06-Jul-2019, 09:02 AM
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 06-Jul-2019, 09:05 AM door Fietsbennie.)
Vorig jaar ben ik eens met de Gazelle naar Den Bosch gefietst. Daar ben ik toen opgehaald door een collega die in de buurt wat op wilde halen voor Marktplaats. Dus leek het me eens leuk om de trein te pakken en daar de draad weer op te pakken. Maar waar naar toe? Ik zag op de kaart dat de rivier de Dommel daar eindigde. Vorig jaar ben ik ook eens zo langs de Regge gefietst. Dus heb ik een route gemaakt die zoveel mogelijk langs paadjes ging (waar je ook kón fietsen) langs de Dommel, om zo bij de bron in omgeving Wauberg (België) uit te komen.
Treinkaartje van een drogisterij gekocht, inderdaad die met die vreselijke reclames, en 's morgens eerst naar Almelo gefietst (zo'n 15 km) om daar de eerste trein van 5:06 te kunnen nemen naar Den Bosch. Onderweg nog een goed gesprek met de conducteur. De fiets mag niet mee in de spits, dus moet u in Utrecht eruit, blijkbaar had overijverige man niet in de gaten dat het inmiddels Juli was, en dat daar uitzondering op is. Al met al, inclusief geklungel met fiets op de roltrap in Utrecht, voldaan aangekomen in Den Bosch. Heerlijk, rust. Eerst stukje naar het noorden om te zien waar de Dommel stopt. Daarna weer terug naar Vught waar ik mezelf van water heb voorzien bij een tankstation, linksaf naar st Michielsgestel, via gemonde langs Boxtel naar Liempde.
De route had ik, dacht ik, in de Mio gezet, maar hij stond er niet tussen... Gelukkig had ik de hele route op 4 kantjes uitgeschreven op de oude vertrouwde bolletje pijltje manier met de straatnamen en knooppunten erbij. Ook had ik wel een kaart bij me mocht het moeilijk worden. Hierdoor kon ik, ondanks dat ik geen enkel benul had waar ik mij bevond, en wat er ging komen, redelijk doorfietsen.
In st Oedenrode ben ik even op de Brink gaan zitten. Na de treinreis ben ik gelijk gaan fietsen, en was wel toe aan wat eten. Terwijl ik daar zo zit, komt er een paar wielrenners van leeftijd uit nieuwsgierigheid naar mijn fiets bij me staan praten. Wat ik ging doen, en of dat wel ging, de afstanden, aardige jongens. Op de markt nog een paar banaantjes gekocht, en verder ging het weer.
Voorbij Nijnsel had ik in eens een probleem. Ketting wilde niet meer rond. Na wat onderzoek bleek er een elastiek tussen de kettingbuis en de ketting terecht zijn gekomen, tja hoe kan het... Wat was ik blij dat ik een paar tie wraps bij me had, en een tang. Hierdoor kon ik een stuk van de kettingbuis afknippen, en elastiek verwijderen. Na een kwartier was het euvel verholpen, en eerste beste huis waar men buiten met de tuin aan het werk was gevraagd of ik handen even mocht wassen, dan ben je sneller klaar. Na Son en Breugel langs de Dommel Eindhoven doorgefietst. Alleen had ik hier ergens een afslag gemist. Aangezien ik geen richtingsgevoel heb in deze contreien, de Mio ingeschakeld en een straatnaam van het briefje ingetypt. Zo had ik de route zo weer gevonden. Om Waalre heen via Valkenswaard naar Dommelen. Daar zag ik een bankje in de schaduw, en het was inmiddels 3 uur geleden dat ik in St Oedenrode was, dus tijd voor een boterham. Toch heb ik het idee dat de klikpedalen de energie meer verdelen. Eerder was ik soms na anderhalf, of 2 uur aan het kijken naar een bankje, nu hield ik telkens een uur langer vol. Ook heb ik hier ergens op een kerkhof mijn water weer aangevuld. Het was best warm en het water vloog erdoorheen.
Na Valkenswaard begon het leuk te worden. Fietspaden dwars door natuurgebied, ik geloof de Kempen , naar de grens bij Schaft. In België heb ik ervoor gekozen een lang fietspad te nemen in plaats van door de bebouwde kom van Pelt. Dat fietste wel lekker door. Ook ben ik om Peer gereden, naar het zuiden door het dorpje Linde om uiteindelijk via een paar zandwegen (vreselijk!) bij de bron van de Dommel uit te komen die er volgens de kaart hier moest zijn. Het enige wat ik zag was onkruid, het water was opgedroogd. Prima, verder maar weer. Ik had de route verder gemaakt naar het dicht bijzijnde station waar redelijk veel treinen stoppen, en dat was Weert. Dus via Meeuwen waren het Belgische wegen. Best wel leuk voor een keer. Langs Bree, (ben maar niet door de stad gegaan), langs Bocholt (heb je die hier ook al?) was ik ergens door mijn watervoorraad heen. Wegens gebrek aan tankstations en restaurants maar bij een huis aangebeld of ze water wilde bijvullen. Na deze lafenis de grens over gekachelt, via Altweerterheide naar Weert.
Al met al duurde wegens de pech onderweg, het zoeken in Eindhoven, en zandwegen onderweg langer dan ik eigenlijk wilde. Tegen half 6 was ik ook in Weert. Kortingskaartje ging in na de spits, dus heb ik mezelf op een biertje en een maaltijd getrakteerd bij het restaurant tegenover het station in Weert. Even later zat deze jongen te DOMMELEN in de trein...
Startstation
Einde van Dommel.
Een van de vele bruggetjes
St Michielsgestel
Pauze st Oedenrode
Veel van deze paadjes en talloze bruggetjes
Langs de Dommel
Dwars door Eindhoven
Aan de Dommel in Dommelen.
Watermolen.
laatste stuk voor de grens
Grens
Fietspad, ongeveer 12 km zo gefietst.
Brug
Kapelletjes overal
Soms had ik het idee dat ik in verkeerspark Assen aan het fietsen was
Fietsen in België
Hier ergens moet de bron zijn, maar alles was kurkdroog.
Omgeving Bree
Grensgeval
Altweerterheide
Eindstation Weert
Treinkaartje van een drogisterij gekocht, inderdaad die met die vreselijke reclames, en 's morgens eerst naar Almelo gefietst (zo'n 15 km) om daar de eerste trein van 5:06 te kunnen nemen naar Den Bosch. Onderweg nog een goed gesprek met de conducteur. De fiets mag niet mee in de spits, dus moet u in Utrecht eruit, blijkbaar had overijverige man niet in de gaten dat het inmiddels Juli was, en dat daar uitzondering op is. Al met al, inclusief geklungel met fiets op de roltrap in Utrecht, voldaan aangekomen in Den Bosch. Heerlijk, rust. Eerst stukje naar het noorden om te zien waar de Dommel stopt. Daarna weer terug naar Vught waar ik mezelf van water heb voorzien bij een tankstation, linksaf naar st Michielsgestel, via gemonde langs Boxtel naar Liempde.
De route had ik, dacht ik, in de Mio gezet, maar hij stond er niet tussen... Gelukkig had ik de hele route op 4 kantjes uitgeschreven op de oude vertrouwde bolletje pijltje manier met de straatnamen en knooppunten erbij. Ook had ik wel een kaart bij me mocht het moeilijk worden. Hierdoor kon ik, ondanks dat ik geen enkel benul had waar ik mij bevond, en wat er ging komen, redelijk doorfietsen.
In st Oedenrode ben ik even op de Brink gaan zitten. Na de treinreis ben ik gelijk gaan fietsen, en was wel toe aan wat eten. Terwijl ik daar zo zit, komt er een paar wielrenners van leeftijd uit nieuwsgierigheid naar mijn fiets bij me staan praten. Wat ik ging doen, en of dat wel ging, de afstanden, aardige jongens. Op de markt nog een paar banaantjes gekocht, en verder ging het weer.
Voorbij Nijnsel had ik in eens een probleem. Ketting wilde niet meer rond. Na wat onderzoek bleek er een elastiek tussen de kettingbuis en de ketting terecht zijn gekomen, tja hoe kan het... Wat was ik blij dat ik een paar tie wraps bij me had, en een tang. Hierdoor kon ik een stuk van de kettingbuis afknippen, en elastiek verwijderen. Na een kwartier was het euvel verholpen, en eerste beste huis waar men buiten met de tuin aan het werk was gevraagd of ik handen even mocht wassen, dan ben je sneller klaar. Na Son en Breugel langs de Dommel Eindhoven doorgefietst. Alleen had ik hier ergens een afslag gemist. Aangezien ik geen richtingsgevoel heb in deze contreien, de Mio ingeschakeld en een straatnaam van het briefje ingetypt. Zo had ik de route zo weer gevonden. Om Waalre heen via Valkenswaard naar Dommelen. Daar zag ik een bankje in de schaduw, en het was inmiddels 3 uur geleden dat ik in St Oedenrode was, dus tijd voor een boterham. Toch heb ik het idee dat de klikpedalen de energie meer verdelen. Eerder was ik soms na anderhalf, of 2 uur aan het kijken naar een bankje, nu hield ik telkens een uur langer vol. Ook heb ik hier ergens op een kerkhof mijn water weer aangevuld. Het was best warm en het water vloog erdoorheen.
Na Valkenswaard begon het leuk te worden. Fietspaden dwars door natuurgebied, ik geloof de Kempen , naar de grens bij Schaft. In België heb ik ervoor gekozen een lang fietspad te nemen in plaats van door de bebouwde kom van Pelt. Dat fietste wel lekker door. Ook ben ik om Peer gereden, naar het zuiden door het dorpje Linde om uiteindelijk via een paar zandwegen (vreselijk!) bij de bron van de Dommel uit te komen die er volgens de kaart hier moest zijn. Het enige wat ik zag was onkruid, het water was opgedroogd. Prima, verder maar weer. Ik had de route verder gemaakt naar het dicht bijzijnde station waar redelijk veel treinen stoppen, en dat was Weert. Dus via Meeuwen waren het Belgische wegen. Best wel leuk voor een keer. Langs Bree, (ben maar niet door de stad gegaan), langs Bocholt (heb je die hier ook al?) was ik ergens door mijn watervoorraad heen. Wegens gebrek aan tankstations en restaurants maar bij een huis aangebeld of ze water wilde bijvullen. Na deze lafenis de grens over gekachelt, via Altweerterheide naar Weert.
Al met al duurde wegens de pech onderweg, het zoeken in Eindhoven, en zandwegen onderweg langer dan ik eigenlijk wilde. Tegen half 6 was ik ook in Weert. Kortingskaartje ging in na de spits, dus heb ik mezelf op een biertje en een maaltijd getrakteerd bij het restaurant tegenover het station in Weert. Even later zat deze jongen te DOMMELEN in de trein...
Startstation
Einde van Dommel.
Een van de vele bruggetjes
St Michielsgestel
Pauze st Oedenrode
Veel van deze paadjes en talloze bruggetjes
Langs de Dommel
Dwars door Eindhoven
Aan de Dommel in Dommelen.
Watermolen.
laatste stuk voor de grens
Grens
Fietspad, ongeveer 12 km zo gefietst.
Brug
Kapelletjes overal
Soms had ik het idee dat ik in verkeerspark Assen aan het fietsen was
Fietsen in België
Hier ergens moet de bron zijn, maar alles was kurkdroog.
Omgeving Bree
Grensgeval
Altweerterheide
Eindstation Weert