Utrechtse Heuvelrug - Zuid Limburg

[Martin van Mourik]

Zo, ik ben weer thuis. Vandaag had ik de zwakke zuidenwind mee, en het ging allemaal redelijk soepel, een rit met weinig bijzonderheden.
Vertrek 11:10 aankomst 17:20 zes uur en tien minuten over een route van 155 km.
Na een uur fietsen reed ik over de brug over de Maas bij Maasbracht.
Na twee uur fietsen reed ik over de grens tussen Limburg en Brabant bij De Groote Peel.
Na drie uur fietsen was ik in Kivietsbraak.
Na vier uur fietsen was ik in Nistelrode.
Na vijf uur fietsen reed ik over de brug over de Waal bij Leeuwen.

In de buurt van Nationaal Park De Groote Peel stak een fazant vlak voor me de weg over, het beest liep tot midden op de weg, merkte mij waarschijnlijk pas tijdens het oversteken op, en koos toen het luchtruim. Wat een bonte beesten zijn dat toch, op een tropisch eiland zouden ze niet misstaan.

Ten zuiden van Erp waren een grote en kleine zus gezellig naast elkaar aan het rolschaatsen op het fietspad. Ik belde ruim voordat ik bij ze zou zijn, dat hoorden ze en ze weken uit naar links. De kleine zus stuurde daarbij de berm in, raakte uit balans door de sterk toenemende rolweerstand in het gras en viel voorover, ze leek zichzelf wel redelijk goed op te vangen. Ik tijdens het voorbij rijden: oei,.. alles goed?? grote zus glimlachend: joah, alles goed!

Ik kreeg last van zeurende knieen. Ik haal voor het fietsen meestal de binnenzolen uit de lichte wandelschoenen die ik vaak gebruik op lange afstanden. Die inlegzolen geven wat te veel vering waardoor ik slapende tintelende voetzolen krijg. Voor wat extra warmte had ik de zolen er nu maar in gelaten. Met dikke sokken en die binnenzolen stonden de trappers klaarblijkelijk net wat te dichtbij. Ik heb mijn voeten wat hoger op de trappers geplaatst, en daarmee trok het langzaam weer weg.

Ik heb mijn nieuwe route ten oosten van de Nederlandse Zuid-Willemsvaart weer gereden, en daarbij een paar aanpassingen geprobeerd die redelijk goed bevallen zijn. Van Wessem tot Nederweert-Eind ben ik zoals voorheen weer over de Wessemerdijk langs het kanaal gereden in plaats van via Grathem en Kelpen-Oler te gaan. Het wegdek van de weg langs het kanaal daar verkeert in niet al te beste staat, maar het is nou ook weer niet zo erg, en je rijdt er een lang stuk ongestoord rechtdoor, met alleen een drukke kruising van de N280.

Vanaf Nederweert-Eind dan mijn nieuwe route via Heusden, Asten, Vlierden, Bakel, Gemert, Erp, Mariaheide, Nistelrode, Heesch, Oss. Veel van deze plaatsen hebben wel klinkerstraten, maar de meeste zijn niet al te hobbelig, behalve in Gemert. Verder veel rustige wegen en weinig oponthoud bij kruisingen op deze route.

Vanaf de brug over de Waal bij Leeuwen ben ik ook teruggegaan naar een oude variant, over de weg langs het Amsterdam-Rijnkanaal tot aan Rijswijk, in plaats van via Eck en Wiel, Amerongen en Leersum te rijden. De route langs het kanaal en via Wijk bij Duurstede is een kilometer langer, maar ook hier scheelt de route langs het kanaal een hoop kruispunten, je moet alleen even door Wijk bij Duurstede heen. Het wegdek van deze kanaalweg is ook nogal ruw en in niet zo geweldige staat, maar zo slecht is het nou ook weer niet. Met de Zandweg in Wijk bij Duurstede zijn ze al tijden lang bezig en het verkeer wordt daar omgeleid. Het gaat er wel op vooruit, het fietspad wordt breder en beter wegdek.

15:40 de veerpont over de Maas bij Oijen moest even wachten op een binnenvaartschip


16:50 nogmaals de veerpont bij Wijk bij Duurstede in de schemering, dit keer de avondschemering


16:58 de molen op de dijk in Wijk bij Duurstede was in bedrijf

---

Het valt me ineens op dat je een soort van kettingkast om het achterste deel van de ketting + derailleur hebt gebouwd. Heb je dat voornamelijk tegen vuil van onder gedaan of meer zodat er vanaf je bagage niets in terrecht komt. Heb je daar ook detailfoto's van?

Het eerste, tegen het vuil van onder. Mijn derailleur hangt door het kleine formaat achterwiel maar een centimeter of acht boven het wegoppervlak.

Ik had me voorgenomen om voor deze herfst een integrale kettingkast te maken over de hele lengte van voorblad tot derailleur, maar ik ben er helaas niet aan toegekomen. Ik rij nog rond met een ketting die eigenlijk vervangen moet worden, maar ik wil de nieuwe er eigenlijk pas op doen als ik weer stappen gezet heb met een verbeterde versie.

Ik heb proefversies gemaakt van karton, en het daarna in polypropyleen uitgevoerd. Eerst gebruikte ik daarvoor klappers van de Hema. Later vond ik polypropyleen vellen van 50 bij 70 centimeter bij Swaak in Utrecht. Bijna alle lijmen en kitten zijn volgens de verpakking ongeschikt voor Polypropyleen en polyethyleen, maar als je zo'n polypropyleen plaat/vel goed opruwt met schuurpapier dan valt het met bisonkit toch redelijk goed te plakken. Stukken klitteband erop plakken gaat zo ook redelijk goed. 

Ik dacht in het begin dat het vuil vooral van onder komt, maar het komt van alle kanten, bij nat vies wegdek is het rond het achterwiel gewoon een grote maalstroom van rondspattende vuiligheid. Na een regenrit zit mijn kettingkast aan alle kanten onder de troep. Hier een beeld van afgelopen voorjaar:


Toen ik vrijdag door de Kampina gefietst was zag het er ook zo uit, iets erger nog.

Van dichtbij is het eigenlijk een vrij rommelig ding, daarom heb ik er nog nooit detailfoto's van geplaatst.