Dank voor de uitgebreide uitleg Jeroen! 

(04-Oct-2022, 08:38 PM)Jeroen S schreef: Dat kan in Nederland ook wel, daar volgt dan erg vaak een toeteractie van een voorbijkomende automobilist op.

Ik heb de indruk dat dit gedrag in het Oosten erger is dan in het Westen. Kreeg gisteren een filmpje doorgestuurd van een mede-velonaut die eerst van de weg getoeterd werd (geen gescheiden fietspad, enkel een suggestiestrook), en daarna moedwillig aangereden werd toen hij dezelfde automobilist over de fietsstrook (dat stukje wel) langs zo'n obstakel weer voorbij wilde rijden.
Ik heb hier in de buurt ook weleens zo'n situatie; weg met limiet 60 km/h, en dan van die "eilandjes" erin waardoor automobilisten op elkaar moeten wachten, maar fietsers er rechts langs kunnen. De laatste keer dat ik een automobilist daar 3x voorbij reed (alsnog oppassen want als de tegenligger extreem breed om de vluchtheuvel heen gaat kom je 'm tegen) draaide die automobilist aan het eind van de weg z'n raampje open en riep "ik houd je niet bij man!"  Verder heb ik de laatste tijd ook weinig last van echte agressie, ondanks dat ik echt weleens assertief rijd. De laatste keer dat ik echt afgesneden ben was in Almelo.

Kortgeleden had ik een klein akkefietje op één van m'n woon-werkroutes...

(19-Sep-2022, 07:35 PM)365cycle schreef: Reed vandaag op m'n gemakje huiswaarts. Wel vlot, maar voor mijn doen niet knalhard; kruiste met een gangetje van 50 over een doorgaande 60-weg met mooie bochten die je op snelheid kan pakken, en een smalle suggestiestrook. Meestal kies ik daar voor de weg, en probeer ik een beetje te sturen wanneer ik ingehaald word; als auto's rechtdoor rijden over de baan naast je is het nogal krap, als het een béétje waait (vandaag dus) word je ook even opzij gezet als de auto in kwestie dan voorbij is en als er dan één krap achter zit... mwah. Zeker bij 50 km/h is dat niet prettig; de limiet is 60, meestal zit er wel een brave bestuurder tussen en dan rijden de auto's er hooguit 55 a 57 km/h.

Maar goed. Ik zie in m'n spiegels een stadsbus uit één van de vele bochten komen; er zat eerst een boerderij in m'n spiegel, waardoor ik 'm eerder nog niet opgemerkt had. Goed, nog 2 km tot het volgende dorp, en daar stopt de bus eigenlijk áltijd. Die stadsbus in laten halen is echt niet handig;
- als het goed is rijdt ie hooguit 60 km/h;
- als hij me in gaat halen, moet er dus 18 meter bus inhalen met een snelheidsverschil van op dat moment hooguit 2,5 m/s; dat duurt dus dik 7 seconden. Ik vind dat te link;
- als ik op de rijbaan blijf en hij heeft me net ingehaald, moet ik dus óók op stoppen;
- als ik het fietspad, dat daar begint, op ga, kan ik doorrijden, maar dan gaan de deuren vermoedelijk precies open op het moment dat ik met 40 km/h langs kom knallen, en die buspassagiers moeten het fietspad oversteken dus dat is een fiasco-in-wording, tenzij ik HEEL erg veel vaart wil verliezen.

Ik wil 'm echter ook niet in de weg zitten, en verhoog m'n snelheid dus tot strak 60 km/h (GPS en een goed afgestelde sensor, dus écht 60 km/h). De bus komt echter toch dichterbij... tot op een paar meter van de achterkant van m'n fiets   Lekker veilig pik, 17 meter per seconde rijden en jezelf 0,2 seconde de tijd geven om in te grijpen als mijn remlichten aan gaan. Ik zag 'm al aankomen en was dus al vérder aan het versnellen naar ruim over de 60 km/h, maar raak nu ook de rem aan (de lamp gaat aan voordat de remmen aangrijpen), de buschauffeur versnelt ook en beantwoordt mijn remlicht met de claxon. 

Morgen moet ik ook nog fietsen, dus vanmiddag reed ik wat rustiger dan op de dag in kwestie naar huis. Beetje rond de 40 tokkelen, gewoon lekker. Op dezelfde weg als waar ik vorige keer de buschauffeur tegenkwam, kwam ik vandaag achter een hele hoge tractor uit. Die reed ook 38~40 km/h, maar ik kan ook met dat tempo over de rotonde daarvoor, dus liep ik snel in terwijl hij nog aan het accelereren was. Ondanks dat er wat stof vanaf kwam vond ik het eigenlijk wel best; ik kon er onderdoor kijken, en het was een prima tempo, geen gedoe met automobilisten achter me want als die de tractor in willen halen kunnen ze mij ook wel ff meepakken. Daarbij, er reden tegenliggers dus dan is alleen een snel inhaalmanoeuvre mogelijk, want rechts op de fietsstrook is naast een tractor echt te weinig plek om er veilig voorbij te kunnen.

Ik kijk in m'n spiegel... en zie de bus aankomen  De chauffeur in kwestie zit wat te gebaren, en warempel, lijkt wel héél erg op de meneer die me vorige week zo aan het opduwen was. Beweeg m'n velomobiel even naar de linkerkant van de baan... en zie na de vrij snel rijdende tegenligger een traag rijdend klein autootje aankomen. Bedacht me dus niks, full power op de pedalen (sprintjes, daar ben ik goed in  ), knipper aan en hop, links die tractor voorbij. Daarna een gangetje van 50-55 km/h aan gaan houden om het gat lekker te laten groeien. Er stond een pittig tegenwindje, dus 60 zat er even niet in.

Zo bleek het echter leuker: Er bleef maar verkeer komen, niet zoveel dat je met een auto (of een velomobiel) niet vlot zou kunnen inhalen, maar voor een autobus was het blijkbaar net teveel; Ondanks dat ik na het eerstvolgende dorp het fietspad weer op ging en m'n snelheid weer bijstelde naar ~40 km/h heb ik 'm niet meer gezien

… ik zondag in de planning heb om naar het westelijkste puntje van de Maasvlakte te rijden

Blij dat ik de Quest een beetje heb kunnen personaliseren met de vandaag aangekomen stickers. Beetje activisme en een hint naar de dagelijkse bezigheden. 

Mooi! Van mij mag de Rockstar-sticker ook wel een metallic vinyl van iets van 30 cm zijn, of wordt het daarmee een glamrockstar?

(07-Oct-2022, 09:57 AM)gideon schreef: … ik zondag in de planning heb om naar het westelijkste puntje van de Maasvlakte te rijden

Je bedoelt helemaal naar het eind van die krul die richting Hoek van Holland loopt? Dat is wel tien kilometer heen en tien terug, nog los van de rest van de Maasvlakte. Leuk om eens gedaan te hebben, maar niet of veel vaker te doen, is mijn ervaring.

Vroeger, een jaar of vijf geleden nog geloof ik, kon je het eind een stuk korter bereiken. Maar de weg die eerst rechtdoor liep is nu vervangen door een uitbreiding van de haven.

Nee dat einde van die “krul” is weer iets minder westelijk (en 60km vanaf mijn woonplaats Mijnsheerenland)
Het westelijke punt is 50km

Ik zou toch even lekker doorfietsen richting de windmolens helemaal op het eind, net voor het zeehondeneiland, als je toch in de buurt bent. Kan je dat weer afvinken.

(07-Oct-2022, 05:43 PM)Lopopodium schreef: Vroeger, een jaar of vijf geleden nog geloof ik, kon je het eind een stuk korter bereiken. Maar de weg die eerst rechtdoor liep is nu vervangen door een uitbreiding van de haven.

Ik zie dat het alweer sinds 2012 is, als ik de kaarten op Topotijdreis moet geloven: https://www.topotijdreis.nl/vergelijk/ka...0,441459,8. Meestal lijken de datums daar wel te kloppen als het op dingen aankomt waarvan ik wéét wanneer de verandering heeft plaatsgevonden. Maar tjonge, tien jaar alweer?!

Ik ben blij dat ik mijn eigen Milan terug heb. Wat is het toch een fijne en mooie fiets. 
Ook blij werd ik van het nieuws dat Ymte de nieuwe kap met brommervizier besteld heeft voor me. Ik heb meteen gevraagd of hij de nieuwe Roemenie-Fenn ruitenwisser wou mee bestellen.

… omdat ik naar het Maasvlakte strand ben gefietst. Helaas kon ik niet verder, omdat het fietspad langs de Maasvlakteweg was afgesloten. Toch een mooi rit via het pontje Nw. Beijerland, Zuidland, Hellevoetsluis heen en terug over Brielle, Brielse meer, Spijkenisse en pontje Nw. Beijerland. En Super weer

Ik de afgelopen dagen eindelijk wat tijd/energie over had voor twee ienieminie-tochtjes! Voor veel mensen helemaal geen afstanden om over naar huis te schrijven (10 en 12 KM) maar voor mij was het heel bijzonder. Een beetje pielen met Komoot en gaan met de beentjes en dan ook nog een gemiddelde van 19 km/u kunnen rijden. 

Wat is een ligfiets toch een ondergewaardeerd fietssoort, gewoon kunnen trappen en verder tot rust komen op je ligschaal en genieten van al het moois dat je ziet. Je zou er bijna een cuphouder op bouwen voor een kop koffie en een gevulde koek, maar dan geraak ik mijn buikje niet kwijt. 

Veel langere afstanden zitten er voorlopig niet in, maar deze afstanden en de rust die ik ervoer maken me dankbaar en laden me op. 
Ik merk wel dat ik nog erg onzeker ben over mijn eigen kunnen, de elektrische fiets heeft me in die zin niet geholpen. Maar thuiskomen, bezweet en blij en dan omkleden en ontspannen - ik gun het iedereen!

@ vdBeemd
Zullen we een coupe plegen, Jeroen, en eenzijdig invoeren dat kilometers en snelheid niet meer tellen, maar dat we vanaf nu resultaten uitdrukken in PF (plezierfactor). Ik vermoed dat jij met je ritten op de schaal van 0 tot 10 lekker in de buurt van de 9 zat, en dat zónder gevulde koek!!

Misschien kan ik je "uit de tent" lokken met het voorstel tot een gevulde koek-momentje in Coevorden, komend voorjaar. Dan moet een 10 haalbaar zijn 

Ik ben jaren geleden ook begonnen  met ritjes van 10 km, en kon dat al heel snel uitbouwen tot 20, 30 km en meer. Vooral omdat het zo lekker, relaxt en pijnloos gaat, bouw je heel makkelijk op.  .... op .... op naar de koffie en gevulde koek 

(14-Oct-2022, 10:42 AM)vdbeemd schreef: (10 en 12 KM) [...] gemiddelde van 19 km/u kunnen rijden. 
[...]
Je zou er bijna een cuphouder op bouwen voor een kop koffie en een gevulde koek, maar dan geraak ik mijn buikje niet kwijt. 
Veel langere afstanden zitten er voorlopig niet in, maar deze afstanden en de rust die ik ervoer maken me dankbaar en laden me op. 

Lekker toch, gewoon een stukje fietsen. Het belangrijkste is dat je er plezier in hebt want dan blijf je het doen. En als je het blijft doen, komen de afstanden vanzelf.
Eén gevulde koek = 250 kcal, dat is een klein half uurtje fietsen met 19 km/u. Aan jou of je hem verdient hebt.

(02-Sep-2022, 08:09 PM)Lig-hen schreef: Op de trike naar een zandpad aan een doodlopend landweggetje gefietst, en daar tussen bos en aardappelakker lekker gepicknickt. Daarna zitten lezen, en kijken naar de mooie lucht, libellen, zwaluwen....
Heerlijk, zo'n stressless op wielen. 

Ja, da’s het ultieme ‘Driewielblij’! Doe ik ook… niet eerst thuis eten, maar ontbijt of picknic mee en naar mooie plek driewieleren, goed uitzicht, in- of juist uit de zon, handrem erop en genieten! Je snapt niet dat zoveel mensen nog tweewieler rijden… is zó beperkt 

Ik was gisteren eens besprekingen bij vestiging in Duitsland. Menig collega daar: ,,mit Liegerad dieses mal?". Altijd leuk dat zoiets na 2 jaar nog leeft...

(14-Oct-2022, 02:38 PM)Joostp schreef:

(02-Sep-2022, 08:09 PM)Lig-hen schreef: Op de trike naar een zandpad aan een doodlopend landweggetje gefietst, en daar tussen bos en aardappelakker lekker gepicknickt. Daarna zitten lezen, en kijken naar de mooie lucht, libellen, zwaluwen....
Heerlijk, zo'n stressless op wielen. 

Ja, da’s het ultieme ‘Driewielblij’! Doe ik ook… niet eerst thuis eten, maar ontbijt of picknic mee en naar mooie plek driewieleren, goed uitzicht, in- of juist uit de zon, handrem erop en genieten! Je snapt niet dat zoveel mensen nog tweewieler rijden… is zó beperkt ?

Onderweg naar huis, de langere weg, door een klein stukje park. Even stoppen en in het zonnetje wat lezen of gewoon genieten. 

Helaas niet vandaag, motregen, maar we houden hoop voor droog weer in de herfst.

Na een bezoekje aan de "kraker" wilde m'n rug gisteren weer meewerken; de geplande werkweek ging dus lukken. Gisteravond reed ik daarom door de mist naar een B&B in Twente (krap over de 200 km), om me vanochtend bij een klant te melden. Het zicht was hier en daar echt beperkt, maar de Bülk liep lekker en m'n benen waren goed.
Psychisch kan zo'n rit behoorlijk slurpen; je voelt het kouder worden, je bent op jezelf aangewezen, concentratie is belangrijk want je ziet minder, maar zelfs dat minder zien heeft zo zijn voordelen. Niet zien wat niet direct belangrijk is laat ruimte in je brein voor andere gedachten, zeker op het platteland zijn veel mensen binnen en er is dus ook geen afleiding meer. Ik houd echt van het rijden in de nacht! Het heeft iets heel romantisch om alleen te zijn, met hooguit wat dieren die je opmerken. Terug naar de essentie; een mens met een bestemming en verder niets.
De mist maakt rijden nog wat ingewikkelder, maar zorgt er ook voor dat alles er heel sprookjesachtig uitziet.

Vanavond reed ik dus van Twente naar Dronten, en hoewel ook dit een mooie avond was, was het toch anders. Ik vertrok eerder, kwam dus ook eerder op mijn bestemming, het was een stuk kouder en de lucht was helder, alleen in "de flow" komen was er niet bij. Ook vanavond reed de Bülk echter lekker, en dus kon ik de avond gevuld met positieve energie afsluiten. Kon, maar dat deed ik niet, want slapen is moeilijk als ik me vrolijk voel

ik iedere dag weer geniet van de vrijheid die de trike biedt. Niet afhankelijk van buschauffeurs die staken, van treinrails die onderhouden moeten worden, van personeelstekorten, van taxi's die vastzitten in het verkeer. Niet te hoeven werken louter en alleen om die auto te betalen. Gewoon lekker achterover liggen en genieten van de cadans. Het nodigt uit tot een eenvoudiger leven in een rustiger tempo. Een leven met een bescheidener voetafdruk.

365cycle en Bart,

Prachtige verhalen. Herkenbaar. Dat het jullie en anderen goed mag gaan. Het leven kan altijd wat simpeler. Terug naar de basis. Ik wandel bijna iedere nacht kort voor het slapen gaan en een volledig koude douche erachter aan. In de morgen, om de dag, het frisse buitenwater in om te zwemmen of baden in een wak. Ik hou van de nacht en de vroege morgen. Alles in flow. Kan ik gemakkelijk doen met 17 jaar (pre)pensioen. Af en toe een baantje tussendoor. Betaald werk is er in overvloed. Ook als je driekwart eeuw oud bent.
Als veganist merk ik dat de seizoensgroenten en fruit maar matig zijn gestegen in prijs. Ben dol op stamppotten en haver.
Over 2 jaar zeker mijn huis energie neutraal. Ben nu rustig bezig met extra isolatie.
Ben gezond, rook niet en heb nooit behoefte aan alcohol. Voor mijn vrouw, die ik bijna 50 jaar ken, geldt hetzelfde. Beiden ook geen behoefte aan een e-bike.
Als ik zin heb zoek ik wat wilde planten of noten op in het Horsterwold om te eten.
Voordat ik me kan gaan vervelen zit ik al op of in de fiets. Alle boodschappen die in de zijtassen passen of aan de fiets kunt binden met de fiets. Tot 100 km heen en terug. Alle jaargetijden zijn me even lief. Heb een leven als een luis op een zeer hoofd. Ben elke dag blij als pensionado.
Het enige wat minder wordt is het herstel na langdurige inspanning en de behoefte aan lange nachtwandelingen of lange nachtritten op de fiets. Bijvoorbeeld een rondje Markermeer.

(31-Aug-2022, 07:13 PM)Roepers schreef:
omdat ik een lekke band had. De achterband van de Maxi (rode Sinner Demon 20-26) was lek. Ik dacht de Amigo band toch niet zo lekbestendig was als ik had gehoopt, maar het lag niet aan de buitenband. Ik vond het gaatje op de plek waar een tweede plakker gedeeltelijk over andere heen was geplakt. Die tweede was aan de buitenkant (dus niet waar hij over de eerste heen zat) gaan lekken. Daar zitten nu dus drie plakkers. Ik fietste maar richting huis omdat ik het niet vertrouwde maar in Arum constateerde ik dat plakker hield. Dat maakt mij weer blij. Toen heb ik er maar een uitgebreidere fietstocht van gemaakt.

Na dit verhaal (in een ander draadje, namelijk in het-niet-blij-draadje, klik op het groene pijltje bij de quote) reageerden enkelen terecht dat de binnenband onbetrouwbaar was geworden. Er moest een nieuwe op. Ik heb een tijdje de Maxi niet gebruikt, tot ik hem afgelopen weekend naar Jan kon brengen. Die bracht hem donderdag terug. Niet alleen de achterbinnenband is vervangen maar ook de buitenvoorband (nu weer een Marathon Plus, maar het profiel is wel veranderd). Ook de naafdynamo is vervangen. De lagers waren versleten. En de trapas is vervangen. Kortom een behoorlijke revisie. Maar wat fietst de Maxi weer goed. Heerlijk, echt een stuk sneller!

Groet,

Marco

Ik heb vandaag een heerlijk stukje gefietst, de gravel highracer eens uitgelaten. Eerst even richting Kleef, net daarvoor afgesneden richting Bedburg Hau en de supermarkt daar om even een broodje te halen. Buiten maar even gewacht tot de stortbui overwas. Vervolgens binnendoor richting Asperen, daar het bos in gedoken. In dat stukje was ik nog niet geweest, mooi bos aan de rand van een stuwwal. Beneden het riviertje de Niers wat daar wat meer ruimte gekregen heeft. Een flink stuk door het bos, brede wegen heb je daar, ook wat smalle paadjes genomen. Vervolgens nog even pauze in een schuilhut aan de Dickmonchstall. De oude hut was nogal een groezelig ding met een erg ongelijke bodem van grint. Nu stond er een prachtige zes kantige hut, helemaal open maar wel een royaal dak. Op de dikke stalen tafel durfde ik mijn Trangia wel aan te steken, even een kopje warme koffie. Daarna aan de overkant van de verharde weg weer het bos in. Kilometers door het bos, prachtige herfst tinten. Langzaam kwam het eind van het bos in zicht, licht aan de horizon. Dus maar rechstaf, de weg was hier al een stukje minder mooi. Veel zwijnen die de boel los gewroet hadden. Op een gegeven moment lag er een dikke eik over het pad, zo een van een centimeter of 80 dik. Dat was even klimmen. Uiteindelijk kon ik het bos toch weer uit. Kennelijk was het pad al eens afgesloten met het gaas wat om dat stuk bos loopt, maar was iemand het daar niet mee eens. Van onder tot boven was het keurig open gemaakt. Ik ben er dus ook maar door gelopen met de fiets aan de hand.

Heerlijk om buiten te zijn. Zonder de velomobiel wel weer even nadenken. Regenjas mee, warme shawl, petje tegen de regen. Werd het uiteindelijk nog warm dus kon het vest weer in de tas gepropt worden.

Eergisteren stond ik in Pijnacker met de Strada aan de kant vanwege een lekke achterband (nee, daar werd ik beslist niet blij van) en terwijl ik bezig was (gelukkig altijd alles mee) zijn twee mensen naar me toe gekomen en hebben gevraagd of ik hulp nodig had - één daarvan zei ook meteen dat hij bandenplakspul mee had. Ook al had ik de hulp niet nodig werd ik toch heel blij van het feit dat er nog mensen zijn die wel bereid zijn om te helpen! Ik heb dus ook beiden zeer vriendelijk bedankt voor het vragen!

(22-Oct-2022, 10:55 AM)emgaron schreef: Eergisteren stond ik in Pijnacker met de Strada aan de kant vanwege een lekke achterband (nee, daar werd ik beslist niet blij van) en terwijl ik bezig was (gelukkig altijd alles mee) zijn twee mensen naar me toe gekomen en hebben gevraagd of ik hulp nodig had - één daarvan zei ook meteen dat hij bandenplakspul mee had. Ook al had ik de hulp niet nodig werd ik toch heel blij van het feit dat er nog mensen zijn die wel bereid zijn om te helpen! Ik heb dus ook beiden zeer vriendelijk bedankt voor het vragen!

Fijn idd! als ik tijd heb doe ik dat ook altijd. Wielrenners zijn daar vaak heel verbaasd over. Tijdje terug nog even geholpen met het monteren van een Pro One band op een tubeless ready velg - heel gevecht met zes handen, want zo makkelijk gaat dat niet zonder Dreft. Ze waren vooral verbaasd toen ik m'n fietspompje uit de DF trok 

Tja heerlijk zo'n fietspomp. Van de zomer had ik er ook zo een die een hele poos stond te hannesen. lekker strak die tubeless bandjes. En dan 1 co2 busje bij, binnenbandje erin PFFFT. Tja en toen was er nog niks gebeurd. Dus effe pompen, hoefde ie niet te lopen naar huis.

Ik vandaag de 10.000 km grens gepasseerd ben voor dit jaar (volgens Google tijdlijn). Dat was mijn doelstelling voor dit jaar. Nu eens kijken hoe ver ik er overheen kan gaan.

Groet,

Marco

ik eindelijk een nieuw achterlicht heb ontvangen dat waarschijnlijk gaat werken in de praktijk. Het achterlicht van één van mijn accu's had het begeven. Daarom had ik een nieuw verlichtingssetje besteld voor voor en achter. Voor lijkt goed te werken (nu dus ook dubbel uitgevoerd), maar het achterlicht was na drie avonden met korte ritjes al leeg. Het gemene is dat je dat niet kunt zien. Bij het aanzetten brandt het achterlicht gewoon fel. Maar na een minuut gaat het licht uit. Ik ben dus al twee keer thuis gekomen na een rit zonder achterlicht zonder dat ik dit in de gaten had. En dus had ik besloten nog maar een extra achterlicht te bestellen. Beter een dubbele uitvoering dan rijden zonder licht. Helaas zijn de achterlichtjes aan mode onderhevig. Ze moeten zo klein en licht mogelijk zijn. En dus zijn ze na korte tijd leeg. Ik zou ze het liefst uitgevoerd zien met een knol van een accu. Twee keer per jaar laden zou genoeg moeten zijn. Maar de meeste achterlichtjes zijn na drie uur rijden leeg, zo blijkt. Iets bestellen via internet is altijd een zware bevalling. Vooral via Bol.com. Je kunt de meest zinloze selectiecriteria opgeven, zoals materiaal, kleur (in het donker!) en geslacht (?). Maar opgeven hoelang een achterlicht minimaal moet kunnen branden zit er niet bij. Je moet dus alle webpagina's individueel openen. Vervolgens proberen de leveranciers je een loer te draaien. Brandduur 17 uur in de laagste stand in flashmode. Tsja, dan weet je dus nog niets! Ook moet je de reviews goed lezen, want een lampje dat niet waterdicht is, is ook niet handig in dit klimaat.

Enfin, ik heb nu na vier uur zoeken een lampje dat het waarschijnlijk wel een paar avonden vol gaat houden. Met een dubbel uitgevoerd achterlicht zal het toch wel moeten lukken.