Fietsers praten over auto's en Autorijden.

[365cycle]

Als ik met mijn auto in de file stond, en aan de andere kant van de vangrail stond ook een file in de tegenovergestelde richting, dan kon ik toch nooit het knagende gevoel van mij afschudden "we doen iets fout, maar wat?".

Dat is precies waarom ik hier zit, en uiteindelijk m'n auto verkocht heb. Ik was de files echt zat, en besefte me dat ik onderdeel was van het probleem.

Ik kan wel genieten van het constructie technische gedeelte. Youtube staat er vol mee. De Pickard Mosquito auto volg ik al een hele tijd. Het gaat me dan eigenlijk meer om de functionele techniek, het begrijpen waarom ze bouwen zoals ze bouwen. Idem met Retropower cars. Kun je best wat van opsteken als je zelf iets mobiels wilt bouwen. Een houten Velomobiel ofzo. Heb ik ook wat afgekeken van de Marcos sportwagen met zijn houten chassis.

De techniek blijft inderdaad leuk.

Maar autorijden voor de lol doe ik niet eigenlijk, ik fiets liever.

Maar ik inmiddels dus ook niet meer

Vandaag op het werk waren we nog boos over een auto die dus wel zelf aan het stuur trekt, namelijk de Hyundai Inster. Als die een witte streep ziet, wil hij die vermijden, en stuurt de andere kant op. Nu hebben we hier nogal wat smalle weggetjes waar je nog wel eens een trekker of vrachtwagen tegenkomt waardoor je effe net wat verder richting berm moet. En dan ziet dat ding dus dat je over de witte lijn gaat en stuurt actief terug. Van het gras richting vrachtwagen.

Dat soort zaken leveren een auto ironisch genoeg een hogere veiligheidsscore op. Je kan het o.a. bij de Inster gewoon uitzetten. Moet je wel iedere rit doen.

Dat klopt. De werkelijkheid is zo complex en onvoorspelbaar dat AI een zekere basis intelligentie nodig heeft die lijkt op wat mensen kunnen. Zover is het nog niet. In feite weten we zelfs nog niet hoe dat moet. Dat gaat nog wel een jaar of tien duren. Als het lukt.

Ik denk dat het met name een kostenkwestie (processorkracht) is, maar dat het ethisch vraagstuk een veel groter probleem is.

[Snoek043]

Als ik met mijn auto in de file stond, en aan de andere kant van de vangrail stond ook een file in de tegenovergestelde richting, dan kon ik toch nooit het knagende gevoel van mij afschudden "we doen iets fout, maar wat?".

Een klassiek voorbeeld is een klein ongeval met blikschade. In theorie zou het volstaan om beide auto's snel op de pechstrook te zetten en gegevens uit te wisselen. Maar in de praktijk gaan mensen vaak ter plekke discussiëren over wie in fout was – midden op de rijbaan. Soms gebeurt dit uit boosheid, soms uit angst dat ze aansprakelijkheid erkennen als ze hun voertuig verplaatsen. Zo blijft het verkeer staan, en ontstaat er file. Dat lijkt ‘dom’, maar is deels een gevolg van hoe onze verzekering en aansprakelijkheidsregels werken.

Ook werken aan de weg spelen een rol. Veel wegen zijn zo ontworpen dat er weinig marge is: als één rijstrook wegvalt, kan de rest de verkeersstroom niet meer opvangen. In België en Nederland bijvoorbeeld zijn snelwegen vaak druk, maar efficiënt – zolang alles perfect loopt. Eén werf, een versmalde rijstrook, of een verouderd verkeerslichtsysteem kan al leiden tot opstoppingen. Vooral bij die verkeerslichten maak ik mij vaak druk, op bepaalde plaatsen maken ze gebruik van intelligente verkeerslichten en dat maakt een wereld van verschil. Hoe vaak sta ik in mijn wagen (of een fietser aan een verkeerslicht) onnodig stil? Kost een sensor dan zoveel?

En dan is er nog het zogeheten "phantom file"-effect: een auto remt even, de auto erachter remt iets harder, en zo ontstaat een kettingreactie die kilometers verderop een complete stilstand veroorzaakt. Niemand heeft iets ‘fout’ gedaan (hoewel, ik zie vaak mensen onnodig of te laat op de rem trappen), en toch staat alles stil. Dat is niet alleen een psychologisch probleem (onvoorspelbaar rijgedrag, stress), maar ook een technisch vraagstuk: onze huidige infrastructuur is simpelweg niet ontworpen om zulke reacties op te vangen.

Ten slotte: ook onze mobiliteitskeuzes dragen bij. Als iedereen tegelijk op dezelfde uren naar het werk moet, en het openbaar vervoer geen volwaardig alternatief biedt, dan zit je met structurele overbelasting. De oplossing ligt dus niet bij één individu die 'iets fout doet', maar bij een breder herdenken van hoe we mobiliteit organiseren: spreiding van werkuren, investering in openbaar vervoer, herwaardering van fietsen, slimme verkeerssystemen, enzovoort.

In ons bedrijf werken vele mensen intussen van thuis uit, dat is een zeer goed alternatief.  Alleen wil de werkgever dit vaak niet, omdat er dan geen controle is.

[melle z]

Leuk weetje: de meeste mensen denken dat ze bovengemiddeld goede verkeersdeelnemers zijn (en sommigen op dit forum demonstreren dat regelmatig en naar hartenlust).

[PieterTrapt]

Leuk weetje: de meeste mensen denken dat ze bovengemiddeld goede verkeersdeelnemers zijn (en sommigen op dit forum demonstreren dat regelmatig en naar hartenlust).

Dat kan ook best (verschil tussen gemiddelde en mediaan).

[melle z]

Ja, dat klopt.

[Snoek043]

Toen ik voor het eerst met m'n zoon door de wijk fietste na jaren vrijwel alleen maar autorijden merkte ik hoe verschrikkelijk veel automobilisten zich gedragen in het verkeer. Geen voorrang geven waar dat wel moet is er een van. Maar ook afgeleid zijn door een mobieltje, veel te hard rijden, gewoon helemaal niet uitkijken voor een fietspad, fietsers gevaarlijk dichtbij en/of met een enorm snelheidsverschil inhalen, agressief rijgedrag, bumperkleven, nog snel even ergens voor schieten en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Verschil met fietsers blijft dat automobilisten met één foutje een dode op hun geweten hebben. Daarnaast is de automobilist in het bezit van een rijbewijs, en dus bekend met alle verkeersregels + op de hoogte van het feit dat fietsers lang niet altijd alle regels kennen en/of die verantwoording kunnen dragen.

"Ja maar fietsers..." - let's stop blaming the victim. Jij stapt in een moordwapen, dus jij zal dan soms even de fouten van een ander moeten oplossen.

Het blijft toch fascinerend hoe sommige mensen redeneren: “Als jij in een auto zit, moet jij de fouten van anderen maar oplossen.” Dat klinkt ongeveer als zeggen dat een piloot verantwoordelijk is voor mensen die op de landingsbaan wandelen met noise cancelling headphones op. Natuurlijk, jij bestuurt een voertuig dat potentieel dodelijk is — maar dat betekent niet dat de rest van het verkeer in een soort moreel vrijstaat rond mag zwalken alsof verkeersregels optioneel zijn.

Wat ik dan extra geestig vind: jij zei laatst nog zelf dat het verkeer een stuk veiliger zou zijn als beide partijen gewoon een beetje beter zouden opletten. Helemaal mee eens trouwens. Maar nu lijkt dat argument ineens vergeten zodra je op de morele (race)fiets bent gestapt. Dan moet de automobilist blijkbaar én anticiperen, én interpreteren, én vergeven, én vooral vooral niet klagen. Want "ja maar fietsers..." is dan ineens "victim blaming". Serieus?

Neem nu het voorbeeld van iemand die een gesloten slagboom negeert en vervolgens bijna onder een trein belandt. Is dat dan ook de schuld van de machinist? “Tja, die zit tenslotte in een gevaarlijk voertuig, die had die overstekende waaghals gewoon moeten zien aankomen met zijn zesde zintuig.” Ondertussen zitten er 400 mensen vast, trein vertraagd, iedereen gefrustreerd — maar gelukkig, de fietser leeft nog, dus missie geslaagd?

Sommigen beweren overigens dat overwegen zonder slagbomen nóg gevaarlijker zijn. Want ja, een rood knipperlicht, luid alarm en een naderende trein van 200 ton zijn zó subtiel — daar moet je echt verkeerspsycholoog voor zijn om dat op te merken. Tenzij je op je smartphone kijkt natuurlijk, dan zie je het inderdaad even niet. Maar ach, dan ben je vooral slachtoffer van een "asociaal systeem", toch?

Kijk, ik snap best dat je minder fan wordt van auto’s als je ze inruilt voor een fiets. Dat is een beetje zoals vegetariërs die pas écht vleeseters beginnen te verachten nadat ze tofu hebben leren waarderen. Maar laat dat niet in de weg staan van wat je zelf ooit zei: iedereen heeft een verantwoordelijkheid. Niet alleen de “grote boze” automobilist met z’n rijbewijs en z'n APK, maar ook de fietser die vindt dat verkeersregels “meer richtlijn dan wet” zijn.

En voor de duidelijkheid: ik heb al lang geleerd dat er complete idioten rondrijden. Bumperklevers, snelheidsmaniakken, opgefokte types met een stuur én een attitudeprobleem — ik ken ze allemaal. Maar geloof me, fietsers onderling zijn ook geen heiligen. Laatst nog een botsing gezien op het jaagpad waarbij een ambulance moest opdraven omdat twee fietsers elkaar frontaal raakten. Daar komt normaal geen auto. Wel snelheid, onoplettendheid en jawel: menselijk gedrag.

[Thijs OO]

Gezien je laatste opmerking, in dat opzicht: hoe bang zijn 'we' als fietser hier eigenlijk voor een volledig door software (of zelfs AI) bestuurde auto's in een mogelijke toekomst?

Ikzelf vrees dat klinische van een geautomatiseerde auto met eigen regels eigenlijk wat meer dan automobilisten die met telefoons bezig zijn, als ik eerlijk moet zijn.

Ik zag vandaag deze langskomen.
Tesla en de schoolbus test:
https://youtu.be/Xpg0KYLRyFA?si=h1UlXt8BOX3d-rld

Nog maar even wachten met invoeren wat mij betreft.