Ik blijf het bijzonder vinden om op alle foto's de fietser en tevens fotograaf te zien.

Zelf heb ik er niet zo'n behoefte aan om op mijn eigen foto's te staan. Mijn fiets vind ik prima.

Ik plak de foto's ook in foto-albums. Ik fotografeer immers met een analoge (filmrolletjes) camera. Albums vol met foto's van alleen mijn fiets, tsja, dat is hem niet, vind ik. Er staan al zoveel foto's in van mijn fietstochten. Daarom sta ik zelf ook op veel van die foto's. Dat voegt wel wat toe aan het verhaal dat die albums vertellen.

Ga jij dan het halve land door om her en der een dienst te leiden Marco? Volgens mij heb ik dat al meer gelezen in je verslagen...

Vanmorgen 7.30 uur, morgenrood..... zaterdag dus water in de sloot. Het klopt met de weersverwachting.

Gelukkig zijn de gemoederen het er nog niet over eens, op buienradar nog geen regen voorspeld, bij KNMI wel...



Bij mij was vanochtend het enige rood dat ik zag dat van mijn achterlicht...

(23-Nov-2018, 10:47 AM)ErikvanD schreef: Ga jij dan het halve land door om her en der een dienst te leiden Marco? Volgens mij heb ik dat al meer gelezen in je verslagen...

Als ik een vrije zondag heb, dan neem ik preekbeurten aan. Die zijn vrijwel altijd her en der in de provincie. Soms vijftig kilometer ver. Ik denk dat ik enige ben die dit soort afstanden voor een preekbeurt op de fiets doet. Als er nog iemand is, dan mag hij zich in dit draadje melden. Bekend van zijn fietstochten voor een preekbeurt is ook ds. Zelle uit Leeuwarden (1907-1983). Hij had een nogal bizar karakter, maar dat fietsen van hem spreekt mij wel aan.

Op dit moment schijnt de zon hier in Loppersum. Tijd voor mijn dagelijkse rit op de ligfiets.

Groet,

Marco

(23-Nov-2018, 02:14 PM)Roepers schreef: ....ds. Zelle uit Leeuwarden (1907-1983)....

Bijzondere man. Kun je een boek over schrijven....

Afgelopen week fietste ik een paar keer langs deze plek die ik in 2015 fotografeerde

Veldspoorrails als rasterpaal aan de Meelenbrij

De spoorstaven die hier al rasterpaal dienen hoorden bij het veeldspoor van de verdwenen steenfabriek Ekema aan het begin van het fietspad bij het Damsterdiep. In het huis waar het pad naar toe loopt (dat huis werd indertijd Meelenbrij genoemd en die naam is overgegaan  op het fietspad),   woonde de dochter van de eigenaar van de steenfabriek met haar man. Dat huis is een keer afgebrand, maar toch ligt het hoger dan de omgeving. Dat komt omdat het land er omheen is afgeticheld. Het erf van het huis niet. Dat smalspoor heeft dus inderdaad  direct erom heen gelegen. De vrouw is overleden en niet zo lang geleden haar man ook. Het huis is verkocht en de nieuwe eigenaars hebben het gekocht omdat ze ook hun paarden daar kunnen houden. Er is een soort van dressuurbak gemaakt  en de sfeer rond het huis verandert. Deze week zag ik dat de spoorstaven verdwenen zijn, die subtiele verwijzing naar de geschiedenis van die plek. Helaas! Misschien rest alleen deze foto nog van die spoorstaven. Zo zie je al rondligfietsend de omgeving geleidelijk aan veranderen.

Groet,

Marco

Mooi plaatje en bijpassend verhaal Marco! We hebben in ieder geval de foto's nog


Afgelopen weekend kwam ik, op de grens met België, deze vervallen en afgebrande boerderij tegen. In Nederland zou zoiets direct worden afgebroken maar hier stond hij gewoon nog, overgeleverd aan de natuur. En ook zonder hekken eromheen, je kon gewoon goed rondkijken. Ik vond dat wel wat hebben, het vertelt een verhaal.

Klopt. Nederlanders vinden België rommelig, maar Nederland is gewoon bijna steriel. Als er een boerderij staat te vervallen dan begint een gemeente met dwangsommen en dergelijke totdat het is afgebroken en er niets meer van te vinden is.  Zo'n vervallen boerderij heeft iets geheimzinnigs, het vertelt over wat er was, over vergankelijkheid, vergeefsheid en ondergang en bovendien is het ook een woonplaats voor allerlei dieren. Het is dus ook ecologisch van betekenis. Steriel en ecologisch is bijna een tegenstelling. 

Ik vind het frappant hoe nieuwe eigenaren van een huis vaak eerst helemaal gaan verbouwen voordat ze erin gaan wonen. De sporen van vorige bewoners moeten worden uitgewist, anders heb je het gevoel in een huis van een ander te wonen. Gevolg is wel dat dat de sporen van de geschiedenis van een huis worden uitgewist. Het is een vorm van sterilisatie. Hup, ook die spoorstaven eruit, al stonden ze eigenlijk niet in de weg.

Op de fiets kom je dat allemaal tegen onderweg en het geeft mij altijd weer genoeg stof voor allerlei bespiegelingen.

Groet,

Marco

(29-Nov-2018, 11:08 PM)Roepers schreef: Klopt. Nederlanders vinden België rommelig, maar Nederland is gewoon bijna steriel. Als er een boerderij staat te vervallen dan begint een gemeente met dwangsommen en dergelijke totdat het is afgebroken en er niets meer van te vinden is.

Dat valt nog wel mee, hoor. Kwam bijvoorbeeld afgelopen week nog langs dit huis in Zevenaar gewandeld: https://www.google.com/maps/@51.9248373,...312!8i6656. Nu struikel je niet over de vervallen huizen, maar in het oosten kom ik ze nog wel eens tegen. Met name schuren / stallen staan er geregeld zonder dak bij, of met een dak waarvan je vermoed dat het bij de eerstvolgende storm inzakt. Je zou bijna denken dat de Achterhoek / Liemers regio een arm achterland is...

Mogelijk is in de Achterhoek de tolerantie voor vervallen gebouwen wat groter dan elders in het land. Ik vind het geen teken van armoede of zoiets.

Ik heb al een tijdje geen foto's geplaatst. Mijn site raakte door zijn bandbreedte heen en toen ging ook, o horror, mijn e-mailverkeer down.

Nog niet helemaal opgelost. Ik moet mijn site nog overzetten, maar hier toch maar een paar foto's van een fietstocht uit november.

Ik ben zelf blijven fietsen en ook foto's blijven maken met analoge toestellen. Inderdaad meervoud, want ik heb er 1 bijgekocht: een Canon EOS 300. Die is vergelijkbaar met mijn Canon EOS 3000. Het is alleen een duurdere variant. Hier heb ik een zwart-wit filmrolletje (Ilford HP5 Plus 400) in gedaan en die heb ikzelf thuis ontwikkeld en ingescand. Toen ik een kleurenfilm inscande met mijn scanner was ik ontevreden maar de resultaten van de zwart-wit film vielen mij 100% mee.

Ik fietste dus in november naar Assen. Er was daar een tentoonstelling over Iran in het Drents Museum. Iran, dat is het oude Perzië met koning Darius en Kores (Cyrus). Goede bekenden voor wie de bijbel of de Griekse klassieken lezen.

Ik fietste over een nieuw fietspad langs het Zuidlaardermeer. 

 
Op de ligfiets op het fietspad langs het Zuidlaardermeer bij Wolfsbarge


Met de ligfiets bij het hunebed van Taarlo (D15)
Ik ging dus ook even bij dit hunebed langs. Vanuit de trein kun je het zien liggen.


Met de ligfiets op het Oude Spoorpad: een fietspad dat ligt over de voormalige spoorlijn richting Gasselternijveen in Assen


Met de ligfiets voor het Drents museum

Die laatste foto was genomen vlak voor de terugtocht en was het behoorlijk donker. Heen was ik door het Drentse Aa-gebied gefietst. Af en toe had ik moeite de loop van het fietspad te vinden omdat het schuilging onder een dikke laag bladeren. Dat durfde ik in het donker niet aan en ben ik maar via Groningen langs grotere wegen teruggegaan. Door de kou scheen mijn achterlicht nauwelijks meer en daar werd ik door een agent op geattendeerd. Ik heb toen besloten dat ook het achterlicht maar op de naafdynamo moest. Was ik van dat probleem af.

Alle foto's zijn dus genomen met mijn "nieuwe" camera en zwart-wit fotorol. Thuis ontwikkeld en een leuke nieuwe dimensie erbij.

Mooie foto's Marco. Het lijkt of ze uit de 50er jaren komen. Over Koes/Cyrus moet je eens byzonder gedeelte in Jes 44 en 45 lezen.

Erg leuk met een vintage sausje! En zelf ontwikkeld maakt het extra leuk!

Dank jullie voor de leuke reacties. Zelf zwart-wit ontwikkelen is idd erg leuk om te doen. Ik blijf ook met een kleurenfilm foto's maken. Die laat ik ontwikkelen. 
Van die kleurenfilm heb ook nog een paar foto's van tochten in de aanbieding die ik even daarvoor maakte.

Zoals deze van foto's van mijn fietsttocht van Loppersum naar Musselkanaal op 28 oktober 2018.

De reden was dat Museumlijn STAR stopt met het rijden naar Musselkanaal omdat de baan te slecht wordt. In het vervolg rijdt men tot Nieuw-Buinen.

Ik reed dit keer over Hoetmansmeer. Dat is een voormalige meerstal waar later na de ontginningen vondsten uit de Midden-Steentijd zijn gedaan, dus van voor de veengroei.


Ligfiets op het fietspad bij Hoetmansmeer.

Daarna door de Veenhuizerstukken bij Stadskanaal.


Met de ligfiets op het fietspad bij de Veenhuizerstukken in Stadskanaal

Mijn fiets werd in de op een na laatste trein op station Musselkanaal geladen, die de laatste doorgaande trein naar Veendam was.


Voor de laatste keer instappen bij de STAR in Musselkanaal.

In Veendam stapte ik weer uit en fietste terug naar huis.


Uitgestapt in Veendam met de ligfiets

Groeten,

Marco

Op 3 november maakte ik een fietstocht op zoek naar de veenborg Vaartwijk bij Westerbroek.  Hoofddoel was natuurlijk een mooie fietstocht met vele fietspaadjes.

Ik ging langs het Roegwold. Eigenlijk loopt er een fietspad vanaf Steendam tot aan het Slochterdiep. Dit is bij het Dannemeer. De pluim op de horizon is het kolencentrale op de Eemshaven.


Met de ligfiets op het fietspad langs het Roegwold

Na veel zoeken vond ik eindelijk de borg, die niet openbaar toegankelijk is. Ik vond geen paaltje om Ultrapod aan vast te maken dus daarom maar van de grond. Het resultaat valt mij niet tegen.

Met de ligfiets bij de veenborg Vaartwijk

Via Harkstede fietste ik terug. Er loopt vanaf Harkstede een fietspad naar Schaaphok langs het natuurgebied Rijpma. Dat had ik nog niet befietst en dat heb ik dus maar opgezocht en het was inderdaad heel fraai.

Met de ligfiets op het fietspad langs het Nieuwe Rijpmakanaal.

Weer een mooie fietstocht en dat in november.

Groet,

Marco

Mooie plaatjes weer Marco! En toch altijd een extra dimensie dat je er vaak zelf rijdend op staat

Op 20 juni fietste ik 's avonds laat rond tienen naar de Peertil bij Stedum. Tot mijn verbazing ging de zon vanaf het fietspad gezien achter de Peertil onder. Dat is meer noordelijk dan westelijk.

Peertil bij zonsondergang.

Het blijft een mooi punt daar bij de Peertil. Zeker nu er een stuk land plas-dras is gezet door een natuurvriendelijke boer (zie artikel op dvhn.nl)

Mooie foto Marco!

Dank je, Erik

Je hebt op bijzonder plekje gezeten Marco!

Haha, inderdaad! Hier vlakbij is Boswachterij Grolloo met  de radiosterrenwacht (en bijbehorende dip in het mobiele netwerk)en het fietsbruggetje over het ven (Eigenlijk een fietsknuppelbrug) Leuk onderdeel van de route. Als de route leuk is, hoef je minder af te zien.

Op 24 augustus heb ik een fietstocht gemaakt naar het Drentsche Aa gebied.

Schaapskudde en ligfiets


Fietspad richting het Amerdiep
Echt een mooie tocht.

Groet,

Marco

De Drentse Aa is echt mooi. Die schapen is ook leuk. Niet gaan tellen want liggen doe je al.

Na een hele tijd niet gepost te hebben in dit draadje, toch maar weer eens een bijdrage. Dit keer meer een thema. De foto's op verschillende zijn gemaakt tijdens een van mijn vaste fietsrondjes. Dit rondje volgt het Westerwijtwerder Maar van begin tot einde. Maar eerst fiets ik er naar toe. En dat gaat via het Juisterpad.


Juisterpad in de vroege ochtend. Het is nog koud en de nevels hangen nog over het veld.

Iets verderop het Juisterpad (dat genoemd is naar een borg Juist die inmiddels verdwenen is)


Vroeg op het Juisterpad. Het vriest. Boerderij de Juist en de bomenrij worden half verhuld in nevels.


Dan gaat het door Lellens. Een schattig dorpje met een prachtige laan naar waar eens een borg stond.


Lellens

Via de Stadsweg bereik dan Oosterdijkshorn bij Ten Boer. Hier begin ik het Westerwijtwerder Maar te volgen. Het echte begin ligt een paar honderd meter zuidelijker bij het Damsterdiep. Bij Oosterdijkshorn ligt een mooi sluisje met hefdeuren.


Zoek de ligfietser...

Vanaf hier loopt er een fietspad langs het Westerwijtwerder maar tot bij het gemaal Hemert. Daar ligt een hoogholtje over het maar met haakse bocht  een steile helling omhoog. Met een bergversnelling kom ik omhoog.


Uitzicht over het Maar vanaf het hoogholtsje bij gemaal Hemert .

Dan fietsje over de ruilverkavelingsweg (Majehornsterweg bij het maar vandaan. Eerste weg linksaf, een andere ruilverkavelingsweg die doodloopt maar aan het einde gaat een fietspad linksaf terug naar het maar. Daar is weer hoogholtsje, maar door de dwarse latjes op de helling moet ik hier echt even afstappen om de brug te beklimmen. Meestal stop ik even op het bruggetje. Niet omdat ik moe ben, maar vanwege de rust en de ruimte.


Het Westerwijtwerdermaar vanaf het hoogholtsje gezien richting de Peertil

Dan gaat het naar de Peertil, een monumentale brug die gemaakt is voor paarden die de schepen door het maar trokken en niet voor fietsers. Toch beklim ik hem wel met de ligfiets ondanks de haakse bocht aan de voet.

Bovenop de brug is het uitzicht weer wijds en stil.


In de vroege ochtend, terwijl het vriest liggen er nevels over het maar. Foto genomen vanaf de Peertil naar het zuiden.


Dan volgt het pad het Stedumer Maar. en kom ik uit bij het Stedumerbos. Daar bloeien in het voorjaar bosanemonen.


Bosanemonen in bloei in het Stedumerbos.

Door het bos en dan linksaf richting Crangeweer. Na een tijdje passer ik met maar weer via een brug in de weg en via de Halteweg en Breeksterweg bereik ik het gehucht De Palen.
Daar is een poldermolen met 2 jonge molenaars. Hier zijn mijn zoon en ik bij hen op bezoek.


Molen De Palen


De weg volgt het Maar tot Westerwijtwerd waar het water naar genoemd is. Daar ga ik de brug over door het dorp,aan het einde rechts. en direct na het bruggetje over het Deelstermaar rechtsaf het het Dellepad op dat dit maar volgt. Dan kom ik ook langs de plek waar het Westerwijtwerder maar uitmondt in dit Maar.


Op de achtergrond Westerwijtwerd.


Dan fiets ik  via het Middelstumerbos en langs het Huizingermaar naar Huizinge, vervolgens Westeremden en dan via het Langerak, dat het Westeremder Maar volgt terug in Loppersum.