05-Jan-2023, 11:56 AM
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 05-Jan-2023, 12:00 PM door 365cycle.)
(05-Jan-2023, 11:21 AM)Hans Schipper schreef: De beste promotie van ultralicht vervoer zoals velomobiel zou het invoeren van een landelijke snelheidsbeperkingInteressant standpunt Vanuit eigenbelang heb ik er wel oren naar (zeker als de limiet voor fietsen zonder ondersteuning blijft zoals die is d.w.z. niet op te handhaven ). Echter zou voor een dusdanig forse aanpassing aan onze huidige mobiliteit eerst een héél forse investering in ons OV vereisen. Een ontwikkeling precies de andere kant op van wat nu gaande is.
Zijn van 45 km per uur. Stel je eens voor dat al die zware bakken van de openbare weg plaats maken voor velomobielachtigen! Dat zou klimaatdoelstellingen bereikbaar maken. Waarschijnlijk moeten we nog veel meer last gaan ondervinden van klimaatverandering voordat we hier toe bereid zijn.
M'n moeder zit bijvoorbeeld in een rolstoel en woont in een dorp, hemelsbreed zo'n 140 km verderop. Als zij met het OV naar mij toe zou willen komen is ze afhankelijk van hulp van diverse buschauffeurs (da's altijd een gevalletje hopen dat het goed gaat), en zit je voor de planning vast aan 9292 (want ns.nl ondersteunt geen plannen voor rolstoelers).
Ook worden bepaalde treinen gemeden, vermoedelijk i.v.m. compatibiliteit met een rolstoeler, heb je op de stations hulp nodig van treinpersoneel (altijd hopen dat het er is, anders sta je dus vast) etcetera.
In Duitsland is men wat dat betreft op de goede weg; er komt een betaalbaar maandabonnement voor de trein voor iedereen, regionale treinen hier vlak over de grens hebben allemaal een "gelijkevloerse" instap waar je met je rolstoel zo in kan rijden enzovoorts. En dat in een land dat zóveel groter is dan dat van ons...
Zeker als ik een Milan 4.2 (zodat ik m'n zoon makkelijk mee kan nemen) of - nog liever - een velomobiel waarin m'n zoon mee kan trappen zou hebben, zou ik onze trein niet heel gauw missen, ook niet nu ik geen auto heb. Echter ben ik wat dat betreft wel een uitzondering. Niet iedereen heeft maar één kind, niet iedereen heeft alleen een laptop, een beeldscherm en wat kleding nodig om z'n werk te kunnen doen, en als ik in m'n eigen schoenen van 2018 stond zou m'n actieradius dus ook sterk beperkt zijn.
Accepteren dat reizen langer duurt kan ook, maar betekent dat mijn kind z'n grootouders nog veel minder ziet dan nu (als ze op bezoek komen doen ze dat nu met de auto). Ergens vind ik dat gevoelsmatig ook geen optie.