17-Jul-2021, 06:26 PM
In een tocht van 119 kilometer zag ik er deze keer slechts eentje: een blauwwitte velomobiel bij Doesburg.
Verder mijn portie leed wel weer gezien deze tocht. Het begon na een paar kilometer toen vlak voor mijn neus een konijn (of haas) door een tegemoetkomende auto werd overreden nadat de konijn plots de weg overstak. Een onder een auto rollende konijn maakt nog aardig wat geluid, naast de initiële klap. Ondertussen was ikzelf al weer een stuk voorbij gefietst en zat even te twijfelen of ik ging verifiëren of de konijn dood was of dat er nog een genadeklap nodig zou zijn, maar vlak achter mij reed een tractor dus wilde ook niet plots stoppen om te voorkomen dat ik hetzelfde lot zou ondergaan (je weet niet of de chauffeur zich liet afleiden). Maar ik hoorde de auto stoppen en in mijn spiegel zag ik iemand ernaar toe lopen. Op de terugweg kwam ik er weer langs en toen was de konijn al weggehaald; er lag alleen wat uitgedroogd bloed. Aan de hoeveelheid te zien heeft deze het vast niet overleefd.
Het volgende portie leed was op de terugweg tussen Laag-Keppel en Wehl, waar blijkbaar een wielrenner in een groepje een ongeluk gehad heeft in een eenzijdig ongeluk (het was op een breed fietspad zonder een kruising in de buurt, dus niet op een plek waar je een ongeluk kan verwachten. De fietser heeft vermoedelijk het achterwiel van een groepsgenoot aangetikt?). Ik moest door de berm om de ambulance heen, toen de ongelukkige net op een brancard werd gehesen. Ik hoorde in de conversatie iets over een bekken en het ophijsen deed hoorbaar pijn, dus wellicht een bekken- of heupbreuk.
Dit soort dingen zag ik eigenlijk nooit tijdens een tocht in al die jaren.
Verder mijn portie leed wel weer gezien deze tocht. Het begon na een paar kilometer toen vlak voor mijn neus een konijn (of haas) door een tegemoetkomende auto werd overreden nadat de konijn plots de weg overstak. Een onder een auto rollende konijn maakt nog aardig wat geluid, naast de initiële klap. Ondertussen was ikzelf al weer een stuk voorbij gefietst en zat even te twijfelen of ik ging verifiëren of de konijn dood was of dat er nog een genadeklap nodig zou zijn, maar vlak achter mij reed een tractor dus wilde ook niet plots stoppen om te voorkomen dat ik hetzelfde lot zou ondergaan (je weet niet of de chauffeur zich liet afleiden). Maar ik hoorde de auto stoppen en in mijn spiegel zag ik iemand ernaar toe lopen. Op de terugweg kwam ik er weer langs en toen was de konijn al weggehaald; er lag alleen wat uitgedroogd bloed. Aan de hoeveelheid te zien heeft deze het vast niet overleefd.
Het volgende portie leed was op de terugweg tussen Laag-Keppel en Wehl, waar blijkbaar een wielrenner in een groepje een ongeluk gehad heeft in een eenzijdig ongeluk (het was op een breed fietspad zonder een kruising in de buurt, dus niet op een plek waar je een ongeluk kan verwachten. De fietser heeft vermoedelijk het achterwiel van een groepsgenoot aangetikt?). Ik moest door de berm om de ambulance heen, toen de ongelukkige net op een brancard werd gehesen. Ik hoorde in de conversatie iets over een bekken en het ophijsen deed hoorbaar pijn, dus wellicht een bekken- of heupbreuk.
Dit soort dingen zag ik eigenlijk nooit tijdens een tocht in al die jaren.
