Vraag: Afstel-/Bikefit-gids of Tips

[365cycle]

De heuphoek en daarmee verbonden de kniehoek die je fietsend maakt wordt bepaald door de cranklengte.
De verhoudingen spiertype 1, type 2a en 2b worden vanaf de conceptie bepaald. Je kunt voor je geboorte nog wat trainen als mama het prettig vindt. Je kunt nu nog die verhouding wat aanpassen door specifieke training. Ik hou het als 74 jarige nog steeds bij. Die spiervezels type 1. Zoals wij schrijven: super efficiënt, bijna onvermoeibaar en gebruiken bijna alles als brandstof. Glucose, vetzuren en zelfs melkzuur. Melkzuur en afvalstof van vezeltype 2a en 2b, is prima oplosbaar, snel af te voeren en te gebruiken voor vezeltype 1. Type 2a en 2b draaien alleen op glucose, raken snel vermoeid en vormen bij zware belasting melkzuur. Een zeer inefficiënte verkwisting van brandstof.
Dat je wat sneller verzuurd komt mede door onvoldoende training van vezeltype 1 en een vrij hoge cadans.
Wat meer op koppel trainen en mogelijk wat minder op vermogen doet al wonderen.
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8744258/

De heuphoek wordt niet alleen bepaald door de cranklengte; ook door de geometrie van de fiets. Ik kan je vertellen dat die heuphoek tijdens een tijdrit op een fiets als de Lotus 108/110 niet bepaald open is - een Snoek, Milan of Bülk is hier fors in het voordeel.


Voor wie het nog niet wist: Deze fiets werd bereden door Chris Boardman voor zijn uurrecord in 1996, en is ontworpen door Mike Burrows, de (lig-)fietsontwerper die vorige week helaas overleden is. 
De zitpositie is heftig: Je zit op het zadel, maar je ellebogen rusten op de steuntjes boven het balhoofd; moet je handen houd je het stuur helemaal vooraan vast. 

Wat betreft spiervezeltype ben ik inderdaad erfelijk belast, en daarna 15 jaar van mijn leven bezig geweest met een zeer explosieve sport. Duurvermogen zit nu wel aardig goed.
Begrijp me niet verkeerd: Ik verzuur niet snel. De balans is bij mij nu precies zoals ik 'm wil hebben; ook met een velomobiel met een totale rijklare massa van 130 kg rijd ik dus ruim 450 km zonder de volgende dag compleet afgeschakeld te zijn, en dan lukt het me tijdens die rit ook na 350 km nog om tussen de auto's kortstondig 1000 W @ 130 rpm neer te gooien en van 0 tot 50 km/h mee te accelereren bij het stoplicht. Dat is ook comfort, want op het punt in kwestie word ik op de weg beter gezien en kan ik dus veel vlotter doorrijden dan op het kronkelfietspad vol boomwortels dat ernaast ligt.