19-Jul-2024, 08:33 PM
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 19-Jul-2024, 08:40 PM door Martin van Mourik.)
Ik ben vandaag om het Markermeer heen gefietst. Ik liep al best wel een tijd lang met dit idee in mijn hoofd, ongeveer sinds vorige zomer. De kortste route zou ongeveer op 210 kilometer uitkomen, maar dan moest ik tussen Enkhuizen en Hoorn, en tussen Hoorn en Amsterdam veel langs doorgaande wegen rijden, daar had ik niet zo'n zin in. In plaats daarvan ben ik tussen Enkhuizen en Hoorn in een boog over de dijk gereden, dit stuk was zeker de moeite waard, weinig verkeer, mooie uitzichten en goed wegdek. En vanaf Hoorn ben ik naar Schermerhorn gereden, over de dijk langs de Eilandspolder, dan bij Spijkerboor met het veerpontje over het Noordhollandsch Kanaal, en via Wijdewormer richting recreatiegebied Het Twiske, en daar doorheen over allemaal kronkelweggetjes naar Amsterdam-Noord.
Rijdend door Flevoland was het haast net of ik in het buitenland was, in België of Duitsland ofzo, zo behoedzaam en met ruime afstand werd ik er door automobilisten ingehaald.
De rit over de Markerwaarddijk heb ik als niet al te bijzonder ervaren. Matig wegdek, en dan aan de ene kant een dijk met erop voortrazende motorvoertuigen, en aan de andere kant een flinke plas. Wel leuk om er een keer over heen gereden te zijn, die kan ik afstrepen. Je merkt overigens van het verkeer over N304 niet zo heel veel door de afstand en het hoogteverschil. Raar wel eigenlijk dat ik de rit over de dijk tussen Enkhuizen dan zo mooi vond. Ik denk dat het zit in de combinatie van goed wegdek met uitzicht aan twee kanten, aan de ene kant over het polderlandschap en aan de andere kant een mooie grillige kustlijn.
Voor het stuk van Amsterdam naar Doorn had ik wat anders uitgezocht dan mijn gebruikelijke route. Vanaf de Nesciobrug over de Kanaaldijk (aan de westzijde van het Amsterdam-Rijnkanaal) tot aan Driemond, dan over de fietspaadjes tussen de Ankeveense plassen door, langs s'Graveland en Nieuw-Loosdrecht en dan langs de Hoorneboegse Heide, en door de bossen naar Bilthoven. Een stukje over de Oude Spoorbaan en via Bosch en Duin naar Zeist, en dan pas de laatste tien kilometer op bekend terrein, langs de Arnhemse Bovenweg. Deze route was geen doorslaand succes, met aardig wat hobbelpaden en -wegen, reeksen stevige snelheidsdrempels en ander ongemak. Ik was vergeten dat die route langs de westoever van het Amsterdam-Rijnkanaal veel stukken matig tot slecht wegdek heeft. Ik was ook vergeten dat de Oude Spoorbaan bij Bilthoven zo'n hobbelpad is. De fietspaadjes bij de Ankeveense plassen vind ik wel echt mooi. Langs de Hoorneboegse Heide gaan bracht bij mij herinneringen boven aan vele jaren geleden toen mijn fietsroute van Utrecht naar een kantoor in Hilversum dwars door dit heidegebied ging. Op mooie dagen ging ik er soms op de terugweg een kwartiertje zitten in het gras.
De uitgezochte route kwam uit op 230 kilometer. Ik heb er wegens een valse start nog ongeveer twintig kilometer aan toegevoegd. Ik was al bijna bij Amersfoort toen ik me opeens realiseerde dat ik mijn water vergeten was, rechtsomkeert dus. Jammer, ik was mooi vroeg uit mezelf om kwart voor vijf wakker geworden terwijl ik de wekker om zes uur had staan, en was reeds om vijf over zes vertrokken. Om zeven uur vertrok ik opnieuw, nu met water. Om 16:25 was ik weer thuis, dus 230 kilometer in een kleine negen en een half uur, of 250 kilometer in tien uur en 20 minuten. Gemiddelde snelheid dus iets boven de 24 km/u inclusief wat korte fotopauzes en een kwartier lang wat rondkijken in het historische centrum van Hoorn.
Ik had van te voren een aantal punten langs mijn route uitgezocht waar ik drinkwater bij kon tappen. Daar heb ik uiteindelijk geen gebruik van gemaakt, aan de twee liter in mijn waterzak had ik genoeg ondanks het warme weer. Thuis gekomen wel direct een stuk of wat koppen thee naar binnen gewerkt.
Toen ik over de Markerwaarddijk al een flink stuk gevorderd was merkte ik een vreemd soort kloppend effect bij mijn voorrem. Wat bleek: de velg van mijn voorwiel heeft nu een barst, net zoals mijn achtervelg in november vorig jaar. Ik heb een beetje lucht uit mijn voorband gelaten zodat de druk op de velg wat minder zou zijn. Gelukkig heeft mijn achterrem net nieuwe remblokken en is goed afgesteld. Na verloop van tijd kreeg ik er ook nog een tikkend geluid bij, het uitstulpende deel van de velg tikte licht tegen de remblokhouder aan. Ik heb uiteindelijk de rem bijgesteld zodat het tikken weg was. Daarmee had ik geen voorrem meer, maar ik was inmiddels wel gewend om steeds alleen de achterrem te gebruiken. Dat terwijl ik normaal vaak alleen de voorrem gebruik.
Veel lange rechte wegen daar in de Flevopolder.
Lelystad
Markerwaarddijk
Op de Zuiderdijk tussen Enkhuizen en Hoorn.
Enkele fiets-selfies in Hoorn
Pontveer Jan Hop in Spijkerboor, de Spijkerbrug ging net op toen ik overgezet was.
Fietsbrug over de Ringvaart van de Wijde Wormer
In Recreatiegebied Het Twiske, de Twiskemolen uit 1541 was in bedrijf.
Rijdend langs het Amsterdam-Rijnkanaal zag ik een brugdeel op een schuit voorbij komen.
Het Bergse Pad op een dijkje tussen de plassen bij Ankeveen
Rijdend door Flevoland was het haast net of ik in het buitenland was, in België of Duitsland ofzo, zo behoedzaam en met ruime afstand werd ik er door automobilisten ingehaald.
De rit over de Markerwaarddijk heb ik als niet al te bijzonder ervaren. Matig wegdek, en dan aan de ene kant een dijk met erop voortrazende motorvoertuigen, en aan de andere kant een flinke plas. Wel leuk om er een keer over heen gereden te zijn, die kan ik afstrepen. Je merkt overigens van het verkeer over N304 niet zo heel veel door de afstand en het hoogteverschil. Raar wel eigenlijk dat ik de rit over de dijk tussen Enkhuizen dan zo mooi vond. Ik denk dat het zit in de combinatie van goed wegdek met uitzicht aan twee kanten, aan de ene kant over het polderlandschap en aan de andere kant een mooie grillige kustlijn.
Voor het stuk van Amsterdam naar Doorn had ik wat anders uitgezocht dan mijn gebruikelijke route. Vanaf de Nesciobrug over de Kanaaldijk (aan de westzijde van het Amsterdam-Rijnkanaal) tot aan Driemond, dan over de fietspaadjes tussen de Ankeveense plassen door, langs s'Graveland en Nieuw-Loosdrecht en dan langs de Hoorneboegse Heide, en door de bossen naar Bilthoven. Een stukje over de Oude Spoorbaan en via Bosch en Duin naar Zeist, en dan pas de laatste tien kilometer op bekend terrein, langs de Arnhemse Bovenweg. Deze route was geen doorslaand succes, met aardig wat hobbelpaden en -wegen, reeksen stevige snelheidsdrempels en ander ongemak. Ik was vergeten dat die route langs de westoever van het Amsterdam-Rijnkanaal veel stukken matig tot slecht wegdek heeft. Ik was ook vergeten dat de Oude Spoorbaan bij Bilthoven zo'n hobbelpad is. De fietspaadjes bij de Ankeveense plassen vind ik wel echt mooi. Langs de Hoorneboegse Heide gaan bracht bij mij herinneringen boven aan vele jaren geleden toen mijn fietsroute van Utrecht naar een kantoor in Hilversum dwars door dit heidegebied ging. Op mooie dagen ging ik er soms op de terugweg een kwartiertje zitten in het gras.
De uitgezochte route kwam uit op 230 kilometer. Ik heb er wegens een valse start nog ongeveer twintig kilometer aan toegevoegd. Ik was al bijna bij Amersfoort toen ik me opeens realiseerde dat ik mijn water vergeten was, rechtsomkeert dus. Jammer, ik was mooi vroeg uit mezelf om kwart voor vijf wakker geworden terwijl ik de wekker om zes uur had staan, en was reeds om vijf over zes vertrokken. Om zeven uur vertrok ik opnieuw, nu met water. Om 16:25 was ik weer thuis, dus 230 kilometer in een kleine negen en een half uur, of 250 kilometer in tien uur en 20 minuten. Gemiddelde snelheid dus iets boven de 24 km/u inclusief wat korte fotopauzes en een kwartier lang wat rondkijken in het historische centrum van Hoorn.
Ik had van te voren een aantal punten langs mijn route uitgezocht waar ik drinkwater bij kon tappen. Daar heb ik uiteindelijk geen gebruik van gemaakt, aan de twee liter in mijn waterzak had ik genoeg ondanks het warme weer. Thuis gekomen wel direct een stuk of wat koppen thee naar binnen gewerkt.
Toen ik over de Markerwaarddijk al een flink stuk gevorderd was merkte ik een vreemd soort kloppend effect bij mijn voorrem. Wat bleek: de velg van mijn voorwiel heeft nu een barst, net zoals mijn achtervelg in november vorig jaar. Ik heb een beetje lucht uit mijn voorband gelaten zodat de druk op de velg wat minder zou zijn. Gelukkig heeft mijn achterrem net nieuwe remblokken en is goed afgesteld. Na verloop van tijd kreeg ik er ook nog een tikkend geluid bij, het uitstulpende deel van de velg tikte licht tegen de remblokhouder aan. Ik heb uiteindelijk de rem bijgesteld zodat het tikken weg was. Daarmee had ik geen voorrem meer, maar ik was inmiddels wel gewend om steeds alleen de achterrem te gebruiken. Dat terwijl ik normaal vaak alleen de voorrem gebruik.
Veel lange rechte wegen daar in de Flevopolder.
Lelystad
Markerwaarddijk
Op de Zuiderdijk tussen Enkhuizen en Hoorn.
Enkele fiets-selfies in Hoorn
Pontveer Jan Hop in Spijkerboor, de Spijkerbrug ging net op toen ik overgezet was.
Fietsbrug over de Ringvaart van de Wijde Wormer
In Recreatiegebied Het Twiske, de Twiskemolen uit 1541 was in bedrijf.
Rijdend langs het Amsterdam-Rijnkanaal zag ik een brugdeel op een schuit voorbij komen.
Het Bergse Pad op een dijkje tussen de plassen bij Ankeveen