Fietstocht berichten en beelden

[Martin van Mourik]

Gisteren met de fiets op en neer geweest naar Oss voor familiebezoek. Het was mooi voorjaarsweer en ik reed al weer met gemiddeld een verzet hoger dan in de winter.
De veerpont bij Wijk bij Duurstede vertrok net naar de overkant toen ik daar aankwam, dus maximale wachttijd van twaalf minuten.
Bij industriegebied Medel bij Tiel nam ik vanaf de rijbaan een fietspad op draaiend de bocht iets te hard, werd uit balans gebracht door een paar hobbelkeien die daar lagen, kon daardoor de berm net niet ontwijken, en dook vervolgens de greppel in, die gelukkig droog was. Nog eens vijf minuten vertraging om een kluit aarde aan het uiteinde van mijn stuur en een kluit aarde van een trapper te verwijderen, en om het voorwiel dat aanliep bij de rem weer goed vrij lopend te krijgen.
De veerpont bij Maasbommel was buiten bedrijf, hoewel deze volgens het bord op zondag tot 19:00 zou moeten varen. Terwijl ik om de plassen van de Gouden Ham heen reed naar de veerpont bij Megen had ik een wielrenner met luxe aerovelgen in mijn zog, die ongeveer halverwege afhaakte. Ik had haast, en hij kon klaarblijkelijk nog wat meer training gebruiken. Terwijl ik het pleintje bij de veerstoep van Megen afreed zag ik door een geparkeerde kampeerwagen pas laat het fietspad langs de N329 liggen. Ik wilde er met een scherpe bocht op draaien en ging nogmaals onderuit met de gebruikelijke landing op achterste en elleboog. Nu bleek de bout bij het draaipunt van mijn klapstuur het begeven te hebben. Tsja, elke keer als die fiets omvalt, al dan niet met iemand erop, krijgt dat onderdeel via het uiteinde van het stuur een hengst, en nu heeft het na zo'n vijfentwintig jaar de geest gegeven.
De ophanging van mijn derailleur was ook weer eens verbogen. Aan de noordkant van Megen de fiets op zijn kop over een bankje gehangen, achterwiel eruit en derailleur eraf en de boel weer min of meer recht gebogen. Daarna ben ik met het stuur dat wiebelend op halfzes hing rustig de laatste vijf kilometer gereden. Ik was drie kwartier later dan gepland.
Met wat moeite kregen we die gebroken bout eruit om er naar te kijken. Door de bijzondere vorm van het onderdeel konden we geen vervangende bout vinden. Uiteindelijk hebben we de boel met een touwtje vastgezet, en ben ik zo terug naar huis gereden. Op de terugweg ging alles voorspoedig, alleen had ik nog twee maal de maximale wachttijd, in totaal 25 minuten stil staan, doordat de veerpont net voor mijn neus naar de overkant begon te varen, met een rustig zondags gangetje.