Paard!!! Hoe reageert ie vandaag?

[Fietsbennie]

Dat vind ik ook mooiste vrijliggende fietspaden, liefst nog langs het water.

[Tom Fekkes]

Ik kom regelmatig paarden aan de teugel tegen. Ik stop altijd en het gaat altijd goed dan. Verder beloof ik het paard niet op hem te gaan zitten!! Gehinnik valt mij dan ten deel en alles is goed.

[365cycle]

Rustig! En dat terwijl het ruim was en wij nu dus eens niet gestopt zijn (als je langs een provinciale weg gaat hobbelen verwacht ik wel een verkeersmak dier...)

[datakneder]

Ik kwam net een paard aan de lijn tegen. Na gestopt te zijn vroeg ik of ik moest uitstappen, maar zij wou de uitdaging wel aangaan en langs mij lopen. Toen het paard op 5 meter was vroeg ik haar of ik toch mocht uitstappen, want mijn hoofd bevind zich niet echt op een fijne hoogte. En naar mijn inschatting zag het paard zelf minder de leuke uitdaging. Ze loste het op door 30 meter terug te lopen en daar even op een erf te wachten tot ik voorbij was. Zo kom je er samen wel uit.

[datakneder]

Nou, vandaag een niet zo fijne ervaring met een paard.

Ik ben op de terugweg van 17k5 en kom uit een bocht ergens in de buurt van Laag-Soeren en daar staat op 80m een paard. Ik vol in de remmen en zag dat het paard niet op zijn gemak was. Op het paard zat een jonge ruiter en ernaast iemand aan de teugel. Als ze langzaam mijn kant opkomen roep ik of ze het prettig zouden vinden als ik uitstap, omdat ik weet dat een paard nogal heftig kan reageren. De vrouw naast het paard zei dat dat niet hoefde.

Hoe dichter ze kwamen hoe onrustiger het paar werd. Tot het punt dat ze naast me waren en het paard dacht, je kunt me wat, maar dat rare ding laat ik niet uit mijn beide ogen verdwijnen en ze draait daarbij zo dat ze steeds met haar hoofd naar mij staat. Dat gaat niet zonder slag of stoot en de dame naast het paard heeft haar handen vol, terwijl ze geruststellend tegen het paard praat. Op het moment dat ze zo'n 5 meter achter mij zijn loopt het helemaal uit de hand.

Het paard begint eerst rustig te bokken, om daarna echt volledig door het lint te gaan met bokken. Het meisje op het paard gilt het eerst nog uit van angst, wat dan overgaat in krijsen. Als het paard weer enigzins onder controle is, let wel enigzins, blijft het meisje op het paard krijsen, in dit geval van de pijn. Haar gezicht zit onder het bloed alsof ze een aantal tanden is verloren. Het kan ook zijn dat ze vol in haar tong gebeten heeft. Tot overmaat van ramp is ze zo in de stress dat ze gaat hyperventileren. Omdat ik nog steeds in mijn velomobiel zit kan ik niet helpen. Ik verwacht dat als ik zou proberen er uit tew klimmen het paard nogmaals oncontroleerbaar wordt.

Uiteindelijke geeft de begeleidster aan dat ik verder moet fietsen. Dat heb ik gedaan, maar de rest van de rit had ik wel een enorme knoop in mijn maag.

[Wim -de roetsende]

Nou, vandaag een niet zo fijne ervaring met een paard.

Dit is inderdaad geen fijne ervaring.

Ik vermoed dat het meisje een bloedneus heeft gekregen. Een paard dat gaat bokken gooit ook z'n hoofd omhoog en dan wordt de berijder meestal door de hals van het paard of heel soms zelfs door de achterkant van het hoofd geraakt. Daardoor ontstaat een bloedneus en dan zit direct het hele gezicht onder het bloed. Meestal lijkt het erger dan het is.

De begeleidster is verantwoordelijk voor dit drama. Ze had zo'n jonge ruiter moeten laten afstappen.

[Arend-Jan]

Ik had er gisteren twee, nog geen 100m na elkaar.

Of eigenlijk... Het begon op zeker een halve km uit elkaar. Maar die eerste sloeg op hol, en ging in galop door de berm bij mij vandaan. Het meisje dat erop zat (en mij ruim tevoren gezien had) had niets meer in te brengen, maar kon gelukkig goed genoeg paardrijden om er niet af te vallen. Na een paar honderd meter gingen ze linksaf een weiland in.

Daarna een iets oudere dame die me vanaf dat paard toeriep dat ik gewoon door kon rijden. En dat paard leek inderdaad wel Jamaïcaans zo rustig was en bleef die

Kortom, YMMV

[datakneder]

De begeleidster is verantwoordelijk voor dit drama. Ze had zo'n jonge ruiter moeten laten afstappen.

Helemaal mee eens. Maar dat neemt het nare gevoel bij mij niet weg. Ik heb zojuist wel mijn gegevens achtergelaten bij de politie Eerbeek.

Door dit voorval zal ik waarschijnlijk wat pro-actiever zijn als ik zelf de situatie als gevaarlijk inschat en dus zowiezo uitstappen. Ik had in dit geval blijkbaar te veel vertrouwen in de begeleidster.

[Bart Verbeek]

Ook het beste paard laat weleens een vijg vallen.

[Frutsel]

Als mensen hun paard niet onder controle hebben is dat niet jouw schuld/probleem. (Tenzij het paard je VM molt, dan is het wel een probleem natuurlijk).
Dat betekent niet dat je volle bak langs moet scheuren, maar als je normale voorzorgsregels treft het het gaat mis, dan jammer dan. Lesson learned voor de ruiter.

[Jeroen S]

Het is best vervelend, zonder jou aanwezigheid was het mogelijk anders gelopen. Maar goed de begeleidster had ook en andere keuze kunnen maken. Even ergens een wei in, weer terug. Het blijft erg lastig in te schatten, of het goed of fout gaat.

Ik let op de kop en oren van een paard. Gaat de kop omhoog, de oorschelpen naar voren gedraaid, zijn dat tekenen van onrust. Ook aan de manier van lopen kun je soms al zien dat er onrust is.

Bij mijn laatste bijzondere ontmoeting die ik had zag ik heel ver weg een paard, die was ineens weg. Vervolgens had ze met het paard ergens een wei gevonden, die ze was in gelopen. Een meter of 20 van de rand was ze gaan staan, op het paard, met het hoofd van het paard in mijn richting. Die kon in alle richtingen wegrennen zonder gevaar, kon mij zien, maar ik kwam niet dichter dan een meter of 30.

Rustig praten tegen het paard wil ook nog wel eens helpen, maar als ie ver weg is of over de rode dan werkt dat niet meer. Ook met de ruiter of begeleider kletsen wil nog wel eens helpen. Als je uitstapt kan het paard je als mens herkennen. Maar die vreemde kliko kent ie niet, da's een mogelijk gevaar.

Een goede vriendin van mijn dochter heeft 3 ezels. Daarvan is er 1 bang voor putdeksels. Gaat ze niet overheen. Soms zijn dieren echt lastig te voorspellen, soms doet het baasje ook net niet het juiste.

[Wim -de roetsende]

Een goede vriendin van mijn dochter heeft 3 ezels. Daarvan is er 1 bang voor putdeksels. Gaat ze niet overheen. 

Ezels zijn op geen enkele manier met paarden te vergelijken. 

Ik heb in mijn 40-jarige paardrij-bestaan in totaal 10 verschillende paarden gehad en nog een stel pony's. Ik heb ook nog eens op tientallen andere paarden en pony's gereden.

Ik heb ook 1 ezel gehad. Die had in z'n eentje meer persoonlijkheid dan al die paarden bij elkaar. Echte paardenliefhebbers zullen niet blij zijn met deze uitspraak.

Bovenstaande ezel is misschien een keer op een losse putdeksel gestapt en die heeft daarna waarschijnlijk de beslissing genomen dat dit niet voor herhaling vatbaar was.

Een ezel is namelijk ongelooflijk slim, handig en vindingrijk. Als je een ezel in de ogen kijkt, dan heb je de komende 10 jaar geen mindfulness training o.i.d. meer nodig. Ga je ze daarbij ook nog aaien, dan ben je verkocht en misschien zelfs verslaafd. 

Het aaien van een ezel zorgt voor zo ontzettend veel gevoel, emoties en geluk. probeer het maar eens. Maak wel eerst op een nette manier kennis. Dat doe je door met je gezicht vlak bij het hoofd/de neus van de ezel uit te ademen. Dat zal de ezel vervolgens ook doen. Zo maak je op de juiste manier kennis met een paard-/ezelachtige. 

Probeer het maar eens, ervaar en voel 

[ZoefZoef]

Ik herken me wel in die eerste omschrijving van de ezel
Alleen dat in de ogen kijken en dan 10 jaar geen mindfullness meer nodig hebben lijkt me niet van toepassing.

[Wim -de roetsende]

Ik herken me wel in die eerste omschrijving van de ezel
Alleen dat in de ogen kijken en dan 10 jaar geen mindfullness meer nodig hebben lijkt me niet van toepassing.

Ik hoopte wel dat men de overdrijving, die ik lichtelijk toepaste , zou opmerken.

[365cycle]

Als mensen hun paard niet onder controle hebben is dat niet jouw schuld

Dit. Veel paardenmensen geven alles en iedereen de schuld van de gevaren, behalve zichzelf. En ja, het is niet nodig om in de auto met 60 een paard voorbij te rijden of te gaan toeteren, maar het is ook echt niet nodig om met een ongesocialiseerd paard de openbare weg op te gaan. Die dieren kunnen net zoveel schade aanrichten als een compacte auto.

Laatste frustratie van dit moment is de hoeveelheid paardenstront op voet- en fietspaden; ik snap dat je het niet helemaal in de hand hebt als je erop zit, maar niet volledig schijt hebben aan voetgangers en fietsers zou paardenmensen echt zó sieren.

[Lopopodium]

Grappig, het verschil in ergernissen. Van achtergelaten excrement op het pad heb ik eigenlijk nooit last van. Ik slinger er wel omheen. En als het uitgedroogd en verspreid is ga ik er gewoon doorheen.

Ik ben wel een type dat zich snel kan ergeren aan mensen (dat is niet handig in het openbaar vervoer en soms op de fiets...). Maar van dieren kan ik vrijwel alles hebben. Meerennende honden zijn ook prima, en ook die ene vlieg die elk jaar wel eens naar binnen vliegt en niet meer uitgespuugd kan worden heeft vooral zichzelf ermee. En bij paarden houd ik altijd mijn benen stil, en soms ga ik gewoon helemaal stilstaan om rustig te wachten tot deze voorbij gehobbeld is. Alleen dat klotehondje dat mij ooit eens bij een wandeling in de nacht besloop en ineens vlak achter mij begon met keihard blaffen, had bijna een rotschop gekregen...

[Willeke_IGKT]

Van achtergelaten excrement op het pad heb ik eigenlijk nooit last van. Ik slinger er wel omheen. En als het uitgedroogd en verspreid is ga ik er gewoon doorheen

Het maakt ook uit hoe vaak je het op je routes tegenkomt.
Op mijn woon-werk route is het soms dagelijks vers en daarna zeker met regen nog lang een ergernis op een smal pad met vaak tegenliggers. In dat stukje fietspad ligt een tunneltje onder een wat drukkere weg door waardoor men het gewoon vindt om er met een paard ook maar door te gaan, paard op fiets/bromfiets pad is toch alleen met ruiters toegestaan bordje OK?
Vrijwel al mijn langere routes vanuit huis en werk lopen langs maneges, meervoud, met vaak jongedames die met paarden op de weg zijn. Achtergelaten sporen zijn regel, geen uitzondering.

Bij fietsen in andere delen van ons land zie ik het minder, wel wat paarden maar sporen op de fietspaden en wegen zijn veel zeldzamer. Dan is het ook veel makkelijker om je er niet aan te ergeren.
Ook zie ik daar veel minder vaak onervaren jongedames met onervaren paarden op smalle weggetjes en fietspaden. Maar zelfs vanuit Lelystad naar Dronten had ik de laatste keer een paard dat duidelijk niet blij met mijn was, en zich slecht door de ruiter liet sturen naar mij toe en daarna van de weg af, op ruime afstand terwijl ik stil stond en iets verder een groepje van 5 waarbij er een niet erg blij was, net naast het fietspad.

Honden kan ik meestal goed hebben maar andersom is het soms minder, er zijn veel honden bang van VMs, soms tot aggressief worden toe.

[365cycle]

Naast bovenstaande is er nog de wet dat je binnen 10 kilometer nadat je door verse poep gereden bent een lekke band krijgt. Is mij al een paar keer gelukt 

[LigfietsWilsum]

Da's ook logisch, dan plakken de splinters goed!