Dank voor het opgraven, dit draadje had ik even gemist, omdat we in september/oktober naar.... Malaucene zijn gefietst!
Nou ja, met een beetje marge dan, ons reisdoel was Saintes Maries de la Mer aan de Mediterrane kust, maar dat is vanaf Malaucene alleen nog maar ±200 km de (kleine) Rhone volgen, en je bent er. Op 1 oktober ben ik dan ook daadwerkelijk door Malaucene gekomen, waarbij Bianca even een rustdag had om de volgende dag vanaf Sault de Ventoux te beklimmen. Op de bukfiets, zoals dat hier heet.
Er komen dan ook acuut twee vragen bij mij op:
-Ben je van plan ook de Ventoux te beklimmen (en dan ook nog in de Quest 107 of ga je daarvoor ter plekke een geschiktere fiets huren?)
-Hoe denk je de Quest weer mee naar huis te nemen? (toen we in Avignon vroegen hoe we de trein terug naar huis konden nemen met twee bukfietsen werd er al 'impossible' geroepen (ja, letterlijk), met een serie regionale treintjes was het (in twee dagen) prima te doen, maar met een velomobiel lijkt het me zelf lastig, zonder supportteam met imperiaal of aanhanger die achter je aan rijdt).
Wij hebben gebruik gemaakt van de Blauwe Loper, een 'snelfietsroute' naar Avignon. Op een aantal stukken zal de hoeveelheid zig-zag-hekjes om niet-fietsers van de route af te houden wat irritant zijn (met de fietskar vond ik af en toe al dat we wel wat vaak zo'n hek tegenkwamen), maar ik kan me zo geen punt voor de geest halen waarop die route onmogelijk zou zijn met een velomobiel. In Frankrijk is het ook prima uitgepijld langs Moezel, Vogezenkanaal, Saone en Rhone. Dat Vogezenkanaal ligt vol met sluisjes (telkens 2,5 a 3 meter, prima op snelheid te nemen dus), maar verder weinig hoogtemeters... in Frankrijk althans.
De 'vlakste' oplossing voor de Ardennen is de Vennbahn, van Aken (station Rothe Erde, beter dan Hauptbahnhof) tot aan Troisvierges in noordelijk Luxemburg. Gaat over de hoge venen, maar over of net langs een voormalige spoorlijn, dus de klimmen (en bochten) zijn zeer gelijkmatig, met gebruik van oude treintunnels waar het landschap minder vlak is. De enige venijnige klim die erin zit is op het einde in Luxemburg, een omweg voor de laatste spoortunnel in de route, omdat daar tegenwoordig 13 soorten vleermuizen in bivakkeren.
De bewegwijzering in Luxemburg was m.i. niet optimaal, daar hebben we zelf maar wat Luxemburgse genummerde 'Pistes Cyclables' aan elkaar geplakt, met wat wisselend succes. In Noord-Luxemburg (zeg alles boven Ettelbrück) zijn ze wat dun gezaaid, en in Luxemburg stad hebben we de fout gemaakt middels de PC-1 de hoofdstad te willen omzeilen. Waar bijna alle Pistes Cyclables qua wegdek prima tot uitstekend zijn, is de PC-1 dat niet. Gewoon niet. Kilometers gravel bospaden, of, erger, voormalig-asfalt-bospaden, en, oh ja, enkele honderden meters helling van 20%. Ik stap niet snel af op een helling, maar daar wel, zonder het ook maar te proberen. OK, met de MTB had ik het fantastisch gevonden, maar met de fietskar dus niet zo (en het weer zat later die dag ook een tikje tegen). Achteraf was via Diekirch doorsteken naar de Our en die gewoon aanhouden tot de Moezel waarschijnlijk verstandiger geweest, maar ja, daar hadden we al eens gefietst (want, Luxemburg is wel een fantastisch fietsland... met de juiste fiets). Of wellicht bij Clervaux al doorsteken naar de Our, al heeft de noordelijke Our (boven Vianden) ook wel eens wat minder vlakke wegen in de aanbieding.
Nou ja, zie maar of je er wat mee kunt, en veel succes!
Nou ja, met een beetje marge dan, ons reisdoel was Saintes Maries de la Mer aan de Mediterrane kust, maar dat is vanaf Malaucene alleen nog maar ±200 km de (kleine) Rhone volgen, en je bent er. Op 1 oktober ben ik dan ook daadwerkelijk door Malaucene gekomen, waarbij Bianca even een rustdag had om de volgende dag vanaf Sault de Ventoux te beklimmen. Op de bukfiets, zoals dat hier heet.
Er komen dan ook acuut twee vragen bij mij op:
-Ben je van plan ook de Ventoux te beklimmen (en dan ook nog in de Quest 107 of ga je daarvoor ter plekke een geschiktere fiets huren?)
-Hoe denk je de Quest weer mee naar huis te nemen? (toen we in Avignon vroegen hoe we de trein terug naar huis konden nemen met twee bukfietsen werd er al 'impossible' geroepen (ja, letterlijk), met een serie regionale treintjes was het (in twee dagen) prima te doen, maar met een velomobiel lijkt het me zelf lastig, zonder supportteam met imperiaal of aanhanger die achter je aan rijdt).
Wij hebben gebruik gemaakt van de Blauwe Loper, een 'snelfietsroute' naar Avignon. Op een aantal stukken zal de hoeveelheid zig-zag-hekjes om niet-fietsers van de route af te houden wat irritant zijn (met de fietskar vond ik af en toe al dat we wel wat vaak zo'n hek tegenkwamen), maar ik kan me zo geen punt voor de geest halen waarop die route onmogelijk zou zijn met een velomobiel. In Frankrijk is het ook prima uitgepijld langs Moezel, Vogezenkanaal, Saone en Rhone. Dat Vogezenkanaal ligt vol met sluisjes (telkens 2,5 a 3 meter, prima op snelheid te nemen dus), maar verder weinig hoogtemeters... in Frankrijk althans.
De 'vlakste' oplossing voor de Ardennen is de Vennbahn, van Aken (station Rothe Erde, beter dan Hauptbahnhof) tot aan Troisvierges in noordelijk Luxemburg. Gaat over de hoge venen, maar over of net langs een voormalige spoorlijn, dus de klimmen (en bochten) zijn zeer gelijkmatig, met gebruik van oude treintunnels waar het landschap minder vlak is. De enige venijnige klim die erin zit is op het einde in Luxemburg, een omweg voor de laatste spoortunnel in de route, omdat daar tegenwoordig 13 soorten vleermuizen in bivakkeren.
De bewegwijzering in Luxemburg was m.i. niet optimaal, daar hebben we zelf maar wat Luxemburgse genummerde 'Pistes Cyclables' aan elkaar geplakt, met wat wisselend succes. In Noord-Luxemburg (zeg alles boven Ettelbrück) zijn ze wat dun gezaaid, en in Luxemburg stad hebben we de fout gemaakt middels de PC-1 de hoofdstad te willen omzeilen. Waar bijna alle Pistes Cyclables qua wegdek prima tot uitstekend zijn, is de PC-1 dat niet. Gewoon niet. Kilometers gravel bospaden, of, erger, voormalig-asfalt-bospaden, en, oh ja, enkele honderden meters helling van 20%. Ik stap niet snel af op een helling, maar daar wel, zonder het ook maar te proberen. OK, met de MTB had ik het fantastisch gevonden, maar met de fietskar dus niet zo (en het weer zat later die dag ook een tikje tegen). Achteraf was via Diekirch doorsteken naar de Our en die gewoon aanhouden tot de Moezel waarschijnlijk verstandiger geweest, maar ja, daar hadden we al eens gefietst (want, Luxemburg is wel een fantastisch fietsland... met de juiste fiets). Of wellicht bij Clervaux al doorsteken naar de Our, al heeft de noordelijke Our (boven Vianden) ook wel eens wat minder vlakke wegen in de aanbieding.
Nou ja, zie maar of je er wat mee kunt, en veel succes!
Airborne Valkyrie - Airborne Carpe Diem - Airborne Manhattan Project - Van Nicholas Euros - Litespeed Ultimate - Koga Miyata FPC - Optima Baron - Optima Orca - Hase Pino - HP Gekko 20 FX - M5 Lowracer - Quest 259 'Quifje'
