25-Aug-2022, 11:20 PM
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 03-Sep-2022, 12:30 AM door Martin van Mourik.)
Ik wilde gisteren via Duitsland van Doorn naar Geleen rijden, uiteindelijk ben ik met een lekke band (de tweede) om 23:00 gestrand in Birgden, ongeveer 15 km ten oosten van Sittard, en ongeveer 20 km verwijderd van mijn eindbestemming.
Ik heb 185 kilometer afgelegd in maar liefst 13:15 uur, met drie a vier uur aan onderbrekingen door hongerklop, een lekke band en ander technisch euvel.
De dag tevoren dacht ik in Utrecht wel een fietsenwinkel te vinden waar ze een binnenband voor 32-406 banden hebben, maar nee, geen enkele zaak die dit heeft. Ik heb verzuimd dit eerder te regelen, en zal nu zonder reservebinnenband op weg moeten.
De avond tevoren maakte ik het toch weer laat met het afmaken van aan een tweede zijtas op maat. Ik had deze klus wederom onderschat, en ben een deel van de dag ook een tijd kwijt geweest aan een kraan die is gaan lekken. De volgende morgen om zes uur opgestaan, maar uiteindelijk pas om 9:45 vertrokken, deels door allerlei dingen die ik nog even wilde doen, deels door het vervangen van de achterband, deels door nog lang bezig te zijn met de bepakking van mijn fiets.
De eerste 65 kilometer rij ik met een scheef staand achterwiel. Na het vervangen van de achterband vanmorgen heb ik het achterwiel niet goed terug gezet. Ik heb het gevoel dat mijn fiets wat minder soepel rijdt dan normaal, maar schrijf dit toe aan de zwaardere bepakking van mijn fiets, en dat ik de achterband misschien net nog iets harder had moeten oppompen, en dat ik niet helemaal in vorm ben na een korte nacht, en de plakkerige hitte van de dag. Hoewel het allemaal niet helemaal soepel voelt rijd ik het eerste stuk totaan Rhenen in drie kwartier, een normale tijd voor mij. Ik heb alleen een klein lichtgewicht plastic pompje bij me en denk dat ik daarmee de achterband niet echt harder kan krijgen. Ik hoop ergens onderweg een openbare pomp te vinden, bij een fietsenmaker of station ofzo.
Bij Plasmolen, na 65 km fietsen, loopt er iets aan bij het achterwiel, en terwijl ik zoek naar de oorzaak zie ik opeens dat het wiel niet goed recht staat. Nadat ik het wiel goed rechtgezet heb rijdt mijn fiets duidelijk soepeler. Ik krijg weer plezier in het fietsen en begin af en toe fotos te schieten, zoals bij de grensovergang naar Duitsland bij het Nederlandse plaatsje met de zeer Duits klinkende naam Siebengewald.
Aan de andere kant van de grens zijn er allerlei plaatsen met Nederlands aandoende namen zoals Kevelaer, Straelen, Kerken, Broekhuysen, Wachtendonk, Wankum, Kempen, Bracht, Schaag, Ophoven, Aphoven, en nog meer.
Door het hete plakkerige weer heb ik niet zo'n trek in mijn boterhammen en eet er te weinig van. Bij Wachtendonk stop ik om een foto te maken van een kapelletje, een boterham te pakken en zonnebrand bij te smeren. Terwijl ik daar sta voel ik de energie uit mijn lijf wegvloeien. Ik neem tegen mijn zin een pauze in de schaduw van een muurtje, en loop daarna met de fiets aan de hand een rondje door het oude centrum. De route daarna voert mij over wat lichte hoogteverschillen. Ik kruip met snelheden rond de 15 km/u omhoog over lichte hellingen waar ik normaal vlot tegenop zou rijden.
In Lobberich kom ik langs een pleintje met een ijstent en een groenteman. Ik neem hier nog een pauze van een half uur, eet een ijsje en koop een perzik en een appel, de perzik werk ik direct naar binnen. Daarna heb ik weer iets meer kracht, maar niet voor de volle 100%. Ik bereik het Duitse deel van de Meinweg, en kan eindelijk eens een tijd lang in de schaduw rijden. Het is wel over een vrij grove grintweg, de Dalheimer Bahn. Net als ik deze achter de rug heb krijg ik een lekke band. De 32-406 banden (Continental Contact Urban) waar ik op rij zijn bij mijn fiets lastig van de velg te krijgen, en er weer op leggen is vaak helemaal een worsteling, vooral bij het achterwiel waar het lek zit. Ook dit keer ben ik wel een kwartier bezig om de achterband er weer op te krijgen. Als ik na het plakken de achterband oppomp loopt deze direct weer leeg. Er blijkt nog een klein gaatje te zitten een millimeter naast de plakker die ik er net op geplakt heb. Dat is vervelend, het wordt lastig om dit nog goed geplakt te krijgen. Ik voeg een grotere plakker toe, half over de eerste plakker heen. Nog een keer worstelen om de band er weer op te leggen, mijn duimen zijn helemaal beurs, het lukt uiteindelijk. Het begint te schemeren en ik kan eindelijk weer door.
In Birgelen problemen met mijn achterrem, deze loopt aan met een hinderlijk geluid. Bij een bankje met een lantarenpaal hang ik mijn fiets met tassen en al op de kop over het bankje heen om de boel te inspecteren. Ik kom er niet uit en verwijder de remblokjes om er vanaf te zijn. Mijn voorrem werkt goed en is toch het meest effectief.
In Wassenberg zie ik in het donker het kasteel op een heuvel staan, uitgelicht met veel lampen. Op weg naar Heinsberg en verder word ik in het donker meerdere malen verrast door fietspaden die opeens ophouden, of er blijken te zijn terwijl ik ze niet opgemerkt heb. Er is zeer weinig verkeer en ik rij ook stukken over de gladde autorijbaan terwijl er een fietspad ligt.
In Birgden heb ik weer een lekke achterband. Het is inmiddels elf uur s'avonds, en ik heb nog ongeveer 20 km te gaan. Ik bel mijn moeder om de nieuwe vertraging te melden. Na enige twijfel bieden ze aan me te komen ophalen met de auto. Ik vermoed dat dit vlotter zal gaan dan plakken en zelfstandig de tocht afmaken, het is inmiddels al best laat. Terwijl ik wacht plak ik opnieuw mijn band. Het lek zit bij de plakkers van vanmiddag, er heeft zich een luchtkanaaltje naar de zijkant van de plakker gevormd, en ik kan de hele handel zo lostrekken zonder de binnenband te beschadigen. Nogmaals schoonmaken en opruwen en opnieuw plakken, ditmaal met een wat dikkere laag solutie en een grotere plakker. Goed opletten dat de binnenband niet tussen buitenband en velg komt en een paar keer oppompen en weer leeg laten lopen helpt om buitenband om de velg te leggen. Ik krijg hem er om gelegd met wat minder tijd en moeite dan de vorige keren vandaag. Als ik mijn fiets weer paraat heb krijg ik telefoon dat ze inmiddels tot Gangelt gevorderd zijn en de weg richting Kreutzrath en Birgden gevonden hebben. Ik fiets enkele minuten kleine rondjes, en ga dan met lampen aan langs de kant van de weg staan. Er komt een behoedzaam rijdende auto aan, duidelijk geen lokaal jakkerend verkeer. We staan nog een half uur lang te hannesen om uit te vinden hoe de middenste zitting van de achterbank weggeklapt kan worden, hoe de hoedenplank los kan, en hoe mijn fiets zonder tassen en met los achterwiel achterin gemanoevreerd kan worden zonder beschadigingen aan het interieur. Het lukt uiteindelijk. De bewegwijzering naar Sittard brengt ons naar Nieuwstad, een paar kilometer ten noorden van Sittard, we missen de afslag naar de N276 richting Geleen, en rijden uiteindelijk over A2 en A76 naar Geleen-Zuid via een flinke omweg en zijn kwart over een s'nachts thuis. Op de fiets zou ik het - mits geen lekke banden meer - sneller gedaan hebben.
Gereden route:
Doorn - Rhenen - Opheusden - Dodewaard - Beuningen - Maas-Waalkanaal - Malden - Molenhoek - Mook - Plasmolen - Gennep - Siebengewald - Weeze - Kevelaer - Geldern - Wachtendonk - Hinsbeck - Nettetal - Lobberich - Boisheim - Dilkrath - Amern - Niederkrüchten - Oberkrüchten - Meinweg - Dalheim - Rodgen - Birgelen - Wassenberg - Heinsberg - Aphoven - Scheifendahl - Waldenrath - Birgden
Grensovergang bij Siebengewald
Kevelaer
Duitse fietspad-fenomenen
Wachtendonk
Lekke band bij de Meinweg
Ik heb 185 kilometer afgelegd in maar liefst 13:15 uur, met drie a vier uur aan onderbrekingen door hongerklop, een lekke band en ander technisch euvel.
De dag tevoren dacht ik in Utrecht wel een fietsenwinkel te vinden waar ze een binnenband voor 32-406 banden hebben, maar nee, geen enkele zaak die dit heeft. Ik heb verzuimd dit eerder te regelen, en zal nu zonder reservebinnenband op weg moeten.
De avond tevoren maakte ik het toch weer laat met het afmaken van aan een tweede zijtas op maat. Ik had deze klus wederom onderschat, en ben een deel van de dag ook een tijd kwijt geweest aan een kraan die is gaan lekken. De volgende morgen om zes uur opgestaan, maar uiteindelijk pas om 9:45 vertrokken, deels door allerlei dingen die ik nog even wilde doen, deels door het vervangen van de achterband, deels door nog lang bezig te zijn met de bepakking van mijn fiets.
De eerste 65 kilometer rij ik met een scheef staand achterwiel. Na het vervangen van de achterband vanmorgen heb ik het achterwiel niet goed terug gezet. Ik heb het gevoel dat mijn fiets wat minder soepel rijdt dan normaal, maar schrijf dit toe aan de zwaardere bepakking van mijn fiets, en dat ik de achterband misschien net nog iets harder had moeten oppompen, en dat ik niet helemaal in vorm ben na een korte nacht, en de plakkerige hitte van de dag. Hoewel het allemaal niet helemaal soepel voelt rijd ik het eerste stuk totaan Rhenen in drie kwartier, een normale tijd voor mij. Ik heb alleen een klein lichtgewicht plastic pompje bij me en denk dat ik daarmee de achterband niet echt harder kan krijgen. Ik hoop ergens onderweg een openbare pomp te vinden, bij een fietsenmaker of station ofzo.
Bij Plasmolen, na 65 km fietsen, loopt er iets aan bij het achterwiel, en terwijl ik zoek naar de oorzaak zie ik opeens dat het wiel niet goed recht staat. Nadat ik het wiel goed rechtgezet heb rijdt mijn fiets duidelijk soepeler. Ik krijg weer plezier in het fietsen en begin af en toe fotos te schieten, zoals bij de grensovergang naar Duitsland bij het Nederlandse plaatsje met de zeer Duits klinkende naam Siebengewald.
Aan de andere kant van de grens zijn er allerlei plaatsen met Nederlands aandoende namen zoals Kevelaer, Straelen, Kerken, Broekhuysen, Wachtendonk, Wankum, Kempen, Bracht, Schaag, Ophoven, Aphoven, en nog meer.
Door het hete plakkerige weer heb ik niet zo'n trek in mijn boterhammen en eet er te weinig van. Bij Wachtendonk stop ik om een foto te maken van een kapelletje, een boterham te pakken en zonnebrand bij te smeren. Terwijl ik daar sta voel ik de energie uit mijn lijf wegvloeien. Ik neem tegen mijn zin een pauze in de schaduw van een muurtje, en loop daarna met de fiets aan de hand een rondje door het oude centrum. De route daarna voert mij over wat lichte hoogteverschillen. Ik kruip met snelheden rond de 15 km/u omhoog over lichte hellingen waar ik normaal vlot tegenop zou rijden.
In Lobberich kom ik langs een pleintje met een ijstent en een groenteman. Ik neem hier nog een pauze van een half uur, eet een ijsje en koop een perzik en een appel, de perzik werk ik direct naar binnen. Daarna heb ik weer iets meer kracht, maar niet voor de volle 100%. Ik bereik het Duitse deel van de Meinweg, en kan eindelijk eens een tijd lang in de schaduw rijden. Het is wel over een vrij grove grintweg, de Dalheimer Bahn. Net als ik deze achter de rug heb krijg ik een lekke band. De 32-406 banden (Continental Contact Urban) waar ik op rij zijn bij mijn fiets lastig van de velg te krijgen, en er weer op leggen is vaak helemaal een worsteling, vooral bij het achterwiel waar het lek zit. Ook dit keer ben ik wel een kwartier bezig om de achterband er weer op te krijgen. Als ik na het plakken de achterband oppomp loopt deze direct weer leeg. Er blijkt nog een klein gaatje te zitten een millimeter naast de plakker die ik er net op geplakt heb. Dat is vervelend, het wordt lastig om dit nog goed geplakt te krijgen. Ik voeg een grotere plakker toe, half over de eerste plakker heen. Nog een keer worstelen om de band er weer op te leggen, mijn duimen zijn helemaal beurs, het lukt uiteindelijk. Het begint te schemeren en ik kan eindelijk weer door.
In Birgelen problemen met mijn achterrem, deze loopt aan met een hinderlijk geluid. Bij een bankje met een lantarenpaal hang ik mijn fiets met tassen en al op de kop over het bankje heen om de boel te inspecteren. Ik kom er niet uit en verwijder de remblokjes om er vanaf te zijn. Mijn voorrem werkt goed en is toch het meest effectief.
In Wassenberg zie ik in het donker het kasteel op een heuvel staan, uitgelicht met veel lampen. Op weg naar Heinsberg en verder word ik in het donker meerdere malen verrast door fietspaden die opeens ophouden, of er blijken te zijn terwijl ik ze niet opgemerkt heb. Er is zeer weinig verkeer en ik rij ook stukken over de gladde autorijbaan terwijl er een fietspad ligt.
In Birgden heb ik weer een lekke achterband. Het is inmiddels elf uur s'avonds, en ik heb nog ongeveer 20 km te gaan. Ik bel mijn moeder om de nieuwe vertraging te melden. Na enige twijfel bieden ze aan me te komen ophalen met de auto. Ik vermoed dat dit vlotter zal gaan dan plakken en zelfstandig de tocht afmaken, het is inmiddels al best laat. Terwijl ik wacht plak ik opnieuw mijn band. Het lek zit bij de plakkers van vanmiddag, er heeft zich een luchtkanaaltje naar de zijkant van de plakker gevormd, en ik kan de hele handel zo lostrekken zonder de binnenband te beschadigen. Nogmaals schoonmaken en opruwen en opnieuw plakken, ditmaal met een wat dikkere laag solutie en een grotere plakker. Goed opletten dat de binnenband niet tussen buitenband en velg komt en een paar keer oppompen en weer leeg laten lopen helpt om buitenband om de velg te leggen. Ik krijg hem er om gelegd met wat minder tijd en moeite dan de vorige keren vandaag. Als ik mijn fiets weer paraat heb krijg ik telefoon dat ze inmiddels tot Gangelt gevorderd zijn en de weg richting Kreutzrath en Birgden gevonden hebben. Ik fiets enkele minuten kleine rondjes, en ga dan met lampen aan langs de kant van de weg staan. Er komt een behoedzaam rijdende auto aan, duidelijk geen lokaal jakkerend verkeer. We staan nog een half uur lang te hannesen om uit te vinden hoe de middenste zitting van de achterbank weggeklapt kan worden, hoe de hoedenplank los kan, en hoe mijn fiets zonder tassen en met los achterwiel achterin gemanoevreerd kan worden zonder beschadigingen aan het interieur. Het lukt uiteindelijk. De bewegwijzering naar Sittard brengt ons naar Nieuwstad, een paar kilometer ten noorden van Sittard, we missen de afslag naar de N276 richting Geleen, en rijden uiteindelijk over A2 en A76 naar Geleen-Zuid via een flinke omweg en zijn kwart over een s'nachts thuis. Op de fiets zou ik het - mits geen lekke banden meer - sneller gedaan hebben.
Gereden route:
Doorn - Rhenen - Opheusden - Dodewaard - Beuningen - Maas-Waalkanaal - Malden - Molenhoek - Mook - Plasmolen - Gennep - Siebengewald - Weeze - Kevelaer - Geldern - Wachtendonk - Hinsbeck - Nettetal - Lobberich - Boisheim - Dilkrath - Amern - Niederkrüchten - Oberkrüchten - Meinweg - Dalheim - Rodgen - Birgelen - Wassenberg - Heinsberg - Aphoven - Scheifendahl - Waldenrath - Birgden
Grensovergang bij Siebengewald
Kevelaer
Duitse fietspad-fenomenen
Wachtendonk
Lekke band bij de Meinweg