Paarden en ligfietsen-ligfietsers

[Margaret]

Hallo allemaal,


Wij mennen met ons paard en moeten om in het bos te komen een klein stukje over een fietspad langs een hele drukke N weg waar ook nog eens ontzettend hard wordt gereden door de auto's-motoren.
Dit fietspad wordt door veel mensen gebruikt, wandelaars al dan niet met hond, fietsers/wielrenners/mountainbikers, brommers, scooters en zo nu en dan komt er een ligfietser voorbij. Soms maar 1, soms meerdere bij elkaar.
Voor paarden zijn ligfietsers hele vreemde dingen, het is laag, lang, soms heel fel gekleurd met een wapperende vlag er aan plus dat het ook nog (snel) beweegt. Voor paarden is dit alles bij elkaar een vreemde combinatie. Al helemaal als ze ons van achteren passeren. Dan kunnen ze zich compleet rot schrikken. Wat soms helaas vervelende situaties tot gevolg kan hebben.
Onlangs kwam ik tijdens het mennen op het fietspad bij ons een groep tegen van 4 ligfietsers en 1 op een normale fiets. Ons paard vond het spannend maar bleef door stappen zonder raar te doen, dit kwam mede doordat de ligfietsers er even de tijd voor namen en zijn gestopt, helemaal super natuurlijk, wij hebben ze daar ook voor bedankt.
Graag wil ik de tip meegeven aan alle ligfietsers om te praten tegen de ruiter en of paard. Het paard zal hierdoor meer vertrouwen krijgen en het zal daardoor tot minder vervelende situaties komen. Benader je een paard van achteren geef aan dat je er aan komt, de ruiter/menner kan zich er dan op voorbereiden en het paard er ook op attenderen dat er wat aan komt en dat voorkomt ook weer vervelende situaties. Het maakt niet uit wat je zegt, als het maar duidelijk is dat je er aan komt, dat je niet eng bent.
Een nette ruiter/menner zal je bedanken! Plus dat deze goede ervaring voor het paard er bij aan toe zal dragen dat het steeds makkelijker wordt om elkaar te passeren in soms smalle situaties.
Ik hoop dat zo iedereen prettig buiten kan genieten van de sport of hobby die hij/zij beoefent en dat we allemaal weer heel thuis komen zonder vervelende ervaringen.

Groeten Margaret

[Lopopodium]

Ik rijd altijd vrij rustig langs paarden. Meestal bel ik ook altijd even om de berijder van het paard te laten weten dat er iemand komt, om eventueel berekend te zijn op een omstuimige paard.

Komt een paard mijn kant op gelopen met weinig speelruimte om er ruim langs te gaan, dan ga ik er langzaam voorbij, en houd ik eigenlijk de benen stil om niet met de bewegende benen aandacht te trekken. Heb het idee dat die bewegende benen een grote oorzaak zijn van angstwekkende gedachten bij een paard. Zie ik dat een paard onrustig wordt, dan stop ik meestal in z'n geheel op redelijk ruime afstand zodat het paard in de eigen tempo langs kan lopen.

Gaat prima. Kan me maar heugen in tien jaar dat er slechts eenmaal een paard recht voor mijn neus bijna begon te steigeren.

Denk dat de meeste ligfietsers wel vrij snel merken dat paarden extra angstig worden, en honden juist extra enthousiast van ligfietsen (in tegenstelling tot conventionele fietsen). Honden hebben vaak de neiging om met je mee te gaan rennen. Vind ik zelf altijd wel hilarisch (uitgezonderd die ene keer dat een hond het een goed idee vond om net voor mijn neus mijn pad te willen kruizen).

[Frank]

Als een paard mij tegemoet komt, ga ik altijd stil staan. Zover mogelijk naar rechts als ik kan en voeten op de grond. Wat mijn ervaring is, is dat bij rechtop zitten paarden vaak rustiger blijven dan als ik in m'n zitje lig.

[Johan.]

Ik houd vrijwel altijd rekening met ruiters door snelheid te minderen, ruimte te maken of te stoppen (dit laatste uiteraard alleen bij tegemoetkomend verkeer, anders heeft het weinig zin). Wel vind ik er een groot verschil tussen bereden paarden en ingespannen paarden. Die laatsten geven over het algemeen geen krimp, terwijl bereden paarden inderdaad behoorlijk gespannen kunnen worden.

Maar ook onder ruiters en hun begeleiders zou het goed zijn als er besef is wat voor uitwerking een ligfiets op een paard kan hebben. Ik reed een jaar of 2 geleden een groep ruiters (denk een stuk of 20-30) achterop. Ik minderde vaart en vroeg aan de achterste begeleider waar ze heen gingen, opdat ik kon bepalen of ik er rustig achter zou blijven tot onze wegen splitsten of dat ik om zou draaien en een andere weg zou nemen (dat kon toevallig op dat moment, was voor mij geen probleem). De begeleider antwoordde dat ik er prima langs kon, was geen enkel probleem. Ik vroeg nog 'weet je het zeker'. 'ja hoor' was het antwoord. Dus ik er rustig langs en het ging goed, tot ik bij de voorste 2 was. En jawel die gingen steigeren. Op dat moment was mijn inschatting dat ik er dan maar het best zo snel mogelijk langs kon, want had geen zin om op een halve meter hoogte tussen een groep op hol slaande paarden te zitten. Gelukkig liep het allemaal goed af.
Maar bij deze een tip terug voor de paardenwereld: als je met je dier de openbare weg op gaat, wees er dan erg goed van bewust dat paarden erg zenuwachtig kunnen worden van afwijkende dingen als ligfietsen. Zorg er ook voor dat begeleiders goed op de hoogte zijn. Vooral dat laatste heb ik wel eens mijn twijfels over.

[Margaret]

Wat leuk zo snel al reacties en vooral positief!
Bij een groep ruiters is het zeker de gewoonte dat de achterste naar voren toe aan geeft dat er verkeer van achteren komt en wat voor verkeer dat is.
Paarden zijn gewoontedieren en bovenal kuddedieren.
Ik men al heel wat jaren, heb voor mij nu net een nieuw paard en dat is altijd aftasten wat kennen ze en wat niet. Ook per paard zal de reactie verschillen, de een zal kunnen verstijven en stokstijf met 4 benen aan de grond genageld staan, de volgende kan inderdaad gaan steigeren of erger nog ze kunnen er vandoor gaan gepaard met veel bokkesprongen.
Over het algemeen zal een paard die in aangespannen wordt gereden koeler zijn en braver, dat moet ook wel want deze paarden worden veelal op stem gereden. Maar ook deze paarden moet alles leren. Ga er dus niet klakkeloos van uit dat een aangespannen paard braaf zal zijn. Lichaamstaal zal veel duidelijk maken.

[Lopopodium]

Lichaamstaal zal veel duidelijk maken.

Wat zijn de tekens? Een paard dat ineens zijwaarts lijkt te willen bewegen is er eentje. Maar stand van oren of gezwieper van staart, zitten daar aanwijzingen in?

[Margaret]

Klopt, zijwaarts is er 1, zwaaien met de staart kan ook of deze heel hoog gaan dragen, oren die zenuwachtig alle kanten op gaan draaien, ogen die groot worden, neusgaten kunnen groter worden, ze kunnen gaan drentelen op de plek, het lijkt erop alsof ze door de achterhand gaan zakken alsof ze willen gaan zitten. Paarden kunnen ook heel goed de hals opkroppen. Dan trekken ze het hoofd richting de borst en pompen ze de hals op daardoor lijkt deze groter te worden. Sommige paarden kunnen een snuivend/snurkend geluid laten horen. Sommige paarden kunnen van angst ook hele kleine balletjes nattere mest laten vallen, dat is een duidelijk teken van stress.
Voor elk paard is de uiting van spanning natuurlijk wel anders. Sommige paarden laten meerdere signalen zien sommige maar 1.
Wij hebben 2 paarden, onze bonte ruin zal beginnen te snuiven, gooit de hals er op, begint op de plek te dansen en dat is het. Onze fries is veel koeler, hij kijkt en heft het hoofd wat op maar dat is alles.

[Frank]

Klopt, zijwaarts is er 1, zwaaien met de staart kan ook of deze heel hoog gaan dragen, oren die zenuwachtig alle kanten op gaan draaien, ogen die groot worden, neusgaten kunnen groter worden, ze kunnen gaan drentelen op de plek, het lijkt erop alsof ze door de achterhand gaan zakken alsof ze willen gaan zitten. Paarden kunnen ook heel goed de hals opkroppen. Dan trekken ze het hoofd richting de borst en pompen ze de hals op daardoor lijkt deze groter te worden. Sommige paarden kunnen een snuivend/snurkend geluid laten horen. Sommige paarden kunnen van angst ook hele kleine balletjes nattere mest laten vallen, dat is een duidelijk teken van stress.
Voor elk paard is de uiting van spanning natuurlijk wel anders. Sommige paarden laten meerdere signalen zien sommige maar 1.
Wij hebben 2 paarden, onze bonte ruin zal beginnen te snuiven, gooit de hals er op, begint op de plek te dansen en dat is het. Onze fries is veel koeler, hij kijkt en heft het hoofd wat op maar dat is alles.

Duidelijke uitleg Margaret!
Met deze informatie zal het voor de lezers in ieder geval weer wat beter in te schatten zijn.
Hier op het dorp zijn bij mooi weer aardig wat ruiters actief, dus ik kom regelmatig paarden tegen onderweg.

En, even een minpuntje helaas, ook vaak bewijs dat er ruiters voorbij gekomen zijn op het fiets- of wandelpad.
Daarom heb ik geleerd om de populaire ruiter routes zoveel mogelijk te mijden.

[Roepers]

Ik heb 1 keer meegemaakt dat mijn route langs een manege liep (bij Gasselte) en mij een paard en ruiter tegemoet kwamen. Het paard draaide om en begon voor mij uit te hollen. Toen ben ik gestopt en kreeg de ruiter het paard weer onder controle en kon mij passeren. Ik ben daarna wel voorzichtig geworden met paarden. Ik ga altijd langzamer fietsen en kies echt de andere kant van de weg en houd de paarden in de gaten. Soms spreek ik even de ruiter aan. De laatste jaren heb ik eigenlijk geen problemen meer gehad bij het passeren van paarden. Het verliep soepeltjes. Dat maakt mij ook weer nochalanter. Jouw waarschuwing  en tips zal ik  ter harte nemen.

[Wim -de roetsende]

Goede tips Margaret.

Ik ben nu 17 jaar ligfietser en ondertussen een tijdje een ex-ruiter.
Ik heb ruim 30 jaar paardgereden en weet dus ook dat jouw uitleg en tips prima zijn.

Wel wil ik toevoegen dat er ook ruiters en amazones op pad gaan met een paard, terwijl ze daar eigenlijk niet echt goed toe in staat zijn. Ze beheersen zo gezegd 'het voertuig' niet echt op een juiste wijze.
Ik zie onderweg op of in mijn ligfiets vaak een rustig paard met een gespannen ruiter, daardoor raakt het paard er ook van overtuigd dat er toch wel eens iets heel bijzonders aan de hand zou kunnen zijn. Met soms erg vervelende gevolgen.

Ruiters die hun paard niet goed onder controle hebben, moeten zich echter goed realiseren dat ze met een vluchtdier op stap zijn.

[Margaret]

Klopt, wens van de gedachte zou mijn hoefsmid zeggen. Dat soort ruiters brengt de spanning over op het paard waardoor het juist fout gaat, dat is erg jammer.
Waar ik mij ook bij andere ruiters en menners aan stoor is het gebrek aan sociale regels. Even vaart minderen, bedanken als een ander rekening met je houdt, dat soort dingen.
In elke tact van sport hebt je nu eenmaal mensen erbij zitten die het verprutsen voor de anderen.

[PietV*]

In de gemeente waar ik woon zijn er ruiterpaden en brede bermen in overvloed. Naast mijn huis ruim 50 km2 bos. Ook voor het aangespannen paard. Zelden wordt gebruik gemaakt van de rijbaan. Maar ruiters op fietspaden zie je niet, omdat dat verboden is. Elders in Nederland kom je vaak ruiters tegen op fietspaden.

Ik ben met paarden opgegroeid en heb nog nooit problemen ondervonden. Als ruiter noch aangespannen.

[Niels van der Wal]

Een jaar of 5 geleden is er uitgebreid door ligfietsers/velomobiellisten geschreven op het paardenforum: bokt. (zoekterm velomobielen geloof ik.)
Dit heeft goed geholpen, ik toeter als ik van achteren aan kom fietsen en meestal kijkt de ruiter dan om. Aan de reactie kan je meestal aflezen of je rustig door kan fietsen of even moet wachten tot het paard ver genoeg van het fietspad is. Dit werkt voor beide erg prettig.
Het werkt alleen niet altijd goed. Een half jaar geleden toeterde ik voor een jonge ruiter die met het paard aan de hand tegemoet kwam. Deze reageerde niet, maar het paard schrok toen hij mij zag, steigerde, sleurde de ruiter van de dijk af en galoppeerde naar huis.
En enkele maanden geleden reageerde een koetsier niet op mijn toeteren. Ik passeerde langzaam, maar toen het paard mij zag gaf ze een harde trap naar achteren, tegen mijn velomobiel. De schade was verzekeringswerk.

Oftewel aan ligfietsers: houd er rekening mee dat paarden dieren en zorg voor een prettige tocht voor beiden. Van schade wordt niemand blij. En aan ruiters: zorg dat je in duidelijke gebaren of met duidelijk gedrag communiceert met een ligfietser. De meeste (niet allemaal) houden rekening met paarden.

Niels, quest, van der Wal

[Margaret]

In alle takken van sport en hobby zijn er altijd mensen bij die zich niet aan de ongeschreven regels houden. Dit vind ik persoonlijk erg jammer, door elkaar wat ruimte en soms ook tijd te gunnen kan je veel bereiken.
Mensen kan je mee overleggen en dingen duidelijk maken, een dier is een ander iets.
Bij paarden is het wel zo dat een goede ervaring zeker mee telt in een reactie bij een volgende keer. Eenmaal een slechte ervaring is lastig om te buigen naar iets positiefs.

[emgaron]

Interessante discussie, zeker omdat ik op mijn nieuw traject naar werk (bedrijf is een stukje verderop verhuisd) meer paarden tegenkom dan op de oude route. Tot nu toe ging het altijd goed en ik nader ook altijd rustig (vooral met de velomobil). Echter heb ik inmiddels ook twee keer ruiters meegemaakt die hun mobieltje belangrijker vonden dan hun omgeving en wat er op de weg gebeurd - op dit soort momenten voel ik me er niet echt prettig bij... ...gelukkig zijn het uitzonderingen.

[Margaret]

Hallo allemaal, vandaag wat meegemaakt met een groep paarden en mountainbikers, iets wat ik toch ook met jullie wil delen.
Het seizoen van de dazen (hele nare steekvliegen voor mens en dier) is helaas weer aangebroken.
Vlakbij een oversteek, strak langs de weg stond een hele groep ruiters te pauzeren, een aantal paarden was erg geïrriteerd door de aanwezige dazen, ondanks de spray op de paarden steken deze nare beesten toch. Op het moment dat er een groep fietsers voorbij kwam was één van de paarden de dazen dusdanig zat dat deze begon te slaan naar achteren, het ging rakelings langs één van de fietsers op, de fietser zat echter wel in de reikwijdte van de uithaal van de schop. Was deze raak geweest had de fietser wel een aardige blessure opgelopen.
Kijk nu dus extra uit in de zomerperiode, er zijn paarden die totaal uit het niets in paniek kunnen raken door de dazen en aan de kletter gaan of in het wilde weg beginnen te slaan met de achterbenen. De steek is erg pijnlijk en geeft nare zwellingen achteraf (ook bij ons mensen).
Haal de paarden ruim in als dat mogelijk is, in de bebouwde kom zal je niet zo snel dazen tegen komen maar eenmaal buiten bij de landerijen begint het gedoe al met die nare dazen. In gebieden met naaldbomen zie je ze niet amper tot niet maar bij loofbomen e.d. des te meer.