, 02:25 PM 
(Dit bericht is het laatst bewerkt op , 02:26 PM door datakneder.)
	
	
	
		ik gisteren eens mijn rechtervoorwiel onderhanden heb genomen. Het had altijd al een grotere camber dan mijn linkervoorwiel. 
Nou, de stuurinrichting is zeker niet tot op de millimeter nauwkeurig symmetrisch. Ook onderdelen aan de ene kant zijn niet helemaal gelijk aan die van de andere kant. Ik heb een hoop armen verder ingedraaid, maar nu ik vandaag kijk is er nog steeds verschil tussen de twee wielen. Vanmiddag maar eens kijken wat in nog meer kan doen.
Maar waar ik echt blij van werd is het effect.
 De fiets loopt nu al echt veel lichter. Ik trek merkbaar sneller op. Blijf langer op snelheid als ik stop met trappen. En op de terugweg van het boodschappen doen reed ik de laatste paar kilometer 40+. 
En de hele rit met T-shirt aan gereden en toch veel minder bezweet bij het uitstappen.
En dit alles heeft te maken met de proefrit van een paar weken geleden. Toen ontdekte ik wat ik zou kunnen in een 'perfect' afgestelde fiets. Perfect tussen quotes omdat de fiets zelf wel perfect was, maar zeker nog niet perfect t.o.v. mijn lichaam. Ja, daar lagen snelle bandjes onder, maar het verschil was dusdanig groot dat dat niet de enige reden kon zijn.
Ik kijk nu naar mijn fiets om te zien waar er winst te halen is. Blijkbaar o.a. in de camber. Maar ik merk ook dat er hier en daar in de oude fiets wat speling zit. Ook het stijver maken van de aandrijving. Of het smaller maken van de smurfenmuts. Ook wil ik zonder kap rijden, omdat me dat goed bevallen is in de Bülk. Natuurlijk rijd ik nog op Marathons, waar zeker ook nog wat te winnen is. Ook de onderkant van de fiets is zeker nog niet strak te noemen.
De prijzen van nieuwe vm's zijn me toch iets te gortig. En met een flink stuk minder investering is volgens mij nog een hoop winst te behalen. Bovendien haal ik ook veel plezier uit het sleutelen zelf.
	
	
	
Nou, de stuurinrichting is zeker niet tot op de millimeter nauwkeurig symmetrisch. Ook onderdelen aan de ene kant zijn niet helemaal gelijk aan die van de andere kant. Ik heb een hoop armen verder ingedraaid, maar nu ik vandaag kijk is er nog steeds verschil tussen de twee wielen. Vanmiddag maar eens kijken wat in nog meer kan doen.
Maar waar ik echt blij van werd is het effect.
En de hele rit met T-shirt aan gereden en toch veel minder bezweet bij het uitstappen.
En dit alles heeft te maken met de proefrit van een paar weken geleden. Toen ontdekte ik wat ik zou kunnen in een 'perfect' afgestelde fiets. Perfect tussen quotes omdat de fiets zelf wel perfect was, maar zeker nog niet perfect t.o.v. mijn lichaam. Ja, daar lagen snelle bandjes onder, maar het verschil was dusdanig groot dat dat niet de enige reden kon zijn.
Ik kijk nu naar mijn fiets om te zien waar er winst te halen is. Blijkbaar o.a. in de camber. Maar ik merk ook dat er hier en daar in de oude fiets wat speling zit. Ook het stijver maken van de aandrijving. Of het smaller maken van de smurfenmuts. Ook wil ik zonder kap rijden, omdat me dat goed bevallen is in de Bülk. Natuurlijk rijd ik nog op Marathons, waar zeker ook nog wat te winnen is. Ook de onderkant van de fiets is zeker nog niet strak te noemen.
De prijzen van nieuwe vm's zijn me toch iets te gortig. En met een flink stuk minder investering is volgens mij nog een hoop winst te behalen. Bovendien haal ik ook veel plezier uit het sleutelen zelf.

