racer lichter is dan de medium, en dus minder vermogen nodig heeft om te versnellen (in het wiel van de voorganger te blijven)

Dat geloof ik niet, en de ontwerper/constructeur met mij. De CHR is volgens Bram een fractie sneller dan de M-Racer, als ik het me goed herinner 48,3 km/h ipv 47,5 ofzo, voor 250 watt.
Een kleiner frontaal oppervlak betekent niet per definitie dat iets sneller is dan de grotere concurrent. Door de racekap met motorvizier op m’n Bülk te zetten heb ik het frontaal oppervlak bijvoorbeeld aanzienlijk vergroot, want zo’n bolle kop heb ik nou ook weer niet. De fiets wordt er toch aanzienlijk sneller van.
De M-Racer is kleiner dan de CHR maar ook duidelijk slechter gevormd.

Misschien moet je niet met je mond open fietsen, dan is de stroomlijn beter

[Niels van der Wal]

Op langere stukken op hoge snelheid is de Medium(metaal) wel sneller dan de High (carbon); fietsend in een groep zal het benodigde vermogen ongeveer gelijk zijn, omdat de CHR racer lichter is dan de medium, en dus minder vermogen nodig heeft om te versnellen (in het wiel van de voorganger te blijven)

Dat geloof ik niet, en de ontwerper/constructeur met mij. De CHR is volgens Bram een fractie sneller dan de M-Racer, als ik het me goed herinner 48,3 km/h ipv 47,5 ofzo, voor 250 watt.
Een kleiner frontaal oppervlak betekent niet per definitie dat iets sneller is dan de grotere concurrent. Door de racekap met motorvizier op m’n Bülk te zetten heb ik het frontaal oppervlak bijvoorbeeld aanzienlijk vergroot, want zo’n bolle kop heb ik nou ook weer niet. De fiets wordt er toch aanzienlijk sneller van.
De M-Racer is kleiner dan de CHR maar ook duidelijk slechter gevormd.

Klopt wat je zegt. De carbon high racer is aerodynamischer uitgevoerd dat de metalen medium.
Wel degelijk is tussen de wielen liggen aerodynamischer dan er boven liggen (bij gelijke wielgroten)

Ik heb geracet met het carbon prototype van de medium; die was aerodynamisch uitgevoerd en hierdoor erg snel.

Niels, CMR, van der Wal

[365cycle]

Misschien moet je niet met je mond open fietsen, dan is de stroomlijn beter

 Pam, je haar danst! 

Klopt wat je zegt. De carbon high racer is aerodynamischer uitgevoerd dat de metalen medium.
Wel degelijk is tussen de wielen liggen aerodynamischer dan er boven liggen (bij gelijke wielgroten)

Oh daar ging ik ook niet over in discussie hoor. Alleen is het ontwerp van de CHR - met inachtneming van het feit dat het doel "hoge racer" was - wel beter dan dat van de stalen M-Racer. De vormvrijheid die je met koolstofvezel hebt zal daarbij een belangrijke rol spelen. De kans dat je niet tussen de wielen gestroomlijnder bent dan er wel tussen is beperkt, maar daarmee is het nog niet onmogelijk.

Op langere stukken op hoge snelheid is de Medium(metaal) wel sneller dan de High (carbon)

Ik heb geracet met het carbon prototype van de medium; die was aerodynamisch uitgevoerd en hierdoor erg snel.

Maar je spreekt jezelf hier wel tegen. In het vorige bericht zei je nl. dat de stalen M-Racer sneller is dan de CHR, en daar "ging ik dus op af". 

Gezien je erg dicht bij het vuur lijkt te zitten: Is de stroomlijn van de carbon low racer dan eigenlijk ook beter dan die van de M-Racer? Waarom is die op het circuit dan toch trager dan de anderen?

[Niels van der Wal]

Gezien je erg dicht bij het vuur lijkt te zitten: Is de stroomlijn van de carbon low racer dan eigenlijk ook beter dan die van de M-Racer? Waarom is die op het circuit dan toch trager dan de anderen?
[/quote]

Omdat de low een klein voorwiel heeft.

Ik ben weinig thuis in Aerodynamica, maar ik dacht dat je meer luchtweerstand had als je dicht bij de weg zat. Bij een hogere zit kan de lucht vrij onderlangs stromen.

Dat ik bezig was met de ontwikkeling van de medium is 14 jaar terug. En dan vnl als testrijder om bedachte zaken in de praktijk uit te proberen.

Nog een leuke analyse: size does matter bij ligfietsen. Een high is sneller omdat er lange mensen op passen. Een low heeft een maximum lengte. Een groter heftboom in je benen door een grotere lengte geeft procentueel meer vermogen dan het kost aan extra luchtweerstand.
Dit is waarschijnlijk zo bij open ligfietsen. Ik dacht dat bij Battle Mountain het wereldrecord ( in een volledige stroomlijn) nu gezet is door iemand die relatief klein was. Ik heb er nog geen analyse over gelezen, maar ik vermoed dat loslating meer weerstand geeft dan gedacht.

Niels, de grootste niet, van der Wal

[365cycle]

Gezien je erg dicht bij het vuur lijkt te zitten: Is de stroomlijn van de carbon low racer dan eigenlijk ook beter dan die van de M-Racer? Waarom is die op het circuit dan toch trager dan de anderen?

Omdat de low een klein voorwiel heeft.

Is dat aerodynamisch dan slechter? De rolweerstand speelt al niet zo'n grote rol meer als je er 250W vermogen doorheen trapt.

Ik ben weinig thuis in Aerodynamica, maar ik dacht dat je meer luchtweerstand had als je dicht bij de weg zat. Bij een hogere zit kan de lucht vrij onderlangs stromen.

Ah, dat zou het kunnen zijn. Zal dan wel gelden voor een open fiets gok ik? Een auto of velomobiel wordt juist efficiënter als je 'm dichter bij de grond brengt. Zolang de bodem maar zo ongeveer vlak is, en in ieder geval niet hol.

Dat ik bezig was met de ontwikkeling van de medium is 14 jaar terug. En dan vnl als testrijder om bedachte zaken in de praktijk uit te proberen.

Nog een leuke analyse: size does matter bij ligfietsen. Een high is sneller omdat er lange mensen op passen. Een low heeft een maximum lengte. Een groter heftboom in je benen door een grotere lengte geeft procentueel meer vermogen dan het kost aan extra luchtweerstand.

Vraag me wel af wat de maximumlengte van een lowracer dan is. Ik kon er met mijn 1.94m echt prima op fietsen (heb 'm 2x gehad, CrMo). 
Bij velomobielen is lengte denk ik ook in je voordeel, in ieder geval in de sprint. Vermoed dat een sterke sprinter die klein genoeg is om in een Snoek te passen het voordeel van de stroomlijn er t.o.v. mij in de Bülk niet uit gaat halen.

Dit is waarschijnlijk zo bij open ligfietsen. Ik dacht dat bij Battle Mountain het wereldrecord ( in een volledige stroomlijn) nu gezet is door iemand die relatief klein was. Ik heb er nog geen analyse over gelezen, maar ik vermoed dat loslating meer weerstand geeft dan gedacht.

Loslating? Wat bedoel je daar precies mee?