(29-Aug-2022, 01:46 PM)365cycle schreef: Grappig. Eén van de Rotte Rijders is ook bij de groep gestopt... met de motor Niet toevallig ook een vriend van die vriend van jou?

Zou kunnen ze waren met z'n tweeën met de motor een weekendje kamperen en offroaden

Afgelopen dinsdag ben ik van Geleen naar Doorn gereden via de voor mij meest westelijke route tot nu toe, over een route van ongeveer 200 km via natuurgebied de Hoge Kempen, Genk, Hasselt, natuurgebied de Zwarte Beek, Leopoldsburg, Balen, Reusel, Hilvarenbeek, het Wilhelminakanaal langs Tilburg, de Loonse en Drunense Duinen - Drunen, Heusden, de Bommelerwaard, Zaltbommel, Waardenburg, Geldermalsen, Buren en Wijk bij Duurstede.
Er stond een matige Noord-Oostenwind die ik vanaf Hasselt meestal tegen had. Op een behoorlijk groot deel van de wegen was ik wel enigszins beschut van de wind door bomen of bebouwing.

Ik startte om tien voor tien, en reed al snel bij Stein over de Scharbergbrug over de Maas. Hoewel je al vanuit Limburg komt, word je net over de brug door een bord verwelkomd in Fietsparadijs Limburg. Veel hobbelige betonplaten maakten het in mijn geval allemaal iets minder paradijselijk dan denkbaar. Verder is de fietsinfrastruktuur in dit stuk België best wel goed. Belgisch Limburg is als ik me niet vergis ook de regio waar de knooppuntnetwerken voor fietsers zijn uitgevonden. Het fietspad over de Duivelsberg in de Hoge Kempen is wel in orde. Op de stijlste stukken is het fietspad gesplitst in twee aparte rijbanen.




Ik ben door het havengebied van Genk gereden. Ik kwam langs een stuk kanaalkade van ongeveer een kilometer lang met daarlangs allemaal grote zandhopen en stapels boomstammen e.d. waar ik misschien de meest karakteristieke foto's had kunnen nemen. Maar ik was zo druk met het ontwijken van de ergste hobbels tussen betonplaten, op de weg liggende zandlagen en vrachtwagens, dat ik dat heb nagelaten. Wat verderop was het prettig fietsen zonder autoverkeer langs het Albertkanaal tot aan Hasselt.


Ik bereikte om half twaalf Hasselt en wandelde en fietste drie kwartier lang rond in het compacte centrum van deze oude provinciehoofdstad.
Op een bord met centrumplattegrond stond de stadspromotieleuze "Hasselt heeft het". Geleen gebruikte vroeger (misschien nog steeds) dezelfde leuze. De straatnaamborden in het centrum van Hasselt zijn tweetalig: Vlaams en Limburgs.



Even ten noorden van Hasselt kwam ik door voormalig mijnbouwgebied, met industrieel erfgoed, een zo te zien nog intacte mijnschachtlift van ijzer met klinknagels, en ik kwam langs een bar-restaurant De Kompel.


Ik bereikte natuurreservaat Vallei van de Zwarte Beek, en het viel me op dat de beek die door het midden van dit gebiedje loopt een uitgesproken bruine kleur heeft. Aan de noordkant passeerde ik een nog kleiner beekje dat tussen de zwarte aarde lag. Bij nadere inspectie van de kaart bleek dit de Zwarte Beek te zijn, en die bruine de Oude Beek. De oude beek heeft een veel rechter verloop, en het zou me niet verbazen als hier iets vergelijkbaars als met de Geleenbeek gebeurd is: een paar decennia geleden vond men dat het rechtgetrokken moest worden voor een efficiente waterafvoer. Tegenwoordig moet het juist weer kronkelen om het water minder snel weg te laten lopen en voor verbetering van het ecosysteem.


Het laatste stuk van Belgie ging door het meest oostelijke deel van de provincie Antwerpen, vanaf Balen reed ik over de N136 richting het noorden. Deze doorgaande weg loopt met lange kaarsrechte stukken door bosrijke gebieden en heeft een fietssuggestiestrook van amper een meter breed, opgebouwd uit beton-beton-beton-betonplaten. Er was weinig verkeer en ik reed op de rijbaan voor gemotoriseerd verkeer, mijn spiegel in de gaten houdend om op tijd naar de betonplaten uit te wijken bij naderende achterliggers. Ik bereikte de Nederlandse grens en vanaf daar ging het over vrijliggende fietspaden met meestal goed wegdek door via Reusel, Lage Mierde, Esbeek tot aan Hilvarenbeek. De lange hobbelige tegel-fietspaden die je soms in Brabant aantreft heb je hier niet, wel de gebruikelijke klinkerstraten in de dorpen.



Even ten noordoosten van Hilvarenbeek volgde ik het fietspad langs het Wilhelminakanaal, en passeerde zo op comfortabele wijze Tilburg. Vervolgens bereikte ik via Udenhout de Loonse en Drunense Duinen. Het fietspad richting Giersbergen loopt net langs de oostelijke punt van het grote heide- en zandgebied. Ik liep vijftig meter met de fiets aan de hand over een mul zandpad om het te zien, zette mijn fiets tegen een boom, zat een paar minuten in stilte op een boomstam oog in oog met een roodbruine libelle, maakte een korte wandeling door het natuurgebied en zag daar nog een paar exemplaren van de zelfde soort over de bloeiende heide vliegen. Mijn fiets liet ik onafgesloten staan. Er was hier geen mens te bekennen terwijl iets verderop groepen electrische fietsen over het fietspad zoemden. Ik denk dat ik nog wel eens naar dit gebied toe zal fietsen voor een lange wandeling.


Via Drunen en Elshout bereikte ik de oude vestingstad Heusden. Ik liep en fietste een rondje door dit mooi gerestaureerde plaatsje vol monumenten, maakte wat foto's en at een ijsje.


Het laatste stuk ging over bekend terrein via de Bergsche Maasdijk, de Bommelerwaard, Zaltbommel, Waardenburg, Geldermalsen, Buren en Wijk bij Duurstede. Ik had de wind nu meer recht van voren in meer open terrein, maar de wind was al wat afgezwakt, en ik kwam nog goed vooruit. Bij het veer naar Wijk bij Duurstede stond ik eerst vooraan, maar ging helemaal achteraan staan vanwege een trut op een opgevoerde stinksnorfiets die tijdens het wachten de motor liet doordraaien terwijl ze zat te appen. Om half negen was ik thuis.

Sowieso altijd goed om achteraan een (auto)veer te staan. Dan heb je een meter of twintig om op snelheid te komen om de soms steile veerstoep op te kunnen fietsen. Zeker nu met de lage waterstand zijn die stoepen ineens een stuk steiler en langer.

(29-Aug-2022, 03:38 PM)Fietsbennie schreef: Als je zulke afstanden leuk vindt ben je hier in Twente welkom.

Dank je, en als je nog een keer langs de Utrechtse Heuvelrug komt rijden ben jij ook welkom hier in Doorn. Ik zou dan speciaal koffie voor je in huis halen, ik ben zelf een theedrinker.

Fijn verslag en mooie foto's, Martin! Ik herken er een hoop van. Ook prettig dat een lange tocht eens soepel kan verlopen.

……Vervolgens bereikte ik via Udenhout de Loonse en Drunens Duinen……

Daar ervoer ik ooit bij het (wandelend) oversteken van een grote zandverstuiving, een vreemde ervaring: door al het zand sloeg elk geluid dood. Je wandelde daar in volmaakte, maar ook wel rare (beangstende?) stilte.

……Vervolgens bereikte ik via Udenhout de Loonse en Drunens Duinen……

Daar ervoer ik ooit bij het (wandelend) oversteken van een grote zandverstuiving, een vreemde ervaring: door al het zand sloeg elk geluid dood. Je wandelde daar in volmaakte, maar ook wel rare (beangstende?) stilte.

Mooie foto's wel, Hasselt en Heusden trekt mij ook wel zo. Dank voor het delen.
Ik vind wel snel gedaan 200 km in 10 en half uur inclusief pauze.
Hoe zit het dan met eten, als je wat later begint?
Ga je dan nog ergens warm eten? Of doe je dat na de tijd?

Neem je nog wat drinken / eten mee voor onderweg, en stop je er geregeld voor?

(02-Sep-2022, 08:25 AM)Bacchus schreef: Ook prettig dat een lange tocht eens soepel kan verlopen.

Ja, daar was ik zelf ook wel blij mee. Achteraf gezien denk ik dat de lekke banden die ik afgelopen maand heb gehad voorkomen hadden kunnen worden door de banden nog harder op te pompen. Ik dacht dat ik ze al goed hard had opgepompt, maar voor een zwaar beladen fiets was het klaarblijkelijk niet genoeg. Het waren steeds kleine scheurtjes aan de zijkant van de binnenband, ontstaan doordat de binnenband dubbel klapte op de velg bij een stevige hobbel of drempel. Er was geen enkele keer iets scherps dat door de buitenband heen was gekomen, en geen schade aan de buitenband te zien.

(02-Sep-2022, 02:45 PM)Fietsbennie schreef: Ik vind wel snel gedaan 200 km in 10 en half uur inclusief pauze.

Ik heb ook wel behoorlijk doorgejakkerd op de momenten dat ik niet ergens aan het rondkijken was. Ik had de dag erna niet nog een keer zo'n afstand kunnen afleggen.

(02-Sep-2022, 02:45 PM)Fietsbennie schreef: Neem je nog wat drinken / eten mee voor onderweg, en stop je er geregeld voor?

Hoe zit het dan met eten, als je wat later begint? Ga je dan nog ergens warm eten? Of doe je dat na de tijd?

Drinken doe ik uit een waterzak met drinkslang, sinds ik mijn nieuwe zelfgemaakte staarttas af heb. Ik heb die zo gemaakt dat er een opening is waar een drinkslang door heen kan steken, zoals bij rugzakken. Ik had drie liter water bij me, verdeeld over twee twee-liter-waterzakken, en heb daarvan ruim twee liter opgedronken.


Ik neem veel boterhammen en wat fruit mee. Meestal doe ik tussen elke boterham zowel beleg als een snee roggebrood, behalve als het mueslibrood is, dan doe ik er alleen roggebrood tussen. Ik neem bij voorkeur dingen mee die ik tijdens het fietsen met een hand kan eten, en dat doe ik dan bij voorkeur op een rustig stuk buiten de bebouwde kom. Ik stop bij voorkeur alleen kort om even een nieuwe boterham uit mijn tas te vissen, die in mijn broekzak of jaszak te proppen, en het plastic zakje waar de vorige boterham in zat terug in mijn tas te stoppen.

Ik had bij deze tocht nogal slap supermarkt-brood met dunne sneetjes. Dat is niet goed hanteerbaar tijdens het rijden, daarom heb ik het naar binnen werken van boterhammen uitgesteld tot de pauzes op de diverse plekken waar ik even wilde rondkijken. Meestal heb ik stevig ongesneden brood van de biowinkel, waar ik dikkere plakken van snijd.

Met een schepijsje krijg je ook een aardige dosis suiker en vet binnen, daar kun je wel 1 a 2 uur op doorrijden.
Ik heb toen ik thuis was nog staan koken en een verlate avondmaaltijd gegeten. Na het eten ben ik in slaap gevallen op de bank.

(02-Sep-2022, 11:55 PM)Martin van Mourik schreef: Ja, daar was ik zelf ook wel blij mee. Achteraf gezien denk ik dat de lekke banden die ik afgelopen maand heb gehad voorkomen hadden kunnen worden door de banden nog harder op te pompen. Ik dacht dat ik ze al goed hard had opgepompt, maar voor een zwaar beladen fiets was het klaarblijkelijk niet genoeg. Het waren steeds kleine scheurtjes aan de zijkant van de binnenband, ontstaan doordat de binnenband dubbel klapte op de velg bij een stevige hobbel of drempel. Er was geen enkele keer iets scherps dat door de buitenband heen was gekomen, en geen schade aan de buitenband te zien.

Klinkt inderdaad als typisch stootlek. De juiste druk kun je met deze tool van Silca benaderen. Hij is wel een beetje beperkt in wielmaten. Als je inderdaad een hogere druk nodig hebt om stootlekken te voorkomen, kun je ook overwegen om bredere banden te gaan rijden. Dan is het eventueel ook mogelijk tubeless te rijden, dan heb je sowieso geen stootlek meer.

Citaat:De juiste druk kun je met deze tool van Silca benaderen. Hij is wel een beetje beperkt in wielmaten.

De juiste druk staat toch altijd op de zijkant van de band. (Minimum en maximum meestal)

Ik heb tenminste nog nooit een band gezien waarbij dat niet het geval was.

Heb je wel op de site gekeken Wim? ;-)

Op banden staat alleen de minimale en maximale druk. Niet de juiste druk.

Ik weet helemaal niet op welke druk ik mijn banden heb. Ik pomp ze gewoon goed hard op.
Mijn fietspompen stammen uit de jaren 80 en 90 en doen het nog prima, maar er zit geen drukmeter op.

Soms vergeet ik mijn banden een tijdje te controleren, en soms blijkt dan dat ik enige tijd rondgereden heb met banden die nog wel iets harder gemogen hadden.

(04-Sep-2022, 09:56 PM)Martin van Mourik schreef: Mijn fietspompen stammen uit de jaren 80 en 90 en doen het nog prima, maar er zit geen drukmeter op.

Als het om een Jumbo-pomp gaat, dan heb je ook geen drukmeter nodig  de druk is eigenlijk altijd te laag.
Een Jumbo begint bij 3 bar al te lekken, dat is een geschikte druk voor 40 mm / 100 kg / rustig rijden over matige wegen.

ik heb ook een Jumbo pomp (voor thuis), daarmee krijg ik mijn M5 M-racer bandjes flink hard

Mijn Jumbopompen doen het ook prima. Ik zou niet eens op superharde banden willen fietsen. Ik stuiter nu soms al bijna van de fiets af als ik door sommige straten in de Zuid-Hollandse dorpjes kom, met die afschuwelijke klinkerstraatjes.

(05-Sep-2022, 02:12 PM)gideon schreef: ik heb ook een Jumbo pomp (voor thuis), daarmee krijg ik mijn M5 M-racer bandjes flink hard

(05-Sep-2022, 02:46 PM)Lopopodium schreef: Mijn Jumbopompen doen het ook prima. Ik zou niet eens op superharde banden willen fietsen. Ik stuiter nu soms al bijna van de fiets af als ik door sommige straten in de Zuid-Hollandse dorpjes kom, met die afschuwelijke klinkerstraatjes.

Meten is weten. Ik rij graag op harde banden, maar met de min-max spanning kan je redelijk spelen (mits je weet hoe hard je je banden oppompt)
En met een trike/velomobiel wil je links & rechts wel even hard opgepompt hebben, en dan is een manometer wel beter dan 'even in de band knijpen - mwah, kan nog wel een slag bij'

Op de tweewielers en de langzame trikes keek ik nooit naar de bandenspanning. Nu in de Quest wel.

Het maakt namelijk of ik moet zwoegen voor 15 km/u of redelijk makkelijk de 25 of zelfs 30 haal. (Die moeite voor 15 was wel met heel zachte banden.)

Wel heeft deze fiets veel betere vering en demping. Dat maakt het verschil.

(05-Sep-2022, 09:49 AM)Bacchus schreef: Als het om een jumbo-pomp gaat, dan heb je ook geen drukmeter nodig, de druk is eigenlijk altijd te laag.

Ik heb een soort van mini jumbopomp 35 cm hoog, 350 gram metaal, die in de jaren 80 voor een compacte lichtgewicht fietspomp door kon gaan. Een fijne pomp vind ik het, maar te zwaar en te groot voor onderweg.

Onderweg heb ik altijd een plastic Zefal pompje uit de jaren 90 mee. Vorig jaar ergens in een webwinkel een vervangend rubber onderdeel gevonden zodat het pompje weer goed op het ventiel sluit.

Ik heb wel eens mijn banden wat bijgepompt bij vrienden die een moderne pomp met drukmeter hadden staan. De hardheid van de banden was daarna hetzelfde als met mijn eigen oude pomp.

Dat van die gelijke spanning van de voorwielen van een velomobiel lijkt me wel een goed argument om met een pomp met drukmeter te werken.

Even een quote van mijzelf uit een ander draadje:

(21-Sep-2020, 10:18 AM)Roepers schreef: Thuis hebben we een Jumbo fietspomp. Ik geloof niet dat  ik daar tevreden over ben, maar ik doe het er wel mee.

In mijn toptas zit een Topeak Mountain Morph. Ik vond de bon terug en die dateerde van 25 augustus 2005. Ik heb hem dus al 15 jaar! Daar ben ik heel tevreden mee, Hij pompt beter dan die Jumbo.

Groet,



Marco Roepers

Vandaag weer eens van Doorn naar Geleen gereden, via Den Bosch, Kamp Vught, natuurgebied Kampina, Het Groene Woud, Vessem, Riethoven, natuurgebied Malpie, Achel, het Kanaal van Bocholt naar Herentals en de Zuid-Willemsvaart tot aan Maasmechelen, en ten slotte via Stein en langs Chemelot. 175 km afgelegd in 8,5 uur, langer dan ik had verwacht. Ik had zowat de hele weg matige doch gestage tegenwind. De drie eerste uren had ik ondanks dunne handschoenen last van koude handen.

In Den Bosch zag ik enkele groepjes bont uitgedoste mensen, en realiseerde me toen dat dit moest zijn vanwege de elfde van de elfde, het begin van het carnavalseizoen.

Ten zuiden van Den Bosch volgde ik het Drongelens Kanaal een stukje in westelijke richting, en kwam vervolgens langs Kamp Vught.



Ik volgde vervolgens een verkeersluwe route even ten westen van Boxtel, Eindhoven en Valkenswaard. Ter hoogte van Boxtel reed ik door natuurgebied Kampina, en even ten westen van Oirschot kwam ik lang het Groene Woud.





In natuurgebied Malpie reed ik over het fietspad langs de Dommel, maar de Dommel blijft geheel buiten beeld als je dit fietspad volgt. Het is wel een mooi gebied om door heen te rijden. Bij het groot Malpieven stond er een sonnet op het metalen kunstwerk waar ik mijn fiets even tegen parkeerde.



Even ten zuiden van Schaft stak ik de grens met Belgie over, de enige markering van de grens was een oude grenspaal.



Vervolgens ben ik van Achel tot Maasmechelen over de jaagpaden langs het Kanaal van Bocholt naar Herentals en de Zuid-Willemsvaart gereden. Erg fijn fietsen is het daar, tientallen kilometers over strak wegdek in rechte lijnen ongestoord rijden zonder last van gemotoriseerd verkeer. Wel moet je bij Bree om een groot industrieterrein heen.

Wel knap om in deze tijd van het jaar nog 175 kilometer te fietsen. Nou draai ik daar zelf mijn hand niet voor om in de zomermaanden, maar ik merk altijd tegen begin oktober dat de kilometers dan ineens niet meer zo makkelijk rondgefietst worden. Ik houd het dan meestal bij tochten van iets boven de 100 kilometer (en dat kan heus wel een paar dagen achter elkaar, maar liever niet meer kilometers per fietsdag). Pas na een rust van drieëneenhalve maand gedurende de winter heb ik in het voorjaar weer benen voor langere tochten per dag.

Ben ik de enige die aan het eind van het fietsseizoen een soort vermoeidheid voelt en minder vooruit te branden is?

Mooi rit, mooie foto's. Langs de Dommel vond ik ook heel mooi.
De kleuren vond ik gisteren zo mooi door de lage zon.  Maar de wind vond ik eerst maar guur op de open vlakte.

(12-Nov-2022, 12:06 AM)Lopopodium schreef: Ben ik de enige die aan het eind van het fietsseizoen een soort vermoeidheid voelt en minder vooruit te branden is?

Het begrip 'fietsseizoen' is mij geheel onbekend. Ik fiets het jaar rond mijn woon-werk-verkeer en ook de tochten van LOL en MooiTwente rijden we gewoon iedere maand.

Ik merk wel dat de afstanden korter worden na oktober. Misschien bedoel je dat?

Maar drie maanden niet fietsen? 
Dat is alweer meer dan 20 jaar geleden toen ik nog op mijn oude omafiets reed.

(12-Nov-2022, 12:06 AM)Lopopodium schreef: Ben ik de enige die aan het eind van het fietsseizoen een soort vermoeidheid voelt en minder vooruit te branden is?

Het enige weer waar je je niet goed tegen kan kleden is hitte, is mijn devies. En ook daar valt nog (letterlijk) een mouw aan te passen door petten met klep en langere loszittende kleding te dragen zodat je zweet goed word afgevoerd en je de zon niet rechtstreeks op je huid krijgt.

(12-Nov-2022, 12:06 AM)Lopopodium schreef: Ben ik de enige die aan het eind van het fietsseizoen een soort vermoeidheid voelt en minder vooruit te branden is?

Ik moet zeggen dat, met de kortere dagen en het gemiddeld wat grijzere weer, in het najaar de energie wat minder is. Daardoor loopt de lengte en het aantal van de fietstochten toch wel terug. Grappig genoeg ga ik in het donkere seizoen wel veel liever dan 's zomers rondjes lopen of wandelen.