Fietstocht berichten en beelden

[Martin van Mourik]

Ik heb vanmiddag gebruik gemaakt van de regenpauze om bij velomobiel.nl Dronten langs te fietsen, en daar een verse Continental Contact Urban 42-406 band te halen voor mijn fiets.
Bij de Duitse dozenschuiver van kort over de grens waar ik ze de vorige keren besteld heb waren ze net op. Ik heb nog wel andere Duitse aanbieders gevonden die hem momenteel wel op voorraad hebben, maar die zitten helemaal aan de andere kant van Duitsland, dat wordt me te gortig om het helemaal daar vandaan te laten komen. Om mijn achterwiel ligt momenteel mijn reserveband voor onderweg, een Schwalbe Kojak vouwband. Die doet het best redelijk, dat is goed om te weten, ik had hem nog nooit getest.

Op de heenweg ben ik gereden via Amersfoort, dan over de Zeedijk langs het Nijkerkernauw en de Arkemheense polder, dan langs het Nuldernauw en het Wolderwijd tot Harderwijk, daar over de boulevard en dan over de brug, met een kronkelpaadje door het Harderbos, dan over de paralelweg langs de N305 tot Biddinghuizen, en het laatste stuk tot Dronten over de Rietweg. Er lagen daar veel takken op het fietspad, het heeft er klaarblijkelijk recent hard gewaaid.
Over de 75 kilometer naar velomobiel.nl deed ik twee uur en drie kwartier.

Ik ben teruggereden met een lus langs Ketelhaven en de Vossemeerdijk langs de Noordoostkant van Flevoland, dan bij Elburg de brug over en langs Doornspijk, via Vierhouten, de Elspeetsche Heide, Elspeet, Speulderveld en Speulderbos over de Veluwe tot aan Krachtighuizen, dan door de Nederlandse Hell richting Hoevelaken en via Amersfoort terug naar Doorn. Over de 100 kilometer naar huis deed ik 4 uur.

Bij Ketelhaven leek het me leuk om het opmerkelijk gevormde eiland IJsseloog te zien, maar zo over het water zie je er weinig aan, het zou even goed een uitstulping van een grillig gevormde oever aan de overkant kunnen zijn.
De rit langs het Vossemeer over de Vossemeerdijk was ook weinig opmerkelijk, je rijdt daar over een fietspad met redelijk goed wegdek langs een nogal breed uitgevallen sloot of vaart.

Herberg De Boswachter in Vierhouten had een groot bord staan waarop hun specialiteit werd aangeprezen: frikandellensoep. Ik heb de rest van de rit nog wat liggen mijmeren hoe ze die zouden bereiden, of ze daar dan gewone frikandellen voor zouden gebruiken, of de frikandel speciaal, en of de frikandellen als een soort ballen in de soep zouden drijven of dat ze de frikandellen pureren, of allebei. Ik ben niet gestopt om deze lokale culinaire bijzonderheid te gaan proberen. In mijn jonge jaren kon ik een frikandel speciaal wel waarderen, nu niet meer, ik ben trouwens ook vegetarier, maar niet al te fundamentalistisch daar in.

Op de Koningsweg, een niet al te breed fietspad over het Speulderveld, hoorde ik maar liefst twee veldleeuwerikken boven mij in de lucht. Het is heel wat jaren geleden dat ik er meerdere tegelijkertijd hoorde.

Van het natuurgebied Hell ten oosten van Nijkerk vroeg ik me al enige tijd af hoe het daar zou zijn. Als je er zo over de weg doorheen rijdt, maakt het geen al te bijzondere indruk, een coulissenlandschap met plukjes bos afgewisseld met boerenland. Het enige helse in deze regio waren kilometerslange hobbelige klinkerstraten. Ik kwam een fietser tegen die een meter of 25 voor me vanwege een extra slecht stuk helemaal naar de linkerkant van de weg ging, die ben ik toen maar gepasseerd door zelf ook links te houden, alsof we in Engeland waren.

Het was de hele dag redelijk fris, overwegend bewolkt en winderig met enkele kortstondige opklaringen, en op het laatste stuk tussen Amersfoort en Doorn kreeg ik een lichte regenbui over me heen. Mijn handen waren bij thuiskomst zodanig verkleumd dat ik moeite had mijn voordeur open te krijgen.

Dit is door al het onaantrekkelijke regenachtige weer de afgelopen maanden pas de tweede keer dit jaar dat ik een behoorlijke afstand heb gereden. Ik maakte me een beetje zorgen of ik wel voldoende in vorm was, eind deze maand wil ik op fietsreis. Het blijkt gelukkig allemaal mee te vallen.