Het niet ligfietsende deel van de bevolking is de mening toegaan dat ligfietsen moeilijk is. Net zoiets als een eenwieler. Dat is niet waar. Maar als iemand googelt en op deze pagina terechtkomt dan  leest hij dat fietsen met onderstuur moeilijk is. Dat staat er niet, maar hij leest het wel zo en die mening wordt geventileerd door een ligfietser. Het is niet waar. Ligfietsen op een fiets met onderstuur valt reuze mee. Het is supercomfortabel. Toen ik voor het eerst op een ligfiets zat (toevallig met onderstuur) fietste ik veel sneller weg dan ik had verwacht en het comfort vond ik overweldigend. Lekker achterover, de benen omhoog en de armen relaxt naar beneden, in 1 woord fantastisch.
Ik heb eens op een M5 lage racer gereden (met bovenstuur). Ik vond de Bowi met onderstuur duidelijk comfortabeler. De M5 is sneller en mensen die voor snel willen gaan moeten bovenstuur nemen. Mijn Sinner Record en Sinner Demon zijn allebei fietsen met een lange wielbasis. Dat voegt natuurlijk nog meer comfort toe.  Het valt mij op wat ik allemaal kan met onderstuur. De Demon is wendbaarder dan de Record. Jan de Vries van Sinner vertelde mij dat er iemand in Uithuizen was die allemaal capriolen uithaalde met de Record. Dat kan dus ook met onderstuur en lange wielbasis.
Over Jan de Vries gesproken: hier zit hij in de Daf.

Daf 46 bij Paapstil.

Op 31 maart heb ik mijn Daf weggebracht voor reparatie in Stiens. De Sinner Demon ging achterop en reed ik naar het Friese dorpje boven Leeuwarden.
Nadat ik de Daf daar had afgeleverd fiets ik naar huis.
De terugtocht is erg mooi, langs Bartlehiem en door Dokkum.

Liggend door Dokkum

Bij Dokkumer Nieuwe Zijlen heb ik even gerust.

Dokkumer Nieuwe Zijlen.

Op 15 april haalde ik mijn Daf weer op met de Demon.

Fietspad Windeweerster op de Reitdiepdijk.

Leuk om deze combinatie te maken.

Leg je nou gewoon je camera ergens neer om foto's van jezelf te maken?

Of vraag je telkens iemand ;-)

Met de zelfontspanner en een Ultrapod. Dus zoeken naar locatie Ultrapod met camera op locatie plaatsen (hetzij op de grond of ergens aan vastgemaakt). Timer aanzetten. Fiets klaar zetten, alles controleren, en dan klik en dan 10 seconden de tijd om op de fiets te komen en te rijden (niet het beeld uitrijden, maar wel het beeld inrijden). Dat is de reden dat ik enigszins gespannen kijk, niet het onderstuur. Vooral naar de camera toe vind ik lastig omdat ik dan naar de fiets toe moet rennen.  Die foto bij de overweg  was helemaal spannend. Er moest geen trein aankomen en ik moest bij het op gang komen omhoog fietsen onder tijdsdruk. Maar gelukt.

Groet,

Marco

Mensen zullen je vast wel eens vreemd aanstaren als je ineens wegrent bij je camera en snel op een fiets springt...

Ben je niet bang dat je de camera eens zult vergeten?

(28-May-2017, 11:47 AM)Lopopodium schreef: Mensen zullen je vast wel eens vreemd aanstaren als je ineens wegrent bij je camera en snel op een fiets springt...

Dat klopt. Mensen vragen zich soms af waar de brand is, maar als ze het begrijpen, vinden ze het grappig. Het is ook een eigenaardige sport.

(28-May-2017, 11:47 AM)Lopopodium schreef: Ben je niet bang dat je de camera eens zult vergeten?

Ik ben eerder bang dat ik de Ultrapod niet goed vast maak of niet stevig genoeg neerzet en dat hij dan kapot valt of in het water terechtkomt. Of dat ee ander hem omver fietst enzovoorts.

Op 22 april ging ik met mijn ligfiets naar het meest nabijgelegen bewoonde Waddeneiland. Ik zette daarom koers met mijn Sinner Record (de Demon was in reparatie) naar de Eemshaven.

Door de dijkcoupure naar Eemshaven

In de Eemshaven scheepte ik in (nadat ik toevallig ook nog Jan (van Sinner) tegenkwam. na driekwartier varen zette ik voet aan wal op Borkum. Daar stapte ik in het treintje naar de stad.

Locomotief Emden en ligfiets .


Ligfiets in de Bagagewagen 39 van de Borkumer Kleinbahn.

In de Stad Borkum informeerde ik nog naar een bijzondere trein en die bleek om 14:00 uur te vertrekken. Tijd genoeg om het hele eiland rond te fietsen.

Ligfietsen op Borkum.

Ik deed ook nog de haven aan. Het woei tamelijk hard die dag. Ik kon bovenop de waddendijk niet goed koers houden omdat mijn voorwiel op zij werd geblazen. Maar onderaan de dijk ging het prima.

Terug in de stad kon ik inderdaad met de bijzondere trein naar de haven of Reede zoals dat op Borkum heet.

Stoomlocomotief Borkum en Sinner ligfiets.


Stoomlocomotief Borkum voor de trein terug naar de stad.

De trein is ongeremd (dat geldt alleen voor de oude serie, de modernere wagenserie is zeker geremd). Dus ook deze keer samen met mijn sinnertje in de bagagewagen plaats genomen om hem bij late heftige schokken in de gaten te houden. Bij Reede stapte ik weer op de boot naar Eemshaven en vandaar fietste ik weer naar huis. Een mooie dag!

Op 11 mei begon mijn meerdaagse fietstocht van Loppersum naar Königswinter. Daar woont mijn dochter voor een jaar en als ik er nog eens naar wilde fietsen,  dan moet ik niet te lang meer wachten. Op 11 mei vertrok ik dus van huis. Het eerste stuk gaat over overbekende wegen, die ik al zo vaak befietst heb. Pas in Drenthe was het interessant om foto's te maken.
Ik volgde door Nederland de knooppuntroutes. Het is wel om, maar het gaat ook over leuke fietspaadjes en het is zo leuk om er zo veel mogelijk in een lange route te knopen. Bovendien neemt een serie nummers op een briefje ook heel gemakkelijk mee.


Ligfietsen over de Hunze richting de Hondsrug
Hier passeer ik de rivier de Hunze bij het waterwin- en natuurgebied de Hunze. Op de achtergrond doemt de Hondsrug al op,


Ligfietsen over de oude spoordijk in Gieten by Marco Roepers, on Flickr
Bij Gieten nam ik het fietspad dat over de oude Spoordijk richting Gasselte was gelegd. Rails to trails noemen ze dit in Amerika (In Duitsland Bahntrassenradeln, maar dit stukje ontbreekt op die website) en zoiets spreekt mij altijd aan.


Oosterhesselen
Bij Oosterhesselen lang vroeger een knooppunt van stoomtramlijnen. Vele bewoners en stoomtramliefhebbers sprak dt erg aan en hen hebben daarom dit monument laten oprichten ter herinnering aan dit knooppunt. Ik heb in Oosterhesselen ook even geluncht en toen weer verder mijn (fiets)knooppuntenroute gevolgd.


Korrelbelt
Even ten noorden van Hardenberg ligt het Varel of Engelandsche Bos. Daar bevindt zich dit duin.  In Hardenberg heb ik overnacht bij familie.

12 mei

Op 12 mei ging de tocht verder langs Vecht, het Kanal Almelo -De Haandrik en het Twentekanaal (met kleine inkorting van de knooppuntroute) De knooppunten brachten mij ook na wat gezoek (grootscheepse bouwactiviteiten maakten het volgen van de knooppuntroute even lastig) in Haaksbergen.


Ligfiets en Groentewagen bij de Museumbuurtspoorweg

Na Haaksbergen voerde route richting Rekken:

Ligfiets op fietspad langs de Berkel naar Rekken
Aan de overkant ligt Duitsland. Hier bleef ik nog in Nederland, al zocht ik wel de grens op.

Met de Ligfiets bij het Zwillbrocker Venn
In het Zwilbrock was ik wel de grens gepasseerd, maar toch keerde ik weer terug naar Nederland en passeerde ik  Winterswijk westelijk. Daarna ging de route definitief de grens over. Via Bocholt kwam ik bij Hamminkeln en daar nam ik de binnendoorroute naar Wesel waar ik overnachtte op een Vrienden-op-de-Fiets-adres.

13 mei
Vanaf Wesel volgde ik op aanraden van de gastheer in Wesel de linksrheinische Rheinradweg. Ik had de variant op de andere oever in gedachten, maar deze was toch het minst stedelijk.

Met de ligfiets op de Rheinradweg voorbij Wesel

Het is een mooie route op en langs vele dijken, langs natuurgebieden, op en langs dorpen en steden. Een van de grootste was Düsseldorf.

Op een ligfiets in Düsseldorf

Keulen passeerde ik ook. En voor Bonn kwam het Zevengebergte al in zicht


Ligfiets op het fietspad langs de Rijn bij Hersel
Bij Bonn trof ik mijn dochter, daar hebben we gegeten en toen ben ik naar Königswinter gefietst. De volgende dag samen met haar ontbeten en met de trein naar Leer gereisd. En van daar teruggefietst naar Loppersum. Onderweg voor het eerst serieuzeregen gehad. Dat gaf niet. Ik was toch op weg naar huis en heel blij met deze tocht.

Heb je de flamingo's nog gezien bij het Zwilbroekerveen?

Ik heb er nog naar gekeken, Ik heb voornamelijk aalscholvers gezien en niet een flamingo. Het informatiebord waar mijn fiets op de foto tegenaan staat, zwijgt ook over de flamingo's. Ik vroeg mij af of ze er nog wel waren.

Ik zag ze vorig jaar, toen ik daar in een toertocht langskwam. Althans, ik zag wat roze stipjes tussen witte stipjes aan de overzijde van het water.

14 dagen eerder, op 30 april,  ben ik nog naar Museumspoorlijn STAR gefietst. De STAR is een favoriete fietsbestemming voor mij  en op die was daar de stukgoederendag. 

De Veenkoloniën hebben nog steeds hele mooie stukjes landschap. De favoriet voor mij is het zevenbruggetjespad.

Ligfietsen over een draaibruggetje by Marco Roepers, on Flickr   
Vorig jaar heb ik van datzelfde pad meer een overzichtsfoto gemaakt:

Zevenbruggetjespad by Marco Roepers, on Flickr

Toen ik op de trein naar Veendam wachtte viel ineens de Dienst Weg en Werken het station binnen. Ze begonnen spoor 1 te demonteren en de treindienstleider riep dat dit niet kon op de rijdag en of ze daarmee wilden stoppen. Nee, bepaalde dwarsliggers waren gemarkeerd en dus moesten die vervangen worden en wel vandaag.

Dienst Weg en Werken aan de slag midden op de rijdag by Marco Roepers, on Flickr
Dan moest het maar snel gebeuren, vond de treindienstleider en toen haalde de ploeg de thermoskannen met koffie tevoorschijn.
Prachtige voorstelling.
Ik nam de stoomtrein terug naar Veendam. Bij het laden en lossen van de ligfiets word ik altijd zeer behulpzaam terzijde gestaan door het vrijwillige treinpersoneel van de STAR (of beter gezegd: ik sta hun bereidwillig terzijde).

Ligfiets en rolstoelrijtuig van de STAR by Marco Roepers, on Flickr
De rijwielwagen bevond zich in de andere trein naar Musselkanaal. Daarom werd de ligfiets vervoerd in de rolstoelwagen waar ook meer dan genoeg ruimte was. Op de foto wordt mijn fiets gelost in Veendam. Direct na het maken van de foto ben ik weer toegesneld om te assisteren bij het lossen van de ligfiets.  Daarna fietste ik weer naar huis.

Je fiets tochten, of beter gezegd avontuurtjes, zijn altijd leuk om te lezen Marco!
Ik denk dat ik volgend jaar m'n vakantie maar eens in het noorden door breng in plaats van thuis één en ander te slopen en renoveren.

Die combi met die oude treinen blijft leuk!

Ik ontdek net deze foto op de site van museumspoorlijn STAR: KLIK!

(01-Aug-2017, 10:43 PM)Roepers schreef: Ik ontdek net deze foto op de site van museumspoorlijn STAR: KLIK!

Leuk als je foto zo wordt gebruikt.
Stukje eer van je werk om het zo maar eens te zeggen.

Ha Frank. Het is geen geen foto die ik gemaakt heb. Iemand van de STAR heeft een foto gemaakt op het moment dat mijn fiets werd uitgeladen en dat is op de site gezet al illustratie van de mogelijkheid om een fietsttocht te combineren met een stoomtreinritje. Ik had niet in de gaten dat de foto gemaakt werd en ben verrast dat ik nu ook op de site van de STAR sta in mijn nieuwe ligfietsshirt.

Leuk! Je wordt nog eens beroemd

In dit bericht doe ik verslag van mijn fietstocht van Loppersum naar Königswinter. Terug ben ik met de trein naar Leer gegaan, waarbij ik de IC Keulen -Leer genomen heb. Er zitten fietsenrekken in deze treinen en op mijn fietskaartje stond een nummer dat correspondeerde met het nummer van een rek. Ik probeerde mijn ligfiets er in te hangen maar toen dat mij niet lukte en er toch ruimte genoeg was, besloot ik het maar te laten.
"Es muss aufgehängt sein", zei de conducteur. En toen heb ik de fietstassen maar van de fiets gehaald en probeerde met hulp van een andere fietser het voorwiel in het rek te hangen. De conducteur vond dat het beter was om het grotere achterwiel  in het rek te hangen.
 
Es muß aufgehängt sein by Marco Roepers, on Flickr

En toen hing hij pardoes tot ieders verrassing (ook dat van de conducteur). In Leer ben ik uitgestapt en belandde ik in de Dollardpolders nog in een onweersbui. Dat leverde enige vertraging op, maar ik was helemaal voldaan toen ik thuis kwam.

(02-Aug-2017, 08:17 AM)ErikvanD schreef: Leuk! Je wordt nog eens beroemd

Dank je, Erik. Bij de museumlijn ben ik inmiddels wel een bekende verschijning.

Een mooi fietspaadje in Noord-Groningen is het Meedstermaarpad. Het loopt van Oldenzijl (Paapstil)  via Zandeweer naar Paapstil. Langs het pad staat een beeld van  Maree Blok en Sander Lugthart. Het is een van de 5 zg. rustpunten. Ik kon het niet laten om daar een foto van te maken samen met mijn ligfiets.

Recumbent by Marco Roepers, on Flickr

Andere foto's die ik eerder langs dit paadje heb genomen zijn deze:

Ligfietsen langs het Meedstermaar by Marco Roepers, on Flickr


Met de ligfiets over het hoogholtje bij Zandeweer by Marco Roepers, on Flickr

Groet,

Marco

Hij is leuk! Dat beeld is er echt voor gemaakt!

Dank je Erik, 
Ik vond het zo leuk, ik heb mij de hele tocht er naar toe mij al zitten te verkneukelen.

Ik realiseerde mij een tijd geleden dat ik nog nooit rond het Lauwersmeer was gefietst. Op 21 mei 2017 heb ik dat maar eens gedaan. Op de heen weg aan de zuidkant van het Lauwersmeer gefietst, over het fietspad door de Kolummerwaard. Dat pad had al ik eerder befietst, daarna via Dokkumer Nieuwe Zijlen naar Oostmahorn, waar Esonstadt ligt, een soort vakantiepark in Oud-Nederlandse stijl. Het oogt een beetje als een oud stadje, maar blijkt bij nadere beschouwing toch meer met Almere en Amersfoort-Vathorst gemeen te hebben.  Dan naar Lauwersoog en en via de LF10 dwars door het Nationale Park en het militair oefenterrein  richting Vierhuizen. De tankpaden zijn zeer zanderig en ik til mijn ligfiets erover heen. Er is door "senioren" over geklaagd en ik moet bekennen dat dat ook voor mij een reden is  om die route niet te vaak te doen. Vierhuizen is het eerste dorpje na het Lauwersmeergebied.

Liggend door Vierhuizen by Marco Roepers, on Flickr
Na Vierhuizen volgden plaatsjes als Ulrum, Leens, Wehe-den Hoorn, Eenrum en Baflo. Vlakbij Tinallinge koos ik voor dit fietspad langs het Rasquerter Maar, dat een voormalig jaagpad is.

De ligfiets langs het Rasquerter Maar bij Tinallinge by Marco Roepers, on Flickr
Ik fiets er niet zo vaak, terwijl het toch een van de mooie paden is langs de Groninger Maren.
Via Onderdendam en Middelstum, Huizinge en Westeremden weer naar huis.

In de Veluwe heb je ook van die fietspaden die onverhard zijn, maar dan ineens van goed berijdbaar onverhard naar rul zand gaan. Héél gevaarlijk! In de Kleefse Reichswald net over de grens bij Nijmegen hebben ze vorig jaar een aantal van de paden bedenkt met een verse laag zand. Dat was ook een heel gevaarlijk dikke laag zand. Hoe iemand erbij komt te denken dat dat een goed idee is, is voor mij nog steeds onbegrijpelijk. Ondertussen is het na een jaar wel aardig ingeklonken / ingereden, en is het niet gevaarlijk meer. Maar ik wil niet weten hoeveel valpartijen dat heeft moeten kosten.

Krijg helaas geregeld het idee dat de personen die fietstrajecten en aanverwanten (voorrangregels bij sommige rotondes, voorrangregels bij fietspaden naast voorrangswegen) verzinnen niet echt fietsgeoriënteerd zijn. Of zelfs maar zelf op een fiets zitten.

Dat is mijn ervaring ook. Op het platteland en de niet grote plaatsen is nog een wereld te winnen. Fietspaden consequent uit de voorrang, zelfs bij een uitrit. Fietsers op alle rotondens binnen de bebouwde kom uit de voorrang (Delfzijl, Appingedam). Het fietspad wisselt van links naar rechts van de rijbaan (en soms weer terug): hoezo veiliger voor fietsers, zonder het fietspad had deze oversteek niet (zo vaak) gemaakt hoeven worden. Helaas de is de Fietsersbond zeer sterk gericht op steden. Ook op het platteland mag de fiets als volwaardig vervoermiddel beschouwd worden, uitilitair of recreatief.

Op 9 juli ben ik maar weer eens naar de STAR gefietst. Heen over Hogezand-Sappemeer en Borger-Compagnie.  Op bepaalde plekken in deze oude veenkolonie ligt het Borger-Compagniesterdiep er nog en dat zorgt gelijk voor meer sfeer. Op de foto hieronder zie je nog in de verte zo'n mooi draaibruggetje.


Ligfietsen door Borger-Compagnie
De foto is gemaakt met timer en ultrapod. Het is mijn eerste fietsfoto met het ligfietsshirt dat ik inmiddels bijna altijd aantrek als ik ga fietsen. Het droogt heel snel en de zakken op de voorkant zijn erg handig. Dat laatste had ik al elders hier op het forum eerder opgemerkt.


BR 52 8060-7 rolt met een trein het station binnen.

In Stadskanaal wachtte ik op de stoomtrein en die bracht mij weer naar Veendam. Vandaar fietste ik terug naar Loppersum (over Muntendam, Zuidbroek, Stootshorn, Slochteren, Schildwolde, Ten Post en  Winneweer). Altijd weer leuk om de tocht te maken.