Vandaag ben ik niet blij omdat.....

[Bob Hagendijk]

Koel blijven Hardloper! Je hebt geen maximum snelheid. Hij heeft geen enkele reden om je staande te houden en/of zich dreigend op te stellen. Als het ff kan stop ik trouwens niet voor dat soort lui. Eromheen en door - ze houden je toch niet bij.

Nouja... Als dat zo'n smal fietspad met zandweg is zoals ik ze hier ken dan kan je elkaar met 2 normale fietsen net passeren. Dan zou ik 25 km/u met een gewone fiets al hard vinden, met een vm helemaal. Geen maximum snelheid betekent niet dat je zo hard mag als je wil...

[Hardloper]

Als het punt is, wat ik denk dat het was. Dan was het zo rond de 25 a 26km/u. Na dat ik er door kon, versnelde ik tot 30km/u tot ik weer achter Roef zat.

[Wim -de roetsende]

Nouja... Als dat zo'n smal fietspad met zandweg is zoals ik ze hier ken dan kan je elkaar met 2 normale fietsen net passeren. Dan zou ik 25 km/u met een gewone fiets al hard vinden, met een vm helemaal. Geen maximum snelheid betekent niet dat je zo hard mag als je wil...

Tja, ik ben het toch echt met Bob eens. Op zo'n smal zandpad is het geven en nemen. Kom je met een driewieler/vm iemand tegen, dan ga je gewoon netjes aan de kant. Dit zijn geen paadjes om zo hard te rijden.

Ik vind het echt niet oké om dan op zo'n snelheid iemand te willen passeren.

[Hardloper]

Laat even duidelijk zijn, ik reed niet op kop. En zat op een plek waar ik niet de weg ken.

[365cycle]

Nouja... Als dat zo'n smal fietspad met zandweg is zoals ik ze hier ken dan kan je elkaar met 2 normale fietsen net passeren. Dan zou ik 25 km/u met een gewone fiets al hard vinden, met een vm helemaal. Geen maximum snelheid betekent niet dat je zo hard mag als je wil...

En dan is het dus automatisch oke om iemand verbaal aan te vallen én hem tot stoppen te dwingen? 

Laat ik het zo zeggen: als je dit gedrag niet vertoont bij een meisje van 14 omdat dat intimiderend zou kunnen werken, moet je het bij niemand doen.

Alsof dat al niet genoeg is wordt de snelheid van een velonaut vaak schromelijk overschat. De laatste "RIJD NIET ZO HARD, IDIOOT!" die ik naar m'n hoofd kreeg volgde op het inhalen van een groepje ongemotoriseerde fietsers. Ik reed op hetzelfde tempo als het ANWB-stel voor me dat hen 2 seconden eerder ingehaald had. Tegen hun werd niet geschreeuwd, ik was de enige die belde (met m'n ringring bel dus, niet met de claxon).
Dat die mensen hun mening op die manier ventileren is helemaal oké, het is niet mijn bloeddruk die door het dak gaat. Ik stop echter niet voor mensen die proberen mijn weg te versperren, en wie aan me zit heeft helemaal een probleem. Er zijn grenzen.

[Willeke_IGKT]

Met alle e-bikes die 25 rijden op dit soort fietspaden is 25 tot 30 voor een VM niet extreem snel.

Maar ik vind ook dat de breedste fiets het meest aan de kant moet en indien nodig ook meer moet afremmen.

Ik ben blij dat dit soort paden niet in mijn omgeving voorkomen.

[Tom Fekkes]

Ik reed vandaag 95% ofzo achter Roef. Tot zover niet van ik ben niet blij. Roef had een smal fietspad uitgekozen voor X km lang. Zand pad er langs. Geen idee hoe hard we reden. Maar Roef die wist zich mooi uit de voeten te maken en de tegenliggers : man en een vrouw stopte . De man ging midden op de fietspad staan en viel toch uit. En vind je het wel normaal om zo hard hier te fietsen. Voor mijn gevoel gingen we tussen de 25 en de 30km/u. En als je zo hard wil, pak dan het zandpad. Nou dat was alles behalve gezellig momentje

Je had zeker geen vlaggetje op je fiets!!

[Hardloper]

Ik las trouwens dat ook onder een filmpje van een Amerikaan met een QV doe volgens mij deze heeft ingeruild voor de Mango

[Wim -de roetsende]

En dan is het dus automatisch oke om iemand verbaal aan te vallen én hem tot stoppen te dwingen? 



Alsof dat al niet genoeg is wordt de snelheid van een velonaut vaak schromelijk overschat. De laatste "RIJD NIET ZO HARD, IDIOOT!" die ik naar m'n hoofd kreeg volgde op het inhalen van een groepje ongemotoriseerde fietsers. Ik reed op hetzelfde tempo als het ANWB-stel voor me dat hen 2 seconden eerder ingehaald had. Tegen hun werd niet geschreeuwd, ik was de enige die belde (met m'n ringring bel dus, niet met de claxon).

De eerste opmerking is niet wat Bob (of ik) zegt. Dit is jouw conclusie. 
Dat mag, maar ik vind het uiteraard ook niet oké om mensen verbaal aan te vallen en tot stoppen te dwingen.

Die tweede opmerking heb ik ook al vaak naar mijn hoofd geslingerd gekregen. 
Bizar, vooral omdat ik net op het tellertje zag dat ik 19km/u reed.

[365cycle]

De eerste opmerking is niet wat Bob (of ik) zegt. Dit is jouw conclusie.

Ik hoop dat we inmiddels toch wel van de context uit kunnen gaan dat ik me probeer te gedragen in het verkeer, en me meer dan bewust ben van het feit dat geen maximumsnelheid niet betekent dat je overal met 60 doorheen kan vliegen. Wat "te hard" is, is dan dus eigen inschatting. Daarbij reageerde ik op een duidelijk geschrokken Hardloper. In die context vind ik de reactie van Bob op het onderstaande niet gepast.

Hij heeft geen enkele reden om je staande te houden en/of zich dreigend op te stellen.

Het komt op mij over alsof de buurvrouw met een blauw oog buiten komt en je "nou ja, je was ook wel een beetje irritant he" zegt. 

Dat mag, maar ik vind het uiteraard ook niet oké om mensen verbaal aan te vallen en tot stoppen te dwingen.

als dit er nou ook gestaan had was het al een ander verhaal.

Die tweede opmerking heb ik ook al vaak naar mijn hoofd geslingerd gekregen. 
Bizar, vooral omdat ik net op het tellertje zag dat ik 19km/u reed.

en hier geef je zelf nog een stukje context; wij gaan altijd "zo ongelofelijk hard", zelfs als we stil staan...

[Niels van der Wal]

Mensen schrikken van een groot ding wat beweegt. Vanuit die schrik wordt vaker gereageerd.
Dit is emotie, geen realiteit.
Of het objectief waar is is dan minder relevant. De emotie is waar, en de reactie komt van daaruit.

Een emotionele reactie kan zeer onaangenaam zijn.

Als je tijd hebt: Reageren op de inhoud van het verwijt heeft geen zin. As je contact wil, dan heeft reageren op de emotie achter het verwijt zin.
Je kan ook gewoon verder fietsen.

Niels, zen, van der Wal

[365cycle]

Mensen schrikken van een groot ding wat beweegt. Vanuit die schrik wordt vaker gereageerd.
Dit is emotie, geen realiteit.
Of het objectief waar is is dan minder relevant. De emotie is waar, en de reactie komt van daaruit.

De afgelopen week is dit een heel actueel topic op het forum. Voor ons velonauten is het sowieso vaak wel een onderwerp, omdat ook automobilisten met hun rijdend potentieel moordwapen hun emoties soms de ruimte geven én daarmee voor ons gevaar veroorzaken.

De hamvraag is: Moet je iedere (negatieve) emotie ook daadwerkelijk uiten in een (mogelijk onaangename) reactie? 
Iedere serieuze vechtsporter weet het goede antwoord: Laat je acties bepalen door je doel, niet je gevoel.

Een emotionele reactie kan zeer onaangenaam zijn.

Als je tijd hebt: Reageren op de inhoud van het verwijt heeft geen zin. As je contact wil, dan heeft reageren op de emotie achter het verwijt zin.
Je kan ook gewoon verder fietsen.

Dan ga je er nog vanuit dat de actie van de andere geen heftige emoties bij jou oplevert. Ik kan fel zijn (zeker in geschreven tekst), maar ben emotioneel niet snel van m'n stuk. Dat geldt lang niet voor iedereen. Als je dus je doel bepaalt, neem dan ook het gevoel van die onbekende andere daarin mee.

Over zen gesproken

[Niels van der Wal]

Mensen schrikken van een groot ding wat beweegt. Vanuit die schrik wordt vaker gereageerd.
Dit is emotie, geen realiteit.
Of het objectief waar is is dan minder relevant. De emotie is waar, en de reactie komt van daaruit.

De afgelopen week is dit een heel actueel topic op het forum. Voor ons velonauten is het sowieso vaak wel een onderwerp, omdat ook automobilisten met hun rijdend potentieel moordwapen hun emoties soms de ruimte geven én daarmee voor ons gevaar veroorzaken.

De hamvraag is: Moet je iedere (negatieve) emotie ook daadwerkelijk uiten in een (mogelijk onaangename) reactie? 
Iedere serieuze vechtsporter weet het goede antwoord: Laat je acties bepalen door je doel, niet je gevoel.

Een emotionele reactie kan zeer onaangenaam zijn.

Als je tijd hebt: Reageren op de inhoud van het verwijt heeft geen zin. As je contact wil, dan heeft reageren op de emotie achter het verwijt zin.
Je kan ook gewoon verder fietsen.

Dan ga je er nog vanuit dat de actie van de andere geen heftige emoties bij jou oplevert. Ik kan fel zijn (zeker in geschreven tekst), maar ben emotioneel niet snel van m'n stuk. Dat geldt lang niet voor iedereen. Als je dus je doel bepaalt, neem dan ook het gevoel van die onbekende andere daarin mee.

Over zen gesproken

Ik ben vechtsporter, karateka; 1e dan.
Ik ben ook mens.

Vorige week werd ik in mijn velomobiel geblokkeerd door een een automobilist.Ik wilde rechtdoor de straat in, hij stuurde linksaf en veroorzaakte zo het gevaar van aanrijding.
Door zijn geopende raampje hoorde ik dat dit een eenrichtingsstraat was en dat ik daar niet mocht rijden. Dit klopte deels; het was een eenrichtingsstraat voor auto's, maar het bord 2 richtingen voor fietsers stond op dit kruispunt.
Ik reed voorlangs, en gaf hem de vinger.
Hij stapte uit en riep iets.
Ik reed verder; stoppen en een gesprek aangaan zou in mijn stemming niet kunnen. Ik was boos; wat mij niet raar lijkt als iemand je dood dreigt te rijden.

Gelukkig was de weg nog lang en waren er meer dingen om me over op te winden (zoals op het fietspad geparkeerde auto's op de Dorpstraat in Zeist, waardoor ik de weg op moest tussen auto's.

Niels, zenvol, van der Wal

[datakneder]

... die nieuwe constructie bij oprit van de Oraniendeich (richting Grieth) met de Emmericher Straße, bij de brug bij Emmerich.

Ze hebben daar tussen het fietspad en de rijbaan een vangrails aangebracht. Het stukje van de brug naar beneden op de Oraniendeich neem ik altijd de rijbaan. Dit omdat onderaan een bocht naar rechts is met direct daarna een kruising. Ik rijd daar op een voorrangsweg, maar ze rijden gewoon het fietspad op om de weg op te rijden. Zonder rekening te houden met het feit dat ik daar met 40 km/h aankom. Een goede oplossing was om dan de rijbaan te nemen, omdat daar de ogen wel op gericht zijn, en dan op de kruising in te voegen op het fietspad.

Maar ze hebben die vangrails te ver doorgetrokken zodat deze nu het zicht op mij ontneemt voor de mensen die de rijbaan op willen rijden.

[datakneder]

... vandaag mijn fietscomputer vlak bij huis begon te haperen. Op zich niet zo'n probleem. Ik heb afgelopen weekend de kettinglijn veranderd door de trekkende rol links van de terugvoerende rol te zetten. Daardoor moest ook de kettingrol onder de stoel ook iets anders geplaatst worden. De kabel van de fietscomputer loopt daar vlak langs, dus verwachtte ik dat het kabeltje misschien ergens schade had opgelopen.

Maar toen ik net de staartpunt er afname zag ik dat de kettingbeschermer aan gruzelementen lag. Dus of er is iets van de weg opgepikt en is achterin een paar keer rondgedraaid. Of in een bocht is het wiel getordeerd en heet de beschermer tussen het draaiende wiel en de body geklemd en kapotgedraaid. Met het veranderen van de kettinglijn had ik ook nog wat veranderd aan de beschermer.

Dat wordt dus een nieuwe, en betere, bouwen.

[Jeroen S]

Succes bij het herstellen, soms repareer je het een, en gaat het ander dan stuk, of lastig doen. Ik heb ook nog een paar van die klusjes te doen.

[365cycle]

Ik ben vechtsporter, karateka; 1e dan.
Ik ben ook mens.

Natuurlijk. Het lukt niemand altijd, maar je weet waarschijnlijk beter dan veel anderen dat je emotie je hierin niet helpt.

Vorige week werd ik in mijn velomobiel geblokkeerd door een een automobilist.Ik wilde rechtdoor de straat in, hij stuurde linksaf en veroorzaakte zo het gevaar van aanrijding.
Door zijn geopende raampje hoorde ik dat dit een eenrichtingsstraat was en dat ik daar niet mocht rijden. Dit klopte deels; het was een eenrichtingsstraat voor auto's, maar het bord 2 richtingen voor fietsers stond op dit kruispunt.

Ook weer zo'n situatie waarin iemand een ander aanspreekt én gevaar veroorzaakt vanuit een behoefte een ander te corrigeren.