(02-May-2025, 11:39 AM)Jeroen S schreef: Als mensen blind de marketing achterna hollen en iemand die bijvoorbeeld voor ingenieur gestudeerd heeft en al zo'n 20 jaar fietsen bouwt heeft ie misschien een beetje meer verstand van wat er kapot kan. "Deze hefboom voor maximaal wiebelen en tevens frame slopen moet een bagagedrager voorstellen."

Een Tubes Fly kost de helft en weegt ongeveer 1/3.

Ah, de ingenieur die fietsrames bouwt is niet enthousiast over de Aeroe Spider Rack? Ojee, wat een ramp. Want als iemand die buisjes aan elkaar last voor een living iets zegt, dan moeten we daar natuurlijk zonder vragen in mee. De man bouwt frames – hulde, applaus, medaille – maar dat maakt zijn mening over fietsracks niet automatisch heilig schrift. Geen uitleg, geen testrapport, geen steekhoudende kritiek... dus tsja, dan heeft z’n mening ongeveer dezelfde impact als een confettikanon in een orkaan.

Laten we eerlijk zijn: élk fietsframe kan breken – carbon, staal, titanium, met of zonder rack, met of zonder regenboog-eenhoornstickers. Dat zegt dus echt niks. Het Aeroe-rack dat ik heb, wordt door anderen door de blubber gesleurd en over bergpassen geragd. Wat doe ik ermee? Ik rijd ermee over perfect vlak asfalt. En binnenkort hang ik 'm op m’n MTB – want waarom niet, het ding kan duidelijk tegen een stootje.

@Melle z En dan het pièce de résistance: blijkbaar is het een “drogreden” om een product goed te vinden omdat veel mensen er tevreden over zijn. Serieus? Dus als iets populair én bekroond is – awards, lofzangen, testwinnaars – dan moeten we dat wantrouwen? Sorry, maar als meerdere gerenommeerde platforms het ding de hemel in prijzen en jij staat in je eentje met je zure ingenieursblikje te zwaaien… misschien, héél misschien, is het dan tijd om gewoon even... stil te zijn?

Erkenning door de industrie:

Aeroe's Spider Rear Rack werd onlangs uitgeroepen tot finalist voor de "Best Bike Accessory in the World" op de prestigieuze EuroBike Awards in Duitsland. Dit getuigt van de brede erkenning van de innovatie en kwaliteit van het product binnen de fietsindustrie.

En dan dat eeuwige gezeur over de prijs in reviews. Alsof alles gratis moet zijn. Dat is net als mensen die velomobielen “te duur” vinden. Vergeleken met een profrenfiets is zo’n ding spotgoedkoop – en je gaat er nog harder mee ook. Maar goed, blijven we liever klagen dan vergelijken met gezond verstand.

---

(02-May-2025, 11:42 AM)365cycle schreef:

(02-May-2025, 10:19 AM)Snoek043 schreef: Maar als 98% van de mensen laaiend enthousiast is, dan hebben we het niet meer over smaak, maar gewoon over feiten.

Klopt, maar dan wel over het feit dat 98% van de mensen enthousiast is, niet over het feit dat het ook daadwerkelijk een goed product is.
Mensen doen en kopen zo ontzettend veel dat eigenlijk gewoon bagger slecht voor ze is...

Als de fietsindustrie enthousiast is, spreken we niet meer over bagger.  Ik kijk ook wel regelmatig op racefietsblog.nl waar men dingen test.  Als meerdere platformen, in dit geval Road cc, Bikeperfect, Bikepacking.com, Gearjunkie e.a. positief zijn, dan is het gewoon een goed ding.

Het zit je wel dwars hè? 

(02-May-2025, 01:20 PM)ZoefZoef schreef: Het enige feit is dan dat 98% van de mensen enthousiast is.
Waaruit die 98% bestaan en waarvoor ze het ding gebruiken wordt vast niet vermeld. Hetzelfde geldt voor de overige 2%.

Dat dragertje lijkt mij ook wel een praktisch ding. M-gineering kan 'm slecht vinden, maar hij kijkt er met een hele andere blik op dan jij.

Ik snap je redenering wel Mijn idee zou ook zijn dat het ding wel prima is verder als 98% tevreden is ermee.

Ik heb M-gineering om uitleg gevraagd, want ik heb een broertje dood aan mensen die iets afkraken zonder het ooit zelf vastgehouden te hebben – laat staan geprobeerd. 

Je kan dan wel dertig diploma’s aan de muur hebben hangen, maar als je nog nooit met je vingers in de modder hebt gezeten, dan ben je gewoon een theoreticus met een mening. En meningen zijn als bidons: iedereen heeft er wel één, maar de meeste zijn leeg."

Waarvoor ze het rack gebruiken wordt niet vermeld? Zoek even op youtube achter dit rack. Internet staat vol met offroad filmpjes.

---

(02-May-2025, 03:06 PM)melle z schreef: Het zit je wel dwars hè? 

Ik heb vooral een probleem met ongefundeerde meningen. Zomaar wat roepen omdat je toevallig verstand hebt van iets anders – dat slaat gewoon nergens op.

En toch hè? Toch zou ik die persoon met 30 diploma's aan de muur eerder klakkeloos geloven dat oma Tiny met 85 jaar lvenservaring.

Mja, gaat om het gebruik. En dat frame van M5 kan echt welmwar hebben hoor. Ik zou me dus niet zo'n zorgen maken, ervanuit gaande dat je het ding niet voorziet van kilo's aan bagage en verder eigenlijk nauwelijks belast en het !geheel deugdelijk en zonder bewegingsvrijheid gemonteerd is
.

(02-May-2025, 02:54 PM)Snoek043 schreef: Als meerdere platformen, in dit geval Road cc, Bikeperfect, Bikepacking.com, Gearjunkie e.a. positief zijn, dan is het gewoon een goed ding.

Oké man   

M-Gineering heeft gereageerd:

"ik ben nooit zo onder de indruk van ' Awards', als je eenmaal weet hoe ze tot stand komen.  Ik heb een redelijke theoretische onderbouwing op het gebied van sterkteleer, stijfheid en vermoeing, en een halve eeuw ervaring met rijwielconstructies en of ze heel blijven of stuk gaan.  Ik zie geen reden om mijn standpunt te wijzigen."

"Best Bike Accessory in the World" is geen marketingpraatje van de fabrikant zelf, maar een erkenning van een onafhankelijke, internationale vakjury bestaande uit ontwerpers, ingenieurs, en branche-experts.

Even gegoogeld wie er in die vakjury zit, denk dat er velen lijkbleek van worden. Maar goed, volgens sommigen zijn die prijzen natuurlijk allemaal doorgestoken kaart. Net zoals je precies weet hoe erg een rack wiebelt zonder het ooit aangeraakt te hebben. Kortom: als je maar genoeg overtuigd bent van je eigen gelijk, heb je geen ervaring meer nodig!

Zo'n vakjury neem ik alleen maar serieus als Jacques d'Ancona er zitting in heeft gehad

Verder geen reden om te twijfelen aan de kennis van M-gineering. Evenmin geen reden om te twijfelen aan de tevreden klanten.
M-gineering is er geen voorstander van. Neem zijn visie mee in je beweegredenen om zo'n ding wel/niet aan te schaffen en te monteren. En denk terug aan Marten mocht er toch iets met je frame gebeuren

Dat sites en dergelijke er tevreden over zijn, verbaast me niets. Helemaal niet als deze sites ook advertenties op dr pagina hebben staan of als ze direct linken naar de verkooppagina van het product en daar een stukje verkoopcommissie aan vast plakt. Waarbij ik wel even meld dat ik niet weet of dat het geval is bij deze sites en dat reclame heel makkelijk in een artikel verpakt kan worden zonder dat het direct herkenbaar is als reclame.

Maakt verder ook allemaal geen zak uit. Jij bent tevreden en dat is voor jou het belangrijkst.

(02-May-2025, 04:13 PM)Snoek043 schreef: [...]

(02-May-2025, 03:33 PM)365cycle schreef: Oké man   

(02-May-2025, 02:54 PM)Snoek043 schreef: Laten we eerlijk zijn: élk fietsframe kan breken – met of zonder regenboog-eenhoornstickers. 

Los van de discussie vind ik deze opmerking echt weergaloos grappig.

Ik zag een vraag over aanhaalmomenten en een rekje en een opmerking dat je de technische kennis van een goudvis bezit. Iets later zag ik dat iemand met wat meer technische kennis iets zei over dit rekje en het leek me aardig om dat even te delen. Niet meer en niet minder. Ik vind het dan wel een beetje jammer dat de man achter m-gineering weggezet lijkt te worden als een nitwit. Het gaat hier niet zo maar om een meninkje, maar om een observatie van een zeer gerespecteerde framebouwer en iemand die bovendien met enige regelmaat gevraagd wordt om broddelwerk van technische onbenullen zoals ondergetekende te herstellen. Neem zijn observaties serieus of niet en laat dat rekje gewoon lekker zitten, maar iets meer respect voor de man uit Kiel-Windeweer zou wel aardig zijn, zeker in een discussie waar hij zelf niet om gevraagd heeft en als goudvisjes moeten we ook maar erkennen dat in dit vraagstuk Marten de snoek is.

(02-May-2025, 06:07 PM)karimov schreef: Ik zag een vraag over aanhaalmomenten en een rekje en een opmerking dat je de technische kennis van een goudvis bezit. Iets later zag ik dat iemand met wat meer technische kennis iets zei over dit rekje en het leek me aardig om dat even te delen. Niet meer en niet minder. Ik vind het dan wel een beetje jammer dat de man achter m-gineering weggezet lijkt te worden als een nitwit. Het gaat hier niet zo maar om een meninkje, maar om een observatie van een zeer gerespecteerde framebouwer en iemand die bovendien met enige regelmaat gevraagd wordt om broddelwerk van technische onbenullen zoals ondergetekende te herstellen. Neem zijn observaties serieus of niet en laat dat rekje gewoon lekker zitten, maar iets meer respect voor de man uit Kiel-Windeweer zou wel aardig zijn, zeker in een discussie waar hij zelf niet om gevraagd heeft en als goudvisjes moeten we ook maar erkennen dat in dit vraagstuk Marten de snoek is.

Dus, als ik het goed begrijp, mag elke ingenieur met een indrukwekkend LinkedIn-profiel blind oordelen over een fietsaccessoire? Je kunt moeilijk beweren dat iets "wiebelt als een dronken eend", terwijl het in werkelijkheid muurvast zit. Blijkbaar stelt het product niks voor, ook al staat het internet vol met tevreden gebruikers. Maar dat zijn dan plots allemaal slachtoffers van “direct marketing”? Prima, ik laat het hierbij. Geloof vooral in je eigen gelijk – ik fiets wel verder.

---

Moest toch even iets kwijt. Vijf minuten googelen en ik kom uit bij: M-Gineering maatframes.

Ze bouwen stalen frames op maat,– superchic. Maar dan komt het: “We bouwen niet alles, voor een BMX of downhillfiets (heb ik geen verstand van).”

Euh... een downhillfiets is een mountainbike. Dus waarom zou je dan überhaupt beginnen over accessoires op een carbon downhillbike als je alleen staal bouwt en zelf zegt er niks van te snappen?

Dat is alsof je als bakker zegt: “Ik bak alleen brood, geen taarten, want daar heb ik geen verstand van... maar laat me je wel even vertellen wat er mis is met slagroomtaarten.”

Hahaha, heerlijk stukje zelfontkenning. Bedankt voor de verwarring, M-Gineering!

Iedereen heeft zijn punt wel gemaakt. Nu verder over de CHR, en niet over dit specifieke bagagerekje, M-Gineering of aanverwante zaken.

Afgelopen week heb ik mezelf getrakteerd op twee fietstochtjes: eerst met de NME lowracer, vervolgens met de M5 highracer. Twee stukjes vakwerk, al moet ik toegeven dat ze er allebei wonderwel in slagen mijn motivatie tot een dieptepunt te brengen. Waar ik met de Snoek vroeger moeiteloos drie keer mijn traject op en af reed — gewoon omdat het kon — heb ik nu bij rit twee al de neiging om mezelf af te vragen waarom ik hier in hemelsnaam aan begonnen ben.

De grootste spelbreker? De wind. Die werkt niet alleen tegen, maar lijkt ook actief te lobbyen tegen mijn mentale welzijn. Tenzij je natuurlijk in groep rijdt, of samen met een paar anderen een leuke route uitstippelt en het tempo enigszins de moeite waard is — dan valt er nog iets van motivatie te rapen tussen de vlagen door.

In het geval van de NME had ik zowaar een meevaller: een sportieve pedelec kwam voorbij aan zo’n 45 km/u. Uiteraard kon ik het niet laten om even aan te pikken — een paar kilometers heb ik braaf in het wiel gehangen, tot het welletjes was. Op de terugweg bood een andere pedelec wat extra drama: deze reed nog iets sneller (47 à 48 km/u), maar had gelukkig bagagetassen links en rechts bevestigd. Een godsgeschenk in de vorm van extra windvang. Toch moest ik diep in het rood om überhaupt aan te kunnen klampen. Ik hield het een kleine twintig minuten vol voor hij afsloeg — en daarmee ook mijn laatste sprankje externe motivatie.

Met de M5 highracer ging het de volgende dag opmerkelijk vlot in de heenweg, maar de terugweg was tragisch saai: geen wiel om achter te hangen, geen tassen, geen excuus om hard te gaan. En dat bleek: het tempo viel terug.

Wat cijfers ter illustratie:

M5 Highracer: 36,6 km/u gemiddeld, bij 169 watt en een gemiddelde hartslag van 143 bpm

NME Lowracer: 38,5 km/u gemiddeld, bij 172 watt en een gemiddelde hartslag van 154 bpm

Opmerkelijk: de vermogens liggen verrassend dicht bij elkaar — bijna verdacht zelfs. De verschillen zaten eerder in de hartslagzones:

Lowracer:

51 minuten in zone 5
20 minuten in zone 4
5 minuten in zone 3

Highracer:

13 minuten in zone 5
23 minuten in zone 4
34 minuten in zone 3

Gevoelsmatig dacht ik tijdens de rit met de NME dat ik langdurig boven de 200 watt aan het trappen was. Een begrijpelijke misvatting, vermoedelijk ingegeven door het hoge tempo dankzij de slipstream van de pedelec. Die zorgde voor een lager (?) vermogen, maar de hartslag bleef hoog, gezien het absurde tempo dat ik zogenaamd "vrijwillig" volgde.

Onderaan nog een foto van de NME, nu mét staartpunt — een recente toevoeging waar ik bijzonder benieuwd naar ben (heb er al mee gereden en scheelt toch makkelijk 10 procent of meer). Ik kijk uit naar de eerste metingen met deze aanpassing, en uiteraard naar meer vergelijkingsritten met de M5.  En oké, de wattages die ik momenteel trap zijn misschien geen reden voor een contract bij een WorldTour-ploeg, maar ze volstaan verrassend vaak om wielrenners — snel of zelfverklaard snel — netjes uit het wiel te rijden, of op z'n minst comfortabel te volgen. En dat dan nog zonder energiedrank, gelletjes of andere vloeibare wondermiddelen.

Voor ik het vergeet, afgelopen week werd ik tijdens een rit vanuit tegengestelde richting gepasseerd door drie tienermeisjes, van wie één spontaan opmerkte: “Mooie fiets!” Een onverwachte, maar treffende bevestiging dat de M5 qua uitstraling nog altijd indruk maakt.

(05-May-2025, 01:30 PM)Snoek043 schreef: De grootste spelbreker? De wind. Die werkt niet alleen tegen, maar lijkt ook actief te lobbyen tegen mijn mentale welzijn. 

Je bent nog niet bekend met twee van de beroemdste uitspraken van de heer H. W. uit Twente?

Hier komen ze: 
1. Tegenwind is extra training. 
2. Als je de wind mee hebt, dan fiets je niet hard genoeg.

(05-May-2025, 01:30 PM)Snoek043 schreef: Waar ik met de Snoek vroeger moeiteloos drie keer mijn traject op en af reed — gewoon omdat het kon — heb ik nu bij rit twee al de neiging om mezelf af te vragen waarom ik hier in hemelsnaam aan begonnen ben.

De grootste spelbreker? De wind. Die werkt niet alleen tegen, maar lijkt ook actief te lobbyen tegen mijn mentale welzijn. Tenzij je natuurlijk in groep rijdt, of samen met een paar anderen een leuke route uitstippelt en het tempo enigszins de moeite waard is — dan valt er nog iets van motivatie te rapen tussen de vlagen door.

Het lijkt nu net alsof je met tegenzin gaat fietsen. Ik snap dat hard rijden leuk is, en een speed pedelec bijhouden helemaal, maar dan laat je je plezier wel erg van externe factoren afhangen. 
Ik vind hard rijden ook leuk, maar geniet ook van buiten zijn, wind door je haar, regen op mijn hoofd. Er zijn dagen dat ik wilde dat er minder wind of regen was, maar uiteindelijk vind ik het toch altijd nog leuker dan met de auto.
Misschien moet je met jouw snelheden iemand met een vm in de buurt zoeken. Zulke snelheden vind je niet onder gewone fietsers.

---

(05-May-2025, 03:57 PM)Wim -de roetsende schreef: 2. Als je de wind mee hebt, dan fiets je niet hard genoeg.

Ik ging met de lowracer wel heel erg hard, verdacht hard. Ik vermoed dat de instelling nog op 28 inch stond. Met 43 ging ik net iets harder als een gewone e bike. Ik reed vermoedelijk ongeveer 30.

Velomobiel rijden gaat gewoon veel makkelijker, niks aan te doen. En je gaat met dezelfde inspanning gewoon veel harder en/ of verder. Dus het is gewoon geen eerlijk vergelijk.

Dat je harder rijdt als een wielrenner wil nog niet zeggen dat je ook een grotere inspanning levert. Op de meeste van mijn fietsen heb ik geen snelheidsmeter, ik zit niet op strava dus ik rijd gewoon zo hard als ik lekker vind. Dat doet wonderen voor mijn mentale welzijn.

(05-May-2025, 10:21 PM)Jeroen S schreef: Op de meeste van mijn fietsen heb ik geen snelheidsmeter, ik zit niet op strava dus ik rijd gewoon zo hard als ik lekker vind. Dat doet wonderen voor mijn mentale welzijn.

Klopt. Na een jaar of 4 roeifietsen wilde ik eigenlijk altijd boven de 30km/u rijden, toen ik dit ging loslaten kon ik er weer veel meer van genieten.

(05-May-2025, 03:57 PM)Wim -de roetsende schreef:

(05-May-2025, 01:30 PM)Snoek043 schreef: De grootste spelbreker? De wind. Die werkt niet alleen tegen, maar lijkt ook actief te lobbyen tegen mijn mentale welzijn. 

Je bent nog niet bekend met twee van de beroemdste uitspraken van de heer H. W. uit Twente?

Hier komen ze: 
1. Tegenwind is extra training. 
2. Als je de wind mee hebt, dan fiets je niet hard genoeg.

Punt 2 is onzinnig vanuit trainingsperspectief. Fysiologisch gezien kun je met wind mee evengoed een zware inspanning leveren.  Je hartslag, vermogen en zuurstofverbruik weten heus niet waar de wind vandaan komt. Wind mee maakt je sneller, niet lui.  

Punt 1 En ja, in een peloton rijden is een wereld van verschil. Als je goed kunt meedraaien in de kopgroep, deel je de inspanning. Maar je hebt dan óók het voordeel dat je stukken kunt "meeliften", iets wat een solofietser in de wind niet kan. Dus zijn ervaring als groepsrijder kleurt mogelijk zijn visie—een eenzame forens op een koersfiets in tegenwind hoort die uitspraken vast heel anders.

(05-May-2025, 10:21 PM)Jeroen S schreef: Op de meeste van mijn fietsen heb ik geen snelheidsmeter, ik zit niet op strava dus ik rijd gewoon zo hard als ik lekker vind. Dat doet wonderen voor mijn mentale welzijn.

(06-May-2025, 06:14 AM)Wim -de roetsende schreef: Klopt. Na een jaar of 4 roeifietsen wilde ik eigenlijk altijd boven de 30km/u rijden, toen ik dit ging loslaten kon ik er weer veel meer van genieten.

Leuk voor jullie beiden, maar niet iets dat we als algemene wijsheid moeten poneren: het is heel persoonlijk. 
Wél met snelheid, hartslag en vermogen bezig zijn leidt mij naast mooie omgevingen en uitzichten af van de dagelijkse dingen die echt niet altijd even leuk zijn. Dat doet dan juist weer wonderen voor mijn mentale welzijn.

(06-May-2025, 09:06 AM)Snoek043 schreef:

(05-May-2025, 03:57 PM)Wim -de roetsende schreef: 2. Als je de wind mee hebt, dan fiets je niet hard genoeg.

Punt 2 is onzinnig vanuit trainingsperspectief. Fysiologisch gezien kun je met wind mee evengoed een zware inspanning leveren.  Je hartslag, vermogen en zuurstofverbruik weten heus niet waar de wind vandaan komt. Wind mee maakt je sneller, niet lui.  

Als je wind mee hebt rijdt je niet sneller dan de wind waait. Als je harder gaat krijg je vanzelf weer tegenwind

(05-May-2025, 10:21 PM)Jeroen S schreef: Dat je harder rijdt als een wielrenner wil nog niet zeggen dat je ook een grotere inspanning levert. 

Beweer ik dat dan?  Het hele idee achter een ligfiets is dat je met minder moeite sneller kan.  Het zou me dus verbazen dat iemand die sneller rijdt dan mezelf, minder vermogen trapt. De realiteit is echter dat ik op mijn M5, met een flinke trainingsachterstand door blessures, relatief makkelijk mee kan komen met de snellere wielrenners die beschikken over het allernieuwste materiaal.

(06-May-2025, 09:19 AM)Frutsel schreef:

(06-May-2025, 09:06 AM)Snoek043 schreef:

(05-May-2025, 03:57 PM)Wim -de roetsende schreef: 2. Als je de wind mee hebt, dan fiets je niet hard genoeg.

Punt 2 is onzinnig vanuit trainingsperspectief. Fysiologisch gezien kun je met wind mee evengoed een zware inspanning leveren.  Je hartslag, vermogen en zuurstofverbruik weten heus niet waar de wind vandaan komt. Wind mee maakt je sneller, niet lui.  

Als je wind mee hebt rijdt je niet sneller dan de wind waait. Als je harder gaat krijg je vanzelf weer tegenwind

Windkracht 4 is tussen de 20 en 28 km per uur.
Als je dus wind, kracht 4, mee hebt, dan rijdt je niet harder dan 28 km per uur
28 km per uur bij kracht 4 is peanuts op een ligfiets; dat kan harder.

:-)

Niels, 7, van der Wal

(06-May-2025, 09:16 AM)365cycle schreef: Leuk voor jullie beiden, maar niet iets dat we als algemene wijsheid moeten poneren: het is heel persoonlijk. 
Wél met snelheid, hartslag en vermogen bezig zijn leidt mij naast mooie omgevingen en uitzichten af van de dagelijkse dingen die echt niet altijd even leuk zijn. Dat doet dan juist weer wonderen voor mijn mentale welzijn.

Maar dat kan dan weer enkel in een velomobiel, vind ik (echt genieten van de omgeving).  Op mijn M5 is het toch echt wel volledige focus op het fietsen zelf, net als op mijn lowracer.  Alleen al recht blijven aan lage snelheden is met die M5 niet altijd even makkelijk.  Snel even je drinkenbus nemen of iets eten is echt niet hetzelfde als in een velomobiel.  Bij beide fietsen loopt de ketting vlak naast het voorwiel (kan je omleiden maar wil ik niet).   In de Snoek val je ten eerste al nooit om, het is gewoon comfortabeler rijden/anticiperen.   Het ding ligt als een blok op de weg en weersomstandigheden hadden over het algemeen weinig of geen invloed op het rijgedrag van de fiets. Om nog maar te zwijgen van bagageplek.  Langere afstanden rijd je bijna per ongeluk.

Op mijn M5 met driespaaksvelgen (die er overigens op blijven) had ik tijdens de eerste rit een paar keer de schrik te pakken met wind van opzij, die me soms tot wel een meter opzij blies.  Als je +200 watt trapt en je rijdt net geen 30 km/u met forse tegenwind, kan je dit moeilijk aangenaam vinden.  Dit zijn geen uitzonderlijke omstandigheden, naast het water staat er altijd wel wind.   Dat ik meer mijn plezier vind om aan te pikken achter snelle elektrische fietsen of sterke wielrenners, zorgt voor een welgekome afwisseling.  Jammer dat ik die TT rijder laatst niet om z'n persoonlijke gegevens vroeg, dan had ik een goede trainingspartner.

(06-May-2025, 09:16 AM)365cycle schreef:

(05-May-2025, 10:21 PM)Jeroen S schreef: Op de meeste van mijn fietsen heb ik geen snelheidsmeter, ik zit niet op strava dus ik rijd gewoon zo hard als ik lekker vind. Dat doet wonderen voor mijn mentale welzijn.

(06-May-2025, 06:14 AM)Wim -de roetsende schreef: Klopt. Na een jaar of 4 roeifietsen wilde ik eigenlijk altijd boven de 30km/u rijden, toen ik dit ging loslaten kon ik er weer veel meer van genieten.

Leuk voor jullie beiden, maar niet iets dat we als algemene wijsheid moeten poneren: het is heel persoonlijk. 

Wél met snelheid, hartslag en vermogen bezig zijn leidt mij naast mooie omgevingen en uitzichten af van de dagelijkse dingen die echt niet altijd even leuk zijn. Dat doet dan juist weer wonderen voor mijn mentale welzijn.

Dit doet mij heel erg denken aan de tekst van het lied "Die Konkurrenz" van "Wir sind helden"

---

Du fährst dein Rad am Straßenrand
Begehrst nicht andrer Weib noch Land
Begehren ist dir einerlei
Du pfeifst und singst und fühlst dich frei
Du pfeifst und singst und fühlst dich frei
Da zieht wer links an dir vorbei!
Vorbeiziehen ist mir einerlei
Sagst du und wirst ganz blass dabei

---

Het gaat over dat mensen kunnen genieten, maar als er vergelijkingsmateriaal is, er iets kan gebeuren waardoor het genieten verdwijnt.

Hier een vrije vertaling van het eerste couplet

---

Je rijdt met je fiets op de straat.
En hebt geen begeerte naar andermans vrouw of land
Begeren laat je koud
Je fluit en zingt en voelt je vrij
Je fluit en zingt en voelt je vrij
Dan rijdt er iemand je links voorbij
Voorbijrijden laat me koud
Zeg je, en trekt wit weg

---

Zo'n getal op een metertje is, voor sommigen, natuurlijk ook iets om mee te concurreren.

(06-May-2025, 10:15 AM)Snoek043 schreef: Op mijn M5 is het toch echt wel volledige focus op het fietsen zelf, net als op mijn lowracer.  Alleen al recht blijven aan lage snelheden is met die M5 niet altijd even makkelijk.  Snel even je drinkenbus nemen of iets eten is echt niet hetzelfde als in een velomobiel.  Bij beide fietsen loopt de ketting vlak naast het voorwiel (kan je omleiden maar wil ik niet).   In de Snoek val je ten eerste al nooit om, het is gewoon comfortabeler rijden/anticiperen.   Het ding ligt als een blok op de weg en weersomstandigheden hadden over het algemeen weinig of geen invloed op het rijgedrag van de fiets. Om nog maar te zwijgen van bagageplek.  Langere afstanden rijd je bijna per ongeluk.

Ik heb geen CHR gehad, maar wel een M-Racer, een lowracer en diverse andere open liggers. Zodra er een beetje snelheid in de M-Racer zat had ik er totaal geen problemen mee qua stabiliteit, ik bracht er gewoon m'n vierjarige mee naar school en kon hem dan ook prima duwen met één hand (@ 15 km/h ofzo).
Ik gok dat het verschil te maken heeft met onze verschillende lichaamsbouw, en anders misschien oefening baart kunst?

(06-May-2025, 10:15 AM)Snoek043 schreef: Op mijn M5 met driespaaksvelgen (die er overigens op blijven) had ik tijdens de eerste rit een paar keer de schrik te pakken met wind van opzij, die me soms tot wel een meter opzij blies.  Als je +200 watt trapt en je rijdt net geen 30 km/u met forse tegenwind, kan je dit moeilijk aangenaam vinden.  Dit zijn geen uitzonderlijke omstandigheden, naast het water staat er altijd wel wind.   Dat ik meer mijn plezier vind om aan te pikken achter snelle elektrische fietsen of sterke wielrenners, zorgt voor een welgekome afwisseling.  Jammer dat ik die TT rijder laatst niet om z'n persoonlijke gegevens vroeg, dan had ik een goede trainingspartner.

Ik had met driespaaksvelgen (reed op 28" HED3 met de M-Racer) niet meer last van zijwind dan met de deep carbons (60 voor, 80 achter). Bij 200W maak ik me overigens nog niet heel druk, ook dat is heel persoonlijk. Als het tempo inzakt weet ik vaak wel wat de oorzaak is, toen ik in Zeeland reed en in de Milan maar 35 km/h haalde dacht ik vooral "dan waait het waarschijnlijk harder dan ik denk". Het bleek windkracht 8 vol op de neus te zijn

@365cycle: op de CHR raak ik met moeite de grond met mijn voeten, maar mij lijkt het dat mijn M5 een héél stuk platter lag die jouw M-racer. Wil je zo aerodynamisch mogelijk liggen, moet je compromissen sluiten. Op mijn lowracer zit ik meer rechtop, hoewel ik bijna op de grond zit. De platte houding en een stuurpen die veel te hoog zit speelt ook een cruciale rol, ik zie eigenlijk los op mijn stuur te kijken. Dat is de schuld van de stuurpen.

Verder loopt de ketting langs het voorwiel en zijn scherpe bochten gewoon onmogelijk, zeker in zo'n aero houding kun je nog zoveel oefenen. Misschien gaat ie bij Bram Moens in juni wat hoger, misschien niet. Ik heb 'm gekocht voor rechtdoor te rijden, niet om in het stadsverkeer te manouevreren.