..omdat ik steeds meer een hekel ga krijgen aan al het bureaucratische gezeik in Nederland, het leven en het leven hier.
Vandaag werd er aangebeld. Een medewerker van de verhuurder, de wijkbeheerder die even kwam kennismaken met nieuwe bewoners. Kreeg een tasje met twee kleinigheidjes erin als presentje. Dat is gewoon leuk en aardig. Een leuke geste en het houdt het contact met de bewoners ook goed.
Maar wat erna volgde, was weer typisch Nederlands. Voor mn deur op de galerij heb ik nu wat spulletjes staan. Waaronder een plantenbak met potlelies en wat bloempotten. Er ligt ook een deurmat voor de deur. Mag niet meer, moet allemaal verwijderd worden. Zelfs een f*cking deurmat of een plantje voor je deur mag niet meer
onder het mom van brandveiligheid weer. Ben de enige die erlangs moet, staat of ligt niemand in de weg. Ook mij niet uiteraard. De galerij eindigt voor mn voordeur. Geen vluchtroute dus en een plantje over de railing in een speciale balkonbak zou niet eens mogen. De hele wijk wordt leeggeveegd van spullen in portieken, galerijen. Schilderijtjes, planten, bloembakken, een deurmat. Alles moet weg 
Echt, ik kots steeds meer op dit land en het leven met al zn regel- en bemoeizucht. Leven en laten leven, is dat nou zou moeilijk?
Nederland draaft door.
Oh, en ik trof de CCU voor van de taifun halfleeg aan toen ik die wilde pakken. Werd ik ook niet bepaald blij van
.
Vandaag werd er aangebeld. Een medewerker van de verhuurder, de wijkbeheerder die even kwam kennismaken met nieuwe bewoners. Kreeg een tasje met twee kleinigheidjes erin als presentje. Dat is gewoon leuk en aardig. Een leuke geste en het houdt het contact met de bewoners ook goed.
Maar wat erna volgde, was weer typisch Nederlands. Voor mn deur op de galerij heb ik nu wat spulletjes staan. Waaronder een plantenbak met potlelies en wat bloempotten. Er ligt ook een deurmat voor de deur. Mag niet meer, moet allemaal verwijderd worden. Zelfs een f*cking deurmat of een plantje voor je deur mag niet meer
onder het mom van brandveiligheid weer. Ben de enige die erlangs moet, staat of ligt niemand in de weg. Ook mij niet uiteraard. De galerij eindigt voor mn voordeur. Geen vluchtroute dus en een plantje over de railing in een speciale balkonbak zou niet eens mogen. De hele wijk wordt leeggeveegd van spullen in portieken, galerijen. Schilderijtjes, planten, bloembakken, een deurmat. Alles moet weg 
Echt, ik kots steeds meer op dit land en het leven met al zn regel- en bemoeizucht. Leven en laten leven, is dat nou zou moeilijk?
Nederland draaft door.
Oh, en ik trof de CCU voor van de taifun halfleeg aan toen ik die wilde pakken. Werd ik ook niet bepaald blij van

.

